I must have passed the crest a whil

I must have passed the crest a while ago
And now I am going down.
Strange to have crossed the crest and not to know—
But the brambles were always catching the hem of my gown.

All the morning I thought how proud it would be
To stand there straight as a queen—
Wrapped in the wind and the sun, with the world under me.
But the air was dull, there was little I could have seen.

It was nearly level along the beaten track
And the brambles caught in my gown—
But it’s no use now to think of turning back,
The rest of the way will be only going down.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมต้องผ่านยอดขณะที่ผ่านมา และตอนนี้ ฉันจะลงแปลกได้ข้ามยอด และไม่รู้ — แต่เที่ยวถูกจับกุ๊นของชุดของฉันเสมอตอนเช้าที่ผมภูมิใจว่าได้ การยืนตรงของราชินี —ห่อในลมและดวงอาทิตย์ โลกใต้ฉัน แต่อากาศน่าเบื่อ มีน้อยฉันจะได้เห็นก็ระดับเกือบตลอดท่อง และเที่ยวในชุดของฉัน —แต่จะมีตอนนี้ให้นึกถึงหันหลังกลับ ส่วนเหลือของวิธีเท่านั้นจะสามารถลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันต้องผ่านยอดขณะที่ผ่านมา
และตอนนี้ฉันจะลง.
แปลกที่จะได้ข้ามยอดและไม่ทราบ
แต่ไม่รู้ถูกเสมอจับชายเสื้อของชุดของฉัน.

ทุกเช้าผมคิดว่าวิธีการที่ภาคภูมิใจก็จะมีความ
ต้องการ ยืนอยู่ตรงที่เป็น Queen-
ห่อในลมและดวงอาทิตย์กับโลกภายใต้ฉัน.
แต่อากาศก็หมองคล้ำมีน้อยฉันจะได้เห็น.

มันเป็นระดับเกือบพร้อมติดตามตี
และหนามจับในชุดของฉัน -
แต่มันก็ใช้ไม่ได้ในขณะนี้ที่จะคิดว่าการพลิกกลับ,
ส่วนที่เหลือของวิธีการที่จะเป็นเพียงไปลง