Introduction‘Tomorrow I’m going to

Introduction
‘Tomorrow I’m going to Bristol,’ said Mr Trelawney. ‘I’m going
to buy a ship and find sailors. Jim, you and Dr Livesey are going to
come with me to look for the treasure!’
Jim Hawkins works in his father’s inn by the sea. One day an old
sailor comes to stay. He watches the sea and the ships. He is ill.
He is afraid. But what - or who - is he afraid of?
Very soon Jim understands, because the old man has a map. A
lot of people are interested in that map - and some of them are
very dangerous people. Jim Hawkins is going to meet them when
he sails in the Hispaniola to Treasure Island. It will be a journey
with many difficulties . . .
Robert Louis Stevenson was born in 1850 in Edinburgh, Scotland
and began writing when he was a boy. He finished his first
book when he was sixteen.
He went to many different countries in his life. He was often
dangerously ill and he wanted to find a place with warm weather
where he could live and do his writing. In 1888, he went by ship
to the Pacific islands, and after 1890 he lived on the island of
Samoa, with his wife, mother and son. The Samoans called him
‘Tusitala’ - ‘the story-teller’.
He wrote many different books and stories. Treasure Island
(1883) is his most famous book but Dr Jekyll and Mr Hyde
(1886) is also very well-known. Stevenson died in 1894 on
Samoa.
v
Chapter 1 Jim Hawkins’ Story I
My father had an inn near the sea. It was a quiet place. One day,
an old man came to our door. He was tall and strong, and his face
was brown. His old blue coat was dirty and he had a big old box
with him. He looked at the inn, then he looked at the sea.
My father came to the door.
At first the old man did not speak. He looked again at the sea,
and at the front of the inn.
‘I like this place,’ he said. ‘Do many people come here?’
‘No,’ said my father.
‘I’m going to stay here,’ said the old man. ‘I want a bed and
food. I like watching the sea and the ships. You can call me
Captain.’
He threw some money on the table. ‘That’s for my bed and my
food,’ he said.
And so the old captain came to stay with us. He was always
quiet. In the evenings he sat in the inn and in the day he watched
the sea and the ships.
One day he spoke to me. ‘Come here, boy,’ he said, and he
gave me some money. ‘Take this, and look out for a sailor with
one leg.’
He was afraid of that sailor with one leg. I was afraid too. I
looked for the man with one leg, but I never saw him.
Then winter came, and it was very cold. My father was ill, and
my mother and I worked very hard.
Early one January morning, the captain went to the beach. I
helped my mother to make the captain’s breakfast. The door
opened and a man came in. His face was very white and he had
only three ringers on his left hand. I could see that he was a sailor.
‘Can I help you?’ I asked.
1
The man looked at the captain's breakfast table.
'Is this table for my friend Bill?'
The man looked at the captain’s breakfast table.
‘Is this table for my friend Bill?’ he asked.
‘I don’t know your friend Bill,’ I said. ‘It’s the captain’s table.’
‘The captain?’ he said. ‘Well, they sometimes call my friend
Bill the Captain. Is he here in the house?’
‘No. He’s out,’ I said.
The man sat down and waited for the captain. Then the captain
came into the room. He went to his table and sat down.
‘Bill!’ said the man.
The captain turned round quickly. His face went white.
Suddenly, he looked old and ill.
‘Come, Bill, you know me. You know an old friend, Bill,’ said
the man.
‘Black Dog!’ said the captain.
‘Yes,’ said the man. ‘It’s me, Black Dog. I wanted to see my
old friend Billy.’
‘Well, here I am,’ said the captain. ‘What do you want?’
‘I want to talk to you, Bill,’ Black Dog said.
The captain looked at me. ‘Leave the room, boy,’ he said, ‘and
don’t listen at the door.’
They talked for a long time. Then I heard them talking angrily.
‘No, no, no!’ said the captain. There was a fight and then Black
Dog ran out of the house.
The captain’s face was white. ‘I must get out of here!’ he said.
I ran to get him a drink. I came back and found the captain on
the floor. His eyes were closed.
Our doctor, Dr Livesey, came and looked at the old captain.
‘He’s very ill,’ said the doctor.
The captain opened his eyes and looked at the doctor. ‘Where’s
Black Dog?’ he asked.
‘There’s no Black Dog here,’ said the doctor. ‘Now, Billy
Bones, you must. . .’
3
‘Billy Bones?’ said the captain. ‘My name’s not Billy
Bones.’
‘Oh?’ said the doctor. ‘Oh, yes. It’s the name of a famous
pirate.’
We put the old captain in his bed. ‘He must stay in his bed for a
week,’ said the doctor. ‘He’s very ill.’
♦
At twelve o’clock I went to see the captain in his room.
‘What did the doctor say?’ he asked.
‘You must stay in bed for a week,’ I told him.
‘Too late!’ he said. ‘You remember Black Dog. He’s a bad
man, but there are worse men than Black Dog. They want my old
box. You must look out for sailors. You must look out for Flint’s
men.’
Then the captain closed his eyes.
But I didn’t look out for sailors,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ'วันพรุ่งนี้ผมจะไป Bristol กล่าวว่า นาย Trelawney ' ฉันจะการซื้อเรือ และลูกเรือ จิม คุณและดร. Livesey จะไปมาเพื่อค้นหาสมบัติด้วย!'จิมฮอว์กินส์ในทะเลของพ่อของเขาได้ วันหนึ่งอันเก่าทหารเรือมาที่พัก เขานาฬิกาทะเลและเรือ เขาไม่สบายเขาจะกลัว แต่สิ่งที่ - หรือ - เขาเป็นใครกลัวเร็ว ๆ จิเข้าใจ เพราะคนเก่ามีแผนที่ Aคนจำนวนมากมีความสนใจในแผนที่ที่ - และบางส่วนของพวกเขาคนอันตรายมาก จิมฮอว์กินส์กำลังจะพบกับพวกเขาเมื่อเขาแล่นใน Hispaniola ที่เกาะสมบัติ มันจะเป็นการเดินทางด้วยความยากลำบากมาก...โรเบิร์ตหลุยส์สตีเวนสันเกิดที่ 1850 ในเอดินเบิร์ก สกอตแลนด์และเริ่มเขียนเมื่อเขาเป็นเด็ก เขาจบก่อนเขาจองเมื่อเขาเป็นสิบหกเขาเดินไปยังหลายประเทศในชีวิตของเขา เขาก็มักจะอันตรายป่วยและเขาต้องการค้นหาสถานที่ที่ มีอากาศอบอุ่นซึ่งเขาสามารถอาศัยอยู่ และทำสิ่งที่เขาเขียน ใน 1888 เขาเดินทางเรือหมู่เกาะแปซิฟิก และ หลัง 1890 เขาอาศัยอยู่บนเกาะของซามัว ภรรยา แม่ และบุตรของเขา Samoans ที่เรียกว่าเขา'Tusitala' - 'ที่เรื่องรับจ่ายเงิน'เขาเขียนหนังสือหลายเล่มต่างกันและเรื่องราว เทรเชอร์ไอส์แลนด์(1883) เป็นหนังสือของเขามีชื่อเสียงแต่ Dr ลคิลและมิสเตอร์ไฮด์(1886) ยังเป็นที่รู้จักมากขึ้น สตีเวนสันเสียชีวิตใน 1894 บนซามัวvบทที่ 1 ของจิมฮอว์กินส์เรื่องฉันพ่อมีโรงใกล้ทะเล มันเป็นสถานเงียบสงบ วันหนึ่งชรามาถึงประตูของเรา เขาก็สูง และแข็ง แรง และใบหน้าของเขามีสีน้ำตาล เสื้อสีฟ้าของเขาเก่าสกปรก และเขาใหญ่กล่องเดิมกับเขา เขาดูที่อินน์ แล้วเขามองไปที่ทะเลพ่อของฉันมาไปประตูตอนแรก ได้พูดคนเก่า เขาดูอีกครั้งที่ทะเลและ ที่ด้านหน้าของโรงแรมเขากล่าวว่า 'ฉันชอบสถานที่แห่งนี้ 'หลายคนที่มาที่นี่''ไม่ กล่าวว่า พ่อของฉัน'ผมจะไปพักที่นี่ ชายชรากล่าว ' อยากเป็นเตียง และอาหาร ชอบดูทะเลและเรือ คุณสามารถโทรหาฉันกัปตัน 'เขาโยนเงินบนโต๊ะ ' นั่นเป็นเตียงของฉัน และของฉันอาหาร เขากล่าวว่าและดัง นั้นกัปตันเก่ามาอยู่กับเรา เขาก็มักจะเงียบสงบ ในตอนเย็น เขานั่งอยู่ในโรงแรม และในวัน ที่เขาดูทะเลและเรือวันหนึ่งที่เขาพูดกับฉัน 'มาที่นี่ เด็กชาย เขากล่าวว่า และเขาให้เงิน ' ใช้เวลานี้ และลักษณะสำหรับกะลาสีกับขาข้างหนึ่งขึ้น 'เขากลัวของกะลาสีที่มีขาข้างหนึ่ง ผมกลัวเกินไป ผมดูสำหรับคนที่มีขาข้างหนึ่ง แต่ฉันไม่เคยเห็นเขาฤดูหนาวมา และก็เย็นมาก พ่อป่วย และผมกับแม่ทำงานหนักมากเช้าหนึ่งมกราคม กัปตันไปชายหาด ผมช่วยแม่ทำอาหารเช้าของกัปตัน ประตูเปิด และคนมาใน ใบหน้าของเขาขาวมาก และเขามีringers เพียงสามบนมือซ้ายของเขา ฉันได้เห็นว่า เขาเป็นทหารเรือ'ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร' ถาม1คนมองไปที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน'คือตารางนี้สำหรับตั๋วเพื่อนของฉัน'คนมองไปที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตันเขาถาม 'เป็นเพื่อนเงินตารางนี้ ''ฉันไม่รู้ว่าเพื่อนของคุณบิล กล่าว 'มันเป็นตารางของกัปตัน''กัปตัน ' เขากล่าวว่า ' ดี พวกเขาบางครั้งเรียกเพื่อนของฉันตั๋วกัปตัน อยู่บ้านเขานี่?'' หมายเลข เขาจะออก ผมพูดคนนั่งลง และรอให้กัปตัน แล้วกัปตันเข้ามาในห้อง เขาเดินไปที่โต๊ะของเขา และนั่งลง'บิล ' กล่าวว่า ชายคนนั้นกัปตันเปิดรอบอย่างรวดเร็ว หน้าก็ขาวทันใดนั้น เขาดูเก่าแก่ และป่วย' มา ตั๋ว คุณรู้ว่าฉัน คุณรู้ว่าเพื่อนเก่า ตั๋ว กล่าวว่าคน'สุนัขดำ ' กัปตันกล่าวคน 'ใช่ กล่าว ' ก็ฉัน สุนัขสีดำ อยากเห็นของฉันเพื่อนเก่าบิลลี่.''ดี ที่นี่ฉัน กล่าวว่า กัปตัน 'คุณต้อง'สุนัขสีดำกล่าวว่า 'ฉันต้องการพูดคุยกับคุณ ตั๋วกัปตันมองที่ฉัน เขากล่าว 'ออกจากห้อง เด็กชาย , ' และไม่ฟังที่ประตู.'พวกเขาพูดคุยกันเป็นเวลานาน จาก นั้นผมได้ยินพวกเขาพูดด้วยความโกรธ'ไม่มีไม่มี ไม่ มี ' กัปตันกล่าว การต่อสู้แล้วสีดำสุนัขวิ่งออกจากบ้านใบหน้าของกัปตันเป็นสีขาว เขากล่าวว่า 'ฉันต้องได้รับจากที่นี่'ผมรับเครื่องดื่มของเขา ฉันกลับมา และพบกัปตันบนชั้น ตาของเขาถูกปิดแพทย์ ดร Livesey มา และดูกัปตันเก่า'เขาจะป่วยมาก กล่าวว่า แพทย์กัปตันเปิดตาของเขา และมองการแพทย์ ' ของที่ไหนสุนัขสีดำ?' เขาถาม'มีสุนัขไม่ดำนี่ กล่าวว่า แพทย์ ' ตอนนี้ บิลลี่กระดูก ที่คุณต้อง. '3'บิลลี่กระดูก ' กล่าวว่า กัปตัน ' ฉันชื่อไม่ของบิลลี่กระดูก ''โอ้ ' กล่าวว่า แพทย์ ' โอ้ ใช่ มันเป็นชื่อที่มีชื่อเสียงโจรสลัด 'เราสามารถใส่กัปตันเก่าในเตียงของเขา ' เขาต้องพักในเตียงของเขาสำหรับการสัปดาห์ กล่าวว่า แพทย์ 'เขาจะป่วยมาก'♦ที่สิบสองนาฬิกา ผมไปดูกัปตันในห้องของเขา'คุณหมอพูดอะไร ' เขาถาม'คุณต้องพักในที่พักที่ ผมบอก'สายเกินไป ' เขากล่าวว่า ' คุณจำสุนัขสีดำ เขาจะไม่ถูกต้องคน แต่มีคนเลวร้ายยิ่งกว่าสุนัขสีดำ พวกเขาต้องการเก่าของฉันกล่อง คุณต้องมองหาเรือ คุณต้องมองหาฟลินท์ผู้ชาย.'กัปตันปิดตาของเขาแล้วแต่ผมไม่ได้มองหาลูกเรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
'พรุ่งนี้ฉันจะ Bristol,' นาย Trelawney กล่าวว่า 'ฉันจะ
ซื้อเรือและหาลูกเรือ จิมคุณและดร Livesey จะ
มาพร้อมกับผมที่จะมองหาสมบัติ! '
จิมฮอว์กินทำงานในโรงแรมของพ่อของเขาที่ริมทะเล วันหนึ่งเก่า
เซเลอร์มาพร้อมที่จะอยู่ เขามองทะเลและเรือ เขาเป็นคนไม่ดี.
เขาเป็นคนกลัว แต่สิ่งที่ - หรือใคร - คือเขากลัว?
เร็ว ๆ นี้จิมเข้าใจเพราะคนเก่ามีแผนที่
คนจำนวนมากมีความสนใจในแผนที่ที่ - และบางส่วนของพวกเขาเป็น
คนที่อันตรายมาก จิมฮอว์กินจะไปพบพวกเขาเมื่อ
เขาแล่นใน Hispaniola ไปเกาะมหาสมบัติ มันจะเดินทาง
ด้วยความยากลำบากมาก . .
โรเบิร์ตหลุยส์สตีเวนสันเกิดในปี ค.ศ. 1850 ในเอดินบะระสกอตแลนด์
และเริ่มเขียนเมื่อเขายังเป็นเด็ก เขาจบครั้งแรกของเขา
ในหนังสือเมื่อเขาอายุสิบหก.
เขาเดินไปยังประเทศต่าง ๆ มากมายในชีวิตของเขา เขาก็มักจะ
ป่วยเป็นอันตรายและเขาต้องการที่จะหาสถานที่ที่มีอากาศอบอุ่น
ที่เขาสามารถมีชีวิตอยู่และทำในการเขียนของเขา ในปี 1888 เขาไปโดยทางเรือ
ไปยังหมู่เกาะแปซิฟิกและหลัง 1890 เขาอาศัยอยู่บนเกาะของ
ซามัวกับภรรยาของเขาแม่และลูกชาย Samoans เรียกเขาว่า
'Tusitala' - 'เรื่องหมอดู'.
เขาเขียนหนังสือที่แตกต่างกันและเรื่องราว Treasure Island
(1883) เป็นหนังสือที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา แต่ดร Jekyll และนายไฮด์
(1886) นอกจากนี้ยังเป็นที่รู้จักกันมาก สตีเวนสันเสียชีวิตในปี 1894 ใน
ซามัว.
V
เรื่องบทที่ 1 จิมฮอว์กิน 'ฉัน
พ่อของฉันมีอินน์ใกล้ทะเล มันเป็นสถานที่ที่เงียบสงบ อยู่มาวันหนึ่ง
ชายชราคนหนึ่งมาถึงประตูของเรา เขาสูงและแข็งแรงและใบหน้าของเขา
เป็นสีน้ำตาล บลูโค้ทของเขาเก่าสกปรกและเขาก็มีกล่องเก่าขนาดใหญ่
กับเขา เขามองที่อินน์แล้วเขามองไปที่ทะเล.
พ่อของฉันมาถึงประตู.
ตอนแรกคนเก่าไม่ได้พูด เขามองอีกครั้งในทะเล
และที่ด้านหน้าของโรงแรมได้.
'ผมชอบสถานที่แห่งนี้ "เขากล่าว 'ทำหลายคนมาที่นี่?'
'ไม่' กล่าวว่าพ่อของฉัน.
'ฉันจะอยู่ที่นี่ "ชายชรากล่าวว่า 'ฉันต้องการเตียงและ
อาหาร ผมชอบดูทะเลและเรือ คุณสามารถโทรหาฉัน
กัปตัน. '
เขาโยนเงินบนโต๊ะ 'นั่นเป็นเตียงของฉันและฉัน
อาหาร "เขากล่าว.
และเพื่อให้กัปตันเก่ามาอยู่กับเรา เขามักจะ
เงียบสงบ ในช่วงเย็นที่เขานั่งอยู่ในโรงแรมและในวันที่เขาเฝ้าดู
ทะเลและเรือ.
วันหนึ่งเขาพูดกับฉัน 'มาที่นี่เด็ก' เขาพูดและเขาก็
ให้เงินผมบาง 'เวลานี้และมองออกไปสำหรับทหารเรือที่มี
ขาข้างหนึ่ง.
เขากลัวของทหารเรือที่มีขาข้างหนึ่ง ผมกลัวเกินไป ฉัน
มองหาคนที่มีขาข้างหนึ่ง แต่ผมไม่เคยเห็นเขา.
แล้วฤดูหนาวมาและมันก็หนาวมาก พ่อของฉันเป็นคนไม่ดีและ
แม่ของฉันและฉันทำงานหนักมาก.
ในช่วงต้นเช้าวันหนึ่งมกราคมกัปตันเดินไปที่ชายหาด ฉัน
ช่วยแม่ของฉันที่จะทำอาหารเช้าของกัปตัน ประตู
เปิดและชายคนหนึ่งเดินเข้ามาใน. ใบหน้าของเขาเป็นสีขาวมากและเขาก็มี
เพียงสามวงจรอุบาทว์ในมือซ้ายของเขา ฉันจะได้เห็นว่าเขาเป็นทหารเรือ.
'ผมสามารถช่วยคุณ? ฉันถาม.
1
ชายคนนั้นมองไปที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน.
'เป็นตารางนี้สำหรับเพื่อนของฉันบิล? "
ชายคนนั้นมองไปที่โต๊ะอาหารเช้าของกัปตัน.
' เป็นตารางนี้สำหรับเพื่อนของฉันบิล? เขาถาม.
'ผมไม่ทราบว่าเพื่อนของคุณบิล' ฉันกล่าวว่า 'มันตารางกัปตัน.'
'กัปตัน' เขาพูดว่า. 'ดีพวกเขาบางครั้งเรียกเพื่อนของฉัน
บิลกัปตัน เขาอยู่ที่นี่ในบ้าน? '
' เลขที่ เขาออก 'ฉันกล่าวว่า.
ชายคนนั้นนั่งลงและรอให้กัปตัน จากนั้นกัปตัน
เข้ามาในห้อง เขาเดินไปที่โต๊ะของเขาและนั่งลง.
'บิล' ชายคนดังกล่าว.
กัปตันหันกลับมาได้อย่างรวดเร็ว ใบหน้าของเขาไปสีขาว.
ทันใดนั้นเขามองเก่าและป่วย.
'มาบิลคุณรู้จักผม คุณจะรู้ว่าเพื่อนเก่าบิลกล่าวว่า
คน. the
'หมาดำ! กล่าวว่ากัปตัน.
'ใช่' ชายคนดังกล่าว 'มันฉันหมาดำ ผมอยากเห็นของฉัน
เพื่อนเก่าบิลลี่. '
' ดีนี่ฉันกำลัง 'กล่าวว่ากัปตัน 'สิ่งที่คุณต้องการ?'
'ฉันต้องการที่จะพูดคุยกับคุณบิล' หมาดำกล่าวว่า.
กัปตันมองมาที่ฉัน 'ออกจากห้องเด็ก' เขากล่าว 'และ
ไม่ได้ฟังที่ประตู.'
พวกเขาพูดคุยเป็นเวลานาน จากนั้นผมได้ยินพวกเขาพูดด้วยความโกรธ.
'ไม่ไม่ไม่!' กล่าวว่ากัปตัน มีการต่อสู้ที่เป็นแล้วดำ
สุนัขวิ่งออกมาจากบ้าน.
ใบหน้ากัปตันเป็นสีขาว 'ฉันจะต้องได้รับออกจากที่นี่! เขากล่าวว่า.
ฉันวิ่งไปรับเขาดื่ม ผมกลับมาและพบว่ากัปตันบน
พื้น ดวงตาของเขาถูกปิด.
แพทย์ของเราดร Livesey มาและมองไปที่กัปตันเก่า.
'เขาเป็นคนป่วยมาก' หมอบอกว่า.
กัปตันเปิดตาของเขาและมองไปที่หมอ 'ที่ไหน
หมาดำ? เขาถาม.
'ไม่มีหมาดำนี่' หมอบอกว่า 'ตอนนี้บิลลี่
กระดูกคุณต้อง . . '
3
' บิลลี่กระดูก? กล่าวว่ากัปตัน 'ชื่อของฉันไม่ได้บิลลี่
กระดูก.'
'โอ้' แพทย์กล่าวว่า 'ใช่เลย. มันเป็นชื่อของที่มีชื่อเสียง
โจรสลัด.
เราใส่กัปตันเก่าในเตียงของเขา 'เขาจะต้องอยู่ในเตียงของเขาสำหรับ
สัปดาห์' หมอบอกว่า 'เขาเป็นคนป่วยมาก.
♦
ที่สิบสองนาฬิกาผมไปดูกัปตันในห้องของเขา.
' อะไรหมอบอกว่า? เขาถาม.
'คุณต้องอยู่ในเตียงสำหรับสัปดาห์' ผมบอกเขาว่า.
'สายเกินไป!' เขาพูดว่า. 'คุณจำหมาดำ เขาเป็นคนไม่ดี
คน แต่มีคนที่เลวร้ายยิ่งกว่าหมาดำ พวกเขาต้องการที่เก่าของฉัน
กล่อง คุณต้องมองออกไปสำหรับชาวเรือ คุณต้องมองออกไปสำหรับฟลินท์ของ
ผู้ชาย.
จากนั้นกัปตันหลับตา.
แต่ผมไม่ได้มองออกไปสำหรับลูกเรือ