Zhang Ye gave his regards to them o

Zhang Ye gave his regards to them one by one, thanking them, “Even if I don’t work here anymore, that doesn’t mean that we’re not going to see each other anymore. When we have time, we can still go out for meals and drinks. Thank you for sending me off. You all should return back now. Don’t delay your work because of me. Otherwise, I will be even more guilty.”

Suddenly, the elevator door opened.

A few people who did not seem to be from the television station squeezed out.

“Is Zhang Ye here? Can we interview Teacher Zhang?”

“Sorry for bothering you. I’m a reporter from the Beijing Times.”

“Teacher Zhang, I’m from Entertainment Daily. Apparently, netizens are feeling sympathy over the things that had happened to you and have spontaneously posted your resume on Weibo to help you look for a job. However, no television media has accepted you. May I know your thoughts on this? Are you giving up being a television host or lecturer in the future?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จางเย่ให้ความนับถือของเขาไปหนึ่ง ขอบคุณพวกเขา "แม้ว่าฉันไม่ทำงานที่นี่อีกต่อไป ที่ไม่ได้หมายความ ว่า เราจะไม่ได้เห็นกันอีกต่อไป เมื่อเรามีเวลา เรายังสามารถไปออกสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม ขอบคุณสำหรับส่งฉันปิด ทุกท่านควรกลับมาตอนนี้ อย่าช้าทำงานของคุณ เพราะฉัน มิฉะนั้น ฉันจะมีความผิดมากยิ่งขึ้น"ทันใดนั้น ประตูลิฟต์เปิดกี่คนที่ไม่มาจากสถานีโทรทัศน์ที่บีบออก"คือจางเย่นี่ สามารถเราสัมภาษณ์ครูจาง""ขอรบกวนคุณ ผม reporter จากปักกิ่งเวลา""ครูจาง ฉันจากความบันเทิงทุกวัน เห็นได้ชัด ชาวเน็ตมีความรู้สึกเห็นอกเห็นใจมากกว่าสิ่งที่เกิดกับคุณ และเป็นธรรมชาติลง resume บน Weibo เพื่อช่วยคุณหางาน อย่างไรก็ตาม สื่อโทรทัศน์ไม่ยอมให้คุณ ไม่ทราบว่าความคิดของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ มีคุณท้อถอยการเป็นพิธีกรรายการโทรทัศน์หรือผู้บรรยายในอนาคต"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zhang ท่านก็ให้ความนับถือของเขากับพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งขอบคุณพวกเขา "แม้ว่าผมจะไม่ได้ทำงานที่นี่อีกต่อไปนั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้เห็นกันอีกต่อไป เมื่อเรามีเวลาที่เราสามารถยังคงออกไปสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม ขอบคุณสำหรับการส่งฉันออก คุณทุกคนควรส่งกลับมาในขณะนี้ ไม่ล่าช้าในการทำงานของคุณเนื่องจากฉัน มิฉะนั้นผมจะยิ่งมีความผิดมากขึ้น. "

ทันใดนั้นประตูลิฟท์เปิด.

ไม่กี่คนที่ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นจากสถานีโทรทัศน์บีบออก.

" คือจางเจ้านี่? เราสามารถสัมภาษณ์ครู Zhang? "

" ขอโทษสำหรับการรบกวนคุณ ผมเป็นนักข่าวจากปักกิ่งไทม์ส. "

" อาจารย์จางผมมาจากความบันเทิงรายวัน เห็นได้ชัดว่าชาวเน็ตมีความรู้สึกเห็นอกเห็นใจมากกว่าสิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับคุณและได้โพสต์ธรรมชาติประวัติส่วนตัวของคุณบน Weibo เพื่อช่วยให้คุณมองหางาน อย่างไรก็ตามยังไม่มีการสื่อโทรทัศน์ได้รับคุณ ข้าพเจ้าจะได้ทราบความคิดของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้? คุณจะให้ขึ้นเป็นพิธีกรรายการโทรทัศน์หรือวิทยากรในอนาคตหรือไม่ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จาง ท่านก็ให้ความนับถือต่อพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งขอบคุณพวกเขา " แม้ว่าผมจะไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว ไม่ได้หมายความว่า เราจะไม่เจอกันอีก เมื่อเรามีเวลา เราก็ยังสามารถไปสำหรับอาหารและเครื่องดื่ม ขอบคุณที่มาส่งฉัน คุณควรกลับได้แล้ว ไม่หน่วงเวลาการทำงานของคุณเพราะฉัน มิฉะนั้น ผมจะยิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น”ทันใดนั้น ประตูลิฟต์เปิดไม่กี่คนที่ไม่ได้ดูเหมือนจะมาจากสถานีโทรทัศน์บีบออก" จาง ท่านมาที่นี่ ? เราจะสัมภาษณ์คุณครูจาง ? "" ขอโทษที่ต้องรบกวนคุณ ผมเป็นนักข่าวจากปักกิ่งครั้ง”" ครูจาง ผมจากความบันเทิงทุกวัน เห็นได้ชัดว่า ยุนอารู้สึกเห็นใจมากกว่าสิ่งที่ได้เกิดขึ้นกับคุณ และได้โพสต์ประวัติส่วนตัวของคุณใน Weibo เพื่อช่วยให้คุณหางานทำ อย่างไรก็ตาม ไม่มีสื่อ โทรทัศน์ได้รับการยอมรับคุณ ผมขอทราบความคิดของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ ? คุณจะยอมแพ้เป็นพิธีกรโทรทัศน์ หรืออาจารย์ในอนาคต "