INTRODUCTIONHormonal treatments hav

INTRODUCTION
Hormonal treatments have been developed to synchronize
the time of ovulation, allowing successful
timed AI (TAI) without the need for detection of estrus
(Pursley et al., 1997a). These programs are designed to
improve AI submission rate; however, pregnancy after
TAI is generally similar to AI after detection of estrus
(Pursley et al., 1997a,b; Rabiee et al., 2005). A variety
of methods have been evaluated to increase fertility
during synchronization of ovulation programs, including
increasing progesterone (P4) concentration during
ovulatory follicle development (Bisinotto et al., 2010;
Martins et al., 2011a; Wiltbank et al., 2011), increasing
length of proestrus (Peters and Pursley, 2003; Peres
et al., 2009; Bridges et al., 2010), reducing follicle age
(Cerri et al., 2009; Santos et al., 2010), supplementing
estrogen (E2) during proestrus (Cerri et al., 2004; Brusveen
et al., 2009; Souza et al., 2011), or increasing P4
after AI (Demetrio et al., 2007; Lonergan, 2011). It has
been suggested that these programs improve fertility
by improvements in follicle/oocyte and (or) oviductal/
uterine environmental effects (Cerri et al., 2004, 2011).
In addition to these physiological mechanisms, some
of these methods may simply be improving the percentage
of cows that are synchronized during the programs
(Giordano et al., 2012). The lack of synchronization

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำฮอร์โมนบำบัดได้รับการพัฒนาให้ตรงกันเวลาของการตกไข่ ทำให้สำเร็จเวลา AI (ใต้) โดยไม่ต้องตรวจ estrus(Pursley et al., 1997a) โปรแกรมเหล่านี้ถูกออกแบบให้ปรับปรุง AI ส่งอัตรา อย่างไรก็ตาม ตั้งครรภ์หลังจากหลังจากตรวจ estrus เป็นโดยทั่วไปคล้ายกับ AI ไท(Pursley et al., 1997a, b Rabiee et al., 2005) ความหลากหลายวิธีการได้รับการประเมินเพื่อเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ในระหว่างการซิงโครไนส์โปรแกรมตกไข่ รวมถึงเพิ่มความเข้มข้นของโปรเจสเตอโร (P4) ระหว่างพัฒนา follicle คะ (Bisinotto et al., 2010Martins et al., 2011a เพิ่มขึ้น Wiltbank et al., 2011),ระยะ proestrus (Peters และ Pursley, 2003 Peresร้อยเอ็ด al., 2009 สะพาน et al., 2010), การลดอายุ follicle(Cerri et al., 2009 ซานโตส et al., 2010), การใช้ฮอร์โมนหญิง (E2) ระหว่าง proestrus (Cerri et al., 2004 Brusveenร้อยเอ็ด al., 2009 Souza et al., 2011), หรือเพิ่ม P4หลัง AI (Demetrio et al., 2007 โล 2011) มีการแนะนำว่า โปรแกรมเหล่านี้ปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์โดยปรับปรุงใน follicle/oocyte และ (หรือ) oviductal /มดลูกด้านสิ่งแวดล้อมผลกระทบ (Cerri et al., 2004, 2011)นอกจากนี้กลไกการสรีรวิทยา บางวิธีเหล่านี้อาจจะพัฒนาเปอร์เซ็นต์ของวัวที่จะซิงโครไนส์ระหว่างโปรแกรม(รู้สึก et al., 2012) ไม่มีการซิงโครไนส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
การรักษาฮอร์โมนได้รับการพัฒนาเพื่อประสาน
เวลาของการตกไข่ที่ช่วยให้ประสบความสำเร็จ
หมดเวลา AI (TAI) โดยไม่จำเป็นต้องสำหรับการตรวจสอบของการเป็นสัด
(Pursley et al., 1997a) โปรแกรมเหล่านี้ถูกออกแบบมาเพื่อ
เพิ่มอัตราการส่ง AI; แต่การตั้งครรภ์หลังจาก
TAI โดยทั่วไปคล้ายกับ AI หลังจากการตรวจสอบของการเป็นสัด
(Pursley และคณะ, 1997a, ข.. Rabiee et al, 2005) ความหลากหลาย
ของวิธีการที่ได้รับการประเมินเพื่อเพิ่มความอุดมสมบูรณ์
ในระหว่างการประสานของโปรแกรมการตกไข่รวมทั้ง
ฮอร์โมนที่เพิ่มขึ้น (P4) ความเข้มข้นในระหว่าง
การพัฒนารูขุมขนตกไข่ (Bisinotto et al, 2010;.
มาร์ตินและคณะ, 2011a;.. Wiltbank et al, 2011), การเพิ่ม
ความยาวของ Proestrus (ปีเตอร์สและ Pursley 2003; เปเรส
และคณะ, 2009;. สะพาน et al, 2010.) อายุรูขุมขนลด
(Cerri et al, 2009;. Santos et al, 2010.), การเสริม
สโตรเจน (E2) ระหว่าง Proestrus (Cerri et al, 2004;. Brusveen
et al, 2009;.. Souza et al, 2011) หรือเพิ่มขึ้น P4
หลังจากที่เอไอ (. Demetrio et al, 2007; เนอร์เกน 2011) มันได้
รับการแนะนำว่าโปรแกรมเหล่านี้ปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์
โดยการปรับปรุงในรูขุมขน / ไข่และ (หรือ) ท่อนำไข่ /
ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมมดลูก (Cerri et al., 2004, 2011).
นอกจากนี้กลไกทางสรีรวิทยาบางส่วน
ของวิธีการเหล่านี้ก็อาจจะมีการปรับปรุง ร้อยละ
ของวัวที่มีการทำข้อมูลให้ตรงกันระหว่างโปรแกรม
(Giordano et al., 2012) ขาดการประสาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
ฮอร์โมนรักษาได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อประสาน
เวลาของการตกไข่ช่วยให้ประสบความสำเร็จ
หมดเวลาไอ ( ใต้ ) โดยไม่ต้องตรวจสอบการเป็นสัด
( เพอร์สลีย์ et al . , 1997a ) โปรแกรมนี้ถูกออกแบบมาเพื่อปรับปรุงอัตราการส่งไอ

; แต่การตั้งครรภ์หลังจากที่ไทโดยทั่วไปคล้ายกับไอหลังจากการตรวจหากลุ่ม
( เพอร์สลีย์ et al . , 1997a , B ; rabiee et al . , 2005 ) ความหลากหลาย
วิธีการได้รับการประเมินเพื่อเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของโปรแกรมในระหว่างการตกไข่

เพิ่ม รวมทั้งฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน ( P4 ) สมาธิในระหว่างการพัฒนาเอชัน ( bisinotto et al . , 2010 ;
มาร์ตินส์ et al . , 2011a ; wiltbank et al . , 2011 ) , การเพิ่มความยาวของ proestrus
( ปีเตอร์และเพอร์สลีย์ , 2003 ; เปเร
et al . , 2009 ; สะพาน et al . , 2010 ) , ลดรูขุมขนอายุ
( เคอร์รี et al . ,2009 ; ซานโตส et al . , 2010 ) , เสริมฮอร์โมนเอสโตรเจน ( E2
) ระหว่าง proestrus ( เคอร์รี et al . , 2004 ; brusveen
et al . , 2009 ; ซูซ่า et al . , 2011 ) , หรือเพิ่ม P4
หลังจาก AI ( demetrio et al . , 2007 ; โลเนอร์แกน , 2011 ) มันมี
ได้รับการชี้ให้เห็นว่าโปรแกรมเหล่านี้ปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์
โดยการปรับปรุงในรูขุมขน / โอโอไซต์ และ ( หรือ ) oviductal /
ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมที่มดลูก ( เคอร์รี et al . , 2004 , 2011 ) .
นอกเหนือจากกลไกทางสรีรวิทยาเหล่านี้บาง
ของวิธีการเหล่านี้อาจเพียงแค่สามารถปรับปรุงค่า
ของวัวที่ตรงกันระหว่างโปรแกรม
( Giordano et al . , 2012 ) การขาดการประสาน