Shoppers can be classified accordin

Shoppers can be classified according to their shopping techniques, as necessity shoppers, over spenders, and impulsive shoppers. Necessity shoppers have an uncomplicated and normal shopping technique. They purchase only the items that are necessary, such as food and toiletries, and they only get these items when they need them. The overspenders purchase too many items and they spend too much money on them. They buy unnecessary products, such as clothes and accessories. They can turn a simple trip to the store into a wallet draining extravaganza. Finally, there are impulsive shoppers. They are a combination between necessity shoppers and over spenders. They intend to be necessity shoppers by buying items that they need, but they turn into over spenders by buying unnecessary clothes and useless items. Even though there are millions of shoppers worldwide, they can easily be classified by their techniques as necessity shoppers, over spenders, or impulsive shoppers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักช็อปสามารถแบ่งตามเทคนิคการช้อปปิ้ง เป็นความจำเป็นนักช็อป spenders และนักช็อป impulsive ความจำเป็นนักช็อปมีเทคนิคซื้อปกติ และเดิน จะซื้อเฉพาะรายการที่จำเป็น อาหารและน้ำ และพวกเขาได้รับรายการเหล่านี้เมื่อพวกเขาจำเป็นต้อง Overspenders ที่ซื้อสินค้าจำนวนมาก และใช้จ่ายเงินมากเกินไปกับพวกเขา พวกเขาซื้อผลิตภัณฑ์ไม่จำเป็น เช่นเสื้อผ้าและอุปกรณ์ พวกเขาสามารถเปิดเดินทางง่ายให้กับร้านค้าเป็นการท้าทาย draining กระเป๋าสตางค์ ในที่สุด มีนักช็อป impulsive พวกเขาเป็นการผสมผสาน ระหว่างความจำเป็นนักช็อป และ spenders พวกเขาตั้งใจให้ นักช็อปความจำเป็น โดยการซื้อสินค้าที่จำเป็น แต่พวกเขาเปิดเข้าผ่าน spenders โดยการซื้อเสื้อผ้าไม่จำเป็นและประโยชน์ของสินค้า แม้ว่าจะมีเป็นล้าน ๆ นักช็อปทั่วโลก พวกเขาสามารถได้จัดประเภทของเทคนิคเป็นสิ่งนักช็อป ผ่าน spenders หรือนักช็อป impulsive

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ซื้อสามารถจำแนกตามเทคนิคการช้อปปิ้งของพวกเขาเป็นผู้ซื้อจำเป็นกว่ามือหนักและผู้ซื้อห่าม ผู้ซื้อจำเป็นต้องใช้เทคนิคการช้อปปิ้งที่ไม่ซับซ้อนและปกติ พวกเขาซื้อเฉพาะรายการที่มีความจำเป็นเช่นอาหารและอุปกรณ์อาบน้ำและพวกเขาจะได้รับรายการเหล่านี้เมื่อพวกเขาต้องการพวกเขา overspenders ซื้อสินค้ามากเกินไปและพวกเขาใช้จ่ายเงินมากเกินไปในพวกเขา พวกเขาซื้อสินค้าที่ไม่จำเป็นเช่นเสื้อผ้าและอุปกรณ์เสริม พวกเขาสามารถเปิดการเดินทางที่ง่ายในการจัดเก็บเป็นมหกรรมการระบายน้ำกระเป๋าสตางค์ สุดท้ายมีผู้ซื้อห่าม พวกเขามีการรวมกันระหว่างผู้ซื้อและความจำเป็นมากกว่ามือหนัก พวกเขาตั้งใจที่จะเป็นผู้ซื้อจำเป็นโดยการซื้อสินค้าที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขากลายเป็นมากกว่ามือหนักโดยการซื้อเสื้อผ้าที่ไม่จำเป็นและรายการที่ไร้ประโยชน์ ถึงแม้ว่าจะมีนับล้านของผู้ซื้อทั่วโลกที่พวกเขาสามารถจะจำแนกตามเทคนิคของพวกเขาเป็นผู้ซื้อจำเป็นกว่ามือหนักหรือผู้ซื้อห่าม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ซื้อสามารถแบ่งตามเทคนิคในการช้อปปิ้งที่นักช้อป ความจำเป็นมากกว่ากำหนด และผู้ซื้อห่าม ผู้ซื้อจำเป็น มีเทคนิคที่ไม่ซับซ้อนและช้อปปิ้งปกติ พวกเขาซื้อเฉพาะสินค้าที่จำเป็น เช่น อาหาร และเครื่องใช้ และพวกเขาจะได้รับรายการเหล่านี้เมื่อพวกเขาต้องการพวกเขาการ overspenders ซื้อสินค้ามากเกินไปและพวกเขาใช้จ่ายเงินมากเกินไปในมัน พวกเขาซื้อผลิตภัณฑ์ที่ไม่จำเป็น เช่น เสื้อผ้าและอุปกรณ์เสริม พวกเขาสามารถทำให้การเดินทางง่ายเพื่อเก็บลงกระเป๋าระบายออกไป ในที่สุด , มีผู้ซื้อห่าม พวกเขามีการรวมกันระหว่างความจำเป็น ช้อป และเกินกำหนด . พวกเขาตั้งใจที่จะเป็นผู้ซื้อ โดยการซื้อสินค้าที่พวกเขาต้องการแต่พวกเขาเป็นมากกว่ากำหนด โดยซื้อเสื้อผ้าที่ไม่จำเป็นและรายการที่ไร้ประโยชน์ แม้มีล้านของนักช้อปทั่วโลก พวกเขาได้อย่างง่ายดายสามารถแบ่งตามเทคนิคของพวกเขาเป็นผู้ซื้อ ความจำเป็นมากกว่าอย่างฮึกเหิม หรือผู้ซื้อ