The Itaipu Dam (Guarani: Presa Itai

The Itaipu Dam (Guarani: Presa Itaipu, Portuguese: Barragem de Itaipu, Spanish: Represa de Itaipú; Portuguese pronunciation: [itɐjˈpu], locally: [ita.iˈpu], Spanish pronunciation: [itaiˈpu]) is a hydroelectric dam on the Paraná River located on the border between Brazil and Paraguay. The name "Itaipu" was taken from an isle that existed near the construction site. In the Guarani language, Itaipu means "the sounding stone".

The dam is the second largest operating hydroelectric facility in terms of annual energy generation, generating 98.6 in 2013 and 87.8 TWh in 2014, while the annual energy generation of the Three Gorges Dam was 83.7 TWh in 2013 and 98.8 TWh in 2014.[2][3][1] It is a binational undertaking run by Brazil and Paraguay at the Paraná River on the border section between the two countries, 15 km (9.3 mi) north of the Friendship Bridge. The project ranges from Foz do Iguaçu, in Brazil, and Ciudad del Este in Paraguay, in the south to Guaíra and Salto del Guairá in the north. The installed generation capacity of the plant is 14 GW, with 20 generating units providing 700 MW each with a hydraulic design head of 118 metres (387 ft). In 2013 the plant generated a record 98.6 TWh, supplying approximately 75% of the electricity consumed by Paraguay and 17% of that consumed by Brazil.[2]

Of the twenty generator units currently installed, ten generate at 50 Hz for Paraguay and ten generate at 60 Hz for Brazil. Since the output capacity of the Paraguayan generators far exceeds the load in Paraguay, most of their production is exported directly to the Brazilian side, from where two 600 kV HVDC lines, each approximately 800 kilometres (500 mi) long, carry the majority of the energy to the São Paulo/Rio de Janeiro region where the terminal equipment converts the power to 60 Hz.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขื่อน Itaipu (กวารานี: Presa Itaipu โปรตุเกส: Barragem de Itaipu สเปน: Represa de Itaipú ภาษาโปรตุเกสออกเสียง: [itɐjˈpu], เครื่อง: [ita.iˈpu], ภาษาสเปนออกเสียง: [itaiˈpu]) เป็นเขื่อน hydroelectric Paraná น้ำอยู่ระหว่างบราซิลและปารากวัย ชื่อ "Itaipu" ได้มาจากไอเซิลที่อยู่ใกล้สถานก่อสร้าง ในภาษากวารานี Itaipu หมายถึง "หินหู"เขื่อนเป็นที่ใหญ่เป็นอันดับสองปฏิบัติ hydroelectric สิ่งอำนวยความสะดวกในด้านพลังงานประจำปี สร้าง 98.6 ใน 2013 และ 87.8 ตวาไต้หว่านในปี 2014 ขณะพลังงานประจำปีของเขื่อนซานเสียต้าป้าสาม ตวาไต้หว่าน 83.7 ใน 2013 และ 98.8 ตวาไต้หว่านในปี 2014 [2] [3] [1] เป็นกิจการ binational ที่รัน โดยบราซิลและปารากวัยที่ริเวอร์ Paraná ส่วนชายแดนระหว่างสองประเทศ 15 กิโลเมตร (9.3 mi) จากสะพานมิตรภาพ ตั้งแต่โครงการโฟซโดทำ Iguaçu บราซิล และเอสเต del Ciudad ประเทศปารากวัย ใต้ Guaíra และ Salto del Guairá ในภาคเหนือ 14 มีกำลังการผลิตติดตั้งรุ่นของ GW กับ 20 สร้างหน่วยให้ 700 MW แต่ละ มีหัวออกแบบไฮโดรลิเมตร 118 (387 ฟุต) ในปี 2013 พืชสร้างระเบียนตวาไต้หว่าน 98.6 ขายประมาณ 75% ของไฟฟ้าที่ใช้ โดย 17% ที่ใช้ โดยประเทศบราซิลและปารากวัย [2]หน่วยยี่สิบเครื่องกำเนิดไฟฟ้าติดตั้ง สิบสร้างที่ 50 Hz สำหรับ และสิบสร้างที่ 60 Hz ในบราซิล เนื่องจากกำลังการผลิตของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าปารากวัยไกลเกินโหลดในปารากวัย ส่วนใหญ่ของผู้ผลิตส่งออกโดยตรงไปยังด้านบราซิล ที่สอง 600 kV HVDC บรรทัด แต่ละประมาณ 800 กิโลเมตร (500 mi) ยาว ดำเนินการส่วนใหญ่พลังงานมาเซาเปาลู/โอเดอจาเนโรที่เทอร์มินัลอุปกรณ์แปลงไฟ 60 Hz

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขื่อน Itaipu (Guarani: Presa Itaipu, โปรตุเกส: Barragem de Itaipu, สเปน: Represa เด Itaipu; โปรตุเกสอ่าน: [itɐjpu] ในประเทศ [ita.ipu] การออกเสียงภาษาสเปน: [Itaipu]) เป็นเขื่อนผลิตไฟฟ้าพลังน้ำในParaná แม่น้ำที่ตั้งอยู่บนพรมแดนระหว่างบราซิลและปารากวัย ชื่อ "Itaipu" ถูกนำมาจากเกาะที่อยู่ใกล้กับสถานที่ก่อสร้างที่ ในภาษานี, Itaipu หมายถึง "หินเสียง". เขื่อนเป็นสถานที่ผลิตไฟฟ้าพลังน้ำในการดำเนินงานที่ใหญ่ที่สุดเป็นอันดับสองในแง่ของการผลิตพลังงานประจำปีสร้าง 98.6 ในปี 2013 และ 87.8 TWh ในปี 2014 ในขณะที่การผลิตพลังงานประจำปีของเขื่อนสามโตรกเป็น 83.7 TWh ในปี 2013 และ 98.8 TWh ในปี 2014 [2] [3] [1] มันเป็นกิจการที่ดำเนินการโดย binational บราซิลและปารากวัยที่แม่น้ำปารานาในส่วนชายแดนระหว่างสองประเทศ 15 กิโลเมตร (9.3 ไมล์) ทางตอนเหนือของ สะพานมิตรภาพ โครงการตั้งแต่ Foz do Iguacu ในบราซิลและ Ciudad del Este ในปารากวัยในภาคใต้ที่จะ Guaira และซัลโตเดลกัวอิราในภาคเหนือ กำลังการผลิตติดตั้งรุ่นของโรงงานคือ 14 GW กับ 20 หน่วยการสร้างให้ 700 เมกะวัตต์แต่ละคนมีหัวการออกแบบไฮดรอลิ 118 เมตร (387 ฟุต) ในปี 2013 โรงงานที่สร้างขึ้นเป็นประวัติการณ์ 98.6 TWh การจัดหาประมาณ 75% ของการผลิตไฟฟ้าบริโภคโดยปารากวัยและ 17% ของผู้ที่บริโภคโดยบราซิล. [2] ของยี่สิบหน่วยเครื่องกำเนิดไฟฟ้าที่ติดตั้งอยู่สิบสร้างที่ 50 เฮิร์ตซ์สำหรับปารากวัยสิบสร้างการ ที่ 60 เฮิร์ตซ์บราซิล เนื่องจากกำลังการผลิตของเครื่องกำเนิดไฟฟ้าปารากวัยไกลเกินกว่าการโหลดในปารากวัยส่วนใหญ่ของการผลิตของพวกเขาจะถูกส่งออกโดยตรงไปยังด้านบราซิลจากที่สอง 600 กิโลโวลต์สาย HVDC แต่ละประมาณ 800 กิโลเมตร (500 ไมล์) ดำเนินการส่วนใหญ่ของ พลังงานไปยังเซาเปาโล / Rio de Janeiro ภูมิภาคที่อุปกรณ์ปลายทางที่แปลงพลังงานถึง 60 เฮิร์ตซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนเลขโคออร์ดิเนชัน ( กวารานี : สละไตปู โปรตุเกส : barragem de ไตปู สเปน : represa เดอโปรตุเกส itaip ú ; ออกเสียง : [ J ] ɐˈ PU ภายใน : [ อิอิ ผมˈ PU ] , ภาษาสเปนออกเสียง : [ ไตˈ PU ] ) เป็นเขื่อนไฟฟ้าพลังน้ำบนแม่น้ำคาบูลตั้งอยู่บน พรมแดนระหว่างบราซิลและปารากวัย ชื่อ " ไทปู " ถูกนำมาจากเกาะที่อยู่ใกล้สถานที่ก่อสร้าง ในภาษากวารานิ ภาษาไทปูหมายถึง " เสียงหิน "

เขื่อนพลังน้ำที่ใหญ่ที่สุดเป็นสถานที่ปฏิบัติการที่สองในแง่ของการผลิตพลังงานประจำปี สร้าง 98.6 ใน 2013 กิจชั้นนำในปี 2014 ในขณะที่ประจำปีการผลิตพลังงานจากเขื่อนสามโตรกในปชั้นนำใน 98.8 ชั้นนำใน 2013 และ 2014[ 2 ] [ 3 ] [ 1 ] มันเป็นกิจการที่ดำเนินการโดย binational บราซิลและปารากวัยที่แม่น้ำ Paran . kgm ที่ชายแดนส่วนระหว่างสองประเทศ 15 กม. ( 9.3 ไมล์ ) ทางทิศเหนือของสะพานมิตรภาพ . โครงการช่วงจาก Foz Do igua 5 U , บราซิล , และ Ciudad Del Este ในปารากวัยในภาคใต้และเมืองกัวรา paraguay . kgm ในภาคเหนือ การติดตั้งรุ่นความจุของโรงงาน 14 GW ,กับ 20 หน่วยผลิต 700 เมกะวัตต์ ให้แต่ละคนมีการออกแบบไฮดรอลิกหัว 118 เมตร ( 387 ฟุต ) ใน 2013 พืชสร้างบันทึก 98.6 ชั้นนำ ขายประมาณ 75% ของไฟฟ้าที่ใช้ โดย ปารากวัย และ 17 เปอร์เซ็นต์ของที่บริโภคโดยบราซิล [ 2 ]

ของ 20 หน่วยติดตั้งเครื่องกำเนิดไฟฟ้าในสิบสร้างที่ 50 Hz สำหรับปารากวัยและสิบสร้างที่ 60 Hz สำหรับบราซิลเนื่องจากผลผลิตของปารากวัยไฟฟ้าเกินโหลดในปารากวัย ส่วนใหญ่ของการผลิตของพวกเขาถูกส่งออกไปยังฝั่งบราซิล ซึ่งสองตัวเชื่อมสาย 600 กิโลละประมาณ 800 กิโลเมตร ( 500 มิ ) ยาวถือส่วนใหญ่ของพลังงาน ในเซาเปาลู / ริโอ เดอ จาเนโร เขตที่ อุปกรณ์ปลายทางจะแปลงพลังงาน 60 เฮิรตซ์