Pancreatic beta-cells have the abil

Pancreatic beta-cells have the ability to increase insulin secretion (via AIRG) in response to insulin resistance. This nonlinear hyperbolic relationship between sensitivity and secretion is best described as DI [25, 32]. Hence, higher AIRG and DI typically represent an ability to compensate for insulin resistance in order to maintain normal glucose tolerance (i.e., lower diabetes risk). In contrast, lower AIRG and DI represent an inability of the pancreas to secrete enough insulin at a given level of insulin resistance where impaired glucose tolerance may arise (i.e., higher diabetes risk). Indeed, our laboratory has shown both increased AIRG and DI as potential compensatory mechanisms for decreased SI in minority children and adolescents [3, 27]. The underlying determinants that contribute to increased insulin resistance and pancreatic beta-cell dysfunction in overweight/obese African-American and Latino-American
children and adolescents are unknown; however sociocul- tural and socioeconomic factors each play a unique role in shaping diabetes risk in ethnic minorities. In the present analysis, the sociocultural adaptive style of combining aspects of both mainstream white-American culture while retaining aspects of their own family’s culture was negatively associ- ated with type 2 diabetes risk in overweight/obese African- American children and adolescents (as reflected by higher AIRG and DI). These relationships remained significant after adjusting for household social position and other behav- ioral and biological covariates. In contrast, household social position was positively associated with type 2 diabetes risk in Latino-American children and adolescents (via decreased AIRG and DI). Taken together, these findings suggest that sociocultural factors may be important predictors of type 2 diabetes risk in overweight/obese African-American children and adolescents whereas socioeconomic factors, rather than culture, may be more important for Latino-Americans.
African-Americans are a heterogeneous ethnic group who vary in the extent to which they both retain their black- American culture and also adopt aspects of white-American culture [33]. Previous research on adults has documented the relevance of these adaptive cultural styles to health and health-related behaviors in African-American adults [10, 34]. Dressler et al. [34] reported African-Americans living in accordance with culturally constructed local com- munity norms—or “cultural consonance” in lifestyle—were a stronger independent predictor of smoking and hyper- tension than were indicators of socioeconomic position (i.e., occupation, income and education). Airhihenbuwa et al. [10] reported that positive identification with African- American culture and a self-perception of being successful in both the “black” and “white” ways of life were associated with healthy behaviors, including reduced fat consumption, more participation in leisure-time physical activity, reduced smoking, and, in women only, reduced alcohol consumption. Our results are generally consistent with these findings and suggest that the protective health effects of integrating two cultures also extend to overweight/obese African-American children and adolescents at increased risk for type 2 diabetes. In essence, integrating aspects of both black-American and white-American cultures was associated with lower diabetes risk (via increased AIRG and DI), independent of household social position, physical activity, sedentary time, dietary intake, sex, Tanner stage, and fat/fat-free mass.
An association between culture and type 2 diabetes risk, independent of physical activity and diet, is plausible, given what is known about the physiological mechanisms linking psychosocial stress to insulin resistance and subsequent type 2 diabetes risk via hypothalamic-pituitary-adrenal axis activation [35, 36]. In general, integration of two or more cultures is viewed as a less stressful, more adaptive process, because this orientation allows ethnic minorities to function effectively in a multicultural society while still maintaining supportive connections to their own family’s culture [37]. Hence, integration may be associated with lower psycholog- ical stress in African-Americans, thereby influencing type 2 diabetes risk independent of physical activity and diet. Additional research is needed to better understand the associations between integration, psychological stress, and diabetes risk in this ethnic minority group.
Many more researchers have investigated the influence of sociocultural factors on diabetes risk in Latino-Americans [12]. The influence of culture on behavior and subsequent diabetes risk is inconsistent [18] and may be confounded by socioeconomic position [19]. In the present study, household social position, not sociocultural orientation, was positively associated with type 2 diabetes risk in Latino-American children and adolescents. This relationship remained sig- nificant after controlling for biological and behavioral fac- tors. Moreover, post hoc analyses revealed that, of the two socioeconomic indicators measured (educational attainment and occupational rank), parental education was driving the
relationship between household social position and diabetes risk.
A protective effect of socioeconomic position and edu- cational attainment in particular on type 2 diabetes risk has been well established among adults and non-Latino whites [21]; however, in the present study, this relationship was not present in either ethnic group. The rationale for the absent relationship in African-Americans and paradoxical relation- ship in Latino-Americans is unclear. Nevertheless similar findings have been previously reported between socioeco- nomic position and other metabolic outcomes in minority children and adolescents [38]. Using data from the National Health and Nutrition Examination Survey and National Health Interview Survey, Sobal and Stunkard [38] reported that ethnic minority children from higher socioeconomic households were just as likely to be overweight and obese as compared to children residing in lower socioeconomic households. These findings taken together with those in the present study suggest that residing in higher socioeconomic households may not be protective against obesity and sub- sequent type 2 diabetes risk in ethnic minority children and adolescents as has been previously reported in non-Latino whites. Moreover, parental education may be a stronger independent predictor of type 2 diabetes risk than culture in Latino-Americans; additional research is warranted.
Several limitations of this study should be noted. First, data limitations precluded analysis of other factors known to influence diabetes risk in this analysis including genetic admixture [39], smoking status and alcohol consumption [40], social desirability [41], and self-reported psychological stress [42]. Similarly, proxy indicators of acculturation such as language use, nativity, and time in the US were not available for our participants [14]. Second, although prior research suggests that household social position and sociocultural orientation are predictors rather than consequences of dia- betes risk [10, 21, 34], the cross-sectional nature of this study impeded our ability to make causal inferences. Third, these findings in a small sample of overweight/obese African- American and Latino-American children and adolescents living in the Greater Los Angeles area cannot necessarily be generalized to all adolescents living in the US. Finally, post hoc power calculations revealed that some of our analyses were underpowered given the large variability in FSIGT-derived insulin and glucose indices. Despite being underpowered, we were able to detect significant associations between the AHIMSA subscale integration, AIRG, and DI in African-Americans as well as significant associations between household social position, AIRG, and DI in Latino- Americans. Thus, our findings may be an underestimation of the true effect of sociocultural orientation and household social position on type 2 diabetes risk in overweight/obese African-American and Latino-American children and ado- lescents. Nevertheless, additional research examining these relationships in a larger, more homogenous sample may better elucidate the role of sociocultural and socioeconomic factors in shaping type 2 diabetes risk in overweight/obese ethnic minority pediatric populations.
In summary, sociocultural orientation and household social position appear to play distinct and opposing roles in type 2 diabetes risk in overweight/obese African-American and Latino-American children and adolescents. For African- Americans, maintaining a sense of their own family’s culture while integrating into mainstream white-American society was independently associated with decreased diabetes risk (as represented by increased AIRG and DI). For Latino- Americans, increased diabetes risk was independently asso- ciated with increased household social position, higher parental education in particular, via decreased AIRG and DI. Future research should continue to examine these factors over time to better understand the relationships between the sociocultural orientation, household social position, and type 2 diabetes risk in overweight/obese African-American and Latino-American children and adolescents. Moreover, behavioral interventions and public policies are needed to better address sociocultural and socioeconomic factors asso- ciated with type 2 diabetes risk in ethnic minority pediatric populations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เบต้าเซลล์ที่ตับอ่อนสามารถหลั่งอินซูลิน (ผ่าน AIRG) ตอบสนองต่ออินซูลินต้านทานเพิ่มขึ้นได้ ความสัมพันธ์นี้ไฮเพอร์โบลิไม่เชิงเส้นระหว่างความไวและการหลั่งจะอธิบายเป็น DI [25, 32] ดังนั้น AIRG และ DI สูงโดยทั่วไปหมายถึงสามารถชดเชยความต้านทานต่ออินซูลินเพื่อรักษาน้ำตาลในปกติยอมรับ (เช่น โรคเบาหวานความเสี่ยงต่ำกว่า) ในทางตรงกันข้าม AIRG และ DI ล่างแทนไม่สามารถของตับอ่อนจะหลั่งอินซูลินพอที่กำหนดระดับต้านทานอินซูลินซึ่งอาจเกิดขึ้นยอมรับผู้ที่มีกลูโคส (เช่น โรคเบาหวานเสี่ยงสูง) จริง ห้องปฏิบัติการของเราได้แสดงทั้งเพิ่ม AIRG และ DI เป็นศักยภาพกลไกชดเชย SI ลดลงในเด็กชนกลุ่มน้อยและวัยรุ่น [3, 27] ดีเทอร์มิแนนต์ต้นที่ต้านทานอินซูลินเพิ่มขึ้นและความผิดปกติของเบต้าเซลล์ที่ตับอ่อนน้ำหนักเกิน/อ้วน African-American และลาติน-อเมริกันเด็กและวัยรุ่นไม่รู้จัก อย่างไรก็ตาม sociocul tural และประชากรปัจจัยแต่ละเล่นบทบาทเฉพาะในการกำหนดทิศความเสี่ยงโรคเบาหวานในชนกลุ่มน้อย ในปัจจุบันการวิเคราะห์ ลักษณะ sociocultural แบบอะแดปทีฟการรวมลักษณะของวัฒนธรรมอเมริกันไวท์ทั้งหลักยังคงลักษณะวัฒนธรรมของครอบครัวตนเองได้ส่งเส้น associ กับความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ชนิดในเด็กน้ำหนักเกิน/อ้วนแอฟริกันอเมริกันและวัยรุ่น (เป็นผลทางสูง AIRG DI) ความสัมพันธ์เหล่านี้ยังคงสำคัญหลังจากปรับตำแหน่งสังคมครัวเรือน และอื่น ๆ behav ioral และ covariates ชีวภาพ ในทางตรงกันข้าม สังคมครัวเรือนมีสัมพันธ์เชิงบวกกับความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ชนิดในเด็กลาติน-อเมริกันและวัยรุ่น (ผ่าน AIRG และ DI ลดลง) ปวง ค้นพบเหล่านี้ด้วยการแนะนำว่า ปัจจัย sociocultural อาจ predictors สำคัญของความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ชนิดในเด็กน้ำหนักเกิน/อ้วน African-American และวัยรุ่นในขณะที่ปัจจัยประชากร มากกว่าวัฒนธรรม อาจสำคัญสำหรับลาตินอเมริกันแอฟริกันอเมริกันเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันที่แตกต่างกันในขอบเขตที่จะรักษาวัฒนธรรมของอเมริกันดำ ทั้งยัง นำแง่มุมของวัฒนธรรมอเมริกันไวท์ [33] งานวิจัยก่อนหน้านี้ในผู้ใหญ่มีเอกสารเกี่ยวข้องลักษณะวัฒนธรรมเหล่านี้เหมาะสมกับสุขภาพและพฤติกรรมสุขภาพในผู้ใหญ่ African-American [10, 34] Dressler et al. [34] รายงานชาวอเมริกันแอฟริกันที่อาศัยอยู่ตามท้องถิ่นวัฒนธรรมสร้าง munity com บรรทัดฐาน — หรือ "consonance วัฒนธรรม" ในชีวิต — มีการแข็งแกร่งอิสระผู้ทายผลของการสูบบุหรี่และความตึงเครียดไฮเปอร์กว่ามีตัวชี้วัดของตำแหน่งประชากร (เช่น อาชีพ รายได้ และการศึกษา) Airhihenbuwa et al. [10] รายงานว่า บวกรหัส self-perception ที่ประสบความสำเร็จในทั้ง "สีดำ" และ "ขาว" วิธีชีวิตและวัฒนธรรมแอฟริกันอเมริกันที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมสุขภาพ รวมถึงลดปริมาณไขมัน เข้าร่วมเพิ่มเติม ในเวลาว่าง กิจกรรมทางกายภาพ ลดสูบบุหรี่ และ หญิง ลดปริมาณแอลกอฮอล์ ผลของเราโดยทั่วไปสอดคล้องกับผลการวิจัยเหล่านี้ และแนะนำว่า สุขภาพป้องกันผลกระทบของการรวมวัฒนธรรมสองยังขยายน้ำหนักเกิน/อ้วน African-American เด็กและวัยรุ่นที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในสาระสำคัญ รวมของวัฒนธรรม อเมริกันสีดำ และสีขาว-อเมริกันได้เชื่อมโยงกับโรคเบาหวานความเสี่ยงต่ำกว่า (ผ่านเพิ่มขึ้น AIRG และ DI), ขึ้นอยู่กับตำแหน่งทางสังคมในครัวเรือน กิจกรรมทางกายภาพ เวลาแย่ ๆ บริโภคอาหาร เพศ ระยะแทนเนอร์ชำรุด และมวลไขมัน/ไขมันฟรีความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและชนิดของโรคเบาหวาน 2 ความเสี่ยง ขึ้นอยู่กับกิจกรรมทางกายภาพและอาหาร อยู่เป็นไปได้ ให้เป็นที่รู้จักเกี่ยวกับสรีรวิทยากลไกเชื่อมโยงความเครียด psychosocial ต้านทานอินซูลินและชนิดต่อความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ผ่านแกน hypothalamic-ต่อมใต้สมองหมวกไตเปิด [35, 36] ทั่วไป รวมวัฒนธรรม น้อยสองดูเป็นกระบวนการเครียดน้อย ปรับขึ้น เพราะแนวนี้ช่วยให้ชนกลุ่มน้อยทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพในสังคมวัฒนธรรมนานาชาติในขณะที่ยังคง รักษาการเชื่อมต่อสนับสนุนวัฒนธรรมของครอบครัวตนเอง [37] ดังนั้น รวมอาจต่ำกว่า psycholog - ical ภาวะเครียดในแอฟริกันอเมริกัน จึงมีอิทธิพลต่อความเสี่ยงโรคเบาหวานประเภท 2 ขึ้นอยู่กับอาหารและกิจกรรมทางกายภาพ วิจัยเพิ่มเติมจะต้องเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างการรวม ความเครียดทางจิตใจ และความเสี่ยงโรคเบาหวานในกลุ่มชนกลุ่มนี้นักวิจัยเพิ่มเติมจำนวนมากได้สืบสวนอิทธิพล sociocultural ปัจจัยเสี่ยงต่อโรคเบาหวานในลาตินอเมริกัน [12] อิทธิพลของวัฒนธรรมในลักษณะการทำงานและความเสี่ยงต่อโรคเบาหวานคือ ไม่สอดคล้องกัน [18] และอาจ confounded โดยประชากรตำแหน่ง [19] ในการศึกษาปัจจุบัน สังคมครัวเรือน แนว sociocultural ไม่ มีสัมพันธ์เชิงบวกกับความเสี่ยงโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในเด็กลาติน-อเมริกันและวัยรุ่น ความสัมพันธ์นี้ยังคง sig nificant หลังจากการควบคุมในชีววิทยา และพฤติกรรม fac tors นอกจากนี้ post hoc วิเคราะห์เปิดเผยว่า ของตัวสองประชากรบ่งชี้วัด (โดยศึกษาและเอกอาชีว), การศึกษาโดยผู้ปกครองถูกขับรถความสัมพันธ์ระหว่างสังคมครัวเรือนและความเสี่ยงโรคเบาหวานผลการป้องกันประชากรตำแหน่งและ edu - cational โดยเฉพาะบนความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ชนิดดีก่อตั้งขึ้นในหมู่ผู้ใหญ่และลาตินไม่ขาว [21], อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาปัจจุบัน ความสัมพันธ์นี้ไม่อยู่ในกลุ่มชนใด เหตุผลสำหรับการขาดความสัมพันธ์ในแอฟริกันอเมริกันและจัดส่งความสัมพันธ์ paradoxical ในลาตินอเมริกันไม่ชัดเจน อย่างไรก็ตาม ผลการวิจัยที่คล้ายกันก่อนหน้านี้รายงานระหว่าง socioeco - nomic ตำแหน่งและอื่น ๆ ผลเผาผลาญในเด็กชนกลุ่มน้อยและวัยรุ่น [38] ใช้ข้อมูล สุขภาพแห่งชาติ และโภชนาการตรวจสอบสำรวจ และ สำรวจสัมภาษณ์สุขภาพแห่งชาติ Sobal และ Stunkard [38] รายงานว่า เด็กชนกลุ่มน้อยจากครัวเรือนประชากรสูงมีเพียงแนวโน้มที่จะอ้วนโดยเปรียบเทียบกับเด็กในครัวเรือนประชากรลดลง และภาวะ ผลการวิจัยเหล่านี้มาร่วมในการศึกษาปัจจุบันแนะนำว่า ในครัวเรือนประชากรสูงอาจไม่ป้องกันต่อต้านโรคอ้วน และ sequent ย่อยชนิด 2 เสี่ยงโรคเบาหวานในเด็กชนกลุ่มน้อยและวัยรุ่นมีการรายงานว่าก่อนหน้านี้ในมอร์ไม่ขาว นอกจากนี้ การศึกษาโดยผู้ปกครองอาจจะ predictor อิสระที่แข็งแกร่งความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ชนิดมากกว่าวัฒนธรรมลาตินอเมริกัน warranted วิจัยเพิ่มเติมSeveral limitations of this study should be noted. First, data limitations precluded analysis of other factors known to influence diabetes risk in this analysis including genetic admixture [39], smoking status and alcohol consumption [40], social desirability [41], and self-reported psychological stress [42]. Similarly, proxy indicators of acculturation such as language use, nativity, and time in the US were not available for our participants [14]. Second, although prior research suggests that household social position and sociocultural orientation are predictors rather than consequences of dia- betes risk [10, 21, 34], the cross-sectional nature of this study impeded our ability to make causal inferences. Third, these findings in a small sample of overweight/obese African- American and Latino-American children and adolescents living in the Greater Los Angeles area cannot necessarily be generalized to all adolescents living in the US. Finally, post hoc power calculations revealed that some of our analyses were underpowered given the large variability in FSIGT-derived insulin and glucose indices. Despite being underpowered, we were able to detect significant associations between the AHIMSA subscale integration, AIRG, and DI in African-Americans as well as significant associations between household social position, AIRG, and DI in Latino- Americans. Thus, our findings may be an underestimation of the true effect of sociocultural orientation and household social position on type 2 diabetes risk in overweight/obese African-American and Latino-American children and ado- lescents. Nevertheless, additional research examining these relationships in a larger, more homogenous sample may better elucidate the role of sociocultural and socioeconomic factors in shaping type 2 diabetes risk in overweight/obese ethnic minority pediatric populations.ในสรุป แนว sociocultural และสังคมครัวเรือนปรากฏการ เล่นบทบาทที่แตกต่างกัน และฝ่ายตรงข้ามในความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ชนิดในเด็กน้ำหนักเกิน/อ้วน African-American และลาติน-อเมริกันและวัยรุ่น สำหรับชาวอเมริกัน African- รักษาความรู้สึกของวัฒนธรรมของครอบครัวตนเองขณะรวมเป็นหลักขาว-อเมริกันสังคมสัมพันธ์อย่างอิสระกับความเสี่ยงโรคเบาหวานลดลง (ตามที่แสดง โดยเพิ่ม AIRG และ DI) สำหรับลาติน - อเมริกัน โรคเบาหวานเพิ่มความเสี่ยงได้อย่างอิสระ ciated asso กับเพิ่มสังคมครัวเรือน ผู้ปกครองศึกษาสูงเฉพาะ AIRG และ DI ลดลง วิจัยในอนาคตควรดำเนินต่อเพื่อตรวจสอบปัจจัยเหล่านี้กว่าจะเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างแนว sociocultural สังคมครัวเรือน และชนิดความเสี่ยง 2 โรคเบาหวานในเด็กน้ำหนักเกิน/อ้วน African-American และลาติน-อเมริกันและวัยรุ่นดี นอกจากนี้ การแทรกแซงพฤติกรรมและนโยบายสาธารณะจำเป็นต้องดีที่อยู่ปัจจัยด้านประชากร และ sociocultural asso-ciated กับความเสี่ยงโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในประชากรเด็กชนกลุ่มน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตับอ่อนเบต้าเซลล์มีความสามารถในการเพิ่มการหลั่งอินซูลิน (ผ่าน airG) ในการตอบสนองต่อภาวะดื้อต่ออินซูลิน นี้ความสัมพันธ์เชิงเส้นระหว่างการผ่อนชำระไวและการหลั่งอธิบายที่ดีที่สุดเป็น Di [25, 32] ดังนั้นที่สูงขึ้น airG และ DI มักเป็นตัวแทนของความสามารถในการชดเชยการดื้อต่ออินซูลินเพื่อรักษาความทนทานต่อกลูโคสปกติ (เช่นโรคเบาหวานความเสี่ยงที่ต่ำกว่า) ในทางตรงกันข้ามการลด airG DI และเป็นตัวแทนของการไร้ความสามารถของตับอ่อนหลั่งอินซูลินมากพอในระดับที่กำหนดของการดื้อต่ออินซูลินที่ทนทานต่อกลูโคสบกพร่องอาจเกิดขึ้น (เช่นความเสี่ยงโรคเบาหวานสูงกว่า) อันที่จริงห้องปฏิบัติการของเราได้แสดงให้เห็นทั้งสองเพิ่มขึ้น airG DI และเป็นกลไกที่มีศักยภาพสำหรับการชดเชยลดลง SI ในเด็กชนกลุ่มน้อยและวัยรุ่น [3, 27] ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดการดื้อต่ออินซูลินที่เพิ่มขึ้นและความผิดปกติของเบต้าเซลล์ในตับอ่อนที่มีน้ำหนักเกิน / อ้วนแอฟริกันอเมริกันและละตินอเมริกัน
เด็กและวัยรุ่นที่ไม่เป็นที่รู้จัก; แต่ sociocul- ทั่วไปฤทธิ์และปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคมในแต่ละที่มีบทบาทโดดเด่นในการสร้างความเสี่ยงโรคเบาหวานในชนกลุ่มน้อย ในการวิเคราะห์ปัจจุบันรูปแบบการปรับตัวทางสังคมวัฒนธรรมของการรวมแง่มุมของวัฒนธรรมกระแสหลักทั้งสีขาวอเมริกันขณะที่การรักษาด้านของวัฒนธรรมครอบครัวของตัวเองของพวกเขาถูกลบสัมพันธ ated มีความเสี่ยงเป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในน้ำหนักเกิน / โรคอ้วนเด็กอเมริกันแอฟริกันและวัยรุ่น (ที่สะท้อนให้เห็น โดยสูงกว่า airG และ DI) ความสัมพันธ์เหล่านี้ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่ปรับตามฐานะทางสังคมครัวเรือนและ ioral behav- อื่น ๆ และตัวแปรทางชีวภาพ ในทางตรงกันข้ามฐานะทางสังคมของครัวเรือนมีความสัมพันธ์ทางบวกกับชนิดที่ 2 ความเสี่ยงโรคเบาหวานในเด็กละตินอเมริกันและวัยรุ่น (ผ่านทางลดลง airG และ DI) ที่ร่วมกันค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรมอาจจะพยากรณ์ความเสี่ยงที่สำคัญของโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในน้ำหนักเกิน / อ้วนแอฟริกันอเมริกันเด็กและวัยรุ่นในขณะที่ปัจจัยทางสังคมและเศรษฐกิจมากกว่าวัฒนธรรมอาจมีความสำคัญมากขึ้นสำหรับละตินอเมริกัน
แอฟริกันอเมริกัน กลุ่มชาติพันธุ์ต่างกันที่แตกต่างกันในขอบเขตที่พวกเขาทั้งสองรักษาวัฒนธรรมอเมริกันของพวกเขาสีดำและยังนำมาใช้แง่มุมของวัฒนธรรมอเมริกันสีขาว [33] วิจัยก่อนหน้านี้ผู้ใหญ่มีเอกสารความเกี่ยวข้องของรูปแบบทางวัฒนธรรมเหล่านี้ปรับตัวต่อสุขภาพและพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพในแอฟริกันอเมริกันผู้ใหญ่ [10, 34] เดรสเลอร์และคณะ [34] รายงานแอฟริกันอเมริกันที่อาศัยอยู่ในสอดคล้องกับวัฒนธรรมท้องถิ่นสร้างบรรทัดฐานหรือชุมชน "สอดคล้องทางวัฒนธรรม" ในการดำเนินชีวิตเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่เป็นอิสระที่แข็งแกร่งของการสูบบุหรี่และความตึงเครียดไฮเปอร์กว่าเป็นตัวชี้วัดของตำแหน่งทางสังคมและเศรษฐกิจ (เช่นอาชีพรายได้ และการศึกษา) Airhihenbuwa และคณะ [10] รายงานว่าประชาชนในทางบวกกับวัฒนธรรมอเมริกันแอฟริกันและตนเองการรับรู้ของการประสบความสำเร็จทั้งใน "สีดำ" และวิธีการ "สีขาว" ของชีวิตที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมสุขภาพรวมถึงการบริโภคลดไขมันมีส่วนร่วมมากขึ้นในเวลาว่าง การออกกำลังกายช่วยลดการสูบบุหรี่และในผู้หญิงเท่านั้นลดการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ผลของเรามักจะมีความสอดคล้องกับผลการวิจัยเหล่านี้และชี้ให้เห็นว่าผลกระทบต่อสุขภาพของการบูรณาการป้องกันสองวัฒนธรรมนอกจากนี้ยังขยายไปถึงการมีน้ำหนักเกิน / อ้วนแอฟริกันอเมริกันเด็กและวัยรุ่นที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นสำหรับโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในสาระสำคัญรวมทั้งแง่มุมของวัฒนธรรมอเมริกันสีดำและสีขาวอเมริกันมีความสัมพันธ์กับความเสี่ยงโรคเบาหวานลดลง (ผ่านทางที่เพิ่มขึ้น airG และ DI), อิสระจากตำแหน่งครัวเรือนสังคม, การออกกำลังกายเวลาอยู่ประจำการบริโภคอาหารเพศเวทีแทนเนอร์และ ไขมัน / ปราศจากไขมันมวล
ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมและชนิดที่ 2 ความเสี่ยงโรคเบาหวานเป็นอิสระจากการออกกำลังกายและรับประทานอาหารที่เป็นไปได้ให้สิ่งที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับกลไกทางสรีรวิทยาการเชื่อมโยงความเครียดทางจิตสังคมกับภาวะดื้อต่ออินซูลินและต่อมาชนิดที่ 2 ความเสี่ยงโรคเบาหวานผ่าน hypothalamic- ยืนยันการใช้งานต่อมใต้สมองต่อมหมวกไต-แกน [35, 36] โดยทั่วไปการรวมกลุ่มของสองคนหรือมากกว่าวัฒนธรรมถูกมองว่าเป็นเครียดน้อยลงขั้นตอนการปรับตัวมากขึ้นเพราะการวางแนวทางนี้จะช่วยให้ชนกลุ่มน้อยเพื่อให้สามารถทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพในสังคมที่หลากหลายทางวัฒนธรรมในขณะที่ยังคงรักษาเชื่อมต่อกับวัฒนธรรมการสนับสนุนครอบครัวของตัวเองของพวกเขา [37] ดังนั้นการบูรณาการอาจจะเกี่ยวข้องกับความเครียดทางด้านจิตใจที่ต่ำกว่าในแอฟริกันอเมริกันจึงมีอิทธิพลต่อชนิดที่ 2 ความเสี่ยงโรคเบาหวานเป็นอิสระจากการออกกำลังกายและการรับประทานอาหาร การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้เข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างบูรณาการความเครียดและความเสี่ยงโรคเบาหวานในกลุ่มชนกลุ่มน้อยชาติพันธุ์นี้
นักวิจัยอื่น ๆ อีกหลายคนได้รับการตรวจสอบอิทธิพลของปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรมที่มีความเสี่ยงโรคเบาหวานในละตินอเมริกัน [12] อิทธิพลของวัฒนธรรมที่มีต่อพฤติกรรมและความเสี่ยงโรคเบาหวานตามมาไม่สอดคล้อง [18] และอาจจะสับสนโดยตำแหน่งทางสังคมและเศรษฐกิจ [19] ในการศึกษาปัจจุบันฐานะทางสังคมครัวเรือนไม่ได้วางแนวทางทางสังคมวัฒนธรรม, มีความสัมพันธ์ทางบวกกับชนิดที่ 2 ความเสี่ยงโรคเบาหวานในเด็กละตินอเมริกันและวัยรุ่น ความสัมพันธ์นี้ยังคงอยู่ที่สำาคัญหลังจากการควบคุมทางชีวภาพและพฤติกรรม Tors fac- นอกจากนี้ post hoc การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าของสองตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจและสังคมวัด (สำเร็จการศึกษาและอันดับอาชีพ) การศึกษาผู้ปกครองได้รับการผลักดันที่
ความสัมพันธ์ระหว่างฐานะทางสังคมครัวเรือนและความเสี่ยงโรคเบาหวาน
การป้องกันผลกระทบทางสังคมและเศรษฐกิจของตำแหน่งและความสำเร็จ cational edu- เฉพาะอย่างยิ่งใน ชนิดความเสี่ยง 2 โรคเบาหวานได้รับการยอมรับกันดีในหมู่ผู้ใหญ่และคนผิวขาวที่ไม่ละติน [21]; อย่างไรก็ตามในการศึกษาครั้งนี้ความสัมพันธ์นี้ไม่ได้ถูกนำเสนอทั้งในกลุ่มชาติพันธุ์ เหตุผลสำหรับความสัมพันธ์ที่ไม่อยู่ในแอฟริกันอเมริกันและสัมพันธ์ขัดแย้งในละตินอเมริกันก็ไม่มีความชัดเจน อย่างไรก็ตามการค้นพบที่คล้ายกันได้รับรายงานก่อนหน้านี้ระหว่างตำแหน่งทางเศรษฐกิจ socioeco- และผลการเผาผลาญอาหารอื่น ๆ ในเด็กชนกลุ่มน้อยและวัยรุ่น [38] โดยใช้ข้อมูลจากสุขภาพแห่งชาติและการสำรวจตรวจสอบโภชนาการและสุขภาพแห่งชาติสัมภาษณ์สำรวจ Sobal และ Stunkard [38] รายงานว่าเด็กชนกลุ่มน้อยจากผู้ประกอบการทางเศรษฐกิจและสังคมสูงขึ้นเช่นเดียวกับแนวโน้มที่จะมีน้ำหนักเกินและเป็นโรคอ้วนเมื่อเทียบกับเด็กที่อาศัยอยู่ในครัวเรือนที่ต่ำกว่าทางเศรษฐกิจและสังคม การค้นพบนี้นำมารวมกันกับผู้ที่อยู่ในการศึกษาครั้งนี้ชี้ให้เห็นว่าผู้ประกอบการที่อาศัยอยู่ในทางเศรษฐกิจและสังคมที่สูงขึ้นอาจจะไม่ได้ป้องกันโรคอ้วนและชนิดย่อยตามลำดับความเสี่ยง 2 โรคเบาหวานในเด็กชนกลุ่มน้อยและวัยรุ่นตามที่ได้รับรายงานก่อนหน้านี้ในคนผิวขาวที่ไม่ละติน นอกจากนี้การศึกษาผู้ปกครองอาจจะเป็นปัจจัยบ่งชี้ที่เป็นอิสระที่แข็งแกร่งของชนิดที่ 2 ความเสี่ยงโรคเบาหวานกว่าวัฒนธรรมในละตินอเมริกัน; การวิจัยเพิ่มเติมเป็นประกัน
ข้อ จำกัด หลายประการของการศึกษานี้ควรจะสังเกต ประการแรกข้อ จำกัด ข้อมูลจรรยาบรรณการวิเคราะห์ปัจจัยอื่น ๆ ที่รู้จักกันจะมีผลต่อความเสี่ยงโรคเบาหวานในการวิเคราะห์นี้รวมถึงส่วนผสมทางพันธุกรรม [39], สถานะการสูบบุหรี่และการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ [40] ความปรารถนาทางสังคม [41] และตนเองรายงานความเครียด [42] ในทำนองเดียวกันชี้พร็อกซี่ของวัฒนธรรมเช่นการใช้ภาษาการประสูติและเวลาในสหรัฐไม่สามารถใช้ได้สำหรับผู้เข้าร่วมของเรา [14] ประการที่สองแม้ว่าการวิจัยก่อนแสดงให้เห็นว่าฐานะทางสังคมของครัวเรือนและการวางแนวทางสังคมวัฒนธรรมมีการพยากรณ์มากกว่าผลของกรอบข้อความ Betes ความเสี่ยง [10, 21, 34], ลักษณะตัดขวางของการศึกษานี้ขัดขวางความสามารถของเราที่จะทำให้การวินิจฉัยสาเหตุ ประการที่สามการค้นพบเหล่านี้ในตัวอย่างเล็ก ๆ ของ / เด็กแอฟริกันที่มีน้ำหนักเกินโรคอ้วนอเมริกันและละตินอเมริกันและวัยรุ่นที่อาศัยอยู่ในพื้นที่มหานคร Los Angeles สามารถไม่จำเป็นต้องทั่วไปวัยรุ่นที่อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกา สุดท้าย post hoc การคำนวณพลังงานเปิดเผยว่าบางส่วนของการวิเคราะห์ของเราได้รับ underpowered แปรปรวนขนาดใหญ่ใน FSIGT ที่ได้จากน้ำตาลกลูโคสอินซูลินและดัชนี แม้จะเป็น underpowered, เราสามารถที่จะตรวจสอบการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างการรวมอหิงสา subscale, airG และ DI ในแอฟริกันอเมริกันเช่นเดียวกับการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่างตำแหน่งครัวเรือนสังคม airG และ DI ใน Latino- ชาวอเมริกัน ดังนั้นการค้นพบของเราอาจจะดูเบาของผลกระทบที่แท้จริงของการวางทางสังคมวัฒนธรรมและฐานะทางสังคมของครัวเรือนที่มีความเสี่ยงเป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในน้ำหนักเกิน / อ้วนแอฟริกันอเมริกันและละตินอเมริกันเด็กและ lescents ado- อย่างไรก็ตามการวิจัยเพิ่มเติมการตรวจสอบความสัมพันธ์เหล่านี้ในขนาดใหญ่ตัวอย่างเป็นเนื้อเดียวกันมากขึ้นดีกว่าอาจอธิบายบทบาทของปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรมและทางเศรษฐกิจและสังคมในการสร้างความเสี่ยงเป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในน้ำหนักเกิน / อ้วนประชากรเด็กชนกลุ่มน้อย
ในการสรุปการวางแนวทางทางสังคมวัฒนธรรมและฐานะทางสังคมของครัวเรือนปรากฏ บทบาทที่แตกต่างและตรงข้ามในรูปแบบความเสี่ยงโรคเบาหวาน 2 ในน้ำหนักเกิน / อ้วนแอฟริกันอเมริกันและละตินอเมริกันเด็กและวัยรุ่น สำหรับแอฟริกันอเมริกันที่ยังคงรักษาความรู้สึกของวัฒนธรรมครอบครัวของตัวเองของพวกเขาในขณะที่การบูรณาการเข้ากับสังคมสีขาวอเมริกันกระแสหลักก็สัมพันธ์กับความเสี่ยงโรคเบาหวานลดลง (ตามที่แสดงโดยเพิ่มขึ้น airG และ DI) สำหรับ Latino- ชาวอเมริกันมีความเสี่ยงเป็นโรคเบาหวานเพิ่มขึ้นเป็นอิสระ asso- ciated ที่มีฐานะทางสังคมที่เพิ่มขึ้นของใช้ในครัวเรือนการศึกษาผู้ปกครองที่สูงขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านทางลดลง airG และ DI การวิจัยในอนาคตควรดำเนินการตรวจสอบปัจจัยเหล่านี้เมื่อเวลาผ่านไปเพื่อให้เข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างการวางแนวทางทางสังคมวัฒนธรรม, ฐานะทางสังคมในครัวเรือนและชนิดที่ 2 โรคเบาหวานมีความเสี่ยงในการมีน้ำหนักเกิน / อ้วนแอฟริกันอเมริกันและละตินอเมริกันเด็กและวัยรุ่น นอกจากนี้การแทรกแซงพฤติกรรมและนโยบายสาธารณะมีความจำเป็นไปยังที่อยู่ที่ดีขึ้นปัจจัยทางสังคมวัฒนธรรมและทางสังคมและเศรษฐกิจ asso- ciated มีความเสี่ยงเป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ในประชากรเด็กชนกลุ่มน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตับอ่อนเบต้าเซลล์มีความสามารถในการเพิ่มการหลั่งอินซูลิน ( ผ่าน airg ) ในการตอบสนองต่ออินซูลิน ทั้งหมดนี้ไม่เชิงเส้นความสัมพันธ์ระหว่างความไวและการอธิบายที่ดีที่สุดเป็นตี้ [ 25 , 32 ) ดังนั้น airg สูงกว่า และ ดิ มักจะเป็นตัวแทนของความสามารถในการชดเชยสำหรับความต้านทานต่ออินซูลินในการรักษาความอดทนกลูโคสปกติ ( เช่น ลดความเสี่ยงโรคเบาหวาน )ในทางตรงกันข้าม airg ล่าง และ ดิ แสดงถึงการไร้ความสามารถของตับอ่อนขับอินซูลินเพียงพอที่ให้ระดับของความต้านทานต่ออินซูลินที่ความทนกลูโคสบกพร่องที่อาจเกิดขึ้น ( เช่น สูงกว่าความเสี่ยงโรคเบาหวาน ) แน่นอน , ห้องปฏิบัติการของเราได้แสดงทั้งเพิ่มขึ้นและ airg ดิ เป็นกลไกการเกิดศรีลดลงในเด็กชนกลุ่มน้อยและวัยรุ่น [ 27 ]