「……」「……」「…..please say something」「O

「……」

「……」

「…..please say something」

「Oh!!….It’s beautiful」

Kazuya accidently spilled some words whilst staring at Karen.

「〜〜〜！！」

Karen who heard Kazuya’s real impressions, was dyed an even deeper red.

「……。No No! What is Karen talking about? You should get dressed quickly! 」

When Kazuya finally realised the situation, he tried to move, but he was pushed back down onto the sofa by Karen. (TLN: Is he a reverse rape magnet?)

「Wa! Noisy! Please be quiet, I’m giving you my first time (Virginity)!」

「Please do such a thing with someone you love!!」

「……。You, do you think I’m giving you my body for the canary kingdom?」

「Oh? Is it different?」

Kazuya was confused. Seeing such an expression, Karen sighed.

「Hah~ It’s because you’re an insensitive block head. It was impossible to tell you my feelings. I’ll say it clearly now. I love you!!」

「……!?」

Karen grabbed the nape of Kazuya’s neck and brought his face closer until their noses were touching. She didn’t know when another opportunity like this would occur, also this was her first ever love. She had finally been able to tell him her feelings.

「……Oh!? Uh, is it good?……well…this is?……」

The face of Kazuya who finally understood the meaning of those words became visibly red. he tried to say something, but stuttered.

――Knock Knock

――Biku!!

Karen and Kazuya hear a knock at the door and freeze.

『Master, it’s getting late』

When Kazuya heard Chitose’s faint voice from the other side of the door, he glanced at the clock. It was already midnight.

「…..we were interrupted. We’ll continue this another time. I’ll be awaiting your answer. (Kuu!! Just a little longer!!)」

「Ah, ok」

They both began to arrange their clothes whilst their faces were dyed a deep red.

「I must be leaving now」
「Well, see you tomorrow」

After saying farewell, Karen turned to doorknob trying to leave, she glanced one more time at Kazuya.

「What’s wrong? Did you forget something?」

「……Because you might not believe my confession if it’s just words. I should show you with direct action.」

「Oh?….Nmu!!」

Karen draws Kazuya’s face in close touching his cheek as they exchange a deep kiss.

「KISSING NOISES」(TLN: I’m not translating this. It’s just random letters)

Karen put her tongue in Kazuya’s mouth and moved it around aggressively.

Chupon~ Karen seemed sorry to stop as a bridge of silver saliva was built between their lips.

「Thank you for the meal. Then, see you tomorrow」

Karen licked her red lips with her tongue, tasting Kazuya’s saliva as she left the room.

「……」

To Kazuya, the kiss seemed dreamlike. It was almost as if his soul had been pulled out.

「Is master finished now? For some reason, your face is red….」

Chitose glanced at Kazuya whose face seemed blurred and blushed.

「Tsu!! It’s nothing!! We should go to sleep now」

Kazuya, who had finally come to his senses, rushed to answer.

「Ah!! Please wait a moment!! Master!!」

Chitose’s suspicions deepened, as she chased after Kazuya who was running towards his bedroom.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「……」「……」「...กรุณาพูด something」「Oh !! ...มัน beautiful」เซะโดยบังเอิญหกคำบางคำในขณะที่จ้องมองที่ชาวกะเหรี่ยง「〜〜〜！！」กะเหรี่ยงได้ยินเห็นจริงของเซะ ถูกย้อมเป็นสีแดงยิ่ง「……。 ไม่มี กะเหรี่ยงพูดถึงอะไร คุณควรแต่งตัวอย่างรวดเร็ว 」เมื่อเซะก็รู้สถานการณ์ เขาพยายามที่จะย้าย แต่เขาถูกผลักดันกลับลงบนโซฟา โดยชาวกะเหรี่ยง (TLN: เป็นแม่เหล็กกลับข่มขืนเขา?)「Wa เสียงดัง พูด ฉันให้คุณ (ความบริสุทธิ์) ครั้งแรกของฉัน! ร้านอาหาร「Please ทำสิ่งนั้นกับคนที่คุณรัก!! 」「……。 คุณ ทำคุณคิดว่า ฉันให้คุณร่างกายของฉันสำหรับราชอาณาจักรคานารี? ร้านอาหาร「Oh มันแตกต่างกัน? ร้านอาหารเซะถูกสับสน เห็นการแสดง คาเรน sighed「Hah ~ เป็น เพราะคุณมีหัวบล็อกซ้อนกัน มันเป็นไปไม่ได้บอกความรู้สึกของฉัน ผมจะบอกอย่างชัดเจนในขณะนี้ ฉันรักเธอ!! 」「……!? 」กะเหรี่ยงคว้า nape คอของเซะ และนำหน้าเข้าไปใกล้จนจมูกของพวกเขาได้สัมผัส เธอไม่รู้ว่าโอกาสเช่นนี้จะเกิดขึ้นเมื่อ ยังนี้เป็นครั้งแรกของเธอที่เคยรักกัน เธอเคยบอกความรู้สึกของเธอในที่สุด「…… โอ้ Uh ก็ดี?...ดี...เป็นอย่างไร...ร้านอาหารใบหน้าของเซะที่เข้าใจความหมายของคำเหล่านั้นในที่สุด กลายเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด เขาพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่ stutteredเคาะ ――Knock――Biku !!กะเหรี่ยงและเซะได้ยินเสียงเคาะที่ประตู และตรึง『Master มันจะได้รับ late』เมื่อเซะได้ยินเสียงลมชิโตเสะจากด้านอื่น ๆ ของประตู เขา glanced ที่นาฬิกา ก็แล้วเที่ยงคืน「...เราขัดจังหวะ เราจะดำเนินการต่อไปนี้ในเวลาอื่น ผมจะรอคำตอบของคุณ (Kuu !! เพียงเล็กน้อยอีกต่อไป!!) 」「Ah, ok」พวกเขาทั้งสองเริ่มที่จะจัดเสื้อผ้าของพวกเขาในขณะที่ใบหน้าถูกย้อมเป็นสีแดงเข้ม「I ต้องออก now」「Well ดู tomorrow」หลังจากบอกลา กะเหรี่ยงเปิดลูกบิดประตูพยายามปล่อย เธอ glanced อีกครั้งหนึ่งที่เซะ「What ของไม่ถูกต้องหรือไม่ คุณลืมอะไรบางอย่าง? ร้านอาหาร「…… เพราะคุณไม่อาจเชื่อฉันสารภาพว่ามันเป็นแค่คำ ฉันควรแสดง ด้วยการกระทำโดยตรง. ร้านอาหาร「Oh ?... Nmu !! 」กะเหรี่ยงวาดใบหน้าของเซะในปิดสัมผัสแก้มของเขา ตามที่พวกเขาแลกเปลี่ยนจูบลึก「KISSING NOISES」 (TLN: ฉันไม่กำลังแปลข้อมูลนี้ มันเป็นเพียงแค่ตัวอักษร)กะเหรี่ยงใส่ลิ้นเธอในปากของเซะ และย้ายจังChupon ~ กะเหรี่ยงเหมือนขอหยุด ตามสะพานเงินน้ำลายถูกสร้างระหว่างริมฝีปากของพวกเขา「Thank คุณสำหรับอาหาร เห็นคุณแล้ว tomorrow」กะเหรี่ยงเลียริมฝีปากสีแดงของเธอกับลิ้นของเธอ ชิมน้ำลายของเซะเธอทิ้งห้องไว้「……」การเซะ จูบเหมือนฝัน มันถูกเกือบเป็นถ้าที่มีวิญญาณของเขาถูกดึงออกมา「Is ต้นแบบเสร็จแล้วตอนนี้ เหตุผลบางอย่าง ผิวหน้าเป็นสีแดง. ... ร้านอาหารชิโตเสะ glanced ที่เซะหน้าซึ่งดูเหมือนเบลอ และขวยเขิน「Tsu !! มันคืออะไร!! เราควรไปนอน now」เซะ ที่สุดท้ายมาถึงความรู้สึกของเขา รีบตอบ「Ah !! กรุณารอสักครู่!! หลัก!! 」คู่สงสัยชิโตเสะ ตามที่เธอไล่ล่าหลังเซะที่ถูกเรียกใช้ไปยังห้องนอนของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 ...... 」「 ...... 」「 ... ..please พูดอะไร」「โอ้ !! ... มันสวยงาม」Kazuya บังเอิญที่หกรั่วไหลคำบางคำในขณะที่จ้องมองที่กะเหรี่ยง. 「 ~~~ !! 」กะเหรี่ยงที่ได้ยินการแสดงผลที่แท้จริงของคาซึยะถูก ย้อมสีแดงแม้ลึก. 「 ...... .No No! อะไรคือสิ่งที่ชาวกะเหรี่ยงพูดถึง? คุณควรจะได้รับการแต่งตัวได้อย่างรวดเร็ว! 」เมื่อ Kazuya ตระหนักในที่สุดสถานการณ์ที่เขาพยายามที่จะย้าย แต่เขากลับถูกผลักลงบนโซฟาโดยชาวกะเหรี่ยง (TLN- สนาม: เขาเป็นแม่เหล็กข่มขืนย้อนกลับ?) 「วา! มีเสียงดัง! โปรดเงียบ, ฉันให้คุณเป็นครั้งแรกของฉัน (บริสุทธิ์)! 」「กรุณาทำสิ่งนั้นกับคนที่คุณรัก !! 」「 ...... เตอร์คุณคุณคิดว่าฉันให้คุณร่างกายของฉันสำหรับราชอาณาจักรนกขมิ้น ? 」「โอ้? มันแตกต่างกัน? 」Kazuya สับสน เห็นเช่นการแสดงออกกะเหรี่ยงถอนหายใจ. 「ฮะ ~ มันเป็นเพราะคุณเป็นหัวบล็อกตาย มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกคุณความรู้สึกของฉัน ฉันจะบอกว่ามันได้อย่างชัดเจนในขณะนี้ ผมรักคุณ !! 」「 ...... !? 」กะเหรี่ยงคว้าคอของคาซึยะและนำใบหน้าของเขาอย่างใกล้ชิดจนจมูกของพวกเขาได้รับการสัมผัส เธอไม่เคยรู้เมื่อมีโอกาสเช่นนี้จะเกิดขึ้นอีกนอกจากนี้ยังมีความรักครั้งนี้เป็นครั้งแรกของเธอ เธอได้รับในที่สุดก็สามารถที่จะบอกเขาความรู้สึกของเธอ. 「 ...... โอ้ !? เอ่อคือมันดีหรือไม่? ...... ดี ... นี้คืออะไร? ...... 」ใบหน้าของคาซึยะที่ในที่สุดก็เข้าใจความหมายของคำเหล่านั้นกลายเป็นสีแดงอย่างเห็นได้ชัด เขาพยายามที่จะพูดอะไรบางอย่าง แต่พูดติดอ่าง. --Knock เคาะ--Biku !! กะเหรี่ยงและคาซึยะได้ยินเสียงเคาะที่ประตูและแช่แข็ง. 「โทก็รับสาย」เมื่อ Kazuya ได้ยินเสียงลม Chitose จากด้านอื่น ๆ ของประตู เขาเหลือบมองไปที่นาฬิกา มันเป็นอยู่แล้วเที่ยงคืน. 「 ... ..we ถูกขัดจังหวะ เราจะยังคงนี้อีกครั้ง ผมจะรอคำตอบของคุณ (Kuu !! เพียงเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกต่อไป !!) 」「 Ah, OK 」พวกเขาทั้งสองก็เริ่มที่จะจัดเสื้อผ้าของพวกเขาในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาถูกย้อมสีแดงเข้ม. 「ฉันจะต้องออกจากบ้านแล้ว」「ดีเห็นคุณในวันพรุ่งนี้」หลังจากกล่าวคำอำลา กะเหรี่ยงหันไปลูกบิดประตูพยายามที่จะออกเธอชำเลืองมองอีกครั้งหนึ่งที่คาซึยะ. 「อะไรผิดหรือเปล่า? คุณลืมอะไร? 」「 ...... เพราะคุณอาจจะไม่เชื่อคำสารภาพของฉันถ้ามันเป็นเพียงแค่คำพูด ฉันควรจะแสดงให้คุณเห็นด้วยการกระทำโดยตรง」. 「โอ้ ... .Nmu !! 」? กะเหรี่ยงดึงใบหน้าของคาซึยะในการสัมผัสใกล้แก้มของเขาในฐานะที่พวกเขาแลกเปลี่ยนจูบลึก. 「จูบเสียง」 (TLN:. ฉันไม่ได้แปลนี้มันเป็นเพียง ตัวอักษรแบบสุ่ม) กะเหรี่ยงใส่ลิ้นของเธอในปากของคาซึยะและย้ายไปรอบ ๆ อย่างจริงจัง. Chupon ~ กะเหรี่ยงดูเหมือนเสียใจที่จะหยุดการเป็นสะพานของน้ำลายเงินถูกสร้างขึ้นระหว่างริมฝีปากของพวกเขา. 「ขอขอบคุณสำหรับการรับประทานอาหาร แล้วเจอกันพรุ่งนี้」กะเหรี่ยงเลียริมฝีปากสีแดงของเธอกับลิ้นของเธอชิมน้ำลาย Kazuya ขณะที่เธอออกจากห้อง. 「 ...... 」เพื่อ Kazuya, จูบดูเหมือนฝัน มันก็เกือบจะเป็นถ้าจิตวิญญาณของเขาได้รับการดึงออกมา. 「เป็นหลักเสร็จแล้ว? ด้วยเหตุผลบางอย่างใบหน้าของคุณจะเป็นสีแดง ... . ' Chitose เหลือบมองไปที่คาซึยะมีใบหน้าดูเหมือนเบลอและเขิน. 「ซึ !! ไม่เป็นไร!! เราควรจะไปนอนแล้วนะ」คาซึยะที่ในที่สุดก็มาถึงความรู้สึกของเขารีบวิ่งไปที่คำตอบ. 「อา !! โปรดรอสักครู่ !! โท !! 」สงสัย Chitose ของลึกขณะที่เธอไล่ตามคาซึยะที่กำลังวิ่งไปสู่ห้องนอนของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

. . . . . . 」「. . . . . . 」「กรุณาพูดบางอย่าง」「 . . . . .「โอ้ ! ! . . . . . . . มันสวย」คาซึยะเผลอทำน้ำหกคําบางคําขณะที่จ้องคาเรน「〜〜〜」 ! !คาเรนที่ได้ยินการแสดงจริง คาซึยะก็ถูกย้อมเป็นสีแดงลึก「 . . . . . . . ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ! อะไรคือ คาเรน พูดเรื่องอะไร คุณควรไปแต่งตัวเร็วๆ 」เมื่อคาซึยะก็เข้าใจสถานการณ์ เขาพยายามจะขยับตัว แต่เขาถูกผลักดันให้กลับลงไปบนโซฟาโดยชาวกะเหรี่ยง ( tln : เขาย้อนกลับข่มขืนแม่เหล็ก ?「หว้า ! หนวกหู ! เงียบหน่อย ฉันให้คุณครั้งแรก ( ความบริสุทธิ์ ) 」「โปรดทำอย่างนี้กับคนที่คุณรัก ! 」. . . . . . . 「คุณ คุณคิดว่าฉันให้ร่างกายของฉันสำหรับนกคีรีบูนอาณาจักร 」「โอ ? มันต่างกันยังไง ? 」คาซึยะสับสน เห็นสีหน้าแบบนี้ คาเรนก็ถอนหายใจ「ฮ้า ~ เพราะแกตายด้านป้องกันศีรษะ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกความรู้สึกของผม ฉันพูดชัดเจนแล้ว ฉัน รัก คุณ ! 」「 . . . . . . . ! ? 」คาเรน คว้าต้นคอของคาซึยะ คอและนำหน้าเขาใกล้จนจมูกของเขาสัมผัส เธอไม่ได้รู้ว่า โอกาสแบบนี้จะเกิดขึ้น นอกจากนี้ยังเป็นรักแรกของเธอเลยทีเดียว เธอได้ในที่สุดสามารถที่จะบอกความรู้สึกของเธอ「 . . . . . . . โอ้ ! ? เอ่อ มันจะดีเหรอ ? . . . . . . . อืม . . . . . . . นี้คือ ? . . . . . . . 」ใบหน้าของคาซูยะ ผู้ในที่สุดก็เข้าใจความหมายของคำพูดนั้นกลายเป็นสีแดง เป็นตัวเป็นตน เขาพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ติดอ่าง――เคาะเคาะ――ไบค์ขุ ! !คาเรน และคาซึยะได้ยินเสียงเคาะที่ประตู และตรึง『อาจารย์ มันดึกแล้ว』เมื่อได้ยินเสียงของคาเซะเป็นลมจากอีกฝั่งของประตู เขาเหลือบมองที่นาฬิกา มันเที่ยงคืนแล้ว「 . . . . . เราถูกขัดขวาง พวกเราจะทำต่ออีก ข้าจะรอคำตอบ ( เดือน ! ! อีกนิดเดียว ! 」 ! )「อ่า โอเค」พวกเขาทั้งสองเริ่มจัดเสื้อผ้าของพวกเขาในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาถูกย้อมเป็นสีแดงลึก .「ฉันต้องไปแล้ว」「แล้วเจอกันพรุ่งนี้」หลังจากบอกลา คาเรนหันไปลูกบิดพยายามออกไป เธอเหลือบมองอีกครั้งที่คาซึยะ「เป็นอะไรไป ? ลืมอะไรเหรอ 」「 . . . . . . . เพราะคุณไม่อาจเชื่อคำสารภาพของผม ถ้ามันเป็นแค่คำพูด ผมควรให้คุณกับการกระทำโดยตรง 」「โอ ? . . . . . . . nmu ! ! 」คาเรนดึงหน้าคาซึยะกำลังใกล้แตะแก้มของเขา ขณะที่พวกเขาแลกเปลี่ยนจูบลึก「เสียง」จูบ ( tln : ผมไม่ได้แปลแบบนี้ มันคือตัวอักษรสุ่มแค่ )กะเหรี่ยงใส่ลิ้นของเธอในปาก คาซึยะ และย้ายไปรอบ ๆอย่างแข็งขันchupon ~ คาเรนดูขอโทษที่ต้องหยุดเป็นสะพานนำเงินถูกสร้างขึ้นระหว่างริมฝีปากของตน「ขอบคุณสำหรับอาหาร งั้น เจอกันพรุ่งนี้」คาเรน เลียริมฝีปากแดงของเธอกับลิ้นของเธอ ชิม คาซึยะก็น้ำลายเธอออกจากห้องไป. . . . . . 」「กับคาซึยะ จูบก็เหมือนฝัน มันเหมือนกับว่าวิญญาณของเขาถูกดึงออก「ปริญญาโทจบแล้วใช่ไหม สำหรับเหตุผลบางอย่าง ใบหน้าของคุณจะ」สีแดง . . . . . . .จิโตเซะ เห็นคาซึยะที่มีใบหน้าดูเบลอ และหน้าแดง .「สึ ! ! มันไม่มีอะไร ! เราควรจะนอนได้แล้ว」คาซึยะ ที่ในที่สุดก็จะตอบ「อ่า ! ! รอก่อน ! ! ! อาจารย์ ! ! ! 」จิโตเซะ สงสัยแนบแน่น เธอไล่ตามคาซึยะที่กำลังวิ่งหนีไปทางห้องนอนของเขา