Western theory[edit] John DrydenDis

Western theory[edit]
John DrydenDiscussions of the theory and practice of translation reach back into antiquity and show remarkable continuities. The ancient Greeks distinguished between metaphrase (literal translation) and paraphrase. This distinction was adopted by English poet and translator John Dryden (1631–1700), who described translation as the judicious blending of these two modes of phrasing when selecting, in the target language, "counterparts," or equivalents, for the expressions used in the source language:

When [words] appear... literally graceful, it were an injury to the author that they should be changed. But since... what is beautiful in one [language] is often barbarous, nay sometimes nonsense, in another, it would be unreasonable to limit a translator to the narrow compass of his author's words: ’tis enough if he choose out some expression which does not vitiate the sense.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีตะวันตก [แก้ไข]
DrydenDiscussions จอห์นของทฤษฎีและการฝึกแปลกลับทางโบราณ และแสดง continuities โดดเด่น กรีกโบราณแตกต่างระหว่าง metaphrase (แปลตามตัวอักษร) และถ่ายทอดจาก ถึงความแตกต่างทางกวีอังกฤษแปล Dryden จอห์น (1631–1700), ที่อธิบายแปล judicious ผสมเหล่านี้สองโหมด ของเมื่อเลือกใช้วลี ในภาษาเป้าหมาย "คู่" หรือเทียบ เท่า สำหรับนิพจน์ที่ใช้ในภาษาต้นฉบับ:

เมื่อ [คำ] ปรากฏ...สง่างามอย่างแท้จริง จะมีการบาดเจ็บผู้เขียนว่า พวกเขาควรจะเปลี่ยน แต่เนื่องจาก...สิ่งสวยงามใน [ภาษา] มักจะเป็นบ้านป่าเมืองเถื่อน บางครั้งนายเหลวไหล อีก มันจะ unreasonable จำกัดแปลเพื่อทิศแคบของผู้เขียนพระคำ: ' มอก.พอถ้าเขาเลือกออกบางนิพจน์ซึ่ง vitiate ความรู้สึก[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีตะวันตก [แก้ไข]
จอห์น DrydenDiscussions ของทฤษฎีและการปฏิบัติของการแปลถึงกลับเข้ามาในสมัยโบราณและแสดงต่อเนื่องที่น่าทึ่ง ชาวกรีกโบราณที่โดดเด่นระหว่าง metaphrase (แปลตามตัวอักษร) และการแปลความหมาย ความแตกต่างนี้เป็นลูกบุญธรรมโดยกวีชาวอังกฤษและนักแปลจอห์นดราย (1631-1700) ผู้บรรยายแปลเป็นผสมเหตุผลของทั้งสองรูปแบบของการเลือกใช้ถ้อยคำในภาษาเป้าหมาย "คู่" หรือเทียบเท่าสำหรับการแสดงออกที่ใช้ในการ ภาษาที่มา: เมื่อ [คำ] ... ปรากฏสง่างามอย่างแท้จริงมันเป็นอาการบาดเจ็บที่ผู้เขียนว่าพวกเขาควรจะมีการเปลี่ยนแปลง แต่เนื่องจาก ... สิ่งที่มีความสวยงามในหนึ่ง [ภาษา] มักจะเป็นป่าเถื่อนแต่ว่าบางครั้งเรื่องไร้สาระอีกก็จะไม่มีเหตุผลที่จะ จำกัด การแปลที่จะเข็มทิศแคบของคำเขียนของเขา: 'มอก. พอถ้าเขาเลือกออกการแสดงออกบางอย่าง ซึ่งไม่ได้ทำให้เสียความรู้สึก. [8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตะวันตกทฤษฎี [ แก้ไข ]
จอห์น drydendiscussions ของทฤษฎีและการปฏิบัติของการแปลถึงกลับเข้ามาในสมัยโบราณและการแสดงที่โดดเด่นต่อเนื่อง . ชาวกรีกโบราณที่แตกต่างระหว่าง metaphrase ( แปลตามตัวอักษร ) และถอดความ ความแตกต่างนี้ถูกประกาศใช้โดยกวีภาษาอังกฤษและแปลจอห์นไดรเดน ( 1631 ( 1700 )ใครอธิบายการแปลเป็นผสมของเหล่านี้สองโหมดสุขุมเนื้อเพลงเมื่อเลือกในภาษาเป้าหมาย " คู่ " หรือเทียบเท่า ในสำนวนที่ใช้ในภาษา :

เมื่อ [ คำ ] ปรากฏขึ้น . . . . . . . ตัวอักษรที่สง่างาม มันมีการบาดเจ็บที่ผู้เขียนที่พวกเขาควรจะเปลี่ยน แต่ . . . . . . . สิ่งที่สวยงามในหนึ่ง [ ภาษา ] มักขอด ," บางครั้งเรื่องไร้สาระอีก มันคงไม่มีเหตุผลที่จะ จำกัด ล่ามกับเข็มทิศแคบของคำพูดของผู้เขียน : ' Tis พอถ้าเขาเลือกมีการแสดงออกที่ไม่ทำให้เสียความรู้สึก [ 8 ]