arly life (1805–1822)[edit]Gustav L

arly life (1805–1822)[edit]
Gustav Lejeune Dirichlet was born on 13 February 1805 in Düren, a town on the left bank of the Rhine which at the time was part of the First French Empire, reverting to Prussia after the Congress of Vienna in 1815. His father Johann Arnold Lejeune Dirichlet was the postmaster, merchant, and city councilor. His paternal grandfather had come to Düren from Richelette (or more likely Richelle), a small community 5 km north east of Liège in Belgium, from which his surname "Lejeune Dirichlet" ("le jeune de Richelette", French for "the young from Richelette") was derived.[1]

Although his family was not wealthy and he was the youngest of seven children, his parents supported his education. They enrolled him in an elementary school and then private school in hope that he would later become a merchant. The young Dirichlet, who showed a strong interest in mathematics before age 12, convinced his parents to allow him to continue his studies. In 1817 they sent him to the Gymnasium in Bonn under the care of Peter Joseph Elvenich, a student his family knew. In 1820 Dirichlet moved to the Jesuit Gymnasium in Cologne, where his lessons with Georg Ohm helped widen his knowledge in mathematics. He left the gymnasium a year later with only a certificate, as his inability to speak fluent Latin prevented him from earning the Abitur.[1]

Studies in Paris (1822–26)[edit]
Dirichlet again convinced his parents to provide further financial support for his studies in mathematics, against their wish for a career in law. As Germany provided little opportunity to study higher mathematics at the time, with only Gauss at the University of Göttingen who was nominally a professor of astronomy and anyway disliked teaching, Dirichlet decided to go to Paris in May 1822. There he attended classes at the Collège de France and at the Faculté des sciences de Paris, learning mathematics from Hachette among others, while undertaking private study of Gauss's Disquisitiones Arithmeticae, a book he kept close for his entire life. In 1823 he was recommended to General Foy, who hired him as a private tutor to teach his children German, the wage finally allowing Dirichlet to become independent from his parents' financial support.[2]

His first original research, comprising part of a proof of Fermat's last theorem for the case n=5, brought him immediate fame, being the first advance in the theorem since Fermat's own proof of the case n=4 and Euler's proof for n=3. Adrien-Marie Legendre, one of the referees, soon completed the proof for this case; Dirichlet completed his own proof a short time after Legendre, and a few years later produced a full proof for the case n=14.[3] In June 1825 he was accepted to lecture on his partial proof for the case n=5 at the French Academy of Sciences, an exceptional feat for a 20 year old student with no degree.[1] His lecture at the Academy has also put Dirichlet in close contact with Fourier and Poisson, who raised his interest in theoretical physics, especially Fourier's analytic theory of heat.

Back to Prussia, Breslau (1825–28)[edit]
As General Foy died in November 1825 and he could not find any paying position in France, Dirichlet had to return to Prussia. Fourier and Poisson introduced him to Alexander von Humboldt, who had been called to join the court of King Friedrich Wilhelm III. Humboldt, planning to make Berlin a center of science and research, immediately offered his help to Dirichlet, sending letters in his favour to the Prussian government and to the Prussian Academy of Sciences. Humboldt also secured a recommendation letter from Gauss, who upon reading his memoir on Fermat's theorem wrote with an unusual amount of praise that "Dirichlet showed excellent talent".[4] With the support of Humboldt and Gauss, Dirichlet was offered a teaching position at the University of Breslau. However, as he had not passed a doctoral dissertation, he submitted his memoir on the Fermat theorem as a thesis to the University of Bonn. Again his lack of fluency in Latin rendered him unable to hold the required public disputation of his thesis; after much discussion, the University decided to bypass the problem by awarding him an honorary doctorate in February 1827. Also, the Minister of education granted him a dispensation for the Latin disputation required for the Habilitation. Dirichlet earned the Habilitation and lectured in the 1827/28 year as a Privatdozent at Breslau.[1]

While in Breslau, Dirichlet continued his number theoretic research, publishing important contributions to the biquadratic reciprocity law which at the time was a focal point of Gauss's research. Alexander von Humboldt took advantage of these new results, which had also drawn enthusiastic praise from Friedrich Bessel, to arrange for him the desired transfer to Berlin. Given Dirichlet's young age (he was 23 years old at the time), Humboldt was only able to get him a trial position at the Prussian Military Academy in Berlin while remaining nominally employed by the University of Breslau. The probation was extended for three years until the position becoming definitive in 1831.

Berlin (1826–55)[edit]


Dirichlet was married from 1832 to Rebecka Mendelssohn. They had two children, Walter (born 1833) and Flora (born 1845). Drawing by Wilhelm Hensel, 1823
After moving to Berlin, Humboldt introduced Dirichlet to the great salons held by the banker Abraham Mendelssohn Bartholdy and his family. Their house was a weekly gathering point for Berlin artists and scientists, including Abraham's children Felix Mendelssohn Bartholdy and Fanny Mendelssohn, both outstanding musicians, and the painter Wilhelm Hensel (Fanny's husband). Dirichlet showed great interest in Abraham's daughter Rebecka Mendelssohn, whom he married in 1832. In 1833 their first son, Walter, was born.

As soon as he came to Berlin, Dirichlet applied to lecture at the University of Berlin, and the Education Minister approved the transfer and in 1831 assigned him to the faculty of philosophy. The faculty required him to undertake a renewed habilitation qualification, and although Dirichlet wrote a Habilitationsschrift as needed, he postponed giving the mandatory lecture in Latin for another 20 years, until 1851. As he had not completed this formal requirement, he remained attached to the faculty with less than full rights, including restricted emoluments, forcing him to keep in parallel his teaching position at the Military School. In 1832 Dirichlet became a member of the Prussian Academy of Sciences, the youngest member at only 27 years old.[1]

Dirichlet had a good reputation with students for the clarity of his explanations and enjoyed teaching, especially as his University lectures tended to be on the more advanced topics in which he was doing research: number theory (he was the first German professor to give lectures on number theory), analysis and mathematical physics. He advised the doctoral theses of several important German mathematicians, as Gotthold Eisenstein, Leopold Kronecker, Rudolf Lipschitz and Carl Wilhelm Borchardt, while being influential in the mathematical formation of many other scientists, including Elwin Bruno Christoffel, Wilhelm Weber, Eduard Heine, Ludwig von Seidel and Julius Weingarten. At the Military Academy Dirichlet managed to introduce differential and integral calculus in the curriculum, significantly raising the level of scientific education there. However, in time he started feeling that his double teaching load, at the Military academy and at the University, started weighing down on the time available for his research.[1]

While in Berlin, Dirichlet kept in contact with other mathematicians. In 1829, during a trip, he met Jacobi, at the time professor of mathematics at Königsberg University. Over the years they kept meeting and corresponding on research matters, in time becoming close friends. In 1839, during a visit to Paris, Dirichlet met Joseph Liouville, the two mathematicians becoming friends, keeping in contact and even visiting each other with the families a few years later. in 1839, Jacobi sent Dirichlet a paper by Ernst Kummer, at the time a school teacher. Realizing Kummer's potential, they helped him get elected in the Berlin Academy and, in 1842, obtained for him a full professor position at the University of Breslau. In 1840 Kummer married Ottilie Mendelssohn, a cousin of Rebecka.

In 1843, when Jacobi fell ill, Dirichlet traveled to Königsberg to help him, then obtained for him the assistance of King Friedrich Wilhelm IV's personal physician. When the medic recommended Jacobi to spend some time in Italy, he joined him on the trip together with his family. They were accompanied to Italy by Ludwig Schläfli, who came as a translator; as he was strongly interested in mathematics, during the trip both Dirichlet and Jacobi lectured him, later Schläfli becoming an important mathematician himself.[1] The Dirichlet family extended their stay in Italy to 1845, their daughter Flora being born there. In 1844, Jacobi moved to Berlin as a royal pensioner, their friendship becoming even closer. In 1846, when the Heidelberg University tried to recruit Dirichlet, Jacobi provided von Humboldt the needed support in order to obtain a doubling of Dirichlet's pay at the University in order to keep him in Berlin; however, even now he wasn't paid a full professor wage and he could not leave the Military Academy.[5]

Holding liberal views, Dirichlet and his family supported the 1848 revolution; he even guarded with a rifle the palace of the Prince of Prussia. After the revolution failed, the Military Academy closed temporarily, causing him a large loss of income. When it reopened, the environment became more hostile to him, as officers to whom he was teaching would ordinarily be expected to be loyal to the constituted government. A portion of the press who were not with the revolution pointed him out, as well as Jacobi and other liberal professo

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

arly ชีวิต (1805-1822) [แก้ไข]
กุสตาฟ Lejeune Dirichlet เกิด 13 1805 กุมภาพันธ์ใน Düren เมืองบนฝั่งซ้ายของแม่น้ำไรน์ซึ่งเวลาเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิฝรั่งเศสแรก เปลี่ยนกลับเป็นปรัสเซียหลังจากรัฐสภาเวียนนาใน 1815 บิดาของโยฮันน์อาร์โนลด์ Lejeune Dirichlet ได้โพสมาสเตอร์ ร้านค้า และเมือง councilor คุณปู่ของเขาได้มา Düren จาก Richelette (หรือว่ายิ่ง), ชุมชนขนาดเล็ก 5 km เหนือตะวันออก Liège เบลเยียม จากที่ท่านนามสกุล "Lejeune Dirichlet" (" le jeune Richelette เดอ", ภาษาฝรั่งเศสสำหรับ "หนุ่มจาก Richelette") รับมา[1]

ถึงแม้ว่าครอบครัวของเขาไม่รวย และเขาเป็นคนสุดท้องของเจ็ด พ่อสนับสนุนการศึกษาของเขา พวกเขาลงทะเบียนเขาในโรงเรียนประถมศึกษาแล้วโรงเรียนเอกชนในความหวังว่า เขาจะเป็นพ่อค้าที่ Dirichlet หนุ่ม ซึ่งแสดงให้เห็นว่าดอกเบี้ยที่แข็งแกร่งในคณิตศาสตร์ก่อนอายุ 12 ปี มั่นใจพ่อแม่ให้เขาการศึกษาของเขา ใน 1817 พวกเขาส่งเขาไปโรงยิมในบอนน์ภายใต้การดูแลของปีเตอร์โจเซฟ Elvenich เรียนรู้ครอบครัว ใน 1820 Dirichlet ย้ายไปโรงยิมคณะเยสุอิตในโคโลญจน์ ที่เขาเรียนกับจอร์จโอห์มช่วยขยายความรู้ในวิชาคณิตศาสตร์ เขาซ้ายยิมปีภายหลัง มีเฉพาะใบรับรอง เขาไม่สามารถพูดภาษาละตินคล่องป้องกันเขาจากรายได้ Abitur[1]

ศึกษาในปารีส (1822 – 26) [แก้ไข]
Dirichlet มั่นใจพ่อแม่ให้การสนับสนุนทางการเงินเพิ่มเติมของเขาศึกษาในคณิตศาสตร์ กับความต้องการสำหรับการประกอบอาชีพในกฎหมายอีก ขณะที่เยอรมนีมีโอกาสน้อยในการเรียนคณิตศาสตร์ที่สูงขึ้นในเวลา เกาส์ที่มหาวิทยาลัยของ Göttingen ที่ถูกเมื่อศาสตราจารย์ทางดาราศาสตร์ และหรือ disliked สอน Dirichlet ตัดสินใจจะไปปารีสใน 1822 พฤษภาคม มีเขาร่วมเรียน ที่ Collège เดอฟรองซ์ และวิทยาศาสตร์เด Faculté เดอปารีส เรียนคณิตศาสตร์จาก Hachette หมู่คนอื่น ๆ ในขณะที่ศึกษากิจการส่วนตัวของเกาส์ Disquisitiones Arithmeticae หนังสือเขาเก็บปิดตลอดชีวิต ใน 1823 เขาแนะให้ Foy ทั่วไป ผู้จ้างเขาเป็นครูสอนลูกเยอรมัน ค่าจ้างสุดท้าย ให้ Dirichlet เป็นอิสระจากการสนับสนุนทางการเงินของพ่อ[2]

เขาแรกฉบับวิจัย ประกอบด้วยส่วนของการพิสูจน์ทฤษฎีบทสุดท้ายของแฟร์มาสำหรับกรณี n = 5 นำเขาชื่อเสียงทันที ถูกล่วงหน้าแรกในทฤษฎีบทเนื่องจากแฟร์มาของเองพิสูจน์กรณี n = 4 และหลักฐานของออยเลอร์สำหรับ n = 3 อาเดรียง-มารีเลอฌ็องดร์ ตัดสิน อย่างใดอย่างหนึ่ง เสร็จสมบูรณ์เร็ว ๆ นี้ หลักฐานสำหรับกรณีนี้ Dirichlet เสร็จกันเองเวลาสั้น ๆ เลอฌ็องดร์ และไม่กี่ปีต่อมาผลิตกันเต็มในกรณี n = 14[3] ในเดือน 1825 มิถุนายน เขายอมรับบรรยายในหลักฐานของเขาบางส่วนในกรณี n = 5 ที่ฝรั่งเศสออสการ์ของวิชาวิทยาศาสตร์ เพลงยอดเยี่ยมสำหรับนักเรียนอายุ 20 ปีกับปริญญาไม่[1] เขาบรรยายสถาบันได้ทำ Dirichlet ในชิดฟูรีเยและปัว ที่ยกสนใจของเขาในฟิสิกส์ทฤษฎี โดยเฉพาะอย่างยิ่งของฟูรีเยสร้างทฤษฎีของความร้อน

ไปปรัสเซีย Breslau (1825 – 28) [แก้ไข]
เป็น Foy ทั่วไปเสียชีวิตในเดือน 1825 พฤศจิกายน และเขาไม่สามารถหาตำแหน่งการชำระเงินในประเทศฝรั่งเศส Dirichlet ได้กลับไปยังปรัสเซีย ฟูรีเยและปัวนำเขาไปอเล็กซานเดอร์ฟอนฮุม ที่มีการเรียกเข้า III ศาลของกษัตริย์ฟรีดริชวิลเฮล์ม ฮุม การวางแผนเพื่อให้เป็นศูนย์กลางวิทยาศาสตร์และการวิจัย เบอร์ลินทันทีเสนอความช่วยเหลือเพื่อ Dirichlet ส่งจดหมายในโปรดปรานของรัฐบาล Prussian และ สถาบันวิทยาศาสตร์ Prussian ฮุมยังปลอดภัยจดหมายแนะนำจากเกาส์ ใครตามอ่าน memoir ของเขาเกี่ยวกับทฤษฎีบทของแฟร์มาเขียนยอดเงินปกติสรรเสริญว่า "Dirichlet ได้แสดงความสามารถยอดเยี่ยม"[4] ด้วยการสนับสนุนของฮุมและเกาส์ Dirichlet แนะนำมาสอนที่มหาวิทยาลัย Breslau อย่างไรก็ตาม ตามเขาไม่ได้ผ่านวิทยานิพนธ์พัฒนบริหาร เขาส่ง memoir ของเขาเกี่ยวกับทฤษฎีบทของแฟร์มาเป็นวิทยานิพนธ์เพื่อมหาวิทยาลัยบอนน์ อีก ขาดความคล่องแคล่วในภาษาละตินแสดงเขาการ disputation สาธารณะต้องของวิทยานิพนธ์ของเขา หลังจากอภิปรายมาก มหาวิทยาลัยตัดสินใจเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา โดยการตัดสินเขาเป็นดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ในเดือนปีกุมภาพันธ์ ยัง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาได้ให้เขารับ dispensation สำหรับ disputation ละตินที่จำเป็นสำหรับการ Habilitation Dirichlet ได้ที่ Habilitation และ lectured ในปีค.ศ. 1827/28 เป็น Privatdozent ใน Breslau[1]

ใน Breslau, Dirichlet ยังคงวิจัย theoretic เขาหมายเลข เผยแพร่ผลงานสำคัญกฎหมาย biquadratic reciprocity ซึ่งเวลาการโฟกัสจุดของเกาส์ของการวิจัย อเล็กซานเดอร์ฟอนฮุมเอาประโยชน์จากผลลัพธ์เหล่านี้ใหม่ ซึ่งยังได้ลากสรรเสริญความกระตือรือร้นจาก Bessel ฟรีดริช การจัดเรียงสำหรับเขาต้องโอนย้ายไปเบอร์ลิน กำหนดของ Dirichlet อายุยังน้อย (เขาเมื่ออายุ 23 ปี), ฮุมได้เฉพาะได้รับเขามาทดลองที่สถาบันทหาร Prussian ในเบอร์ลินขณะที่เหลือว่ามหาวิทยาลัย Breslau ในนาม การทดลองงานถูกขยายสามปีจนถึงตำแหน่งที่เป็นทั่วไปใน 1831

เบอร์ลิน (1826 – 55) [แก้ไข]


Dirichlet ได้สมรสจาก 1832 กับเมนเดลโซห์น Rebecka มีเด็ก 2 คน วอลเตอร์ (เกิด 1833) และพืช (เกิดค.ศ. 1845) วาด โดยวิลเฮล์ม Hensel, 1823
หลังจากย้ายไปเบอร์ลิน ฮุมนำ Dirichlet ไปร้านดีที่จัดขึ้น โดยนายอับราฮัมเมนเดลโซห์น Bartholdy และครอบครัว บ้านของพวกเขาถูกสัปดาห์รวบรวมจุดเบอร์ลินศิลปินและนักวิทยาศาสตร์ รวมเด็กของอับราฮัมเมนเดลโซห์น Fanny นักดนตรีดีเด่น และจิตรกร Hensel วิลเฮล์ม (สามีของ Fanny) และเฟลิกซ์เมนเดลโซห์น Bartholdy Dirichlet พบในลูกสาวของอับราฮัม Rebecka เมนเดลโซห์น ที่เขาแต่งงานใน 1832 ใน 1833 ลูกแรกของพวกเขา วอลเตอร์ เกิดขึ้น

ทันทีที่เขามาถึงเบอร์ลิน Dirichlet ใช้บรรยายมหาวิทยาลัยเบอร์ลิน และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาอนุมัติการโอนย้าย และใน 1831 ให้เขาคณะปรัชญา คณะต้องเขารู้คุณสมบัติ habilitation ต่ออายุ และแม้ว่า Dirichlet เขียน Habilitationsschrift ที่จำเป็น เขาเลื่อนให้การบรรยายบังคับในละตินอีก 20 ปี ถึง 1851 เสร็จเขามีไม่ความต้องการทางนี้ เขายังคงแนบมากับคณะมีสิทธิน้อยกว่าเต็ม รวมทั้งสมาชิกจำกัด บังคับเขาให้ตำแหน่งเขาสอนในโรงเรียนทหารควบคู่กัน ใน 1832 Dirichlet กลายเป็น สมาชิกของสถาบัน Prussian วิทยาศาสตร์ สมาชิกอายุน้อยที่สุดที่อายุเพียง 27 ปี[1]

Dirichlet มีชื่อเสียงที่ดีกับนักเรียนในความชัดเจนของคำอธิบายของเขาและเพลิดเพลินกับการสอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเขาบรรยายมหาวิทยาลัยมีแนวโน้มที่จะ เป็นหัวข้อที่สูงขึ้นซึ่งเขาได้ทำการวิจัย: หมายเลขทฤษฎี (เขามีศาสตราจารย์เยอรมันแรกให้บรรยายเกี่ยวกับทฤษฎีจำนวน), วิเคราะห์และฟิสิกส์เชิงคณิตศาสตร์ เขาแนะนำผลงานเอกของหลายสำคัญเยอรมัน mathematicians ไอเซน สไตน์ Gotthold ลีโอพอล์ด Kronecker รูดอล์ฟ Lipschitz และคาร์ลวิลเฮล์ม Borchardt ในขณะที่กำลังทรงอิทธิพลในการก่อตัวทางคณิตศาสตร์หลายอื่น ๆ นักวิทยาศาสตร์ Elwin บรูโน Christoffel วิลเฮล์มเวเบอร์ Eduard Heine ลุดวิกแห่งฟอน Seidel และจูเลีย Weingarten ที่ Dirichlet สถาบันทหารที่ได้แนะนำส่วนที่แตกต่าง และเป็นแคลคูลัสในหลักสูตร ยกระดับการศึกษาทางวิทยาศาสตร์มีการ อย่างไรก็ตาม ในเวลา ที่เขาเริ่มรู้สึกว่า โหลดสอนคู่ของเขา ที่โรงเรียนนายร้อย และ มหาวิทยาลัย เริ่มชั่งน้ำหนักลงเวลาว่างสำหรับการวิจัยของเขา[1]

ในเบอร์ลิน Dirichlet เก็บกับ mathematicians อื่น ๆ ใน 1829 ระหว่างการเดินทาง เขาได้พบ Jacobi ที่ศาสตราจารย์เวลาของคณิตศาสตร์ที่ Königsberg มหาวิทยาลัย ปี พวกเขาเก็บห้องประชุมและที่สอดคล้องกันในเรื่องงานวิจัย ในเวลาที่เป็น เพื่อนสนิท ใน 1839 ระหว่างเยือนปารีส Dirichlet ตามโจเซฟ Liouville, mathematicians สองที่เป็น เพื่อน ทำให้ในการติดต่อ และได้เยี่ยมกันครอบครัวกี่ปีในภายหลัง ใน 1839, Jacobi ส่ง Dirichlet กระดาษ โดยเอิร์นสท์อย่างไร Kummer ในขณะครูโรงเรียน พวกเขาตระหนักถึงศักยภาพของอย่างไร Kummer ช่วยเขาได้รับเลือก ใน ออสการ์เบอร์ลิน และ 1842 รับท่านอาจารย์เต็มตำแหน่งที่มหาวิทยาลัย Breslau ใน 1840 อย่างไร Kummer สมรส Ottilie เมนเดลโซห์น ลูกพี่ลูกน้องของ Rebecka

ใน 1843 เมื่อ Jacobi ล้มป่วย Dirichlet เดินทางไป Königsberg กับเขา แล้วรับความช่วยเหลือจากแพทย์ส่วนตัวกษัตริย์ฟรีดริชวิลเฮล์ม IV ของเขา เมื่อเสนารักษ์แนะนำ Jacobi จะใช้เวลาบางส่วนในอิตาลี ร่วมงานกับเขาเดินทางร่วมกับครอบครัว พวกเขาได้มาพร้อมกับอิตาลี โดยลุดวิกแห่งชเลฟลี ที่มาเป็นนักแปล ขณะที่เขาเกิดความสนใจอย่างยิ่งในวิชาคณิตศาสตร์ ในระหว่างการเดินทาง Dirichlet และ Jacobi lectured เขา ชเลฟลีภายหลังกลายเป็น นักคณิตศาสตร์ที่สำคัญตัวเอง[1] ครอบครัว Dirichlet ขยายพักในอิตาลีเพื่อ 1845 ลูกสาวของพืชการเกิดมามี ใน 1844, Jacobi ย้ายไปเบอร์ลินเป็นที่รอยัลคนกินเงินบำนาญ มิตรภาพของพวกเขาเป็นได้ ใน 1846 เมื่อมหาวิทยาลัยไฮเดลเบิร์กพยายามสรรหา Dirichlet Jacobi ให้ฟอนฮุมสนับสนุนจำเป็นเพื่อให้ได้การจะค่าจ้างของ Dirichlet ที่มหาวิทยาลัยให้เขาในเบอร์ลิน อย่างไรก็ตาม แม้ตอนนี้เขาไม่ได้จ่ายค่าจ้างเป็นศาสตราจารย์เต็ม และเขาไม่สามารถปล่อยให้สถาบันทหาร[5]

เก็บมุมมองเสรีนิยม Dirichlet และครอบครัวสนับสนุนการปฏิวัติในปี 1848 แห่ง เขายังรักษาปืนยาววังของเจ้าชายปรัสเซีย หลังจากการปฏิวัติล้มเหลว จากสถาบันทหารที่ปิดชั่วคราว ทำให้เขาสูญเสียรายได้จำนวนมาก เมื่อมันเปิดใหม่ สิ่งแวดล้อมเป็นศัตรูมากขึ้นเขา เป็นหน้าที่ที่เขาได้สอนจะปกติคาดว่าจะภักดีต่อรัฐบาล constituted ส่วนของข่าวที่ไม่ มีการปฏิวัติชี้เขา เป็น Jacobi และ professo เสรีอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชีวิต Arly ( 0 – 1822 ) [ แก้ไข ]
Gustav Lejeune ดีริชเลต์เกิดวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 0 D üเรน เมืองบนฝั่งซ้ายของแม่น้ำไรน์ ซึ่งในขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิฝรั่งเศสเป็นครั้งแรก ย้อนไปสเปนหลังจากการประชุมแห่งเวียนนาในปี ค . พ่อของโย อาร์โนลด์ Lejeune ดีริชเลต์เป็นครับ พ่อค้า และเมืองที่ปรึกษาปู่ของเขามา D üเรนจาก richelette ( หรือมากกว่า richelle ) เป็นชุมชนเล็ก ๆ 5 กม. ตะวันออกเฉียงเหนือของจังหวัดกอแรซในเบลเยียม ซึ่งนามสกุลของเขา " Lejeune ดีริชเลต์ " ( " เลอเชิน เดอ richelette " ฝรั่งเศส " หนุ่มจาก richelette " ) [ 1 ]
ได้มา
ถึงแม้ว่าครอบครัวของเขาไม่ได้ร่ำรวย และเขาเป็นคนสุดท้องของ 7 คน พ่อแม่ของเขาได้รับการสนับสนุนการศึกษาของเขาเขาเข้าเรียนในโรงเรียน และโรงเรียนเอกชนในหวังว่าเขาจะกลายเป็นพ่อค้า พระดีริชเลต์หนุ่ม ที่ได้แสดงความสนใจในวิชาคณิตศาสตร์ ก่อนอายุ 12 โน้มน้าวพ่อแม่ของเขาเพื่อให้เขายังคงการศึกษาของเขา ใน 1817 ที่พวกเขาส่งเขาไปที่โรงยิมใน บอนน์ ภายใต้การดูแลของปีเตอร์โจเซฟ elvenich นักเรียน ครอบครัวของเขารู้ใน 1820 ดีริชเลต์ย้ายเจซู โรงยิม ใน โคโลญจน์ ซึ่งบทเรียนของเขากับจอร์จโอห์มช่วยเปิดโลกความรู้ของเขาในคณิตศาสตร์ เขาออกจากโรงยิม ปีต่อมา มีเพียงใบรับรอง , การไร้ความสามารถของเขาที่จะพูดได้อย่างคล่องแคล่วละตินป้องกันเขาจากรายได้ Abitur การศึกษา [ 1 ]

ในปารีส ( 1822 – 26 ) [ แก้ไข ]
ดีริชเลต์อีกครั้ง เชื่อว่าพ่อแม่ของเขาเพื่อให้การสนับสนุนทางการเงินเพิ่มเติมสำหรับการศึกษาของเขาในคณิตศาสตร์ กับความปรารถนาของพวกเขาสำหรับอาชีพในกฎหมาย เป็นเยอรมันให้เล็ก ๆน้อย ๆโอกาสในการศึกษาคณิตศาสตร์ที่สูงขึ้นในเวลาที่มีเพียงเกาที่ University of G ö ttingen ผู้ที่จะเป็นอาจารย์ของดาราศาสตร์ และก็ไม่ชอบการสอน ดีริคเลตตัดสินใจไปปารีสพฤษภาคม 1822เขาเข้าเรียนที่ COLL แยฌฝรั่งเศสและใน facult é des Sciences , ปารีส , การเรียนรู้คณิตศาสตร์จาก hachette ในหมู่คนอื่น ๆในขณะที่กิจการการศึกษาส่วนบุคคลของเกาส์เป็น disquisitiones arithmeticae , หนังสือที่เขาเก็บไว้ปิดสำหรับชีวิตทั้งหมดของเขา ในปี 1823 เขาแนะนำทั่วไป ฟอย ที่จ้างเขามาเป็นครูสอนพิเศษ สอนลูกของเขาที่เยอรมันค่าจ้างก็ให้ดีริชเลต์เป็นอิสระจากพ่อแม่ของเขาสนับสนุนด้านการเงิน [ 2 ]

ต้นฉบับงานวิจัยของเขาก่อน ซึ่งประกอบด้วยส่วนของการพิสูจน์ทฤษฎีบทสุดท้ายของแฟร์มาต์สำหรับกรณี n = 5 , พาเขาชื่อเสียงทันที เป็นครั้งแรกในล่วงหน้าของแฟร์มาต์ทฤษฎีบทตั้งแต่เองหลักฐานกรณี n = 4 ) หลักฐานสำหรับ n = 3 เอเดรียน มาเรีย legendre หนึ่งในผู้ตัดสินอีกไม่นานเสร็จหลักฐานสำหรับคดีนี้ ดีริชเลต์เสร็จหลักฐานของเขาเอง ช่วงเวลาสั้นๆ หลังจาก legendre และไม่กี่ปีต่อมาผลิตหลักฐานเต็มสำหรับกรณี n = 14 . [ 3 ] ในเดือนมิถุนายน 2002 เขาได้รับการยอมรับเพื่อบรรยายในหลักฐานบางส่วนของเขาสำหรับกรณี n = 5 ที่โรงเรียนภาษาฝรั่งเศสวิทยาศาสตร์ , พิเศษสำหรับนักเรียนเก่าเพลง 20 ปี ไม่มีปริญญา[ 1 ] การบรรยายของเขาที่โรงเรียนยังใส่ดีริชเลต์ในการติดต่อใกล้ชิดกับฟูเรียร์และปัวซงที่เลี้ยงดูและความสนใจของเขาในฟิสิกส์เชิงทฤษฎี โดยเฉพาะทฤษฎีของฟูเรียร์การวิเคราะห์ความร้อน

กลับไปปรัสเซีย Breslau ( 1825 ) , 28 ) [ แก้ไข ]
ทั่วไป ฟอยตายในพฤศจิกายน 1825 และเขาไม่สามารถหา จ่ายใด ๆ ตำแหน่ง ใน ฝรั่งเศส ดีริคเลตได้กลับไปแคว้นปรัสเซียฟูเรียร์และปัวซงแนะนำให้รู้จักกับ Alexander von Humboldt ที่ถูกเรียกให้เข้าร่วมศาลของกษัตริย์ฟรีดริช วิลเฮล์ม สาม ฮัม วางแผนให้เบอร์ลินศูนย์วิทยาศาสตร์และการวิจัยทันทีเสนอความช่วยเหลือของเขาดีริชเลต์ ส่งจดหมาย ในความโปรดปรานของพระองค์ และให้รัฐบาลปรัสเซียปรัสเซียสถาบันวิทยาศาสตร์ ฮัมยังปลอดภัย จดหมายแนะนำจากเกาส์ ,ที่เมื่ออ่านบันทึกของเขาในการพิสูจน์ทฤษฎีบทของแฟร์มาต์เขียนด้วยผิดปกติจำนวนมากสรรเสริญว่า " ดีริคเลตมีความสามารถที่ยอดเยี่ยม " . [ 4 ] ด้วยการสนับสนุนของฮัม และเกาส์ , ดีริชเลต์ถูกเสนอตำแหน่งการสอนที่มหาวิทยาลัย Breslau . อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ผ่านวิทยานิพนธ์ปริญญาเอก เขายื่นบันทึกของเขาในทฤษฎีบทแฟร์มาต์เป็นวิทยานิพนธ์ที่มหาวิทยาลัยบอนน์อีกครั้งเขาขาดความคล่องในภาษาละตินให้เขาไม่สามารถถือเป็นสาธารณะการโต้เถียงของวิทยานิพนธ์ของเขา หลังจากการอภิปรายมาก , มหาวิทยาลัยตัดสินใจที่จะหลีกเลี่ยงปัญหาด้วยการมอบเขาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ในกุมภาพันธ์ 1827 . นอกจากนี้ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ ตนได้รับประทานในภาษาละตินโต้เถียงที่จำเป็นสำหรับ habilitation .ดีริชเลต์ได้รับ habilitation และสอนใน 1827 / 28 ปีเป็น privatdozent ใน Breslau . [ 1 ]

ขณะที่ใน Breslau ดีริชเลต์อย่างต่อเนื่องของเขาหมายเลขทฤษฎีการวิจัย เผยแพร่คุณูปการสำคัญที่ biquadratic reciprocity กฎหมายซึ่งในขณะนั้นเป็นจุดโฟกัสของเกาส์งานวิจัยของ อเล็กซานเดอร์ฟอนฮัมเอาประโยชน์ของผลลัพธ์เหล่านี้ใหม่ซึ่งมีการวาดยังสรรเสริญความกระตือรือร้นจากฟรีดดริค เบสเซล จัดเขาต้องการย้ายไปเบอร์ลิน ให้เด็กอายุดีริชเลต์ ( เขาอายุ 23 ปีในเวลานั้น ) ฮัมเป็นเพียงสามารถที่จะให้เขาทดลองใช้ตำแหน่งที่ปรัสเซียโรงเรียนทหาร ใน เบอร์ลิน ในขณะที่เหลือที่จะใช้โดยมหาวิทยาลัย Breslau .การขยายตำแหน่งสามปี จนกลายเป็นที่ชัดเจนใน 1831 .

เบอร์ลิน ( 1826 – 55 ) [ แก้ไข ]


ดีริชเลต์แต่งงานจาก 1832 เพื่อ rebecka เมนเดลโซห์น . พวกเขามีลูกสองคน วอลเตอร์ ( เกิด 1833 ) และพืช ( เกิด 1845 ) เขียนโดยวิลเฮล์มแฮนเซิล 1823 ,
หลังจากที่ย้ายไปเบอร์ลินแนะนำร้านดีดีริชเลต์ฮัมจะจัดขึ้นโดยธนาคารอับราฮัมเมนเดลโซน bartholdy และครอบครัวของเขา บ้านเป็นจุดรวบรวมรายสัปดาห์สำหรับเบอร์ลินศิลปินและนักวิทยาศาสตร์ รวมทั้งลูกของอับราฮัม และอวัยวะเพศหญิง Mendelssohn เฟลิกซ์ เมนเดลโซห์น bartholdy ทั้งเด่น นักดนตรี และจิตรกรวิลเฮล์มแฮนเซิล ( สามีอวัยวะเพศหญิง )ดีริชเลต์แสดงความสนใจที่ดีในลูกสาวของอับราฮัม rebecka Mendelssohn , ผู้ที่เขาแต่งงานใน 1832 . ใน 1833 ก่อนลูกชาย วอลเตอร์ เกิด

ทันทีที่เขามาถึงเบอร์ลิน ดีริคเลตไปบรรยายที่มหาวิทยาลัยเบอร์ลิน และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษา อนุมัติให้โอนและส่งเขาไปใน 1831 คณะปรัชญาคณะเขาต้องรับหน้าเสื่อในการต่ออายุ habilitation คุณสมบัติ และแม้ว่าดีริชเลต์เขียน habilitationsschrift ตามที่ต้องการ เขาเลื่อนให้บรรยายข้อบังคับในภาษาละตินอีก 20 ปี จนถึง 15 : 22 เมื่อเขาได้เสร็จสิ้นความต้องการอย่างเป็นทางการนี้ เขายังคงยึดติดกับคณะน้อยกว่าเต็มสิทธิ รวมทั้ง emoluments จำกัดบังคับเขาให้ขนานตำแหน่งการสอนของเขาที่โรงเรียนทหาร ใน 1832 ดีริชเลต์กลาย เป็นสมาชิกของสถาบันวิทยาศาสตร์ปรัสเซีย น้องเล็กสมาชิกเพียง 27 ปี . [ 1 ]

ดีริชเลต์ได้รับชื่อเสียงที่ดีกับนักเรียน เพื่อความชัดเจนของคำอธิบายและสนุกกับการสอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นมหาวิทยาลัยบรรยายมีแนวโน้มที่จะอยู่ในขั้นสูงเพิ่มเติมในหัวข้อที่เขากำลังทำวิจัย : ทฤษฎีจำนวน ( เขาเป็นครั้งแรกที่เยอรมัน ศาสตราจารย์ ให้บรรยายเกี่ยวกับทฤษฎีจำนวน ) , การวิเคราะห์และฟิสิกส์เชิงคณิตศาสตร์ เขาแนะนำวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของนักคณิตศาสตร์ชาวเยอรมันที่สำคัญหลายประการ เช่น gotthold ไอเซนสไตน์ลีโอ , kronecker รูดอล์ฟลิพชิทซ์ และ คาร์ล วิลเฮล์ม เบอร์ชาดต์ ,ในขณะที่เป็นผู้มีอิทธิพลในการสร้างทางคณิตศาสตร์ของนักวิทยาศาสตร์อื่น ๆอีกมากมาย รวมถึง เอลวิน บรูโนคริสทอฟเฟิล , วิลเฮล์มเวเบอร์ , เอดูอาร์ด ไฮน์ , ลุดวิก ฟอน ไซเดิล และจูเลียส ไวน์การ์เต้น . ที่ ดีริชเลต์โรงเรียนทหารจัดการแนะนำและอนุพันธ์แคลคูลัสในหลักสูตรอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มระดับของการศึกษาทางวิทยาศาสตร์มี อย่างไรก็ตามในเวลาที่เขาเริ่มรู้สึกว่า การสอน โหลด คู่ของเขาที่โรงเรียนทหาร และในมหาวิทยาลัย เริ่มกดดันเวลาที่สามารถใช้ได้สำหรับการวิจัยของเขา [ 1 ]

ขณะที่ในเบอร์ลิน ดีริคเลตยังคงติดต่อกับนักคณิตศาสตร์อื่น ๆ ใน 1829 , ในระหว่างการเดินทาง เขาได้พบกับ จาโคบี้ ตอนนั้นอาจารย์ของคณิตศาสตร์ที่ K ö nigsberg มหาวิทยาลัยกว่าปีที่พวกเขาไม่ได้พบและสอดคล้องในเรื่องการวิจัย ในเวลาที่กลายเป็นเพื่อนสนิทกัน ใน 1839 , ระหว่างการเยี่ยมชมปารีส ดีริคเลตพบ โจเซฟ liouville สองนักคณิตศาสตร์เป็นเพื่อน การเก็บรักษาในการติดต่อและเยี่ยมชมแต่ละอื่น ๆ กับครอบครัวไม่กี่ปีต่อมา ใน 1839 , โคบี้ ส่ง ดีริชเลต์กระดาษโดยเอิร์นส์ Kummer ในเวลาเป็นครูโรงเรียนตระหนักถึงศักยภาพ Kummer พวกเขาช่วยให้เขาได้รับการเลือกตั้งในโรงเรียนที่เบอร์ลินและใน 1842 , ได้รับตำแหน่งเขาเต็มศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัย Breslau . ใน 1 , 840 Kummer แต่งงาน ottilie Mendelssohn , ญาติของ rebecka

ใน 1843 เมื่อโคบี้ล้มป่วย ดีริคเลตไป K ö nigsberg เพื่อช่วยเขา แล้วได้ให้ความช่วยเหลือของกษัตริย์ของฟรีดริช วิลเฮล์ม ที่ 4 แพทย์ .เมื่อแพทย์แนะนำให้โคบี้จะใช้เวลาบางส่วนในประเทศอิตาลี เขาเข้าร่วมกับเขาในการเดินทางร่วมกันกับครอบครัวของเขา พวกเขามาพร้อมกับอิตาลีโดยลุดวิก International และ FLI ใครมาเป็น แปล ; ในฐานะที่เขามีความสนใจในวิชาคณิตศาสตร์ ระหว่างการเดินทางทั้งสองและสอนดีริชเลต์โคบี้เขา ต่อมาโรงเรียนและเป็นนักคณิตศาสตร์ FLI สำคัญตัวเอง[ 1 ] ครอบครัวดีริคเลตขยายอยู่ใน อิตาลี ที่จะ 1845 , ลูกสาวของพวกเขาพืชเกิดที่นั่น ใน 1844 โคบี้ย้ายไปเบอร์ลิน , เป็นลูกสมุนเสด็จ มิตรภาพของพวกเขากลายเป็นใกล้ชิดกันมากขึ้น ใน 1846 , เมื่อมหาวิทยาลัยไฮเดลเบิร์กพยายามรับดีริชเลต์ ,โคบี้ให้ฟอนฮัมต้องสนับสนุนเพื่อให้ได้มีโอกาสดีริชเลต์จ่ายให้ที่มหาวิทยาลัย เพื่อให้เขาอยู่ในเบอร์ลิน อย่างไรก็ตาม แม้ตอนนี้เขาไม่ได้รับเงินค่าจ้าง ศาสตราจารย์เต็ม และเขาไม่อาจปล่อยให้โรงเรียนทหาร [ 5 ]

ถือเสรีนิยมมุมมองดีริชเลต์และครอบครัวของเขาสนับสนุน การปฏิวัติ ; เขายังชั่งใจกับปืนที่วังของเจ้าชายแห่งปรัสเซีย .หลังจากการปฏิวัติล้มเหลว โรงเรียนทหารปิดชั่วคราว ทำให้เขาสูญเสียรายได้ขนาดใหญ่ เมื่อมันเปิด สิ่งแวดล้อมมากขึ้นเป็นมิตรกับเขา เป็นนายทหารที่เขาสอนอยู่ตามปกติจะถูกคาดว่าจะซื่อสัตย์ต่อโดยรัฐบาล ส่วนของนักข่าวที่ไม่ได้กับการปฏิวัติ แหลมเขา รวมทั้ง จาโคบี้ professo เสรีนิยมและอื่น ๆ