Nan Gong Ling couldn’t help but beg

Nan Gong Ling couldn’t help but beg Lin Feng to not fight.



Lin Feng was slightly smiling and said, while looking at Nan Gong Ling: “It seems like the Patriarch still isn’t convinced of my abilities, could it be that I have not shown you enough yet?”



Nan Gong Ling smiled wryly and said while shaking his head: “Lin Feng, Wen Ren Yan has broken through to the third Ling Qi layer and has a Blue Bamboo Beast Spirit. Even though you are very strong, you still need more time before you are able to catch up with him.”



Blue Bamboo? Blue Bamboo Beast Spirit?



Lin Feng eyes shrunk. In his memories, the blue bamboo beast spirit was a sort of snake who was small yet very venomous. It had blue eyes and was as fast as lighting. Besides, it was capable of dodging attacks very efficiently. Its power was horrifying and just the mention of it made many people cower in fear.



“That’s why his eyes look so hideous when he was angry. Sometimes, they look like they’re blue. That comes from his beast spirit.”



Lin Feng was thinking about Wen Ren Yan’s hideous blue eyes. They really looked like that of a snake and made people feel very uncomfortable when looking at them.



But would Lin Feng lose only because Wen Ren Yan had a Blue Bamboo Beast Spirit?



“Patriarch, don’t impose restrictions on them. That little brat keeps humiliating my disciple over and over again, he must die. If he doesn’t die then it would make me lose face. Do not put them under any restrictions in this fight.”



At that moment, a cold and high pitched voice spread through the atmosphere. A woman was on the top of the gorge. She had called out as she was slowly descending into the gorge. Her body looked lithe and graceful. In the blink of an eye, she landed onto the viewing platform.



“Who is she? Wen Ren Yan is her disciple?”



The crowd was staring at the woman who had just appeared. She looked haggard and the little hair she had on her head was hanging loosely which gave people a gloomy impression. She looked like she had come straight out of a horror story.



Besides, she dared to talk to the Patriarch in such a way which meant that she certainly had a high status.



There were also a certain number disciples who recognized her. They wouldn’t have expected her to intervene. Things were not looking good for Lin Feng with the arrival of this woman.



“Teacher.”



Even though Wen Ren Yan was normally extremely haughty and arrogant, he was acting very courteously in front of this woman. He was even more polite to her than to Nan Gong Ling.



“Hm.” the woman slightly nodded while looking cold and detached. She glanced at Duan Tian Lang and then said to Nan Gong Ling: “Patriarch, we should not get involved in this issue, otherwise, that would make these two disciples lose face.”



Nan Gong Ling was making a wry smile. He hadn’t thought that this woman would appear there. It seemed like things were getting worse and worse.



“Old woman, you come here and tell the Patriarch that he shouldn’t get involved, but what are you doing yourself?”



A silhouette which was high the air said as its wings created small whirlpools in the atmosphere.



“Protector Bei.”



Nan Gong Ling was even more surprised with each passing minute. The conflict between Wen Ren Yan and Lin Feng made two of the protectors get involved.



“Lin Feng, what do you think?” said Protector Bei



“I agree to a battle to the death.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนานกงหลิงไม่ช่วย แต่ขอให้หลินเฟิงไม่ต่อสู้ หลินเฟิงยิ้มเล็กน้อย และกล่าว ว่า ในขณะที่กำลังดูหนานกงหลิง: "เหมือนพระยังไม่เชื่อว่าความสามารถของฉัน มันสามารถที่ฉันมีไม่แสดงคุณพอยัง" หนานกงหลิง wryly ยิ้ม และกล่าวว่า ขณะสั่นศีรษะของเขา: "หลินเฟิง ย่านเหรินเหวินได้หลุดผ่านไปยังชั้นสามของหลิงฉี และมีวิญญาณสัตว์ไม้ไผ่สีน้ำเงิน แม้ว่าคุณจะแรงมาก คุณยังคงต้องการเวลามากขึ้นก่อนที่คุณจะสามารถพูดคุยกับเขา" ไม้ไผ่สีน้ำเงิน ไม้ไผ่สีน้ำเงินสัตว์วิญญาณ หลินเฟิงตาที่ลด ในความทรงจำของเขา วิญญาณสัตว์ไม้ไผ่สีน้ำเงินเป็นการเรียงลำดับของงูที่มีขนาดเล็กแต่มีพิษ มันมีตาสีฟ้า และรวดเร็วเท่ากับแสง มันเป็นความสามารถในการหลบการโจมตีได้อย่างมีประสิทธิภาพ อำนาจถูกเปลี่ยน และเพียงกล่าวถึงมันทำให้หลายคนยธุลีในความกลัว "ที่ว่าทำไมตาของเขาดูไม่เป็นใจดังนั้นเมื่อเขาโกรธ บางครั้ง พวกเขาดูเหมือนสีน้ำเงิน ที่มาจากจิตวิญญาณของเขาสัตว์" หลินเฟิงคิดเกี่ยวกับ Wen Ren ยันดวงตาสีฟ้าไม่เป็นใจ พวกเขาจริง ๆ ดูเหมือนงู และผู้คนที่รู้สึกอึดอัดมากเมื่อมองพวกเขา แต่จะหลินเฟิงสูญเสียเนื่องจากย่านเหรินเหวินมีวิญญาณสัตว์ไม้ไผ่สีน้ำเงิน "พระ ไม่กำหนดข้อจำกัดที่พวกเขา สารเลวที่น้อยทำให้อับอายศิษย์ของฉันซ้ำแล้วซ้ำอีก เขาต้องตาย ถ้าเขาไม่ตาย แล้วมันจะทำให้ฉันเสียหน้า ไม่ใส่พวกเขาภายใต้ข้อจำกัดใด ๆ ในการต่อสู้นี้" ขณะที่การ เสียงแหลมสูง และเย็นแพร่กระจายผ่านชั้นบรรยากาศ ผู้หญิงถูกด้านบนของหุบเขา เธอได้เรียกว่าออกเป็นเธอถูกช้ามากไปหาน้อยในหุบเขา ร่างกายของเธอดูอ่อน และสง่างาม ในพริบตา เธอร่อนลงบนจุดชมวิว "ใครคือเธอ ย่านเหรินเหวินคือ ศิษย์ของเธอ ฝูงชนถูกจ้องมองที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีปรากฏเพียง เธอมอง haggard และผมน้อยที่เธออยู่บนหัวของเธอเป็นยานที่นำผู้คนให้ความรู้สึกมืดมน เธอดูเหมือนเธอมาตรงมาจากเรื่องราวสยองขวัญ นอกเหนือจาก เธอกล้าที่จะพูดคุยกับพระในลักษณะซึ่งหมายถึง ว่า เธอมีสถานะสูงแน่นอน ก็เป็นสาวกบางหมายเลขที่รู้จักเธอ พวกเขาจะไม่ได้คาดว่าเธอจะแทรกแซง สิ่งที่ไม่กำลังดีสำหรับหลินเฟิงมาของผู้หญิงคนนี้ "ครู" แม้ย่านเหรินเหวินเป็นตระหง่านปกติมาก และหยิ่ง เขาทำหน้าที่สุภาพมากหน้าผู้หญิงคนนี้ เขาก็ยิ่งสุภาพกับเธอกว่ากับหนานกงหลิง "หือ." ผู้หญิงเล็กน้อยเลยต้องขณะมองเดี่ยว และเย็น เธอ glanced ที่ด้วนเทียน Lang และหนานกงหลิงแล้ว กล่าวว่า: "พระ เราควรไม่ได้เกี่ยวข้องในปัญหานี้ อื่น ๆ ที่จะทำให้เหล่าสาวกสองเสียหน้า" หนานกงหลิงถูกทำรอยยิ้ม wry เขาไม่คิดว่า ผู้หญิงคนนี้จะปรากฏขึ้น ดูเหมือนได้รับสิ่งที่แย่ลงและแย่ลง "หญิงชรา คุณมาที่นี่ และบอกพระว่า เขาไม่ควรจะมีส่วนร่วม แต่คุณกำลังทำอะไรด้วยตัวเอง? " เงาที่สูงอากาศกล่าวว่า เป็นปีกของมันสร้างรองขนาดเล็กในบรรยากาศ "ป้องกันเป่ย" หนานกงหลิงประหลาดมากยิ่งขึ้นกับแต่ละท่าน ความขัดแย้งระหว่างย่านเหรินเหวินหลินเฟิงทำสองป้องกันการมีส่วนร่วม "หลินเฟิง คุณคิดอย่างไร" ว่า เป่ยป้องกัน "ฉันยอมรับต่อสู้จะตาย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น่านงหลิงไม่สามารถช่วย แต่ขอหลินฮจะไม่ต่อสู้. หลินฮเล็กน้อยยิ้มและกล่าวว่าในขณะที่มองน่านงหลิง: "มันดูเหมือนว่าพระสังฆราชยังคงไม่มั่นใจในความสามารถของฉันก็อาจจะว่าผม ไม่ได้แสดงว่าคุณยังไม่เพียงพอ "? น่านงหลิงยิ้มถึงคราวและกล่าวว่าในขณะที่สั่นศีรษะของเขา:" หลินฮเหวิน Ren Yan ได้หักผ่านไปสามชั้นหลิงฉีและมีสีฟ้าไม้ไผ่สัตว์วิญญาณ ถึงแม้ว่าคุณจะมีความแข็งแรงมากคุณยังคงต้องใช้เวลามากขึ้นก่อนที่คุณจะสามารถที่จะจับขึ้นกับเขา. " บลูไม้ไผ่? บลูไม้ไผ่สัตว์วิญญาณ? หลินฮตาหด ในความทรงจำของเขาจิตวิญญาณสัตว์ไม้ไผ่สีฟ้าคือการจัดเรียงของงูที่มีขนาดเล็กยังมีพิษมาก มันมีดวงตาสีฟ้าและเร็วที่สุดเท่าแสง นอกจากนี้ยังมีความสามารถในการโจมตีหลบได้อย่างมีประสิทธิภาพ อำนาจของตนเป็นที่น่ากลัวและเพียงแค่เอ่ยถึงของมันทำให้หลายคนตกใจในความหวาดกลัว. "นั่นเป็นเหตุผลที่ดวงตาของเขาดูน่าเกลียดดังนั้นเมื่อเขาโกรธ บางครั้งพวกเขามีลักษณะเหมือนพวกเขากำลังสีฟ้า ที่มาจากจิตวิญญาณสัตว์ของเขา. " หลินฮคิดเกี่ยวกับตาสีฟ้าน่าเกลียดเหวิน Ren แยน พวกเขาจริงๆดูเหมือนว่างูและทำให้คนรู้สึกอึดอัดมากเมื่อมองไปที่พวกเขา. แต่หลินฮจะสูญเสียเพียงเพราะเหวิน Ren ยันมีสัตว์วิญญาณสีฟ้าไม้ไผ่? "พระสังฆราชไม่ได้กำหนดข้อ จำกัด เกี่ยวกับพวกเขา ว่าเด็กเหลือขอเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้อับอายสาวกของเราซ้ำแล้วซ้ำอีกครั้งเขาจะต้องตาย ถ้าเขาไม่ได้ตายแล้วมันจะทำให้ฉันเสียหน้า อย่าใส่พวกเขาภายใต้ข้อ จำกัด ใด ๆ ในการต่อสู้นี้. " ในขณะที่มีอากาศเย็นและมีคุณภาพสูงเสียงแหลมแพร่กระจายผ่านชั้นบรรยากาศ ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ชั้นบนสุดของหุบเขา เธอได้เรียกว่าออกมาขณะที่เธอกำลังช้าลงไปในหุบเขา ร่างกายของเธอมองอ่อนและสง่างาม ในพริบตาเธอเป็นเจ้าของที่ดินบนแพลตฟอร์มการรับชม. "เธอคือใคร? เหวิน Ren ยันเป็นสาวกของเธอ? " ฝูงชนที่ถูกจ้องมองที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยปรากฏเพียง เธอมองซีดเซียวและผมเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เธอได้บนศีรษะของเธอถูกแขวนหลวมซึ่งทำให้คนประทับใจมืดมน เธอมองเหมือนที่เธอได้มาออกตรงของเรื่องราวสยองขวัญ. นอกจากนี้เธอกล้าที่จะพูดคุยกับพระสังฆราชในลักษณะซึ่งหมายความว่าเธออย่างแน่นอนมีสถานะสูง. นอกจากนั้นยังมีบางอย่างที่สาวกจำนวนที่ได้รับการยอมรับของเธอ พวกเขาจะไม่ได้คาดว่าเธอจะเข้าไปแทรกแซง สิ่งที่ไม่มองที่ดีสำหรับหลินฮกับการมาถึงของผู้หญิงคนนี้. "ครู." แม้ว่าเหวิน Ren ยันเป็นปกติมากหยิ่งผยองและหยิ่งเขาก็ทำหน้าที่มากสุภาพในด้านหน้าของผู้หญิงคนนี้ เขาก็ยิ่งสุภาพกับเธอมากกว่าไปน่านงหลิง. "หืมม." ผู้หญิงคนนั้นพยักหน้าเล็กน้อยในขณะที่มองหนาวเย็นและแฝด เธอเหลือบมองไปที่ด้วนเทียนหรั่งและจากนั้นกล่าวว่าไปน่านงหลิง "พระสังฆราชเราไม่ควรจะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้มิฉะนั้นที่จะทำให้เหล่าสาวกสองคนเสียหน้า". น่านกงหลิงก็ทำให้รอยยิ้มบอกบุญ เขาไม่เคยคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะปรากฏขึ้นที่นั่น มันดูเหมือนว่าสิ่งที่เลวร้ายลงและแย่ลง. "หญิงชราคุณมาที่นี่และบอกพระสังฆราชว่าเขาไม่ควรจะมีส่วนร่วม แต่สิ่งที่คุณทำเอง?" เงาซึ่งเป็นที่สูงอากาศกล่าวว่าเป็นปีกของมันสร้างขนาดเล็ก อ่างน้ำวนในบรรยากาศ. "ผู้พิทักษ์ Bei." น่านงหลิงก็ยิ่งแปลกใจมากขึ้นด้วยการผ่านแต่ละนาที ความขัดแย้งระหว่าง Wen Ren และแยนหลินฮทำให้ทั้งสองได้รับการป้องกันที่เกี่ยวข้อง. "หลินฮสิ่งที่คุณคิดว่า?" ผู้พิทักษ์บวร์กกล่าวว่า"ผมเห็นด้วยกับการต่อสู้กับความตาย."