Hundreds of years ago there was a k

Hundreds of years ago there was a king who had a very unusual stone hand mill. It looked like any other stone hand mill but it had special powers. All one had to do was say what one wanted and turn it and out would come what had been requested. If gold was requested, gold would come out. If rice was requested, rice would come out. Whatever was requested, the small hand mill would produce it.
A thief made up his mind to steal the hand mill because once he had heard of it he couldn't get it out of his mind. For days and days he thought about how to steal it but he could not come up with a plan.

Then one day he dressed like a scholar and visited a court official who had access to the royal palace. They chatted about this and that and finally the thief said, "I heard that the King buried his strange hand mill in the ground because he doesn't trust his ministers."

"What's that? The King doesn't trust his ministers? Where did you hear such talk?"

"That's what they say in the countryside," said the thief, happy he had sparked the man's interest. "They say the King dug a deep hole and buried the hand mill because he is so afraid that someone will steal it."

"That's nonsense!" said the official. "The King's hand mill is beside the lotus pond in the inner court."

"Oh, is that so?" said the thief, trying to control his excitement.

"No one would dare try to steal the King's hand mill," said tht official. "Who would even think of trying when the thing is lying right beside the lotus pond where there is always lots of people coming and going."

The thief was so excited that all he could say was "Yes" and "That's right" until he was able to leave.

For many days the thief studied the situation. Then one very dark night, he climbed the palace wall and stole the hand mill from beside the lotus pond.

He was brimming with pride and confidence as he made his way back to the wall. But once outside the palace, he was overcome with fear of being discovered. His heart skipped a beat every time he met someone on the street. He decided to steal a boat and go to his hometown to hide because he knew that once the theft was discovered, everyone in the city and on the roads would be questioned.

Once at sea the thief lay back against the bow of the boat and laughed. Then he began to sing and dance as he thought about how rich he was going to be. Then he thought about what to request from the hand mill. He did not want to ask for something common and easy to obtain.

"Salt! Salt!" he suddenly shouted. "I'll ask for salt! Everyone needs salt. I can sell it and become a rich man. I'll be tht richest man in the country."

He fell down on his knees and began turning the hand mill, singing as he did, Salt! Salt! Make some salt! Then he began dancing and singing about being a rich man.

And the hand mill kept turning and turning. Salt spilled over the sides of the small boat but the thief just kept dancing and singing and laughing, all the time thinking about the big house he was going to have and the numerous servants who would serve him lavish meals.

Finally the boat was so full of salt that it sank to the bottom of the sea. And, since no one has ever told the hand mill to stop, it is still turning and making salt, which is why the sea is salty.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายร้อยปีมีกษัตริย์ที่มีโรงสีหินมือมากผิดปกติ มันดูเหมือนโรงสีมือหินอื่น ๆ แต่มันมีอำนาจพิเศษ คน และได้ทำได้พูดสิ่งหนึ่งต้องเปิด และออกจะมาว่ามีการร้องขอ ถ้าร้องทอง ทองจะออกมา ถ้ามีการร้องขอข้าว ข้าวจะออกมา หากมีการร้องขอ โรงสีมือขนาดเล็กจะผลิตขโมยขึ้นจิตใจของเขาจิกมือโรงสี เพราะเมื่อเขาได้ยินว่า เขาไม่สามารถดึงมันออกจากจิตใจของเขา วันและวัน ที่เขาคิดเกี่ยวกับวิธีการขโมยมัน แต่เขาไม่สามารถเกิดขึ้นกับแผนการแล้ววันหนึ่งเขาแต่งตัวเหมือนนักเรียนทุน กเยี่ยมชมศาลอย่างเป็นทางการที่มีถึงวังหลวง พวกเขา chatted นี้และที่ และในที่สุด ขโมยกล่าวว่า "ฉันได้ ยินว่า กษัตริย์ฝังสีแปลกมือเขาในพื้นดินเนื่องจากเขาไม่ไว้วางใจรัฐมนตรีของเขา""นั่นคืออะไร กษัตริย์ไม่ไว้วางใจรัฐมนตรีของเขา ที่คุณได้ยินพูดดังกล่าวหรือไม่""นั่นคือสิ่งที่เขาพูดในชนบท กล่าวว่า ขโมย มีความสุขเขาได้จุดประกายสนใจชายหนุ่ม "พวกเขากล่าวว่า การขุดหลุมลึก และฝังมือโรงสีเพราะเขากลัวว่า คนจะขโมยมัน""ก็เหลวไหล" กล่าวอย่างเป็นทางการ "โรงสีมือพระอยู่ข้างสระบัวในศาลภายใน""โอ้ เป็นที่เพื่อ? " ขโมย พยายามที่จะควบคุมความตื่นเต้นของเขากล่าวว่า"ไม่มีใครจะกล้าลองขโมยพระมือโรงสี กล่าวว่า ทาง tht "ใครแม้แต่จะคิดเมื่อสิ่งมีอยู่ด้านขวาข้างสระบัวของจะมีหลายคนมา และ"ขโมยได้ตื่นเต้นว่า ทั้งหมดที่เขาพูดคือ "ใช่" และ "ถูกต้อง" จนสามารถปล่อยหลายวัน ขโมยศึกษาสถานการณ์ แล้วหนึ่งคืนมืดมาก เขาปีนกำแพงวัง และขโมยสีมือจากข้างสระบัวเขาถูก brimming ด้วยความภาคภูมิใจและความเชื่อมั่นเขาทำให้เขากลับไปผนัง แต่เมื่ออยู่นอกวัง เขาถูกเอาชนะความกลัวของการค้นพบ หัวใจข้ามการชนะทุกครั้งที่เขาพบคนบนถนน เขาตัดสินใจที่จะขโมยเรือ และไปที่บ้านของเขาไปซ่อน เพราะเขารู้ว่า เมื่อค้นพบการขโมย ทุกคน ในเมือง และ บนถนนจะถูกสอบสวนครั้งที่ทะเล ขโมยวางกลับกับโบว์ของเรือ และหัวเราะ แล้ว เขาเริ่มร้องเพลง และเต้นรำกับเขาคิดว่า เกี่ยวกับวิธีรวยคงเป็นไปได้ แล้ว เขาคิดว่า เกี่ยวกับสิ่งที่ต้องการร้องขอจากโรงสีมือ เขาไม่ต้องขอสิ่งทั่วไป และง่ายต่อการได้รับการ"เกลือ เกลือ "เขาตะโกนก็ "ฉันจะขอเกลือ ทุกคนต้องการเกลือ ผมสามารถขายได้ และกลายเป็น คนรวย ฉันจะเป็น tht คนรวยที่สุดในประเทศ"เขาล้มลงบนเข่าของเขา และเริ่มเปิดโรงงานผลิตมือ ร้องได้ เกลือ เกลือ ทำให้เกลือบาง แล้วเขาเริ่มเต้นรำ และร้องเพลงเกี่ยวกับการเป็นคนรวยและโรงสีมือเก็บไว้เปิดและเปิด เกลือหกผ่านด้านข้างของเรือเล็ก แต่ขโมยเพียงเก็บเต้นรำร้องเพลง และ หัวเราะ คิดเวลาเกี่ยวกับบ้านหลังใหญ่ที่เป็นไปได้และข้าราชการมากมายที่จะทำอาหารฟุ่มเฟือยในที่สุด เรือได้เต็มเกลือที่มันจมอยู่ที่ด้านล่างของทะเล ก เนื่องจากไม่เคยมีบอกมือโรงสีหยุด ยังคงเปิด และทำเกลือ ซึ่งเป็นเหตุผลเป็นเค็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายร้อยปีที่ผ่านมามีพระมหากษัตริย์ที่มีโรงสีมือหินที่ผิดปกติมาก มันดูเหมือนโรงสีมือหินอื่น ๆ แต่มันก็มีพลังพิเศษ หนึ่งทั้งหมดต้องทำคือพูดในสิ่งที่ใครต้องการและทำให้มันออกมาสิ่งที่จะได้รับการร้องขอ หากได้รับการร้องขอทองทองจะออกมา หากได้รับการร้องขอข้าวข้าวจะออกมา สิ่งที่ได้รับการร้องขอ, โรงงานมือเล็ก ๆ จะสร้างมันขึ้นมา.
ขโมยขึ้นใจของเขาที่จะขโมยโรงงานมือเพราะเมื่อเขาได้ยินเสียงของเขาไม่สามารถรับมันออกมาจากใจของเขา สำหรับวันและวันที่เขาคิดเกี่ยวกับวิธีการขโมยมัน แต่เขาไม่สามารถเกิดขึ้นกับแผน. แล้ววันหนึ่งเขาแต่งตัวเหมือนนักวิชาการและเยี่ยมชมอย่างเป็นทางการศาลที่มีการเข้าถึงพระราชวัง พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้และว่าและในที่สุดก็ขโมยกล่าวว่า "ผมได้ยินมาว่าพระมหากษัตริย์ฝังโรงงานมือของเขาแปลกในพื้นดินเพราะเขาไม่ไว้วางใจรัฐมนตรีของเขา." "มีอะไรที่? กษัตริย์ไม่ไว้วางใจรัฐมนตรีของเขาที่ไหน คุณได้ยินเรื่องดังกล่าวหรือไม่ "" นั่นคือสิ่งที่พวกเขาพูดในชนบทกล่าวว่า "ขโมยความสุขที่เขาได้จุดประกายความสนใจของชายคนนั้น "พวกเขาบอกว่าพระมหากษัตริย์ขุดหลุมลึกและฝังโรงงานมือเพราะเขากลัวว่าคนที่จะขโมยมัน." "นั่นเป็นเรื่องไร้สาระ" เป็นทางการกล่าวว่า "โรงงานมือของกษัตริย์อยู่ข้างสระบัวในลานชั้นใน." "โอ้เป็นเช่นนั้น?" กล่าวว่าขโมยพยายามที่จะควบคุมความตื่นเต้นของเขา. "ไม่มีใครกล้าที่จะพยายามที่จะขโมยโรงงานมือของพระราชา" อย่างเป็นทางการกล่าวว่า tht "ใครแม้จะคิดว่าการพยายามที่เมื่อสิ่งนั้นนอนอยู่ข้างสระบัวที่มีจำนวนมากมักจะของคนที่มาและไป." ขโมยตื่นเต้นมากที่ทุกอย่างที่เขาสามารถพูดได้ก็คือ "ใช่" และ "ที่เหมาะสม" จนกว่าเขา ก็สามารถที่จะออกจาก. สำหรับหลาย ๆ คนวันขโมยศึกษาสถานการณ์ จากนั้นหนึ่งในคืนที่มืดมากเขาปีนกำแพงวังและขโมยโรงงานมือจากข้างสระบัว. เขาเป็นคนที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและความเชื่อมั่นในขณะที่เขาทำทางของเขากลับไปที่ผนัง แต่เมื่ออยู่นอกวังเขาก็เอาชนะด้วยความกลัวว่าจะถูกค้นพบ หัวใจของเขาข้ามจังหวะทุกครั้งที่เขาได้พบกับใครบางคนบนถนน เขาจึงตัดสินใจที่จะขโมยเรือและไปที่บ้านเกิดของเขาที่จะซ่อนเพราะเขารู้ว่าเมื่อขโมยถูกค้นพบทุกคนในเมืองและบนถนนจะถูกสอบสวน. เมื่ออยู่ในทะเลขโมยวางกลับกับคันธนูของเรือและหัวเราะ . จากนั้นเขาก็เริ่มร้องเพลงและเต้นรำในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับวิธีที่อุดมไปด้วยเขาเป็นไปได้ จากนั้นเขาก็คิดเกี่ยวกับสิ่งที่จะขอจากโรงงานมือ เขาไม่ได้ต้องการที่จะขออะไรบางอย่างที่พบบ่อยและง่ายที่จะได้รับ. "เกลือเกลือ!" เขาก็ตะโกน "ฉันจะขอเกลือ! ทุกคนต้องการเกลือ. ฉันสามารถขายได้และกลายเป็นคนรวย. ฉันจะ tht คนที่รวยที่สุดในประเทศ." เขาล้มลงบนหัวเข่าของเขาและเริ่มหันโรงงานมือร้องเพลงในขณะที่เขา ทำเกลือ! เกลือ! ทำให้เกลือบาง! จากนั้นเขาก็เริ่มเต้นและร้องเพลงเกี่ยวกับการเป็นคนรวย. และโรงสีมือเก็บไว้เปลี่ยนและเปลี่ยน เกลือทะลักด้านข้างของเรือลำเล็ก ๆ แต่โจรก็คงเต้นและการร้องเพลงและหัวเราะตลอดเวลาคิดเกี่ยวกับบ้านหลังใหญ่ที่เขากำลังจะมีและคนรับใช้จำนวนมากที่จะได้รับใช้พระองค์อาหารฟุ่มเฟือย. ในที่สุดเรือก็เต็มเพื่อ เกลือที่มันจมลงไปด้านล่างของทะเล และเนื่องจากไม่มีใครได้เคยบอกว่าโรงสีมือที่จะหยุดมันก็ยังเปลี่ยนและทำให้เกลือซึ่งเป็นเหตุผลที่น้ำทะเลเค็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายร้อยปีมาแล้ว มีพระราชาที่โรงสีมือหินที่ผิดปกติมาก มันดูเหมือนหินบดมืออื่น ๆ แต่มันมีพลังพิเศษ หนึ่งทั้งหมดต้องทำคือพูดในสิ่งที่หนึ่งต้องการและเปิดมันออก ก็จะมาเกิดได้ร้องขอ ถ้าทองที่ถูกร้องขอ ทองจะออกมา ถ้าข้าวถูกร้องขอข้าวจะออกมา สิ่งที่ถูกร้องขอ โรงสีมือเล็กจะผลิตมัน
.โจรตัดสินใจที่จะขโมยมือโรงสี เพราะเมื่อเขาได้ยินมัน เขาไม่ได้ทำมันออกมาจากใจของเขา วันแล้ว วันเล่า เขาคิดที่จะขโมย แต่เขาไม่ได้มาด้วย . . .

แล้ววันนึง เขาแต่งตัวเหมือนนักวิชาการและชมเจ้าหน้าที่ศาล ที่มีการเข้าถึงที่พระราชวัง พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้และที่และในที่สุดโจรกล่าว" ฉันได้ยินว่ากษัตริย์ฝังของเขาบดมือแปลกๆ ในพื้นดิน เพราะเขาไม่ไว้ใจคณะรัฐมนตรีของเขา . "

" อะไรนั่น กษัตริย์ไม่ไว้วางใจรัฐมนตรีของเขา ? คุณไปได้ยินมาจากที่ไหน ? "

" เขาพูดแบบนั้นในชนบท กล่าวว่า ขโมย มีความสุข เขาได้จุดประกายความสนใจของผู้ชาย" พวกเขาบอกว่ากษัตริย์ขุดหลุมลึกและฝังมือโรงสี เพราะเขาก็กลัวว่าคนอื่นจะขโมยมัน . "

" ไร้สาระ ! " อย่างเป็นทางการกล่าวว่า . พระหัตถ์ โรงสีข้างบ่อบัวในฝ่ายใน "

" งั้นเหรอ ? " บอกว่าขโมย พยายามควบคุมความตื่นเต้นของตัวเอง

" ไม่มีใครกล้าขโมยพระหัตถ์ โรงสี " บอกว่า tht อย่างเป็นทางการ" ใครจะคิดพยายามเมื่อสิ่งที่อยู่ข้างสระบัว ซึ่งมีคนมากมายมาและไป "

หัวขโมยก็ตื่นเต้นว่าเขาจะพูด " ใช่ " และ " ใช่ " จนกว่าเขาจะจากไป

สำหรับหลายวัน ขโมยได้ศึกษาสถานการณ์ ตอนนั้นมืดมากกลางคืน เขาปีนกำแพงวังและขโมยมือจากโรงงานข้างสระบัว

เขาเต็มเปี่ยมไปด้วยความภาคภูมิใจและความเชื่อมั่นที่เขาทำทางของเขากลับไปที่กำแพง แต่เมื่อออกนอกวัง เขาเอาชนะกับความกลัวของการค้นพบ หัวใจของเขาเต้นแรงทุกครั้งที่เขาเจอคนบนถนน เขาตัดสินใจที่จะขโมยเรือ และกลับไปบ้านเกิดของเขาไปซ่อน เพราะเขารู้ว่าถ้าขโมยถูกจับได้ ทุกคนในเมือง และบนถนนจะถาม

เมื่อในทะเลโจรกลับกับคันธนูของเรือ และหัวเราะ แล้วเขาก็เริ่มร้องและเต้นตามที่เขาคิดเรื่องรวยแค่ไหนเขาก็จะเป็น แล้วเขาก็คิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องขอจากมือบด เขาไม่ได้ต้องการจะถามบางอย่างที่พบบ่อยและง่ายขอรับ

" เกลือ ! เกลือ ! จู่ๆ เขาก็ตะโกน " ผมจะถามสำหรับเกลือ ! ทุกคนต้องการเกลือ ฉันสามารถขายมันได้กลายเป็นคนรวยผมจะเป็นผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุด tht ในประเทศ "

เขาล้มลงบนหัวเข่าของเขาและเริ่มเปลี่ยนมือโรงสี ร้องเพลงกับเขา เกลือ ! เกลือ ! ทำเกลือ ! แล้วเขาก็เริ่มเต้นและร้องเพลงเกี่ยวกับการเป็นคนร่ำรวย

และมือบดเอาแต่หมุนและเปิด เกลือหกมากกว่าด้านข้างของเรือขนาดเล็ก แต่ขโมยเอาแต่เต้นและร้องเพลงและหัวเราะ