They evaluated theoutcomes of treat

They evaluated the
outcomes of treatment in general compared with no
treatment, using a waiting list control method. They
found that the children who received treatment made
268 Karen M. Smith-Lock et al.
significantly more progress than those who were untreated
(i.e. more progress than maturation alone) even
though the study included children with significant difficulties
in all three primary categories of comprehension,
expressive language and speech.
One study has examined the effectiveness of a language
intervention programme which included expressive
grammar as one of several language goals, in place in
the community. Gallagher and Chiat (2009) compared
three groups. One group received an intensive language
treatment programme delivered by a speech pathologist;
a second group received a nursery-based programme in
which a speech pathologist consulted to nursery teachers
who provided treatment; and a third group was a
no intervention waiting list control. Participants were
4- and 5-year-old children with severe expressive and/or
receptive language impairment. Treatment was delivered
by community-based speech pathologists and nursery
teachers (not researchers) and targeted a variety of language
goals. They found that children in the intensive
treatment group improved significantly more than the
children in the nursery and the no intervention groups
on comprehension of grammar, comprehension of vocabulary,
expressive vocabulary and expressive information,
but not expressive grammar. The progress of the
nursery group did not differ from the no intervention
group on most measures. These findings suggest that
treatment provided by nursery teachers via consultation
with speech pathologists may be less effective than treatment
provided directly by speech pathologists.However,
the intervention groups in this study differed in many
ways in addition to the treatment agent. These include
dosage, the range of techniques employed and the experience
of the clinicians providing treatment. Such factors
would have been controlled in an efficacy study.
However, the significance of this study is that it examined
effectiveness of two programmes delivered in the
community, and importantly, evaluated the outcome of
a change made in the provision of community speech
pathology services.
In summary, while there is some evidence for the
efficacy of interventions targeted specifically at expressive
grammar, there is limited evidence to date for the
effectiveness of such interventions delivered in real-life
situations, such as school classrooms. Available effectiveness
research has typically examined entire community
services, rather than the effectiveness of specific,
targeted grammar intervention. While Gallagher and
Chiat (2009) provided evidence for effective language
intervention when provided directly by speech pathologists,
the results were less successful when a consultative
model was applied in a nursery.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จะมีประเมินการผลของการรักษาโดยทั่วไป เปรียบเทียบกับไม่มีรักษา ใช้วิธีการควบคุมรายการรอ พวกเขาพบว่าเด็กที่ได้รับการรักษาที่ทำ268 กะเหรี่ยงเมตรล็อคสมิธ et alอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าความก้าวหน้ามากกว่าผู้ที่ไม่ถูกรักษา(เช่นเพิ่มเติมความคืบหน้ากว่าพ่อแม่คนเดียว) ได้แม้ว่า การศึกษารวมเด็กที่ มีปัญหาสำคัญในทั้งหมดสามประเภทหลักของการทำความเข้าใจแสดงออกภาษาและคำพูดการศึกษาหนึ่งได้ตรวจสอบประสิทธิภาพของภาษาโครงการแทรกแซงซึ่งรวมแสดงออกไวยากรณ์เป็นภาษาเป้าหมายหลาย ในตำแหน่งชุมชน Gallagher และ Chiat (2009) เปรียบเทียบกลุ่มที่สาม กลุ่มหนึ่งได้รับการภาษาแบบเร่งรัดหลักสูตรการรักษาโดยการบำบัดการพูดกลุ่มที่สองได้รับโครงการจากสถานรับเลี้ยงเด็กในซึ่งการบำบัดการพูดขอคำปรึกษาครูเรือนเพาะชำรักษา ให้ใคร และกลุ่มที่สามเป็นควบคุมรายการรอไม่แทรกแซง มีผู้เข้าร่วม4 และ 5-ปีเด็กรุนแรงแสดงออก และ/หรือภาษาครอบครัวผลการ มีส่งการรักษาโดยชุมชนเสียง pathologists และเรือนเพาะชำครู (ไม่นักวิจัย) และเป้าหมายต่าง ๆ ของภาษาเป้าหมาย พวกเขาพบว่าเด็กในการเร่งรัดรักษากลุ่มการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ มากกว่าการเด็กในสถานรับเลี้ยงเด็กที่และแทรกแซงของกลุ่มไม่ในความเข้าใจไวยากรณ์ ความเข้าใจของคำศัพท์คำศัพท์ที่แสดงออกและข้อมูลที่แสดงออกแต่ไวยากรณ์ที่แสดงออกไม่ ความคืบหน้าของการกลุ่มเรือนเพาะชำได้ไม่แตกต่างจากการไม่แทรกแซงกลุ่มบนมาตรการมากที่สุด ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำที่โดยครูเรือนเพาะชำได้อย่างง่าย ๆ ด้วยการให้คำปรึกษาการรักษามีเสียง pathologists อาจมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการรักษาให้บริการโดยตรง โดย pathologists เสียง อย่างไรก็ตามกลุ่มแทรกแซงในการศึกษานี้แตกต่างในวิธีนอกเหนือจากตัวแทนในการรักษา เหล่านี้รวมถึงขนาด หลากหลายเทคนิคในการทำงาน และประสบการณ์ของ clinicians ที่ให้การรักษา ปัจจัยดังกล่าวจะมีการควบคุมในการศึกษาประสิทธิภาพอย่างไรก็ตาม ความสำคัญของการศึกษานี้จะเป็นการตรวจสอบประสิทธิภาพของโปรแกรมที่สองจัดส่งชุมชน และที่สำคัญ มีประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงที่ทำในการให้เสียงชุมชนบริการพยาธิวิทยาในสรุป ในขณะที่มีบางหลักฐานสำหรับการประสิทธิภาพของงานวิจัยโดยเฉพาะแสดงออกไวยากรณ์ มีหลักฐานจำกัดถึงวันประสิทธิผลของมาตรการดังกล่าวส่งในชีวิตจริงสถานการณ์ เช่นโรงเรียนห้องเรียน มีประสิทธิภาพวิจัยได้ตรวจสอบโดยทั่วไปทั้งชุมชนบริการ มากกว่าประสิทธิภาพของเฉพาะเป้าหมายการแทรกแซงของไวยากรณ์ ขณะที่ Gallagher และเชียท (2009) มีหลักฐานสำหรับภาษาที่มีประสิทธิภาพแทรกแซงเมื่อให้ตรงเสียง pathologistsผลสำเร็จน้อยเมื่อเป็น consultativeใช้รุ่นเด็ก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาประเมินผลของการรักษาโดยทั่วไปเมื่อเทียบกับไม่มีการรักษาโดยใช้รายการที่รอวิธีการควบคุม พวกเขาพบว่าเด็กที่ได้รับการรักษาที่ทำ268 กะเหรี่ยงเอ็มสมิ ธ ล็อค et al. ความคืบหน้าอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าผู้ที่ได้รับการรักษา(เช่นความคืบหน้ามากกว่าการเจริญเติบโตเพียงอย่างเดียว) แม้ว่าแม้ว่าการศึกษารวมถึงเด็กที่มีปัญหาสำคัญในทั้งสามประเภทหลักของเข้าใจภาษาและการพูดที่แสดงออก. ผลการศึกษามีการตรวจสอบประสิทธิภาพของภาษาโปรแกรมการแทรกแซงซึ่งรวมถึงการแสดงออกไวยากรณ์เป็นหนึ่งในเป้าหมายภาษาหลายในสถานที่ในชุมชน กัลลาเกอร์และ Chiat (2009) เมื่อเทียบกับกลุ่มที่สาม กลุ่มหนึ่งที่ได้รับการอย่างเข้มข้นภาษาโปรแกรมการรักษาส่งโดยพยาธิวิทยาพูดนั้นเป็นกลุ่มที่สองได้รับโปรแกรมที่สถานรับเลี้ยงเด็กตามในซึ่งพยาธิวิทยาพูดปรึกษากับครูสถานรับเลี้ยงเด็กที่ให้การรักษา และกลุ่มที่สามคือการไม่มีการแทรกแซงรอควบคุมรายการ ผู้เข้าร่วมกิจกรรมเป็น4 และเด็ก 5 ปีที่มีการแสดงออกอย่างรุนแรงและ / หรือเปิดกว้างจากการด้อยค่าภาษา การรักษาที่ถูกส่งโดยชุมชนตามพยาธิวิทยาพูดและสถานรับเลี้ยงเด็กครู(นักวิจัยไม่ได้) และการกำหนดเป้าหมายความหลากหลายของภาษาเป้าหมาย พวกเขาพบว่าเด็กที่เข้มข้นในกลุ่มการรักษาที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าเด็กๆ ในสถานรับเลี้ยงเด็กและกลุ่มที่ไม่มีการแทรกแซงในความเข้าใจของไวยากรณ์เข้าใจของคำศัพท์คำศัพท์ที่มีความหมายและข้อมูลแสดงออกแต่ไม่แสดงออกไวยากรณ์ ความคืบหน้าของกลุ่มเด็กที่ไม่ได้แตกต่างจากการแทรกแซงไม่มีกลุ่มเกี่ยวกับมาตรการมากที่สุด การค้นพบนี้ชี้ให้เห็นว่าการรักษาให้โดยครูผู้สอนสถานรับเลี้ยงเด็กผ่านการให้คำปรึกษาที่มีพยาธิวิทยาพูดอาจจะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการรักษาให้โดยตรงโดยpathologists.However พูดกลุ่มแทรกแซงในการศึกษาครั้งนี้แตกต่างกันในหลายๆวิธีที่นอกเหนือไปจากตัวแทนการรักษา เหล่านี้รวมถึงปริมาณช่วงของเทคนิคการจ้างงานและประสบการณ์ของแพทย์ให้การรักษา ปัจจัยดังกล่าวจะได้รับการควบคุมในการศึกษาประสิทธิภาพ. แต่ความสำคัญของการศึกษาครั้งนี้ก็คือว่ามันตรวจสอบประสิทธิภาพของสองโปรแกรมส่งมอบในชุมชนและที่สำคัญการประเมินผลของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในการให้คำพูดของชุมชนบริการทางพยาธิวิทยาโดยสรุปในขณะที่มีหลักฐานบางอย่างสำหรับการรับรู้ความสามารถของการแทรกแซงการกำหนดเป้าหมายเฉพาะที่แสดงออกไวยากรณ์มีหลักฐานจำกัด ถึงวันสำหรับประสิทธิภาพของการแทรกแซงดังกล่าวส่งมอบในชีวิตจริงสถานการณ์เช่นห้องเรียนโรงเรียน ประสิทธิภาพที่มีจำหน่ายวิจัยมักจะมีการตรวจสอบทั้งชุมชนบริการมากกว่าประสิทธิภาพของเฉพาะการแทรกแซงไวยากรณ์การกำหนดเป้าหมาย ในขณะที่กัลลาเกอร์และChiat (2009) ให้หลักฐานสำหรับภาษาที่มีประสิทธิภาพการแทรกแซงเมื่อให้โดยตรงโดยพยาธิวิทยาพูด, ผลที่ได้ก็ไม่ประสบความสำเร็จเมื่อมีการให้คำปรึกษารูปแบบถูกนำมาใช้ในสถานรับเลี้ยงเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาประเมิน
ผลการรักษาของทั่วไปเมื่อเทียบกับไม่มี
รักษาโดยใช้รายการรอควบคุมวิธีการ พวกเขา
พบว่า เด็กที่ได้รับการรักษาทำ
268 กะเหรี่ยงเมตรสมิทล็อค et al .
ความคืบหน้าอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าผู้ที่ยังดิบ
( เช่นก้าวหน้ามากขึ้นกว่าการอยู่คนเดียว ) แม้
ถึงแม้ว่าการศึกษาเด็กที่มีความสําคัญ
ทั้งสามประเภทหลักของความเข้าใจในภาษาและคำพูดที่แสดงออก
.
หนึ่งได้ศึกษาตรวจสอบประสิทธิผลของโปรแกรมการแทรกแซงซึ่งรวมถึงการใช้ภาษา

ไวยากรณ์เป็นหนึ่งในเป้าหมายของภาษาหลายที่
ชุมชน กัลลาเกอร์ และเจียด ( 2009 ) เทียบ
3 กลุ่ม คือ กลุ่มหนึ่งได้รับ
ภาษาแบบเข้มข้นการรักษาโปรแกรมส่งโดยการพูดพยาธิวิทยา ;
กลุ่มที่สองได้รับโปรแกรมตามสถานเลี้ยงเด็กใน
ซึ่งการพูดพยาธิวิทยาเข้าอนุบาลครู
ที่ให้การรักษา และกลุ่มที่สามคือ
ไม่มีการแทรกแซงคอยควบคุมรายการ ผู้เข้าร่วมการวิจัย
4 - 5 เด็กกับความรุนแรงที่แสดงออกและ / หรือภาษา
ความอ่อนไหว การส่ง
โดยชุมชนนักปราศรัยและครูอนุบาล
( นักวิจัย ) และเป้าหมายหลายเป้าหมายภาษา

พวกเขาพบว่าเด็กในกลุ่มที่เข้มข้นมากกว่า

ที่แตกต่างไปจากเด็กในสถานเลี้ยงเด็ก และไม่มีกลุ่มแทรกแซง
ความเข้าใจในไวยากรณ์ ความเข้าใจคำศัพท์ คำศัพท์ที่แสดงออกและข้อมูลน่ะค่ะ

,แต่ไม่ได้แสดงออกไวยากรณ์ ความคืบหน้าของ
กลุ่มเด็กไม่แตกต่างจากการแทรกแซง
กลุ่มมาตรการที่สุด จากการศึกษาครั้งนี้มีข้อเสนอแนะว่า การรักษาให้โดยครูอนุบาล

ผ่านการปรึกษาหารือกับการพูดพยาธิวิทยาอาจจะมีประสิทธิภาพน้อยกว่าการรักษาให้โดยตรงโดยการพูดพยาธิวิทยา

กลุ่ม อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาครั้งนี้มีหลาย
วิธี นอกจากเจ้าหน้าที่รักษา เหล่านี้รวมถึง
ใช้ช่วงที่ใช้เทคนิคและประสบการณ์
ของแพทย์ให้การรักษา ปัจจัย
คงจะควบคุมผลการศึกษา .
อย่างไรก็ตาม ความสำคัญของการศึกษานี้คือ ตรวจสอบ ประสิทธิภาพ ของ ๒

ส่งในชุมชน และที่สำคัญ ผลการประเมินของ
การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในการให้บริการพยาธิวิทยาการพูด

สรุปชุมชน ในขณะที่มีบางหลักฐาน
ประสิทธิผลของการแทรกแซงเป้าหมายเฉพาะไวยากรณ์แสดงออก
มีหลักฐานจำกัดวันที่
ประสิทธิผลของการแทรกแซงดังกล่าวส่งในสถานการณ์ชีวิตจริง
เช่น ห้องเรียน โรงเรียน ใช้ได้ผล
การวิจัยโดยทั่วไปจะตรวจสอบการบริการชุมชน
ทั้งหมดมากกว่าประสิทธิภาพของเฉพาะ
เป้าหมายการแทรกแซงของไวยากรณ์ ขณะที่ กัลลาเกอร์และ
เฉียด ( 2009 ) ให้หลักฐานที่มีภาษา
แทรกแซงเมื่อให้โดยตรงโดยการพูดพยาธิวิทยา
ผลประสบความสำเร็จน้อยลงเมื่อรูปแบบการให้คำปรึกษา
ถูกนำมาใช้ในสถานเลี้ยงเด็ก