America’s real racial terror: How l

America’s real racial terror: How lynch mobs & barbaric violence haunt us today
Earlier this month, President Obama made a remark about U.S. history that sent many members of the American far-right into a paroxysm of rage. Speaking at the annual National Prayer Breakfast, Obama said that it would be wrong to blame all Muslims or Islam itself for the cruelty and evil of ISIS, because every ideology and every religion includes people who are willing to distort their creed in order to justify oppression and brutality. “[L]est we get on our high horse and think this is unique to some other place,” Obama said of ISIS, “remember that during the Crusades and the Inquisition, people committed terrible deeds in the name of Christ. In our home country, slavery and Jim Crow all too often was justified in the name of Christ.”

Conservatives were outraged that the president had the audacity to compare Americans — American Christians, at that! — to the murderous zealots that comprise the paramilitary terrorist group. Ta-Nehisi Coates, Jamelle Bouie and others rightly noted that Obama wasn’t merely telling the truth but was actually soft-pedaling the historical record. The truth is, Americans not only have a long history of supporting white supremacy with pseudo-Christian arguments; they also have a history of enacting violence on the bodies of their fellow citizens that was every bit as heinous as what ISIS has done to people throughout Syria and Iraq. And essentially for the same purposes, too.

That history is available to any American willing to go and find it. But a new report from the Equal Justice Initiative (EJI) shows that the American past is even bloodier than we thought. According to “Lynching in America: Confronting the Legacy of Racial Terror,” between the years 1877 and 1950, nearly 4,000 African-Americans were lynched by Southern whites. In fact, during the years spent researching for the report, EJI claims to have found at least 700 more examples of racial terrorism than previously known. And as EJI founder and leader Bryan Stevenson recently told the New York Times, these barbaric acts of violence had a symbolic, political purpose, just like ISIS’s most-publicized crimes.
Recently, Salon spoke over the phone with Stevenson to discuss the report, the importance of recognizing these lynchings as a form of terrorism and how the age of racial terror still influences the United States today. Our conversation is below and has been edited for clarity and length.

The use of the word “terror” to describe these crimes, was that done consciously? If so, why do you think it’s important for us to use that word and see these acts of violence through that lens?

I heard from older people of color in the South over the last 10 years who have complained to me that they get angry and upset when they hear TV commentators and news analysts talking about how, after the 9/11 attacks, America is dealing with terrorism for the first time in the its history. What these older people of color will say is, Mr. Stevenson, we grew up with terrorism. We were menaced and threatened and lynched and traumatized every day of our lives. And it is injurious to us to not have that recognized by these casual comments. So our use of the word “terror” was definitely intentional.

There is a narrative about America’s racial history that we have not acknowledged, that we have not confronted. We have been burdened by continuing problems with race relations and racial equality because we have not understood the narratives in the way that I think we should. It actually begins with slavery; I think even the way we talk about slavery has been superficial. I don’t think the evil of slavery was involuntary servitude. To me the great evil of slavery was this narrative of racial difference, this ideology of white supremacy, that black people weren’t fully human, that they had deficits and deficiencies that meant that it was okay, that it was moral and just, to enslave them.

That narrative that was the true evil of slavery wasn’t addressed by the Thirteenth Amendment; it wasn’t addressed by the Emancipation Proclamation. As a result, slavery didn’t end at the end of the Civil War; it just evolved. It set up an era where white people in the South felt that they had to enforce racial hierarchy in all things. So the lynchings of African-Americans during this period of time were not just simple punishments for individuals accused of crimes. It was a statement to the entire African-American community that they must remain compliant to Jim Crow segregation; no voting rights, economic exploitation and racial hierarchy.

That’s what terrorism is about. It’s about effectuating social, political and economic conditions through menace, through violence, through terror. And that’s what we saw in the Deep South during this era of lynching.

What kind of non-criminal transgressions would lead to racial terrorism?

About 25 percent of the lynchings that we documented were for violations of the social order.

An African-American man was lynched in Blakley, Georgia, returning from World War I, because he refused to take off his U.S. military uniform. There was a man in Mississippi who was running for a train and he bumped into a white woman and he was lynched for that indiscretion. Jesse Thornton in Luverne, Alabama, in 1940 was lynched because he approached a police officer to ask for assistance and he didn’t say “mister” before he evoked the officer’s name, and that made him vulnerable to an accusation of being above himself — “uppity.”

These kinds of lynchings took place all the time. In the 1920s, when black sharecroppers felt they were being exploited by white landowners who were not paying them what they had promised, if they complained about that, if they organized and formed a union, they were oftentimes lynched. The great Elaine massacre that took place in Elaine, Arkansas, which resulted in dozens of people being killed, was inspired by black farmworkers trying to organize for better treatment and economic conditions. So lynching was very much a tool designed to sustain the economic, social and political order of the day, which very much had people of color in a subordinate position.

It was also something that could be celebrated and tolerated, even in the face of very grotesque barbarity, because African-American people still weren’t seen as fully human and entitled to justice. What’s interesting is a lot of people, when they hear about lynching, they’re really thinking about frontier justice, where somebody gets hanged from a tree. And there were parts of this country were you did see people being executed in a crude form, because there was no functioning criminal justice system. That’s not true of the racial-terror lynchings; almost all of these lynchings took place in spaces where there was a functioning criminal justice system, but there was perception that African-Americans weren’t good enough to be afforded the dignity and respect of a trial, of a pronouncement of a sentence before they were executed.

When lynchings would happen, was it something that would happen in the shadows, as if it were regarded as necessary but ugly? Or was it more like the opening line in “Desolation Row“?

No, I think one of the really disturbing parts of the research we’ve done is to discover how many lynchings could be fairly characterized as what we call “public-spectacle lynchings,” where you have hundreds, sometimes thousands of people attending these events. We documented hundreds of lynchings that would be characterized as public-spectacle lynchings because they were literally on the courthouse lawn, oftentimes attended by hundreds or thousands of local residents.

There’d be lynchings where the local newspaper would advertise the time and date and location of the lynching the day before, or hours before. It’s really quite astonishing to imagine the entire town coming out to watch someone burned to death or mutilated or shot hundreds of times, or dragged through the streets. To see this kind of barbarism celebrated, the idea that people would take their children to “enjoy” the spectacle of this violence, says something really astonishing about the cultural attitudes that made lynching such a widespread phenomenon with so little resistance.

They would be advertised and promoted beforehand?

That’s correct. We have in our report an interesting newspaper article basically announcing “Negro to be burned today at 5 pm” and this description of what’s going to be happen. It’s fascinating for us as researchers that the grisly, grotesque details of the lynchings were sometimes easy to discover, because the local press, which was sympathetic to the lynching, didn’t have any shame about reporting all the ways the body was mutilated and tortured and destroyed. That says something about their comfort level with this kind of violence.

Remembering is important in its own right, of course. But how do you think the findings in this report should influence the way we see our country today?

I think we need to really reorient to a more truthful reflection around our history. I think we’ve been very bad at acknowledging our failures as a society, the ways in which we tolerate gross inequality, gross injustice. We have been too celebratory about parts of our history that really require more complicated reflections.

If you come to the South, you see this on display, because our landscape is littered with hundreds of monuments and memorials to the Confederacy, and we have romanticized this 19th-century era, when people were defending slavery, fighting to preserve slavery. We’ve named buildings and streets and schools after the architects of the resistance to ending slavery without any reflection on what they represent. In Alabama, Jefferson Davis’s birthday is a state holiday. Confederate memorial day is a state holiday. We don’t cel

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร้ายจริงเชื้อชาติของอเมริกา: วิธี lynch mobs และความรุนแรงป่าเถื่อนหลอนเราวันนี้เดือนก่อนหน้านี้ ประธานาธิบดี Obama ทำหมายเหตุเกี่ยวกับประวัติศาสตร์อเมริกาที่ส่งสมาชิกมากของอเมริกันฟาร์ขวาเป็น paroxysm ของความโกรธ พูดที่อาหารเช้าอธิษฐานแห่งชาติประจำปี Obama กล่าวว่า ที่มันจะผิดที่โทษมุสลิมหรืออิสลามเองโหดร้ายและความชั่วร้ายของไอซิส ทั้งหมดเนื่องจากอุดมการณ์ทุกและทุกศาสนามีคนเต็มใจที่จะทำให้ลัทธิของตนเพื่อจัดถูกกดขี่และความโหดร้าย "[L] est เรารับม้าสูงของเรา และคิดว่า นี้เป็นเฉพาะบางตำแหน่ง Obama กล่าวว่า ของไอซิส "จำไว้ว่า ในช่วงสงครามครูเสดที่ Inquisition คนมุ่งมั่นความกลัวในพระคริสต์ ในประเทศของเรา ทาสและจิมขันทั้งหมดบ่อยเกินไปเป็นธรรมในพระคริสต์"อนุรักษ์ได้ outraged ว่า อธิการบดีมีความกล้าที่จะเปรียบเทียบชาวอเมริกันซึ่งคริสเตียนอเมริกัน ที่ — การ zealots murderous ที่ประกอบด้วยกลุ่มก่อการร้ายกำลัง Coates ตา-Nehisi, Jamelle Bouie และอื่น ๆ เรื่องตั้งข้อสังเกตว่า Obama แค่ไม่บอกความจริง แต่จริง soft-pedaling บันทึกทางประวัติศาสตร์ ความจริงก็คือ ชาวอเมริกันไม่เพียงแต่มีประวัติยาวนานของสนับสนุนมไหศวรรย์ขาวกับอาร์กิวเมนต์ pseudo-คริสเตียน นอกจากนี้พวกเขายังมีประวัติของการปฏิบัติความรุนแรงบนร่างกายของประชาชนเพื่อนที่ทุกบิตเป็น heinous เป็นสิ่งที่ไอซิสได้ทำคนซีเรียและอิรัก และหลัก การวัตถุ ประสงค์เดียวกัน เกินไปประวัติศาสตร์นั้นมีอเมริกันสละไป และพบว่า แต่รายงานใหม่จากเท่ากับความยุติธรรมความคิดริเริ่ม (EJI) แสดงที่ผ่านมาอเมริกันแม้ bloodier กว่าที่เราคิด ตาม "Lynching ในอเมริกา:เผชิญเดอะเลกาซี่ของเชื้อชาติก่อการร้าย ระหว่างปี 1877 และ 1950 ชาวอเมริกันแอฟริกันเกือบ 4000 ถูก lynched โดยขาวใต้ ในความเป็นจริง ในช่วงปีใช้เวลาวิจัยสำหรับรายงาน EJI อ้างพบน้อย 700 ตัวอย่างเพิ่มเติมของเชื้อชาติการก่อการร้ายมากกว่ารู้จักกันก่อนหน้านี้ และ EJI ผู้ก่อตั้งและผู้นำ Bryan สตีเวนสันเพิ่งบอกเดอะนิวยอร์กไทมส์ เหล่านี้กระทำที่ป่าเถื่อนรุนแรงมีสัญลักษณ์ การเมืองวัตถุประสงค์ เช่นอาชญากรรมส่วนใหญ่ publicized ของไอซิสล่าสุด ร้านเสริมสวยได้พูดโทรศัพท์กับสตีเวนสันเพื่อหารือเกี่ยวกับความสำคัญของการจดจำ lynchings เหล่านี้เป็นรูปแบบของการก่อการร้ายและวิธีอายุเชื้อชาติก่อการร้ายยังคงมีผลต่อสหรัฐอเมริกาวันนี้ รายงานการ บทสนทนาของเราด้านล่าง และถูกแก้ไขเพื่อความชัดเจนและความยาวการใช้คำว่า "ร้าย" เพื่ออธิบายอาชญากรรมเหล่านี้ ที่ทำสติ ถ้าใช่ ทำไมคุณคิดว่า มันเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะใช้คำว่า และดูเหล่านี้กระทำความรุนแรงผ่านเลนส์ที่ผมได้ยินจากคนเก่าของสีในภาคใต้กว่า 10 ปีที่ได้แนะนำผมว่า พวกเขาได้รับโกรธ และผิดหวังเมื่อได้ยินแสดงโทรทัศน์ และนักวิเคราะห์ข่าวพูดคุยเกี่ยวกับวิธี หลังการโจมตี 9/11 จัดการกับการก่อการร้ายเป็นครั้งแรกในอเมริกา ประวัติ สิ่งเหล่านี้คนรุ่นเก่าสีจะพูดคือ นายสตีเวนสัน เราเติบโตมากับการก่อการร้าย เรามี menaced และขู่ lynched และบอบช้ำทุกวันของชีวิต และก็เปลืองเราได้ที่รับรู้ข้อคิดเห็นเหล่านี้ไม่เป็นทางการ ดังนั้น เราใช้คำว่า "ร้าย" ไม่ตกแน่นอนเล่าเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เชื้อชาติของอเมริกาที่เราไม่ยอมรับ ว่า เรามีไม่เผชิญ อยู่ เราได้รับเป็นภาระ โดยดำเนินการต่อปัญหาความสัมพันธ์ทางเชื้อชาติและความเท่าเทียมกันของเชื้อชาติเนื่องจากเราไม่มีความเข้าใจ narratives แบบที่ผมคิดว่า เราควร จริง ๆ เริ่ม ด้วยทาส ผมคิดว่า แม้แต่วิธีเราพูดถึงทาสได้ผิวเผิน ฉันไม่คิดว่า ชั่วทาสเป็นทาสทำ ฉัน ชั่วดีทาสถูกนี้เล่าเรื่องของต่างเชื้อชาติ นี้อุดมการณ์ของมไหศวรรย์ขาว ว่า คนไม่ได้มนุษย์เต็ม ว่า พวกเขามีการขาดดุลการคลังและยังที่หมายความ ว่า มันไร ว่า เป็นคุณธรรม และ เพียง กับอาชญากรเหล่านั้นที่เล่าเรื่องที่เป็นความชั่วร้ายจริงทาสไม่ได้ระบุ โดยแก้ไข Thirteenth มันไม่ได้อยู่ ด้วยการประกาศเลิกทาส ทาสไม่ได้สิ้นสุดที่จุดสิ้นสุดของสงครามกลางเมือง ดัง มันเพียงแค่พัฒนา มันตั้งค่ายุคที่คนขาวในภาคใต้รู้สึกว่า พวกเขามีการบังคับใช้ลำดับชั้นเชื้อชาติในทุกสิ่ง ดังนั้น lynchings ของชาวอเมริกันแอฟริกันนี้ช่วงเวลาไม่เพียงเรื่องการลงโทษสำหรับบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำความผิด มันเป็นคำสั่งเพื่อชุมชน African-American ทั้งที่พวกเขาต้องถูกระบบแบ่งแยก Jim Crow ไม่มีสิทธิลงคะแนนเสียง เอารัดเอาเปรียบทางเศรษฐกิจ และลำดับชั้นเชื้อชาตินั่นคือการก่อการร้ายใดกำลัง มันจะเกี่ยวกับ effectuating เงื่อนไขทางสังคม การเมือง และเศรษฐกิจ โดยภัยคุกคามต่อ ผ่านความรุนแรง ผ่านความหวาดกลัว และนั่นคือสิ่งที่เราเห็นในภาคใต้ลึกในระหว่างยุคนี้ของ lynchingชนิดของ transgressions ไม่ใช่อาชญากรจะนำไปสู่การก่อการร้ายเชื้อชาติประมาณร้อยละ 25 ของ lynchings ที่เราตักเตือนสั่งทางสังคมได้มีคน African-American ถูก lynched ใน Blakley จอร์เจีย กลับมาจากสงครามโลก เพราะเขาปฏิเสธที่จะถอดเครื่องแบบของทหารสหรัฐอเมริกา มีคนอยู่ในมิสซิสซิปปีซึ่งถูกใช้สำหรับรถไฟ และเขาชนเป็นผู้หญิงขาว และเขาถูก lynched ใน indiscretion นั้น ธอร์นตันเจสซีใน Luverne อลาบามา ใน ๒๔๘๓ ถูก lynched เพราะเขาทาบทามขอความช่วยเหลือตำรวจ และไม่ได้ว่า "มิสเตอร์" ก่อนเขา evoked ชื่อของเจ้าหน้าที่ และที่ทำให้เขาเสี่ยงข้อกล่าวหาที่เหนือตัวเอง — "uppity"Lynchings ต่าง ๆ เหล่านี้เกิดขึ้นตลอดเวลา ในปี 1920 เมื่อ sharecroppers ดำรู้สึกว่า จะมีการไปแก่สีขาวที่ถูกไม่จ่ายพวกเขาว่าพวกเขามีสัญญา ถ้าพวกเขาแนะนำว่า ถ้าจะจัดระเบียบ และก่อตั้งสหภาพแรงงาน พวกเขาถูกอาจเกิด lynched Elaine สังหารหมู่ที่ดีที่เกิดขึ้นใน Elaine อาร์คันซอ ซึ่งส่งผลให้หลายสิบคนถูกฆ่า ถูกบันดาล farmworkers ดำพยายามจัดระเบียบสำหรับการรักษาที่ดีและสภาพทางเศรษฐกิจ ดังนั้น lynching ถูกมากเครื่องมือมาพยุงเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองสั่งของเดอะวัน ซึ่งมากมีคนมีสีในตำแหน่งรองเนื่องจากสิ่งที่ได้เฉลิมฉลอง และ อภัยโทษ แม้หน้า barbarity ประหลาดมาก เพราะคน African-American ยังไม่เห็นเป็นมนุษย์สมบูรณ์ และอายุความยุติธรรม สิ่งที่น่าสนใจเป็นจำนวนมากของคน เมื่อได้ยินเกี่ยวกับ lynching พวกเขาจริง ๆ คิดว่า เกี่ยวกับความยุติธรรมชายแดน ที่ใครสักคนจะแขวนจากต้นไม้ และมีชิ้นส่วนของประเทศนี้ที่ไม่คุณไม่ดูคนที่ถูกดำเนินการในรูปแบบดิบ เนื่องจากมีระบบความยุติธรรมทางอาญาไม่ทำงาน ที่ไม่เป็นความจริงของ lynchings ร้ายเชื้อชาติ lynchings เหล่านี้เกือบทั้งหมดเกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีระบบความยุติธรรมทางอาญาทำงาน แต่มีรู้ว่า แอฟริกันอเมริกันไม่ดีพอนี่ศักดิ์ศรีและเคารพของทดลอง ของแถลงการณ์ประโยคก่อนจะถูกดำเนินการเมื่อ lynchings จะเกิดขึ้น เป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นในเงา เป็นถ้ามันถูกถือว่าเป็นความจำเป็นแต่น่าเกลียด หรือเป็นเหมือนรายการเปิด "แถวไร้ผู้คน"ไม่ ฉันคิดว่า ส่วนรบกวนจริง ๆ ของเราได้ทำการวิจัยคือการค้นพบ lynchings จำนวนอาจจะมีลักษณะค่อนข้างเป็นอะไรเราเรียก "ปรากฏการณ์ประชา lynchings ซึ่งได้ บางครั้งพันคนเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านี้ เราจัดทำเอกสารหลายร้อย lynchings ที่จะมีลักษณะเป็นสาธารณะปรากฏการณ์ lynchings เนื่องจากพวกเขาอย่างแท้จริงบนสนามหญ้าแล้ว อาจเกิดร่วม ด้วยหลายร้อยหรือหลายพันคนท้องถิ่นจะมี lynchings ที่หนังสือจะได้โฆษณากับเวลา และวันที่ และสถานที่ของ lynching ที่วันก่อน หรือชั่วโมงก่อน เป็นที่น่าอัศจรรย์จริง ๆ ค่อนข้างจะจินตนาการเมืองทั้งเมืองที่ออกมาดูคนเขียนตาย หรือ mutilated ยิงร้อยครั้ง หรือลากผ่านถนน เมื่อต้องการดูชนิดนี้ barbarism เฉลิมฉลอง ความคิดว่าคนจะใช้ลูก "กับ" ปรากฏการณ์ของความรุนแรงนี้ กล่าวว่า สิ่งที่น่าอัศจรรย์จริง ๆ เกี่ยวกับทัศนคติวัฒนธรรมที่ทำ lynching ปรากฏการณ์ดังกล่าวอย่างแพร่หลาย ด้วยความต้านทานน้อยมากพวกเขาจะสามารถโฆษณา และส่งเสริมไว้ล่วงหน้าที่ถูกต้อง เรามีในรายงานบทความหนังสือพิมพ์ที่น่าสนใจโดยทั่วไปประกาศ "Negro จะเขียนวันนี้ที่ 5 pm" และคำอธิบายของสิ่งที่เกิดขึ้นจะเกิดขึ้น น่าสนใจสำหรับเราเป็นนักวิจัยที่มาหลังจาก เสิร์ฟรายละเอียดของ lynchings ได้บางครั้งได้ เนื่องจากสื่อมวลชนท้องถิ่น ซึ่งถูกเห็นอกเห็นใจไปที่ lynching ไม่มีละอายใจใด ๆ เกี่ยวกับรายงานวิธีทั้งหมดที่ร่างกายมี mutilated และทรมาน และทำลาย ได้ ที่กล่าวว่า สิ่งที่เกี่ยวกับระดับความสะดวกสบาย ด้วยความรุนแรงชนิดนี้จดจำมีความสำคัญในสิทธิของตนเอง หลักสูตร แต่วิธีที่คุณคิดว่า พบในรายงานนี้จะมีอิทธิพลต่อวิธีเราเห็นประเทศของเราวันนี้ผมคิดว่า เราต้องการจริง ๆ reorient เพื่อสะท้อนสุจริตใจมากรอบประวัติ ผมคิดว่า เราเคยเลวร้ายมากที่ยอมรับความล้มเหลวของเราเป็นสังคม วิธีการที่เราทนความไม่เท่าเทียมกันรวม รวมความอยุติธรรม เรามี celebratory เกินไปเกี่ยวกับส่วนของประวัติที่จริง ๆ ต้องสะท้อนความซับซ้อนมากขึ้นถ้ามาใต้ คุณเห็นนี้บนจอแสดงผล เพราะภูมิทัศน์ของเราคือ littered กับอนุสาวรีย์และ memorials ไปที่คายา และเรามี romanticized ยุคศตวรรษนี้ เมื่อคนปกป้องทาส การต่อสู้เพื่อรักษาทาส เราได้ตั้งชื่ออาคาร และถนน และโรงเรียนหลังจากสถาปนิกของความต้านทานการสิ้นสุดเป็นทาส โดยไม่มีการสะท้อนสิ่งที่พวกเขาแสดง ในอลาบามา Jefferson Davis วันเกิดเป็นวันหยุดรัฐ วันรำลึกของสหพันธ์เป็นวันหยุดรัฐ เราไม่ cel

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหวาดกลัวเชื้อชาติอเมริกาจริง: วิธี mobs ประชาทัณฑ์และความรุนแรงป่าเถื่อนหลอกหลอนเราในวันนี้
เดือนก่อนหน้านี้ประธานาธิบดีโอบามาตั้งข้อสังเกตเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกาที่ส่งสมาชิกหลายคนของชาวอเมริกันไกลขวาเข้าสู่การปะทุของความโกรธ การพูดที่สวดมนต์แห่งชาติประจำปีอาหารเช้า, โอบามากล่าวว่ามันจะผิดจะตำหนิชาวมุสลิมหรืออิสลามตัวเองสำหรับความโหดร้ายและความชั่วร้ายของ ISIS เพราะทุกอุดมการณ์และศาสนารวมถึงทุกคนที่มีความเต็มใจที่จะบิดเบือนความเชื่อของพวกเขาเพื่อที่จะแสดงให้เห็นถึงการกดขี่ และความโหดร้าย "[L] คือเราได้รับอยู่บนหลังม้าสูงของเราและคิดว่าเรื่องนี้จะไม่ซ้ำกันบางสถานที่อื่น ๆ " โอบามากล่าวของไอซิส "จำได้ว่าในช่วงสงครามครูเสดและสืบสวนคนมุ่งมั่นที่การกระทำที่น่ากลัวในพระนามของพระเยซูคริสต์ ในประเทศบ้านเกิดของเราเป็นทาสและนิโกรทั้งหมดบ่อยเกินไปได้รับการพิสูจน์ในชื่อของพระเยซูคริสต์ ". พรรคอนุรักษ์นิยมกำลังเดือดว่าประธานาธิบดีมีความกล้าที่จะเปรียบเทียบชาวอเมริกัน - คริสตชนชาวอเมริกันที่ว่า! - เพื่อหัวรุนแรงฆาตกรรมที่ประกอบด้วยกลุ่มก่อการร้ายทหาร ตา Nehisi โคตส์ Jamelle Bouie และคนอื่น ๆ ที่ถูกต้องตั้งข้อสังเกตว่าโอบามาไม่ได้เป็นเพียงการบอกความจริง แต่ก็จริง-ถีบนุ่มบันทึกประวัติศาสตร์ ความจริงก็คือคนอเมริกันไม่เพียง แต่มีประวัติอันยาวนานในการสนับสนุนสีขาวสุดกับการขัดแย้งหลอกคริสเตียน; พวกเขายังมีประวัติของการชิงตัวประกันความรุนแรงในร่างกายของพลเมืองที่เป็นเพื่อนของพวกเขาที่เป็นทุกบิตเป็นชั่วร้ายเป็นสิ่งที่ ISIS ได้ทำกับคนทั่วซีเรียและอิรัก และเป็นหลักเพื่อวัตถุประสงค์เดียวกันเกินไป. ประวัติศาสตร์ที่สามารถใช้ได้กับอเมริกันยินดีที่จะไปและพบว่า แต่รายงานใหม่จากเสมอภาคยุติธรรม Initiative (EJI) แสดงให้เห็นว่าที่ผ่านมาชาวอเมริกันคือแม้ bloodier กว่าที่เราคิด ตามที่ "ประชาทัณฑ์ในอเมริกา: เผชิญหน้ากับมรดกของความหวาดกลัวเชื้อชาติ" ระหว่างปี 1877 และปี 1950 เกือบ 4,000 แอฟริกันอเมริกันถูกรุมประชาทัณฑ์ด้วยผ้าขาวภาคใต้ ในความเป็นจริงในช่วงปีที่ใช้สำหรับการวิจัยรายงาน EJI อ้างว่าได้พบอย่างน้อย 700 ตัวอย่างเพิ่มเติมของการก่อการร้ายเชื้อชาติกว่าที่รู้จักกันก่อนหน้านี้ และเป็นผู้ก่อตั้ง EJI และเป็นผู้นำไบรอันสตีเวนสันเพิ่งบอก New York Times, การกระทำเหล่านี้ป่าเถื่อนของความรุนแรงมีสัญลักษณ์วัตถุประสงค์ทางการเมืองเช่นเดียวกับการก่ออาชญากรรมประชาสัมพันธ์มากที่สุดของ ISIS. เมื่อเร็ว ๆ นี้, ร้านพูดผ่านทางโทรศัพท์กับสตีเวนสันเพื่อหารือเกี่ยวกับรายงาน ตระหนักถึงความสำคัญของการศาลเตี้ยเหล่านี้เป็นรูปแบบของการก่อการร้ายและวิธีการที่อายุของความหวาดกลัวที่ผิวยังคงมีอิทธิพลต่อประเทศสหรัฐอเมริกาในวันนี้ การสนทนาของเราคือด้านล่างและได้รับการแก้ไขเพื่อความชัดเจนและมีความยาว. การใช้คำว่า "ความกลัว" ที่จะอธิบายอาชญากรรมเหล่านี้เป็นที่ทำสติ? ถ้าเป็นเช่นนั้นทำไมคุณถึงคิดว่ามันสำคัญที่เราจะใช้คำว่าและดูการกระทำเหล่านี้ของความรุนแรงผ่านเลนส์ที่? ผมได้ยินมาจากคนเก่าของสีในภาคใต้ในช่วง 10 ปีที่ได้บ่นกับผมว่าพวกเขาได้รับโกรธและ อารมณ์เสียเมื่อพวกเขาได้ยินการแสดงความเห็นทีวีและนักวิเคราะห์ข่าวการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการหลังจากการโจมตี 9/11 อเมริกาคือการจัดการกับการก่อการร้ายเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ สิ่งที่คนเหล่านี้เก่าของสีจะบอกก็คือนายสตีเวนสัน, เราเติบโตขึ้นมากับการก่อการร้าย เราถูกคุกคามและขู่และรุมประชาทัณฑ์และบอบช้ำทุกวันของชีวิตของเรา และมันก็เป็นอันตรายกับเราที่จะไม่ได้ว่าได้รับการยอมรับโดยการแสดงความคิดเห็นที่ไม่เป็นทางการเหล่านี้ ดังนั้นการใช้งานของเราคำว่า "ความหวาดกลัว" เป็นแน่นอนโดยเจตนา. มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เชื้อชาติของอเมริกาว่าเราไม่ได้รับการยอมรับคือว่าเรายังไม่ได้เผชิญหน้า เราได้รับภาระจากปัญหาอย่างต่อเนื่องกับความสัมพันธ์การแข่งขันและความเท่าเทียมกันทางเชื้อชาติเพราะเรายังไม่เข้าใจเรื่องเล่าในแบบที่ผมคิดว่าเราควรจะ มันจริงเริ่มต้นด้วยการเป็นทาส; ผมคิดว่าแม้วิธีที่เราพูดคุยเกี่ยวกับการเป็นทาสได้รับผิวเผิน ฉันไม่คิดว่าชั่วร้ายของการเป็นทาสเป็นทาส สำหรับผมแล้วความชั่วร้ายที่ดีของการเป็นทาสก็เล่าเรื่องของความแตกต่างทางเชื้อชาตินี้อุดมการณ์ของสีขาวสุดนี้ว่าคนดำไม่ได้ของมนุษย์อย่างเต็มที่ว่าพวกเขามีการขาดดุลและข้อบกพร่องที่นั่นหมายความว่ามันก็โอเคว่ามันเป็นทางศีลธรรมและเพียงเพื่อ เป็นทาสของพวกเขา. การเล่าเรื่องที่เป็นความชั่วร้ายที่แท้จริงของการเป็นทาสไม่ได้รับการแก้ไขโดยการแก้ไขที่สิบสาม; มันก็ไม่ได้รับการแก้ไขโดยปลดปล่อยประกาศ เป็นผลให้การเป็นทาสยังไม่จบในตอนท้ายของสงครามกลางเมือง; มันเพียงแค่การพัฒนา มันตั้งค่ายุคที่คนผิวขาวในภาคใต้รู้สึกว่าพวกเขามีการบังคับใช้ลำดับชั้นทางเชื้อชาติในทุกสิ่ง ดังนั้นศาลเตี้ยของแอฟริกันอเมริกันในช่วงเวลานี้ไม่ได้รับการลงโทษง่ายๆเพียงสำหรับบุคคลที่กล่าวหาว่าก่ออาชญากรรม มันเป็นคำสั่งให้ชุมชนชาวแอฟริกันอเมริกันทั้งหมดที่พวกเขาจะยังคงสอดคล้องกับการแยกจากกันนิโกร; ไม่มีสิทธิในการออกเสียง, การแสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจและลำดับชั้นของเชื้อชาติ. นั่นคือสิ่งที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับการก่อการร้าย มันเป็นเรื่องของสังคม effectuating เงื่อนไขทางการเมืองและเศรษฐกิจผ่านการคุกคามผ่านความรุนแรงผ่านความหวาดกลัว และนั่นคือสิ่งที่เราเห็นในภาคใต้ในยุคนี้ของศาลเตี้ย. ชนิดของการละเมิดที่ไม่ใช่ความผิดทางอาญาจะนำไปสู่การก่อการร้ายเชื้อชาติ? เกี่ยวกับร้อยละ 25 ของศาลเตี้ยที่เราบันทึกไว้มีการละเมิดระเบียบสังคม. คนแอฟริกันอเมริกัน ถูกรุมประชาทัณฑ์ใน Blakley, จอร์เจีย, กลับมาจากสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเพราะเขาปฏิเสธที่จะถอดเครื่องแบบทหารสหรัฐฯ มีชายคนหนึ่งในมิสซิสซิปปี้ที่กำลังวิ่งรถไฟเป็นและเขาชนเข้ากับผู้หญิงผิวขาวและเขาถูกรุมประชาทัณฑ์สำหรับความประมาทว่า เจสทอร์นตันในลูเวิร์, อลาบามาในปี 1940 ได้รับการรุมประชาทัณฑ์เพราะเขาเข้าหาเจ้าหน้าที่ตำรวจเพื่อขอความช่วยเหลือและเขาไม่ได้บอกว่า "นาย" ก่อนที่เขาจะปรากฏชื่อของเจ้าหน้าที่และที่ทำให้เขาเสี่ยงต่อการกล่าวหาดังกล่าวข้างต้นของการเป็นตัวเอง - "ก๋ากั่น." ชนิดนี้ของศาลเตี้ยที่เกิดขึ้นตลอดเวลา ในปี ค.ศ. 1920 เมื่อดำเจรจารู้สึกว่าพวกเขาถูกเอาเปรียบจากเจ้าของที่ดินสีขาวที่ไม่ได้จ่ายเงินให้พวกเขาสิ่งที่พวกเขาเคยสัญญาว่าถ้าพวกเขาบ่นเกี่ยวกับว่าถ้าพวกเขาจัดระเบียบและการเกิดขึ้นของสหภาพพวกเขาถูกรุมประชาทัณฑ์อาจเกิด การสังหารหมู่เอเลนที่ดีที่เกิดขึ้นในอีเลนอาร์คันซอซึ่งส่งผลให้ในหลายสิบคนถูกฆ่าตายได้รับแรงบันดาลใจจาก farmworkers ดำพยายามที่จะจัดระเบียบในการรักษาที่ดีขึ้นและภาวะเศรษฐกิจ ดังนั้นกฎหมายเป็นอย่างมากเครื่องมือที่ออกแบบมาเพื่อรักษาทางเศรษฐกิจสังคมและการเมืองของวันซึ่งมีมากคนของสีในตำแหน่งรอง. มันก็เป็นสิ่งที่อาจจะมีการเฉลิมฉลองและการยอมรับแม้ในใบหน้าของมาก ป่าเถื่อนพิลึกเพราะคนอเมริกันยังคงไม่ได้ถูกมองว่าเป็นมนุษย์อย่างเต็มที่และมีสิทธิเพื่อความยุติธรรม มีอะไรที่น่าสนใจคือคนจำนวนมากเมื่อพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับกฎหมายที่พวกเขากำลังจริงๆคิดเกี่ยวกับความยุติธรรมชายแดนที่ใครบางคนได้รับการแขวนคอจากต้นไม้ และมีส่วนของประเทศนี้ที่คุณได้เห็นคนถูกประหารชีวิตในรูปแบบดิบเพราะไม่มีการทำงานระบบยุติธรรมทางอาญา นั่นไม่เป็นความจริงของศาลเตี้ยเชื้อชาติกลัว; เกือบทั้งหมดของศาลเตี้ยเหล่านี้ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ที่มีระบบยุติธรรมทางอาญาทำงาน แต่มีการรับรู้ว่าแอฟริกันอเมริกันไม่ดีพอที่จะอึดศักดิ์ศรีและความเคารพของการพิจารณาคดีของคำวินิจฉัยของประโยคก่อนที่พวกเขา ถูกประหารชีวิต. เมื่อศาลเตี้ยที่จะเกิดขึ้นมันเป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นในเงาราวกับว่ามันถูกมองว่าเป็นสิ่งที่จำเป็น แต่ที่น่าเกลียด? หรือมันเป็นเหมือนการเปิดสายใน "Desolation Row" ไม่มีผมคิดว่าหนึ่งในส่วนที่รบกวนจริงๆของการวิจัยที่เราทำคือการค้นพบว่าหลายศาลเตี้ยอาจจะมีลักษณะที่เป็นธรรมเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า "ศาลเตี้ยสาธารณะปรากฏการณ์ "ที่คุณมีหลายร้อยบางครั้งหลายพันคนเข้าร่วมกิจกรรมเหล่านี้ เราเอกสารหลายร้อยศาลเตี้ยที่จะจะมีลักษณะเป็นศาลเตี้ยสาธารณะปรากฏการณ์เพราะพวกเขาอย่างแท้จริงบนสนามหญ้าศาลเข้าร่วมอาจเกิดจากหลายร้อยหรือหลายพันของประชาชนในท้องถิ่น. มีต้องการจะศาลเตี้ยที่หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นจะโฆษณาเวลาและวันที่และสถานที่ ของศาลเตี้ยวันก่อนหรือชั่วโมงก่อน มันจริงๆค่อนข้างน่าอัศจรรย์ที่จะจินตนาการเมืองทั้งเมืองออกมาดูคนไฟคลอกตายหรือทำลายหรือร้อยยิงครั้งหรือลากผ่านถนน หากต้องการดูชนิดของความป่าเถื่อนฉลองนี้ความคิดที่ว่าผู้คนจะพาลูกของพวกเขาจะ "สนุกกับ" ปรากฏการณ์ของความรุนแรงนี้กล่าวว่าจริงๆสิ่งที่น่าอัศจรรย์เกี่ยวกับทัศนคติทางวัฒนธรรมที่ทำให้ปรากฏชื่อดังกล่าวเป็นปรากฏการณ์ที่แพร่หลายมีความต้านทานน้อยมาก. พวกเขาจะได้รับการประกาศ และให้ความสำคัญก่อน? ที่ถูกต้อง เรามีอยู่ในรายงานของเราบทความในหนังสือพิมพ์ที่น่าสนใจโดยทั่วไปประกาศ "นิโกรที่จะถูกเผาไหม้ในวันนี้ที่ 17:00" และรายละเอียดของสิ่งที่เกิดขึ้นที่จะเกิดขึ้นนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจสำหรับเราในฐานะนักวิจัยที่น่าขนพองสยองเกล้ารายละเอียดพิสดารของศาลเตี้ยบางครั้งก็ง่ายที่จะค้นพบเพราะหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นซึ่งเป็นเห็นอกเห็นใจต่อกฎหมายไม่ได้มีความละอายเกี่ยวกับการรายงานวิธีการทั้งหมดร่างกายถูกทำลายและถูกทรมานใด ๆ และถูกทำลาย ที่บอกว่าบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับระดับความสะดวกสบายของพวกเขากับชนิดของความรุนแรงนี้. ความทรงจำที่มีความสำคัญในสิทธิของตนเองแน่นอน แต่วิธีการที่คุณคิดว่าการค้นพบในรายงานฉบับนี้ควรจะมีอิทธิพลต่อวิธีการที่เราจะเห็นประเทศของเราในวันนี้ผมคิดว่าเราต้องการจริงๆลิ่วที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความจริงอีกรอบประวัติศาสตร์ของเรา ผมคิดว่าเราได้รับที่ดีมากที่ยอมรับความล้มเหลวของเราเป็นสังคมวิธีการที่เราทนต่อความไม่เท่าเทียมกันรวมความอยุติธรรมขั้นต้น เราได้รับการเฉลิมฉลองมากเกินไปเกี่ยวกับชิ้นส่วนของประวัติศาสตร์ของเราที่จำเป็นต้องใช้จริงๆสะท้อนความซับซ้อนมากขึ้น. ถ้าคุณมาไปทางทิศใต้ที่คุณเห็นบนจอแสดงผลนี้เพราะภูมิทัศน์ของเราที่เกลื่อนไปด้วยหลายร้อยอนุสาวรีย์และอนุสาวรีย์สมาพันธรัฐและเราได้โรแมนติกนี้ ยุคศตวรรษที่ 19 เมื่อคนได้รับการปกป้องเป็นทาสต่อสู้เพื่อรักษาความเป็นทาส เราได้รับการตั้งชื่ออาคารและถนนและโรงเรียนหลังจากสถาปนิกของความต้านทานต่อการเป็นทาสสิ้นสุดโดยไม่ต้องสะท้อนให้เห็นในสิ่งที่พวกเขาเป็นตัวแทนใด ๆ ในอลาบา, วันเกิดของเจฟเฟอร์สันเดวิสเป็นวันหยุดของรัฐ วันที่ระลึกร่วมใจกันเป็นวันหยุดของรัฐ เราไม่ได้ Cel

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของอเมริกาแท้เชื้อชาติความหวาดกลัว : ลินซ์ mobs &ป่าเถื่อนรุนแรงหลอกหลอนเราวันนี้
เดือนก่อนหน้านี้ประธานาธิบดีโอบามาได้กล่าวเกี่ยวกับประวัติศาสตร์สหรัฐฯ ที่ส่งสมาชิกมากของขวาไกลชาวอเมริกันในการระเบิดของความโกรธ การพูดที่ประจำปีแห่งชาติสวดมนต์เช้า , โอบามากล่าวว่ามันจะผิด จะโทษพวกมุสลิมหรืออิสลามเองสำหรับความโหดร้ายความชั่วของไอซิสเพราะทุกอุดมการณ์ และทุกศาสนา รวมถึงผู้ที่เต็มใจที่จะบิดเบือนความเชื่อเพื่อปรับการกดขี่และโหดร้าย . " [ L ] EST เราขึ้นไปบนม้าสูงของเราและคิดว่ามันเป็นเฉพาะบางสถานที่อื่น ๆ , " โอบามากล่าวว่าไอซิส " จำได้ว่าในระหว่างสงครามครูเสดและการสอบสวนคนกระทำกรรมไม่ดีในพระนามของพระคริสต์ ในประเทศของเราความเป็นทาสและ Jim Crow ทั้งหมดบ่อยเกินไปเป็นธรรมในชื่อของพระคริสต์ . "

อนุรักษ์นิยมกำลังโกรธแค้นที่ท่านมีความกล้าที่จะเปรียบเทียบอเมริกัน - คริสเตียนอเมริกัน รึเปล่า ดูนั่น ! - การฆาตกรรม Zealots ที่ประกอบด้วยกลุ่มผู้ก่อการร้าย ทหาร . nehisi ล่ะตา ,bouie jamelle และคนอื่น ๆได้กล่าวว่าโอบามาไม่ใช่เพียงแค่พูดความจริงแต่ก็นุ่มถีบไหม บันทึกทางประวัติศาสตร์ ความจริงก็คือ คนอเมริกันไม่เพียงแต่มีประวัติอันยาวนานของมไหศวรรย์สีขาวกับคริสเตียนเทียมสนับสนุนอาร์กิวเมนต์ ;พวกเขายังมีประวัติของอำนาจความรุนแรงในร่างของประชาชนของพวกเขาที่ทุกบิตเป็นชั่วร้ายอย่างที่ไอซิส ทำกับคนทั่วซีเรีย และอิรัก และเป็นหลักเพื่อวัตถุประสงค์เดียวกันด้วย

ประวัติศาสตร์นั้นสามารถใช้ได้กับอเมริกันใด ๆยินดีที่จะไปหามันแต่รายงานใหม่จากความคิดริเริ่มความยุติธรรมที่เท่าเทียมกัน ( eji ) แสดงให้เห็นว่าที่ผ่านมาชาวอเมริกันจะ bloodier มากกว่าที่เราคิด ตามที่ " ประชาทัณฑ์ในอเมริกา : เผชิญหน้ากับความหวาดกลัวของมรดกทางเชื้อชาติ " ระหว่างปี ค.ศ. 1877 ในปี 1950 และ เกือบ 4000 แอฟริกาอเมริกันถูกฆ่าโดยใต้ผ้าขาว ในความเป็นจริงในระหว่างปีใช้เวลาการวิจัยสำหรับรายงานeji อ้างพบอย่างน้อย 700 ตัวอย่างเพิ่มเติมของการก่อการร้ายทางเชื้อชาติกว่าที่รู้จักกันก่อนหน้านี้ และเป็นผู้ก่อตั้งและหัวหน้าไบรอัน eji สตีเวนสันเพิ่งบอก New York Times , เหล่านี้ป่าเถื่อน การกระทำความรุนแรงมีสัญลักษณ์ทางการเมือง จุดประสงค์เช่นเดียวกับไอซิส คือการเผยแพร่มากที่สุดอาชญากรรม .
เมื่อเร็วๆ นี้ ร้านพูดทางโทรศัพท์กับสตีเวนสันเพื่อหารือเกี่ยวกับรายงานความสำคัญของการ lynchings เหล่านี้เป็นรูปแบบของการก่อการร้ายและอายุของการก่อการร้ายซึ่งยังคงมีอิทธิพลในสหรัฐอเมริกาวันนี้ การสนทนาของเราด้านล่างและได้รับการแก้ไขเพื่อความชัดเจนและความยาว

ใช้คําว่า " ความกลัว " เพื่ออธิบายอาชญากรรมเหล่านี้ ก็คือ ทำอย่างมีสติ ? ถ้าเป็นเช่นนั้นทำไมคุณถึงคิดว่ามันสำคัญสำหรับเราที่จะใช้คำเหล่านี้ และเห็นการกระทำความรุนแรงผ่านเลนส์นั้น ?

ผมได้ยินจากคนรุ่นเก่า สีในภาคใต้ในช่วง 10 ปี ที่ได้ร้องเรียนมาว่า พวกเขารู้สึกโกรธและผิดหวังเมื่อพวกเขาได้ยินนักวิจารณ์โทรทัศน์และข่าวนักวิเคราะห์พูดถึงวิธี หลังจาก 9 / 11 โจมตีอเมริกาจัดการกับการก่อการร้ายเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ของ อะไรเหล่านี้แก่คนผิวสี จะบอกว่า นายสตีเวนสัน เราโตมาด้วยการก่อการร้าย เราถูกคุกคามและข่มขู่ และฆ่า และบาดเจ็บในทุกๆวันของชีวิตของเรา และมันคือเปลืองเราได้ยอมรับความคิดเห็นไม่เป็นทางการเหล่านี้ ดังนั้นการใช้คำว่า " ความกลัว " แน่นอน

ตั้งใจมีการบรรยายเกี่ยวกับประวัติทางเชื้อชาติของอเมริกาที่เราไม่เคยยอมรับว่าเราไม่ได้เผชิญหน้า เราได้รับภาระโดยต่อเนื่อง ปัญหาความสัมพันธ์ระหว่างการแข่งขันและความเท่าเทียมกันทางเชื้อชาติ เพราะเราไม่ได้เข้าใจเรื่องเล่าในวิธีที่ฉันคิดว่าเราควรจะ มันเริ่มต้นด้วยการเป็นทาส ; ฉันคิดว่าวิธีที่เราพูดคุยเกี่ยวกับการเป็นทาสได้เพียงผิวเผินผมไม่คิดว่าปีศาจเป็นโดยไม่สมัครใจ ทาสทาส ฉันชั่วที่ดีของทาสคือเรื่องเล่าของความแตกต่างทางเชื้อชาติ ซึ่งอุดมการณ์ของมไหศวรรย์สีขาว ที่คนผิวดำไม่ได้อย่างเต็มที่ของมนุษย์ที่พวกเขามีการขาดดุลและข้อ นั่นหมายถึงว่าไม่เป็นไร มันเป็นคุณธรรม ก็เป็นทาสของพวกเขา .

ที่บรรยายว่าเป็นปีศาจที่แท้จริงของความเป็นทาสไม่ได้ addressed โดยสิบสามแปรญัตติ ไม่ได้ addressed ประกาศเลิกทาส ผล มันไม่ได้จบที่สิ้นสุดของสงครามกลางเมือง มันพัฒนาแล้ว มันตั้งเป็นยุคสมัยที่คนขาวในภาคใต้รู้สึกว่าพวกเขาต้องบังคับใช้เชื้อชาติชนชั้นในสิ่งทั้งปวงดังนั้น lynchings ของแอฟริกาอเมริกันในช่วงเวลานี้ไม่ใช่การลงโทษที่ง่ายสำหรับบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรม มันเป็นข้อความทั้งหมดแอฟริกันอเมริกันชุมชนที่จะต้องแจกจ่ายให้นิโกรแยก ไม่มีสิทธิออกเสียงลงคะแนน การใช้ประโยชน์ทางเศรษฐกิจและเชื้อชาติชนชั้น .

เกิดการก่อการร้ายที่เกี่ยวกับ มันเกี่ยวกับสำเร็จทางสังคม