In vitro efficacy of different plan

In vitro efficacy of different plant extracts viz. Bitter guard, Turmeric, Garlic and Black pepper has been tested to control both fusarial species viz. fusarium udum (causing wilt in pigeonpea) and fusarium oxysporum f.sp.ciceri (causing wilt in chickpea). Both pathogenic fungi have been isolated from infected plant parts and identified on the basis of their morphological and cultural characteristics. Different concentration i.e. 5%, 10% and 15% of plant extracts are taken in the swot. All the plant extracts showed considerable diminution in the growth of pathogens. Growth of fusarium udum has been reduced by 15% concentration of turmeric (89.2%) followed by garlic (88.26%) and black pepper (82.22%). In case of fusarium oxysporum f.sp.ciceri, 15% concentration of garlic, turmeric and black pepper reduced the growth upto 94.63%, 87.96% and 77.74% (at p< 0.01) respectively. From the above observations it can be postulated that growth of both the pathogens has been significantly reduced (at p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพในการเพาะเลี้ยงของพืชต่าง ๆ สารสกัดจาก viz.ขมรักษา ขมิ้น กระเทียม และพริกไทยดำได้รับการทดสอบการควบคุม udum fusarium ได้แก่พันธุ์ fusarial (เกิดเหี่ยวใน pigeonpea) และ fusarium oxysporum f.sp.ciceri (เกิดเหี่ยวในแกงถั่วเขียว) เชื้อราทั้ง pathogenic ได้ถูกแยกต่างหากจากชิ้นส่วนของพืชที่ติดเชื้อ และระบุตามลักษณะสัณฐาน และวัฒนธรรม ความเข้มข้นแตกต่างกันเช่น 5%, 10% และ 15% ของสารสกัดจากพืชจะถูกนำในการวิเคราะห์ swot การ ทั้งหมดโรงงานสารสกัดพบ diminution มากในการเจริญเติบโตของโรค เจริญเติบโตของ fusarium udum ได้ลดลงตามความเข้มข้น 15% ของขมิ้น (89.2%) ตาม ด้วยกระเทียม (88.26%) และพริกไทยดำ (ร้อยละ 82.22) กรณี fusarium oxysporum f.sp.ciceri ความเข้มข้น 15% กระเทียม ขมิ้น และพริกไทยดำลดลงสำหรับการเจริญเติบโต 94.63%, 87.96% และ 77.74% (p < 0.01) ตามลำดับ จากข้อสังเกตข้างต้นที่สามารถ postulated ที่ เจริญเติบโตของทั้งสองโรคได้อย่างมีนัยสำคัญลดลง (ที่ p < 0.01) กระเทียมและขมิ้น ตามด้วยสารสกัดจากสารสกัดของพริกไทยดำ พบสารสกัดยามขมมีประสิทธิภาพน้อยที่สุดกับทั้งสองโรคที่ความเข้มข้นทั้งหมด นอกจากนี้ 10% ความเข้มข้นของกระเทียมและขมิ้นยังพบมีประสิทธิภาพกับทั้งโรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในหลอดทดลองประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชที่แตกต่างกันกล่าวคือ ยามขมขมิ้นกระเทียมและพริกไทยดำได้รับการทดสอบในการควบคุมสายพันธุ์ fusarial ทั้งสอง ได้แก่ เชื้อรา Fusarium udum (ที่ก่อให้เกิดโรคเหี่ยวในถั่วมะแฮะ) และเชื้อรา Fusarium oxysporum f.sp.ciceri (ที่ก่อให้เกิดโรคเหี่ยวในถั่วเขียว) ที่ทำให้เกิดโรคเชื้อราทั้งสองได้รับการแยกออกจากส่วนต่างๆของพืชที่ติดเชื้อและระบุบนพื้นฐานของลักษณะทางสัณฐานวิทยาและวัฒนธรรมของพวกเขา ความเข้มข้นที่แตกต่างกันเช่น 5%, 10% และ 15% ของสารสกัดจากพืชจะถูกนำในช่อง ทั้งหมดแสดงให้เห็นว่าสารสกัดจากพืชลดลงอย่างมากในการเจริญเติบโตของเชื้อโรค การเจริญเติบโตของเชื้อรา Fusarium udum ได้รับการลดความเข้มข้น 15% ของขมิ้น (89.2%) ตามด้วยกระเทียม (88.26%) และพริกไทยดำ (82.22%) ในกรณีที่มีเชื้อรา Fusarium oxysporum f.sp.ciceri ความเข้มข้น 15% ของกระเทียมขมิ้นและพริกไทยดำลดการเจริญเติบโตไม่เกิน 94.63%, 87.96% และ 77.74% (p <0.01) ตามลำดับ จากการสังเกตดังกล่าวข้างต้นก็สามารถที่จะตั้งสมมติฐานว่าการเจริญเติบโตของเชื้อโรคทั้งสองได้รับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) โดยกระเทียมและสารสกัดจากขมิ้นตามด้วยสารสกัดจากพริกไทยดำ สารสกัดยามขมพบน้อยที่มีประสิทธิภาพต่อเชื้อโรคทั้งที่ความเข้มข้นทั้งหมด นอกจากนี้ความเข้มข้น 10% ของกระเทียมและขมิ้นยังพบเชื้อโรคที่มีประสิทธิภาพต่อทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในหลอดทดลองประสิทธิภาพของสารสกัดจากพืชต่าง ๆได้แก่ ขมยาม ขมิ้น กระเทียม และพริกไทยดำ ได้รับการทดสอบเพื่อควบคุมทั้ง fusarial ชนิด ได้แก่ Fusarium udum ( ทำให้เหี่ยวในแฮะ ) และ Fusarium oxysporum f.sp.ciceri ( ทำให้เหี่ยวในถั่วเขียว )ทั้งเชื้อโรคเชื้อราได้ถูกแยกจากส่วนของพืชที่ติดเชื้อและระบุบนพื้นฐานของลักษณะทางสัณฐานวิทยาและลักษณะของวัฒนธรรม . ต่าง ๆเช่น ความเข้มข้น 5% , 10% และ 15% ของพืชไปใน SWOT สารสกัดจากทั้งหมดที่พบมากในพืช ซึ่งการเติบโตของเชื้อโรค การเจริญเติบโตของ Fusarium udum ได้ลด 15 % ความเข้มข้นของขมิ้น ( 892% ) ตามด้วยกระเทียม ( ธปท. ) และพริกไทยดำ ( 82.22 % ) ในกรณีของ Fusarium oxysporum f.sp.ciceri 15 % ความเข้มข้นของกระเทียม ขมิ้นและพริกไทยดำลดไม่เกินอัตราร้อยละ 94.63 ร้อยละ 87.96 77.74 เปอร์เซ็นต์ ( P < 0.01 ) ตามลำดับ จากข้อสังเกตข้างต้นสามารถสรุปได้ว่า การเจริญเติบโตของเชื้อโรคลดลง ( p < 001 ) และสารสกัดจากขมิ้นชันด้วยกระเทียม ตามด้วย สารสกัดจากพริกไทยดำ ขมขื่นยามสกัดพบน้อยที่มีประสิทธิภาพต่อทั้งเชื้อโรคที่เข้มข้น นอกจากนี้ 10 % ความเข้มข้นของกระเทียม และขมิ้นยังพบที่มีประสิทธิภาพต่อทั้งเชื้อโรค