Students can't learn responsibility

Students can't learn responsibility unless
Any purchase that a student makes is a commercial transaction. A product that was made by a manufacturer is exchanged for a financial token, i.e. money spent from the student's wallet or purse. Anyone who is handed something of value will not value it as highly as someone else who has to buy it. Students should pay for what they want with money that they earn from part-time jobs. Even young students can earn money from their parents for doing household chores. These experiences teach responsibility, something that will be very valuable later when the students are faced with more challenging economic decisions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนไม่สามารถเรียนรู้รับผิดชอบเว้นแต่การซื้อที่เป็นนักศึกษาทำให้ใด ๆ ที่เป็นการทำธุรกรรมเชิงพาณิชย์
ผลิตภัณฑ์ที่ทำโดยผู้ผลิตมีการแลกเปลี่ยนสำหรับสัญลักษณ์ทางการเงินเช่นการใช้จ่ายเงินจากกระเป๋าสตางค์ของนักเรียนหรือกระเป๋าเงิน ทุกคนที่ถูกส่งสิ่งที่มีค่าจะไม่เห็นคุณค่าของมันเป็นอย่างสูงในฐานะคนอื่นที่มีที่จะซื้อมัน นักเรียนควรจะจ่ายสำหรับสิ่งที่พวกเขาต้องการด้วยเงินที่พวกเขาได้รับจากงานนอกเวลา เด็กนักเรียนยังสามารถได้รับเงินจากพ่อแม่ของพวกเขาสำหรับการทำเช่นทำงานบ้าน ประสบการณ์เหล่านี้สอนรับผิดชอบในสิ่งที่จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อมาเมื่อนักเรียนจะต้องเผชิญกับการตัดสินใจทางเศรษฐกิจที่ท้าทายมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเรียนสามารถเรียนรู้ไม่รับผิดชอบถ้า
ซื้อใด ๆที่นักเรียนทำให้เป็นธุรกรรมเชิงพาณิชย์ ผลิตภัณฑ์ที่ทำโดยผู้ผลิตแลกเปลี่ยนโทเค็นทางการเงิน เช่น การใช้จ่ายเงินจากนักเรียนกระเป๋าสตางค์หรือกระเป๋าเงิน ใครที่ส่งค่าบางอย่างจะไม่ได้ค่า มันเป็นอย่างที่คนอื่นที่ได้ซื้อมันนักเรียนควรจะจ่ายสำหรับสิ่งที่พวกเขาต้องการกับเงินที่พวกเขาได้รับจากงานพาร์ทไทม์ แม้หนุ่มนักเรียนสามารถได้รับเงินจากพ่อแม่ของพวกเขาทำ งานบ้าน ประสบการณ์เหล่านี้สอนความรับผิดชอบ สิ่งที่จะมีค่ามากเมื่อต้องเผชิญกับความท้าทายทางเศรษฐกิจมากขึ้น นักเรียนจะตัดสินใจ .