Turning now to table 13, we wish to

Turning now to table 13, we wish to explore a number of auxiliary hypotheses and to derive a more parsimonious set of productivity gap interactions. Regression 6 restricts the effects of human capital and the level of R&D capital to be zero. The productivity gap and change in R&D capital remain significant, and the restriction cannot be rejected (F(1,220)=0.69 [P=0.41]). Note that the absence of levels effects in human capital and R&D imply that the steady-state level of relative TFP is determined simply by the industry fixed effects and the catch-up rate. It has often been argued that there was a major structural break in Japanese growth in 1973 (see Denny et al., 1992, for example). In order to test this hypothesis, regression 7 includes break terms for 1973 for both the productivity gap and the change in log R&D. The change in both the productivity gap effect and in the R&D effect is negative but insignificant. The joint hypothesis of no structural break in these two variables cannot be rejected (F(2,219)=0.22 [P=0.80]).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปิดตอนนี้ตาราง 13 เราต้องสำรวจจำนวนเสริมสมมุติฐาน และมาโต้ช่องว่างผลผลิตชุด parsimonious มากขึ้น ถดถอย 6 จำกัดผลกระทบของทุนมนุษย์และระดับของทุน R & D ต้องเป็นศูนย์ ช่องว่างของผลผลิตและการเปลี่ยนแปลงในทุน R & D ยังคงสำคัญ และข้อจำกัดที่ไม่สามารถปฏิเสธ (F (1,220) = 0.69 [P = 0.41]) หมายเหตุที่ขาดลักษณะพิเศษระดับในทุนมนุษย์ และ R & D เป็นสิทธิ์แบบว่า กำหนดระดับท่อนของ TFP ญาติ เพียง โดยอุตสาหกรรมคงลักษณะและอัตราตรงกับปัจจุบัน มันมีบ่อยได้โต้เถียงว่า มีการแบ่งโครงสร้างหลักในการเจริญเติบโตของญี่ปุ่นใน 1973 (เห็น Denny et al., 1992 ตัวอย่าง) การทดสอบสมมติฐานนี้ ถดถอย 7 รวมแบ่งเงื่อนไข 1973 สำหรับช่องว่างผลผลิตและการเปลี่ยนแปลงในล็อกอาร์แอนด์ดี การเปลี่ยนแปลง ในทั้งสองทำช่องว่างของผล และผล R & D เป็นลบ แต่ไม่สำคัญ ไม่สามารถปฏิเสธสมมติฐานร่วมของไม่แบ่งโครงสร้างในตัวแปรเหล่านี้สอง (F (2,219) =$ 0.22 [P = 1.03])

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้เพื่อเปิดตารางที่ 13, เราต้องการที่จะสำรวจจำนวนของสมมติฐานและช่วยให้ได้มาซึ่งชุดประหยัดมากขึ้นของการสื่อสารช่องว่างการผลิต การถดถอย 6 จำกัด ผลกระทบของทุนมนุษย์และระดับของการวิจัยและพัฒนาทุนให้เป็นศูนย์ ช่องว่างการผลิตและการเปลี่ยนแปลงทุน R & D ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญและข้อ จำกัด ที่ไม่สามารถปฏิเสธ (F (1,220) = 0.69 [p = 0.41]) โปรดทราบว่ากรณีที่ไม่มีผลกระทบต่อระดับในทุนมนุษย์และ R & D หมายความว่าระดับคงสถานะของ TFP ญาติจะถูกกำหนดโดยเพียงแค่อุตสาหกรรมผลกระทบคงที่และอัตราการจับขึ้น จะได้รับมักจะเป็นที่ถกเถียงกันว่ามีการแบ่งโครงสร้างหลักในการเจริญเติบโตของญี่ปุ่นในปี 1973 (ดูนี่ส์ et al., 1992 ตัวอย่าง) เพื่อที่จะทดสอบสมมติฐานนี้ถดถอย 7 รวมถึงการทำลายเงื่อนไขสำหรับ 1973 สำหรับทั้งช่องว่างการผลิตและการเปลี่ยนแปลงในบันทึกของ R & D การเปลี่ยนแปลงทั้งในผลกระทบที่ทำให้เกิดช่องว่างการผลิตและใน R & D มีผลเป็นลบ แต่ไม่มีนัยสำคัญ สมมติฐานร่วมกันของไม่มีการแบ่งโครงสร้างในทั้งสองตัวแปรที่ไม่สามารถปฏิเสธ (F (2,219) = 0.22 [p = 0.80])

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทำให้ตอนนี้โต๊ะ 13 , เราต้องการที่จะสำรวจจำนวนของสมมติฐานเสริมและสร้างชุดความตระหนี่มากขึ้นช่องว่างของผลผลิตที่เพิ่มขึ้น ขั้นตอน 6 จำกัดผลของทุนมนุษย์และระดับของ R & D ทุนให้เป็นศูนย์ เพิ่มช่องว่างและเปลี่ยน R & D ทุนยังคงสำคัญ และข้อ จำกัด ไม่สามารถปฏิเสธ ( F ( 1220 ) = 0.69 [ p = 0.41 ] )หมายเหตุว่า ไม่มีผลในระดับทุนมนุษย์และ R & D บ่งบอกว่าคงที่ระดับ tfp ญาติถูกกำหนดโดยอุตสาหกรรมและแก้ไขผลกระทบจากอัตรา มักจะได้รับการถกเถียงกันอยู่ว่ามีแบ่งโครงสร้างหลักในการเจริญเติบโตของญี่ปุ่นในปี 1973 ( เห็นเดนนี่ et al . , 1992 , ตัวอย่างเช่น ) เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้ขั้นตอน 7 รวมถึงทำลายข้อตกลง 2516 ทั้งช่องว่างและการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่ระบบการผลิต R & D เปลี่ยนทั้งในผลผลิตและในช่องว่างผล R & D ผลเป็นลบ แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ สมมติฐานของข้อต่อโครงสร้างไม่มีหักทั้งสองตัวแปรไม่สามารถปฏิเสธ ( F ( รูปแบบ ) = 0.22 [ p = 0.80 ] )