CampsA diabetes camp is an ideal pl

Camps
A diabetes camp is an ideal place for children and youth to have an enjoyable camp experience and receive peer support from other children with diabetes under close medical oversight. The goals for campers are to learn to cope more effectively with diabetes, learn self-management skills to gain more independence, and share experiences with other young people with diabetes.

The camp medical director is responsible for the diabetes management of the children. A registered dietitian oversees dietary planning at camp. Medical directors and staff should have expertise in managing type 1 diabetes and must receive training concerning routine diabetes management and treatment of diabetes-related emergencies at camp. Staff must follow universal precautions including Occupational Safety and Health Administration (OSHA) regulations, Clinical Laboratory Improvement Amendments (CLIA) standards, and state regulations (107).

Diabetes in the Workplace
There are practical and legal issues related to diabetes in the workplace. Employers and employees with diabetes should work together to find solutions and educate themselves about the rights of individuals with diabetes. Individuals with diabetes are responsible for having all necessary diabetes supplies, eating properly, and being aware of safety issues and regulations at work. The Americans with Disabilities Act states that most employers must provide “reasonable accommodations” to allow an individual with diabetes to safely and successfully perform a job, unless doing so would place an “undue burden” on the employer. We refer the reader to ADA position statement on diabetes and employment for additional information (108) and to the relevant section of the American Diabetes Association/JDRF Type 1 Diabetes Sourcebook (70).

Older Adults
Older individuals with type 1 diabetes are unique in that they have lived for many years with a complex disease. Not all older adults are alike: some may continue a rigorous regimen, with tighter control, while others may require less stringent targets. Along with age-related conditions, older adults may develop diabetes-related complications, which make managing type 1 diabetes more challenging. Providers should be aware that insulin dosing errors, meal planning, and physical activities must be properly managed in older adults. Severe hyperglycemia can lead to symptoms of dehydration and hyperglycemic crises. While chronic hyperglycemia is detrimental, hypoglycemia may be more of a concern in some older adults. Declining cognition may contribute to hypoglycemia unawareness or the inability to safely manage hypoglycemia when it occurs. An individualized approach that includes the reassessment of prior targets may be warranted. We refer the reader to the ADA consensus report “Diabetes in Older Adults” (54). Even though this report focuses primarily on the type 2 diabetic population, there is significant overlap in the comorbidities and complications experienced by the older type 1 and type 2 diabetic populations.

Special Population Groups
Although type 1 diabetes is increasing in several ethnic and racial groups, it remains less common in people of non-European descent. A better understanding of the unique pathophysiology of type 1 diabetes is needed. In addition, multidisciplinary diabetes teams should receive training to properly address the diverse cultural needs of these populations and to optimize health care delivery, improve glycemic control, and prevent complications. Additionally, there is a need for approaches to reduce health disparities and improve outcomes in racial/ethnic minorities and in the underserved population with type 1 diabetes (70).

Developing Countries: The Global Epidemic
Type 1 diabetes is an increasing global public health burden. The demands of daily management, chronicity of the disease, potential complications, paucity of diabetes specialists, and rising incidence are challenging in the U.S., but these issues, including the considerable cost of management, are crippling for those in the developing world. International organizations play a major role in improving care for individuals with type 1 diabetes in the developing world, but implementable, cost-saving, and sustainable strategies are needed to make such programs successful (70).

Previous Section
Next Section
Article Information

Acknowledgments. The authors thank the following contributors to the American Diabetes Association/JDRF Type 1 Diabetes Sourcebook: Nora Algothani, Pamela Allweiss, Barbara J. Anderson, Florence M. Brown, H. Peter Chase, William L. Clarke, Sheri R. Colberg, Kathleen Dungan, Steven Edelman, Martha M. Funnell, Stephen E. Gitelman, Ann E. Goebel-Fabbri, Jeffrey S. Gonzalez, Carla J. Greenbaum, Michael J. Haller, Kara Hawkins, Laurie A. Higgins, Irl B. Hirsch, William C. Hsu, Heba Ismail, Crystal Crismond Jackson, Tamarra James-Todd, Georgeanna J. Klingensmith, David C. Klonoff, Mary Korytkowski, David Maahs, Hussain Mahmud, Medha N. Munshi, Trevor Orchard, Bruce A. Perkins, Jeremy Hodson Pettus, Andrew M. Posselt, Michael C. Riddell, Elizabeth R. Seaquist, Janet Silverstein, Linda M. Siminerio, Peter Stock, William V. Tamborlane, Guillermo E. Umpierrez, Raynard Washington, Joseph I. Wolfsdorf, Howard Wolpert, Jennifer Ann Wyckoff, and Mary Ziotas Zacharatos. The authors acknowledge Gordon Weir and the Steering Committee members: Belinda Childs, Richard A. Insel, Margaret A. Powers, Richard Rubin, Desmond Schatz, and Linda M. Siminerio.

The authors also thank Erika Gebel Berg (American Diabetes Association) for her invaluable editorial contribution.

Duality of Interest. M.S.K. received research support from Novo Nordisk (to the University of North Carolina) for a study of an investigational drug for type 1 diabetes. In 2013–2014, L.M.B.L. received grant support from Bayer Diabetes Care; served as a consultant/advisory board member for Bristol-Myers Squibb/AstraZeneca, Sanofi, Novo Nordisk, and Boehringer Ingelheim; and served as a consultant for Johnson & Johnson, LifeScan/Animas, Lilly, Menarini, and Dexcom. In the past year, A.L.P. consulted with Abbott Diabetes Care, BD, Janssen, Lilly, Medscape, Medtronic MiniMed, Novo Nordisk, Sanofi, and Takeda; has been on the speaker’s bureau for Bristol-Myers Squibb/AstraZeneca and Novo Nordisk; and received grant funding from the Medtronic MiniMed Foundation. No other potential conflicts of interest relevant to this article were reported.

Previous Section
Next Section
Footnotes

The position statement was reviewed and approved by the Professional Practice Committee in April 2014 and approved by the Executive Committee of the Board of Directors in April 2014.
↵*A list of authors of the American Diabetes Association/JDRF Type 1 Diabetes Sourcebook can be found in the ACKNOWLEDGMENTS.
© 2014 by the American Diabetes Association.
Readers may use the content as long as the work is properly cited and linked to the original source, the use is educational and not for profit, and the work is not altered. See http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/ for details.

Previous Section

References

Recommendations
All patients admitted to the hospital should have type 1 diabetes clearly identified in the medical record. (E)

SMBG should be ordered to fit the patient’s usual insulin regimen with modifications as needed based on clinical status. (E)

Goals for blood glucose levels are the same as for people with type 2 diabetes or hospital-related hyperglycemia. (E)

A plan for preventing and treating hypoglycemia should be established for each patient. (E)

Insulin dosing adjustments should be made in the perioperative period and inpatient setting with consideration of changes in oral intake, recent blood glucose trends, and the need for uninterrupted basal insulin to prevent hyperglycemia and ketoacidosis, with adjustment of the long-acting insulin or basal insulin requirement to reflect true basal requirements, insofar as they may be anticipated. (B)

Child Care and Schools
Because a large portion of a child’s day may be spent in school and/or in the child care setting, close communication with and cooperation of the school or day care personnel is essential for optimal diabetes management, safety, and maximal academic opportunities. Child care personnel and school staff should receive training to provide diabetes care in the absence of a school nurse or licensed health care professional. Able and willing school staff members should be taught the principles of diabetes management and trained to provide needed care for the child according to the ADA’s Safe at School program (see the ADA position statement on diabetes care in the school and day care setting [106] for further discussion). Young children often lack the motor, cognitive, and communication skills and abilities to manage their diabetes and completely depend on adult caregivers. The management priority for younger children is the prevention, recognition, and treatment of hypoglycemia and marked hyperglycemia.

Students with diabetes should receive proper diabetes management in school, with as little disruption to the school and child’s routine as possible. Whenever possible, the student should have the opportunity to self-manage by performing blood glucose monitoring, using CGM (if utilized), administering insulin, having access to meals/snacks, managing hypoglycemia (with trained personnel prepared to provide glucagon treatment, if required) and hyperglycemia, and participating fully in all school-sponsored activities (Table 9).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่ายค่ายเบาหวานเหมาะสำหรับเด็ก และเยาวชนค่ายความสนุกสนาน และรับเพื่อนสนับสนุนจากเด็กอื่น ๆ มีโรคเบาหวานภายใต้การกำกับดูแลทางการแพทย์ที่ปิด เป้าหมายในแค้มพ์ได้เรียนรู้ที่จะรับมือกับโรคเบาหวานได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น เรียนรู้ทักษะการจัดการตนเองสู่อิสรภาพมากขึ้น และแชร์ประสบการณ์กับคนอื่น ๆ หนุ่มสาวกับโรคเบาหวานผู้อำนวยการค่ายแพทย์รับผิดชอบการจัดการโรคเบาหวานของเด็ก Dietitian จดทะเบียนกำกับดูแลวางแผนอาหารที่ค่าย แพทย์และพนักงานควรมีความเชี่ยวชาญในการจัดการโรคเบาหวานชนิดที่ 1 และต้องได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับการจัดการเบาหวานตามปกติและรักษาฉุกเฉินที่เกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานที่ค่าย พนักงานต้องปฏิบัติตามมาตรการสากลรวมทั้งกฎระเบียบความปลอดภัยในอาชีพและดูแลสุขภาพ (OSHA) มาตรฐานทางคลินิกปฏิบัติปรับปรุงแก้ไข (CLIA) และกฎระเบียบของรัฐ (107)โรคเบาหวานในทำงานมีปัญหาในทางปฏิบัติ และกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานในทำงาน นายจ้างและพนักงานที่ มีโรคเบาหวานควรได้ร่วมกันค้นหาคำตอบ และรู้เองเกี่ยวกับสิทธิของบุคคลที่มีโรคเบาหวาน บุคคลที่ มีโรคเบาหวานจะมีโรคเบาหวานจำเป็นอุปกรณ์ทั้งหมด รับประทานอาหารอย่างถูกต้อง และการตระหนักถึงปัญหาความปลอดภัยและข้อบังคับในการทำงาน ชาวอเมริกัน มีรัฐบัญญัติความพิการที่นายจ้างส่วนใหญ่ต้องให้ "เหมาะสมพัก" อนุญาตให้บุคคล มีโรคเบาหวานอย่างปลอดภัย และประสบความสำเร็จทำงาน ถ้าทำดังนั้นจะทำเป็น "ภาระไม่ครบกำหนดชำระ" กับนายจ้าง เราอ้างอิงอ่านงบตำแหน่ง ADA ในโรคเบาหวานและการจ้างงานสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม (108) และส่วนเกี่ยวข้องของการอเมริกันโรคเบาหวาน สมาคม/JDRF ประเภท 1 เบาหวาน Sourcebook (70)ผู้ใหญ่รุ่นเก่าบุคคลสูงอายุ มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ไม่ซ้ำกันที่พวกเขาได้อาศัยอยู่หลายปีด้วยโรคซับซ้อน ผู้ใหญ่รุ่นเก่าที่ไม่มีเหมือนกัน: บางอาจดำเนินการอย่างเข้มงวดระบบการปกครอง ควบคุมสัด ในขณะที่คนอื่น ๆ อาจต้องเข้มงวดน้อยกว่าเป้าหมายได้ รวมทั้งเงื่อนไขที่เกี่ยวข้องกับอายุ ผู้ใหญ่รุ่นเก่าอาจพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับโรคเบาหวานภาวะแทรกซ้อน ซึ่งทำให้โรคเบาหวานชนิดที่ 1 การจัดการความท้าทายมากขึ้น ผู้ให้บริการควรทราบว่า อินซูลินในข้อผิดพลาด การวางแผนอาหาร และกิจกรรมทางกายภาพต้องได้อย่างถูกต้องในผู้ใหญ่รุ่นเก่า Hyperglycemia รุนแรงอาจทำให้อาการของวิกฤต hyperglycemic และคายน้ำ Hyperglycemia เรื้อรังเป็นผลดี hypoglycemia อาจจะมีความกังวลในผู้ใหญ่บางเก่า ลดลงประชานอาจนำไปสู่ hypoglycemia unawareness หรือไม่สามารถจัดการ hypoglycemia อย่างปลอดภัยเมื่อเกิด วิธีการจำนวน reassessment เป้าหมายก่อนหน้านี้ที่อาจจะ warranted เราอ้างอิงอ่านรายงานมติของ ADA "เบาหวานในอายุผู้ใหญ่" (54) ถึงแม้ว่ารายงานนี้เน้นหลักชนิด 2 ประชากรโรคเบาหวาน มีความทับซ้อนกันอย่างมีนัยสำคัญใน comorbidities ที่ และภาวะแทรกซ้อนที่มีประสบการณ์ โดยเก่าชนิด 1 และชนิด 2 ประชากรโรคเบาหวานกลุ่มประชากรพิเศษแม้ว่าโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เพิ่มในแต่ละเชื้อชาติ และเชื้อชาติ ยังคงน้อยทั่วไปในคนเชื้อสายยุโรปไม่ ความเข้าใจของ pathophysiology เฉพาะของโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ต้อง ทีม multidisciplinary โรคเบาหวานควรได้รับการฝึกอบรมอย่างถูกต้องต้องการวัฒนธรรมที่หลากหลายของประชากรเหล่านี้ และเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการจัดส่งสินค้าดูแลสุขภาพ เพิ่ม glycemic ควบคุม และป้องกันภาวะแทรกซ้อน นอกจากนี้ มีความจำเป็นสำหรับวิธีการลดความแตกต่างของสุขภาพ และการปรับปรุงผลลัพธ์ ในเชื้อชาติ/ชาติพันธุ์คมิ และประชากร underserved มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 (70)ที่ประเทศกำลังพัฒนา: โรคการระบาดทั่วโลกโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เป็นภาระการสาธารณสุขทั่วโลกเพิ่มขึ้น ความต้องการของการจัดการประจำวัน chronicity โรค ภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น paucity ผู้เชี่ยวชาญโรคเบาหวาน และเพิ่ม ขึ้นอุบัติการณ์จะท้าทายในสหรัฐอเมริกา แต่ปัญหาเหล่านี้ รวมถึงต้นทุนมากบริหาร มีชื่อในประเทศกำลังพัฒนา องค์กรระหว่างประเทศมีบทบาทสำคัญในการปรับปรุงดูแลสำหรับบุคคลที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ในประเทศกำลังพัฒนา แต่กลยุทธ์ implementable ประหยัด และยั่งยืนมีความจำเป็นเพื่อให้โปรแกรมดังกล่าวประสบความสำเร็จ (70)ส่วนก่อนหน้านี้ส่วนถัดไปข้อมูลบทความตอบ ผู้เขียนขอขอบคุณร่วมสมทบต่อไปอเมริกันโรคเบาหวาน สมาคม/JDRF ประเภท 1 เบาหวาน Sourcebook: Algothani โนราห์ Pamela Allweiss, Barbara J. แอนเดอร์สัน ฟลอเรนซ์เมตรสีน้ำตาล ไล่ ล่าปีเตอร์ H., William L. คลาร์ก เช R. Colberg ดัน กันแคทลีน Steven Edelman มาร์ธา M. Funnell, Stephen E. Gitelman, Ann E. Goebel-Fabbri เจฟฟรีย์ S. Gonzalez คาร์ลา J. Greenbaum, Michael J. Haller, Kara ฮอว์กินส์ ฮิ กกินส์ A. Laurie, Irl B. เฮิร์ช William C. ซู Heba สุลต่านอิสมาอิล Crystal Crismond Jackson, Tamarra James ทอดด์ Georgeanna J. Klingensmith, David C. Klonoff แมรี Korytkowski, David Maahs เชอ รัลชาร์ Medha N. Munshi เทรเวอร์สวน บรูซ A. ระบุวัน เจเรมี Hodson Pettus แอนดรู M. Posselt, Michael C. Riddell เอลิซาเบธ R. Seaquist, Silverstein เจ ลินดา M. Siminerio ปีเตอร์หุ้น William V. Tamborlane, Guillermo E. Umpierrez วอชิงตัน Raynard โจเซฟ I. Wolfsdorf, Howard Wolpert เจนนิเฟอร์แอน Wyckoff และ Zacharatos Ziotas มารีย์ ผู้เขียนยอมรับฝาย Gordon และสมาชิกคณะกรรมการบริหาร: Belinda เด็ก ริชาร์ด A. เซล มาร์กาเร็ต A. อำนาจ ริชาร์ด Rubin เดสม Schatz และลินดา M. Siminerioผู้เขียนยังขอบคุณเอะเบิร์กลักซ์เชอรี่ Gebel (สมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน) ส่วนบรรณาธิการของเธอล้ำค่าทวิภาวะน่าสนใจ M.S.K. ได้รับจาก Novo Nordisk สนับสนุนการวิจัย (เพื่อวิทยาลัยนอร์ทแคโรไลนา) สำหรับการศึกษาของยาเป็น investigational สำหรับเบาหวานชนิด 1 ในปี 2013-2014, L.M.B.L. ได้รับเงินช่วยเหลือสนับสนุนจากไบเออร์การดูแลโรคเบาหวาน ทำหน้าที่เป็นสมาชิกคณะที่ปรึกษา/ที่ปรึกษา สำหรับบริสตอลไมเยอร์ Squibb/AstraZeneca, Sanofi, Novo Nordisk, Boehringer Ingelheim และเป็นปรึกษาสำหรับ Johnson & Johnson, LifeScan/Animas ลิลลี่ Menarini และ Dexcom ในปีผ่านมา A.L.P. ขอคำปรึกษาการ ดูแลเบาหวานของ Abbott, BD, Janssen ลิลลี่ Medscape, Medtronic MiniMed, Novo Nordisk, Sanofi และทาเค ดะ แล้วในสำนักของลำโพงสำหรับบริสตอลไมเยอร์ Squibb/AstraZeneca Novo Nordisk และเงินช่วยเหลือที่ได้รับทุนจากมูลนิธิ MiniMed Medtronic มีรายงานไม่อื่น ๆ เกิดความขัดแย้งของดอกเบี้ยที่เกี่ยวข้องกับบทความนี้ส่วนก่อนหน้านี้ส่วนถัดไปเชิงอรรถยอดตำแหน่งถูกตรวจทาน และอนุมัติ โดยคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญปฏิบัติในเดือน 2014 เมษายน และอนุมัติ โดยคณะกรรมการบริหารของคณะกรรมการในเดือน 2014 เมษายน↵ * รายชื่อของผู้เขียนอเมริกันโรคเบาหวาน สมาคม/JDRF ประเภท 1 เบาหวาน Sourcebook สามารถพบได้ในการตอบได้© 2014 โดยสมาคมโรคเบาหวานสหรัฐอเมริกาผู้อ่านอาจใช้เนื้อหาตราบที่ทำงานถูกอ้าง และเชื่อมโยงกับต้นฉบับ การใช้ศึกษา และไม่ใช่ สำหรับกำไร และไม่มีการเปลี่ยนแปลงการทำงาน ดู http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/ สำหรับรายละเอียดส่วนก่อนหน้านี้ การอ้างอิงคำแนะนำผู้ป่วยทั้งหมดในโรงพยาบาลควรมีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ที่ระบุชัดเจนในเวชระเบียน (E)SMBG ควรสั่งให้พอดีกับของผู้ป่วยปกติอินซูลินระบบการปกครอง มีการปรับเปลี่ยนเป็นสถานะทางคลินิกตามที่จำเป็น (E)เป้าหมายระดับน้ำตาลในเลือดได้เหมือนกับคนที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 หรือโรงพยาบาลที่เกี่ยวข้องกับ hyperglycemia (E)ควรสร้างแผนการสำหรับป้องกัน และรักษา hypoglycemia ในผู้ป่วยแต่ละ (E)ควรใช้อินซูลินกระบวนการปรับปรุงในระยะ perioperative และตั้งค่าห้องคลอด โดยคำนึงถึงการเปลี่ยนแปลงในช่องปาก ล่าสุดแนวโน้มของระดับน้ำตาลในเลือด และการต้องการอินซูลินโรคอย่างต่อเนื่องเพื่อป้องกัน hyperglycemia และ ketoacidosis มีการปรับปรุงของอินซูลินทำหน้าที่ยาวหรืออินซูลินโรคต้องสะท้อนความจริงโรคต้อง insofar เป็นพวกเขาอาจคาด (B)ดูแลเด็กและโรงเรียนเนื่องจากพื้นที่ส่วนใหญ่ของวันเด็กอาจใช้ ในโรงเรียน และ/หรือการดูแลเด็ก ปิดการสื่อสารกับและความร่วมมือของบุคลากรโรงเรียนหรือดูแลวันเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการจัดการโรคเบาหวานที่ดีที่สุด ปลอดภัย และโอกาสทางการศึกษาสูงสุด เด็กดูแลบุคลากรและโรงเรียนพนักงานควรได้รับการดูแลเบาหวานของโรงเรียนพยาบาล หรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่ได้รับอนุญาต โรงเรียนสามารถ และเต็มใจที่พนักงานควรสอนหลักการจัดการโรคเบาหวาน และให้การดูแลเด็กตามเซฟของ ADA ที่โรงเรียนโปรแกรมการฝึกอบรม (ดูยอดตำแหน่งจาก ADA ในโรคในโรงเรียนและดูแลวันตั้ง [106] สำหรับคำอธิบายเพิ่มเติม) เด็กมักขาด มอเตอร์ รับรู้ และการสื่อสาร และความสามารถในการจัดการโรคเบาหวานของพวกเขา และทั้งหมดขึ้นอยู่กับผู้ใหญ่เรื้อรัง จัดการระดับความสำคัญสำหรับเด็กเป็นการป้องกัน รู้ และการรักษาของ hypoglycemia และ hyperglycemia ที่ทำเครื่องหมายศึกษาโรคเบาหวานควรได้รับจัดการโรงเรียน โรคเบาหวานที่เหมาะสมกับเป็นทรัพยน้อยกับโรงเรียนประจำของเด็กเป็นไปได้ หากเป็นไปได้ นักเรียนควรมีโอกาสที่จะจัดการตนเอง โดยการเลือดการตรวจกลูโคส ใช้ CGM (ถ้าใช้), จัดการอินซูลิน มีอาหาร/อาหารว่าง การจัดการ hypoglycemia (ด้วยการฝึกอบรมบุคลากรที่เตรียมให้รักษากลูคากอน ถ้าจำเป็น) และ hyperglycemia และเข้าร่วมกิจกรรมทั้งหมดที่สนับสนุนโรงเรียน (ตาราง 9) เต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าย : ค่ายเบาหวาน เป็นสถานที่ที่เหมาะสำหรับเด็กและเยาวชนที่มีประสบการณ์ค่ายที่สนุกสนานและได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนจากเด็กอื่น ๆที่มีโรคเบาหวานภายใต้การกำกับดูแลแพทย์อย่างใกล้ชิด เป้าหมายสำหรับค่ายจะต้องเรียนรู้ที่จะรับมือได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้วยโรคเบาหวาน เรียนรู้ตนเอง ทักษะที่จะได้รับความเป็นอิสระมากขึ้นและแบ่งปันประสบการณ์กับหนุ่มคนอื่น

กับโรคเบาหวานค่ายแพทย์ผู้อำนวยการ เป็นผู้รับผิดชอบในการดูแลรักษาโรคเบาหวานในเด็ก ดูแลวางแผนอาหารนักโภชนาการที่ลงทะเบียนเข้าค่าย เจ้าหน้าที่กรรมการแพทย์ และควรมีความเชี่ยวชาญในการจัดการโรคเบาหวานชนิดที่ 1 และจะต้องได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับโรคเบาหวานการจัดการงานประจำและรักษาโรคเบาหวานที่เกี่ยวข้องกับเหตุฉุกเฉินที่ค่ายพนักงานต้องปฏิบัติตามข้อควรระวังสากลรวมทั้งการบริหารความปลอดภัยและอาชีวอนามัย ( OSHA ) ระเบียบ แก้ไข ปรับปรุงห้องปฏิบัติการทางคลินิก ( clia ) มาตรฐานและกฎระเบียบของรัฐ ( 107 )


มีโรคเบาหวานในสถานที่ทำงานจริง และประเด็นทางกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับเบาหวานในที่ทำงานนายจ้างและลูกจ้างที่มีโรคเบาหวานควรทำงานร่วมกันเพื่อหาแนวทางแก้ไขและอบรมบ่มนิสัยตัวเองเกี่ยวกับสิทธิของบุคคลกับโรคเบาหวาน บุคคลกับโรคเบาหวานมีความรับผิดชอบสำหรับคนที่มีโรคเบาหวานวัสดุจำเป็น กินอย่างถูกต้อง และทราบถึงปัญหาด้านความปลอดภัยและกฎระเบียบในการทำงานชาวอเมริกันพิการพระราชบัญญัติระบุว่า นายจ้างส่วนใหญ่จะต้องให้ " พัก " ที่เหมาะสมเพื่อช่วยให้บุคคลกับโรคเบาหวานได้อย่างปลอดภัยและประสบความสำเร็จในการงาน ถ้าทำแล้วจะวาง " ภาระ " ไม่เหมาะสมต่อนายจ้างเราหมายถึงผู้อ่าน ADA ตำแหน่งงบในโรคเบาหวานและการจ้างงานสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม ( 108 ) และส่วนที่เกี่ยวข้องของสมาคมโรคเบาหวานอเมริกันโรคเบาหวานชนิดที่ 1 / jdrf SOURCEBOOK ( 70 ) .

ผู้สูงอายุ
คนรุ่นเก่ากับโรคเบาหวานชนิดที่ 1 มีลักษณะเฉพาะในที่ที่พวกเขาได้อาศัยอยู่เป็นเวลาหลายปี ด้วยโรคที่ซับซ้อน ไม่แก่ผู้ใหญ่เหมือนกัน :บางคนอาจจะยังคงมีการเข้มงวดกับการควบคุมที่เข้มงวดมากขึ้น ในขณะที่คนอื่นอาจต้องการเป้าหมายอย่างเข้มงวดน้อยกว่า พร้อมกับสภาพของผู้สูงอายุอาจจะพัฒนาโรคเบาหวานที่เกี่ยวข้องกับภาวะแทรกซ้อน ซึ่งทำให้การจัดการโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ความท้าทายมากขึ้น ผู้ให้บริการควรทราบว่าอินซูลินฉีดข้อผิดพลาด , การวางแผนมื้ออาหาร และกิจกรรมทางกายภาพจะถูกจัดการในผู้ใหญ่ที่มีอายุมากกว่าผู้ป่วยที่รุนแรงสามารถนำไปสู่อาการของการขาดน้ำ และเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือด วิกฤติ ในขณะที่ผู้ป่วยเรื้อรังจะทำให้ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ , อาจจะมากขึ้นของความกังวลในผู้ใหญ่ที่แก่กว่า ปฏิเสธการร่วมในระดับหรือไม่สามารถอย่างปลอดภัยจัดการ hypoglycemia เมื่อมันเกิดขึ้นแบบรายบุคคลที่มีการประเมินผลของเป้าหมายก่อนอาจจะรับประกัน เราหมายถึงผู้อ่านรายงาน Consensus ADA " โรคเบาหวานในผู้สูงอายุ " ( 54 ) ถึงแม้ว่ารายงานนี้เน้นหลักในประเภท 2 ประชากรเบาหวาน มีความทับซ้อนกันในภาวะโรคร่วม และประสบการณ์ โดยประชากรรุ่นเก่าประเภท 1 และเบาหวานชนิดที่ 2 .

พิเศษกลุ่มประชากร
ถึงแม้ว่าโรคเบาหวานชนิดที่ 1 มีเพิ่มหลายชาติพันธุ์และเชื้อชาติกลุ่มก็ยังคงไม่พบน้อยในคนเชื้อสายยุโรป . ความเข้าใจที่ดีขึ้นของพยาธิสรีรวิทยาที่เป็นเอกลักษณ์ของโรคเบาหวานชนิดที่ 1 คือ ต้องการ นอกจากนี้ทีมเบาหวานควรได้รับการฝึกอบรมที่ถูกต้องที่อยู่สหวัฒนธรรม ความต้องการที่หลากหลายของประชากรเหล่านี้ และเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการดูแลสุขภาพ ปรับปรุงการควบคุมระดับน้ำตาล และป้องกันภาวะแทรกซ้อน นอกจากนี้ต้องมีแนวทางที่จะลดความแตกต่างด้านสุขภาพและปรับปรุงผลลัพธ์ในชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติ / ชาติพันธุ์ในประชากรด้อยโอกาสด้วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ( 70 ) .

การพัฒนาประเทศ : โลกระบาด
ประเภท 1 โรคเบาหวานที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก สาธารณสุขภาระ ความต้องการของการจัดการรายวัน , ขั้นตอนของโรค ภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น ความขัดสนของผู้เชี่ยวชาญโรคเบาหวานอุบัติการณ์และท้าทายในสหรัฐอเมริกา แต่ปัญหาเหล่านี้ รวมทั้งค่าใช้จ่ายมากของการจัดการ , ทําให้สําหรับผู้ที่อยู่ในประเทศกำลังพัฒนา องค์การระหว่างประเทศบทบาทสำคัญในการปรับปรุงการดูแลสำหรับบุคคลที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ในประเทศกำลังพัฒนา แต่ implementable ประหยัดต้นทุน และกลยุทธ์ที่ยั่งยืนจะต้องให้โปรแกรมดังกล่าวประสบความสำเร็จ ( 70 )



ส่วนก่อนหน้านี้ต่อไปบทความข้อมูล

ขอบคุณ . ผู้เขียนขอขอบคุณต่อผู้ให้ประเภท 1 โรคเบาหวานโรคเบาหวานอเมริกันสมาคม / jdrf SOURCEBOOK : นอร่า algothani พาเมล่า allweiss , Barbara J . Anderson , ฟลอเรนซ์ ม. บราวน์ เอชปีเตอร์ไล่วิลเลียมลิตรคลาร์ก เชอรี่ อาร์ colberg แคทลีน ดังเกิ้น , สตีเวน Edelman มาร์ธาม. ฟันเนิล , Stephen E . ไจเทิลเมิ่นแอน .โกเบิล Fabbri เจฟฟรีย์ เอส กอนซาเลซ คาร์ล่า เจเจ กรีน ไมเคิล เจ ลเลอร์ คาร่า Hawkins , Laurie A . Higgins IRL บีเฮิร์ช , William C . Hsu Heba Ismail , คริสตัล , crismond แจ็คสัน tamarra เจมส์ ท็อดด์ georgeanna เจ. klingensmith , David C . klonoff แมรี่ korytkowski เดวิด maahs Hussain Mahmud , , , medha munshi เทรเวอร์ สวนผลไม้ บรูซ . Perkins , เจเรมี่ ฮอดสันเพเติส แอนดรูว์ เอ็ม posselt ไมเคิลซี.ริดเดลล์ อลิซาเบธ อาร์ seaquist เจเน็ทซิลเวอร์สไตน์ ลินดาเมตร siminerio ปีเตอร์ หุ้นวิลเลียมโวลต์ tamborlane , กุยเลอโม อี umpierrez เรย์นา , วอชิงตัน , โจเซฟ ฉัน wolfsdorf โฮเวิร์ดโวลเพิร์ต เจนนิเฟอร์ แอนวิคอฟ และ แมรี่ ziotas zacharatos . ผู้เขียนยอมรับว่ากอร์ดอน ฝายและคณะกรรมการสมาชิก : Belinda Childs , ริชาร์ด . เกาะมาร์กาเร็ตก. อํานาจ , ริชาร์ด รูบิน , เดสม่อนแช็ตส์ ,ลินดาเมตร siminerio

ผู้เขียนยังขอบคุณเอริกะ gebel เบิร์ก ( สมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน ) สำหรับผลงานที่ทรงคุณค่า บรรณาธิการ .

คู่ที่น่าสนใจ m.s.k. ได้รับการสนับสนุนการวิจัยจาก Novo Nordisk ( University of North Carolina ) สำหรับการศึกษาการดำเนินงานสำหรับประเภท 1 โรคเบาหวาน ในปี 2013 และ 2014 , l.m.b.l. ได้รับการสนับสนุนทุนจาก บริษัทการดูแลโรคเบาหวาน ;ให้บริการเป็นที่ปรึกษา / คณะกรรมการที่ปรึกษาสมาชิกบริสตอลไมเยอร์สควิ๊บยังฟ , , Novo Nordisk และสุนัขที่ได้รับ และทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษาของ จอห์นสัน&จอห์นสัน lifescan / Animas ลิลลี่ menarini และ DEXCOM . ในปีที่ผ่านมา a.l.p. ปรึกษากับ Abbott โรคเบาหวานดูแล , BD , แจนเซน ลิลลี่ medscape Medtronic , minimed , Novo Nordisk , ซาโนฟี่ และ ทาเคดะ ;ถูกบนลำโพงสำนักงานบริสตอลไมเยอร์สควิ๊บยัง และ Novo Nordisk และได้รับมอบทุนจากมูลนิธิ Medtronic minimed . ไม่มีความขัดแย้งทางผลประโยชน์ที่มีศักยภาพอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับบทความนี้ มีรายงานว่า ก่อนหน้านี้ ส่วนอีก





ส่วนเชิงอรรถข้อความตำแหน่งตรวจสอบและอนุมัติโดยคณะกรรมการวิชาชีพเดือนเมษายน 2014 และได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการบริหารของคณะกรรมการในเดือนเมษายน 2014
↵ * รายการของผู้เขียนของสมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน jdrf ประเภท 1 โรคเบาหวาน SOURCEBOOK สามารถพบได้ในกิตติกรรมประกาศ .
สงวนลิขสิทธิ์ 2014 โดยสมาคมโรคเบาหวานอเมริกัน
ผู้อ่านอาจจะใช้เนื้อหาตราบเท่าที่งานถูกอ้างและเชื่อมโยงกับแหล่งเดิมที่ใช้คือการศึกษาและไม่แสวงหาผลกำไร และงานจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ดู http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/ รายละเอียด

ก่อนหน้านี้ส่วน




ทั้งหมดอ้างอิงแนะนำผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลควรมีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ระบุไว้อย่างชัดเจนในบันทึกทางการแพทย์( E )

smbg ควรจะสั่งให้พอดีกับผู้ป่วยปกติอินซูลิน regimen มีการปรับเปลี่ยนได้ตามต้องการ ตามคลินิก สถานะ ( E )

เป้าหมายระดับน้ำตาลในเลือด จะเหมือนกันสำหรับผู้ที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 หรือโรงพยาบาลที่เกี่ยวข้อง hyperglycemia . ( E )

แผนเพื่อการป้องกันและรักษาภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ ควรสร้างในคนไข้แต่ละราย ( E )

การปรับขนาดยาอินซูลิน ควรทำในช่วงที่ผ่าตัดและผู้ป่วยในการตั้งค่ากับการพิจารณาของการเปลี่ยนแปลงในแนวโน้มล่าสุดในช่องปากได้รับกลูโคสเลือดและต้องปราศจากฐานอินซูลินป้องกันและ hyperglycemia Ketoacidosis กับการปรับตัวของยาวหรือความต้องการอินซูลินอินซูลินพื้นฐาน เพื่อสะท้อนความต้องการที่แท้จริงของแรกเริ่ม , ตราบเท่าที่พวกเขาอาจจะคาดการณ์( ข ) การดูแลเด็กและโรงเรียน

เพราะส่วนใหญ่ของเด็กวันนี้อาจจะใช้ในโรงเรียน และ / หรือในการดูแลเด็ก การตั้งค่า ปิดการสื่อสารและความร่วมมือของโรงเรียนหรือดูแลบุคลากรเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการบริหารจัดการ ความปลอดภัย เบาหวานที่เหมาะสม และโอกาสทางวิชาการสูงสุดเจ้าหน้าที่ดูแลเด็ก และเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนควรได้รับการอบรม เพื่อให้การดูแลผู้ป่วยเบาหวานที่ขาดโรงเรียนพยาบาลหรือใบอนุญาตการดูแลสุขภาพระดับมืออาชีพสามารถและเต็มใจ เจ้าหน้าที่ของโรงเรียน สมาชิกควรสอนหลักการของการจัดการโรคเบาหวานและฝึกให้ต้องดูแลเด็กตามเอปลอดภัยในโรงเรียน ( ดูงบในการดูแลโรคเบาหวานตำแหน่ง ADA ในโรงเรียนดูแลและการตั้งค่า [ 106 ] สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติม ) เด็กมักจะขาดมอเตอร์ รับรู้และการสื่อสาร ทักษะ และความสามารถในการจัดการกับโรคเบาหวานและสมบูรณ์ขึ้นอยู่กับผู้ดูแลผู้ใหญ่ การจัดการที่สำคัญสำหรับเด็กเล็ก คือ การป้องกัน การรับรู้ และการรักษาภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำและเครื่องหมาย hyperglycemia นักเรียน

โรคเบาหวานควรได้รับการจัดการเบาหวานที่เหมาะสมในโรงเรียน ด้วยการหยุดชะงักน้อยไปโรงเรียนตามปกติของเด็กมากที่สุดเมื่อใดก็ ตามที่เป็นไปได้ ผู้เรียนควรมีโอกาสที่จะจัดการโดยการตรวจสอบระดับน้ำตาลในเลือดด้วยตนเอง การใช้ CGM ( ถ้าใช้ ) , การให้อินซูลินมีการเข้าถึงอาหาร / ขนม การจัดการภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ ( มีการฝึกอบรมบุคลากรเตรียมให้ glucagon รักษาถ้าจำเป็น ) และระดับน้ำตาลในเลือดสูง และมีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในกิจกรรมทุกโรงเรียนสนับสนุน ( ตารางที่ 9 )