For a comparison between theefficie

For a comparison between the
efficiencies of the ratio estimator and the randomized PPS
estimator, the reader is referred to Foreman and Brewer
(1971), Cochran (1977) and the references given therein. A
drawback of these comparisons is that finite populations
corrections are ignored. Hartley and Rao (1962) take the
finite population correction into account but without an
explicit formula for the efficiency. Elaborating on the results
of Gabler (1984), Qualité (2008) shows that the related HT
estimator from a rejective Poisson sample of size n is more
efficient than the Hansen-Hurwitz estimator for a sampling
scheme with replacement. No formula for the increased
efficiency is given, however

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับการเปรียบเทียบระหว่างการมีประสิทธิภาพผู้ประเมินอัตราและ PPS แบบสุ่มผู้ประเมิน ผู้อ่านจะเรียกค่าจ้างและเบียร์(1971), Cochran (1977) และการอ้างอิงที่กำหนดดังนี้ Aข้อเสียเปรียบของการเปรียบเทียบเหล่านี้เป็นประชากรที่มีจำกัดการแก้ไขจะถูกละเว้น แม่และเราใช้ (1962)ประชากรจำกัดการแก้ไขลง ในบัญชี แต่ไม่มีสูตรชัดเจนสำหรับประสิทธิภาพ บรรยากาศผลการของ Gabler (1984), Qualité (2008) แสดงว่า HT ที่เกี่ยวข้องประเมินจากตัวอย่างปัว rejective ขนาด n ถูกเพิ่มเติมมีประสิทธิภาพมากกว่าเครื่องแฮนเซน Hurwitz สำหรับตัวอย่างโครงร่าง มีแทน ไม่มีสูตรสำหรับการเพิ่มประสิทธิภาพได้ อย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับการเปรียบเทียบระหว่างที่
มีประสิทธิภาพของการประมาณการอัตราการสุ่มและ PPS
ประมาณการผู้อ่านจะเรียกโฟร์แมนและบรูเออร์
(1971) Cochran (1977) และการอ้างอิงที่กำหนดไว้ในนั้น
ข้อเสียเปรียบของการเปรียบเทียบเหล่านี้คือประชากร จำกัด
การแก้ไขจะถูกละเลย และสมุนราว (1962) ใช้เวลา
แก้ไขประชากร จำกัด เข้าบัญชี แต่ไม่มี
สูตรที่ชัดเจนสำหรับประสิทธิภาพ Elaborating เกี่ยวกับผล
ของ Gabler (1984) Qualité (2008) แสดงให้เห็นว่า HT ที่เกี่ยวข้องกับการ
ประมาณการจากตัวอย่าง Poisson rejective ขนาด n เป็นมากขึ้น
ได้อย่างมีประสิทธิภาพกว่าประมาณการแฮนเซน-Hurwitz สำหรับตัวอย่าง
โครงการด้วยการเปลี่ยน สูตรที่เพิ่มขึ้นไม่มี
ประสิทธิภาพจะได้รับอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการเปรียบเทียบระหว่างประสิทธิภาพของตัวประมาณอัตราส่วนและสุ่ม PPSวิธีอ่านเรียกว่า ฟอร์แมน และ บรูเวอร์( 1971 ) , Cochran ( 1977 ) และการอ้างอิงที่ระบุนั้น เป็นข้อเสียของการเปรียบเทียบเหล่านี้เป็นประชากรที่แน่นอนการแก้ไขจะถูกละเว้น ฮาร์ทลี่ย์ และเรา ( 1962 ) เอาวิธีแก้ไขลงในบัญชีแต่ไม่มีประชากรสูตรที่ชัดเจนสำหรับประสิทธิภาพ เนื่องจากในผลของเลอร์ ( 1984 ) , qualit é ( 2551 ) พบว่า ทร. ที่เกี่ยวข้องประมาณการจากตัวอย่างการปฏิเสธของปัวซงขนาด n เพิ่มเติมมีประสิทธิภาพกว่าประมาณการสำหรับการสุ่มตัวอย่าง Hurwitz แฮนเซนนี้แทน ไม่มีสูตรสำหรับเพิ่มประสิทธิภาพจะได้รับ , อย่างไรก็ตาม