Malaysia has represented as the fou

Malaysia has represented as the fourth largest rubber
producer in the world after Thailand, Indonesia and India
[1,2]. The industry of rubber is one of the most important
industries in Malaysia and plays a vital role in the nation’s
economy. There are two types of processes in raw natural
rubber processing; the production of natural rubber latex
(NRL) concentrate and the Standard Malaysian Rubber
(SMR) [3]. However, it must be noted that the production
process of the rubber industry always leads to a large amount
of contaminated wastewater generated, as a result of large
quantity of water needed during processing. Untreated
effluents from rubber industries are usually associated with
malodour problem and contain a considerable amount of
contaminants and pollutants. Table 1 shows the typical
characteristics of effluents from rubber processing in
Malaysia. As the effluent consists of a complex mixture of
chemicals, high concentration of organic matters (major ions,
organic solvents, nutrients, etc.), suspended solids and
nitrogen, treatment of this wastewater under controlled
conditions is necessary in order to prevent the release of
harmful wastes to the environment. Stringent environmental
regulation for the control of rubber effluents is enforced in
Malaysia in which the wastewater treatment plant must
comply with the Environmental Quality (Industrial Effluents)
Regulations 2009 under standard A and standard B. Both
standards consist of discharge temperature, pH, biological
oxygen demand (BOD), chemical oxygen demand (COD),
suspended solids (SS) and other heavy metals, but with
different parameter limits, depending on the location of
discharge after treatment process.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Malaysia has represented as the fourth largest rubberproducer in the world after Thailand, Indonesia and India[1,2]. The industry of rubber is one of the most importantindustries in Malaysia and plays a vital role in the nation’seconomy. There are two types of processes in raw naturalrubber processing; the production of natural rubber latex(NRL) concentrate and the Standard Malaysian Rubber(SMR) [3]. However, it must be noted that the productionprocess of the rubber industry always leads to a large amountof contaminated wastewater generated, as a result of largequantity of water needed during processing. Untreatedeffluents from rubber industries are usually associated withmalodour problem and contain a considerable amount ofcontaminants and pollutants. Table 1 shows the typicalcharacteristics of effluents from rubber processing inMalaysia. As the effluent consists of a complex mixture ofchemicals, high concentration of organic matters (major ions,organic solvents, nutrients, etc.), suspended solids andnitrogen, treatment of this wastewater under controlledconditions is necessary in order to prevent the release ofharmful wastes to the environment. Stringent environmentalregulation for the control of rubber effluents is enforced inMalaysia in which the wastewater treatment plant mustcomply with the Environmental Quality (Industrial Effluents)Regulations 2009 under standard A and standard B. Bothมาตรฐานประกอบด้วยปล่อยอุณหภูมิ pH ชีวภาพอุปสงค์ออกซิเจน (BOD), ต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD),ชั่วคราว (SS) ของแข็งและโลหะหนักอื่น ๆ แต่ข้อจำกัดของพารามิเตอร์ต่าง ๆ ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของถ่ายหลังจากกระบวนการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาเลเซียได้แสดงเป็นยางที่สี่ที่ใหญ่ที่สุด
ผู้ผลิตในโลกหลังจากที่ไทยอินโดนีเซียและอินเดีย
[1,2] อุตสาหกรรมยางเป็นหนึ่งในสิ่งที่สำคัญที่สุด
ในอุตสาหกรรมในประเทศมาเลเซียและมีบทบาทสำคัญในประเทศที่
เศรษฐกิจ มีสองประเภทของกระบวนการในธรรมชาติดิบ
การประมวลผลยาง การผลิตน้ำยางธรรมชาติ
(NRL) สมาธิและมาตรฐานยางมาเลเซีย
(SMR) [3] อย่างไรก็ตามจะต้องมีการตั้งข้อสังเกตว่าการผลิต
กระบวนการของอุตสาหกรรมยางมักจะนำไปสู่การเป็นจำนวนมาก
ของน้ำเสียที่ปนเปื้อนที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการที่มีขนาดใหญ่
ปริมาณน้ำที่จำเป็นในระหว่างการประมวลผล บำบัด
น้ำทิ้งจากอุตสาหกรรมยางมักจะเกี่ยวข้องกับ
ปัญหา malodour และมีจำนวนมากของ
สารปนเปื้อนและสารมลพิษ ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นโดยทั่วไป
ลักษณะของน้ำทิ้งจากการประมวลผลยางใน
มาเลเซีย ในฐานะที่เป็นน้ำทิ้งประกอบด้วยส่วนผสมที่ซับซ้อนของ
สารเคมีที่มีความเข้มข้นสูงของสารอินทรีย์ (ไอออนที่สำคัญ
ตัวทำละลายอินทรีย์สารอาหาร ฯลฯ ) สารแขวนลอยและ
ไนโตรเจนบำบัดน้ำเสียนี้อยู่ภายใต้การควบคุม
สภาพเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อป้องกันการเปิดตัวของ
ของเสียที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม ด้านสิ่งแวดล้อมที่เข้มงวด
กฎระเบียบสำหรับการควบคุมของน้ำทิ้งยางจะถูกบังคับใช้ใน
ประเทศมาเลเซียซึ่งในระบบบำบัดน้ำเสียจะต้อง
สอดคล้องกับคุณภาพสิ่งแวดล้อม (น้ำเสียทางอุตสาหกรรม)
ระเบียบ 2009 ภายใต้มาตรฐานและมาตรฐานบีทั้งสอง
มาตรฐานประกอบด้วยอุณหภูมิปล่อยค่า pH ชีวภาพ
ต้องการออกซิเจน (BOD) ต้องการออกซิเจนทางเคมี (COD)
สารแขวนลอย (SS) และโลหะหนักอื่น ๆ แต่มี
ข้อ จำกัด พารามิเตอร์ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสถานที่ตั้งของ
การปล่อยหลังการรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเลเซียได้แสดงเป็นสี่ที่ใหญ่ที่สุดผู้ผลิตยาง
ในโลกหลังจากที่ประเทศไทย อินโดนีเซีย และอินเดีย
[ 1 , 2 ] อุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์ยางเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญ
ที่สุดในประเทศมาเลเซียและมีบทบาทสำคัญในระบบเศรษฐกิจของประเทศ
. มีสองประเภทของกระบวนการแปรรูปยางดิบธรรมชาติ

; การผลิตน้ำยางธรรมชาติ( NRL ) เข้มข้นและมาตรฐาน
ยางมาเลเซีย ( ซึ่ง ) [ 3 ] อย่างไรก็ตาม จะต้องมีการตั้งข้อสังเกตว่า กระบวนการผลิตของอุตสาหกรรมยาง

เสมอนำไปสู่ปริมาณน้ำเสียที่ปนเปื้อนที่เกิดขึ้น เป็นผลจากปริมาณขนาดใหญ่
น้ำต้องการในระหว่างการประมวลผล น้ำเสียจากอุตสาหกรรมยางพาราดิบ

คือมักจะเกี่ยวข้องกับปัญหาการวิจัยทางการตลาดและมีจํานวนมาก
สิ่งปนเปื้อนและมลพิษ ตารางที่ 1 แสดงโดยทั่วไปคุณลักษณะของน้ำทิ้งจากกระบวนการผลิตยาง

ในมาเลเซีย ขณะที่น้ำที่ประกอบด้วยส่วนผสมที่ซับซ้อนของ
สารเคมีความเข้มข้นสูงของสารอินทรีย์ ( เมเจอร์ไอออน
ตัวทำละลายอินทรีย์ , สารอาหาร , ฯลฯ ) , ของแข็งแขวนลอย และไนโตรเจนจากน้ำเสีย
, การรักษาควบคุม
เงื่อนไขที่จำเป็นเพื่อป้องกันการปล่อย
ของเสียที่เป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อม กฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อมที่เข้มงวดในการควบคุมผ่าน

ยางจะบังคับใช้ในมาเลเซีย ซึ่งระบบบำบัดน้ำเสียต้อง
สอดคล้องกับสิ่งแวดล้อม ( น้ำเสียอุตสาหกรรม )
ข้อบังคับ 2009 ภายใต้มาตรฐานและมาตรฐาน พ. ทั้ง
มาตรฐานประกอบด้วยอุณหภูมิ จำหน่าย พีเอชความต้องการออกซิเจนทางชีวภาพ
( BOD ) ความต้องการออกซิเจนทางเคมี ( COD )
ของแข็งแขวนลอย ( SS ) และโลหะหนักอื่น ๆ แต่กับ
จำกัด พารามิเตอร์ที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับตำแหน่งของ
ปล่อยกระบวนการหลังการรักษา