“Not fair?” Nangong Liuyun’s red li

“Not fair?” Nangong Liuyun’s red lips raised slightly into a nefariously charming smile. His pair of star-shaped eyes contained an intense killing intent, as he stared at her scornfully with icey cold eyes. “Fair? What kind of thing is that?”

He doted on little Luo Luo because she will be a part of his family. Who needed others to make thoughtless remarks? Was it because these people were tired of living?

Liu Weiming threw at Liu Ruohua a harsh glare and said in a stern voice. “What nonsense are you saying? If it weren’t for his highness Prince Jin lending a hand, we would have already been completely wiped out. You still think that you can take the spoils of war for free?”

Su Luo secretly pondered: This Liu Weiming was actually not so foolish. He was able to *judge the hour and size up the situation*. Also his words left some leeway.

If he didn’t think of taking it for free, then was he going to use some means to exchange for it?

Su Luo was shaking the inner core inside the jade box, with a smile yet not a smiling expression that contained some self-evident meaning.

Liu Weiming with a cajoling smile, asked. “ Miss Su, this inner core is something that we have a reason to acquire and must insist on obtaining it. I don’t know if you would be willing to be parted from it?”

However, before even waiting for Su Luo to reply, Nangong Liuyun directly seized the jade box. Then he picked up the sparkling and translucent inner core that could shone through flesh or bones and placed it into his mouth.

“Huh….” At that moment, everybody was unable to make sense of what they were seeing and also, what was the intent behind his highness Prince Jin’s act.

However in the next moment, Nangong Liuyun’s unyieldingly powerful palm took hold of the back of Su Luo’s head. His other hand was wrapped around her slender waist. A dense and heavy shadow started to loom ever closer to Su Luo.

“Oh——”

In the next instant Su Luo was being kissed, the type that was like an electric shock that rendered her limp and numbed her limbs when it swept through her entire body.

The kiss had came too suddenly, it also seemed to have been timed perfectly.

The surrounding area had become silent with only the gentle sound of the wind. Only the roars of dragons and whistles of the tigers sounded from afar, could be heard.

Liu Ruohua had almost chewed her lips to a pulp.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ไม่ยุติธรรม" Nangong Liuyun ริมฝีปากสีแดงขึ้นเล็กน้อยเป็นมีเสน่ห์ nefariously ยิ้ม ตารูปดาวคู่ของเขาอยู่เจตนาฆ่ารุนแรง เขาจ้องมองเธอ ด้วยสายตาเย็น icey scornfully "ยุติธรรมหรือไม่ ดีคือที่เขา doted ลูลูน้อยเนื่องจากเธอจะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของเขา ที่จำเป็นอื่น ๆ เพื่อทำให้เหตุคิดเพื่อ เป็นเพราะคนเหล่านี้เบื่อชีวิตหรือไม่Liu Weiming โยนที่ Liu Ruohua จ้ารุนแรง และกล่าวเสียงตรง ๆ "เหลวไหลอะไรคุณว่า หากไม่ เขาพระเจ้า Jin ยืมมือเราจะมีถูกหมดลบออก คุณยังคิดว่า คุณสามารถใช้ริบของสงครามฟรี"แอบ pondered Su ลู: Liu Weiming นี้ถูกจริงไม่ให้โง่ เขา * พิพากษาชั่วโมง และขนาดขึ้นสถานการณ์ * นอกจากนี้ คำพูดของเขาเหลือพื้นที่บางหากเขาไม่คิดถ่ายฟรี แล้วเขากำลังจะใช้บางหมายถึงการแลกเปลี่ยนให้หรือไม่Su ลูถูกสั่นหลักภายในภายในกล่องหยก มีรอยยิ้มแต่ไม่นิพจน์การยิ้มที่ประกอบด้วยความหมายชัดเจนในตัวเองบางถาม Liu Weiming ดี cajoling "นางสาว Su หลักภายในนี้เป็นสิ่งที่เรามีเหตุผลที่จะได้รับ และต้องยืนยันในการได้รับมัน ไม่ถ้าคุณจะยินดีที่จะแยกจากมัน"อย่างไรก็ตาม ก่อนที่จะได้รอลู Su ตอบกลับ Nangong Liuyun โดยตรงยึดกล่องหยก แล้ว เขายกประกาย และกระจ่างใสหลักภายในที่สามารถส่องผ่านเนื้อหรือกระดูก และอยู่ในปากของเขา"ฮะ..." ในขณะที่ ทุกคนไม่สามารถทำความเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาได้เห็น และ สิ่งที่เป็นจุดประสงค์เบื้องหลังการกระทำของเขาพระเจ้า Jinอย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาถัดไป ปาล์มมีประสิทธิภาพ unyieldingly Nangong Liuyun เอาไว้ของหลังการ Su ลู มือของเขาถูกพันรอบเอวของเธอเรียว เงาหนาแน่น และหนักเริ่มทอเคยใกล้ชิดกับ Su ลู"โอ้ — — "ใน ทันที Su ลูถูกถูกจูบ ชนิดที่เป็นเหมือนการช็อก ที่แสดงเธอ limp numbed แขนขาของเธอเมื่อมันไหลผ่านร่างกายของเธอทั้ง นั้นจูบได้มาเกินไปทันใดนั้น ก็ยังดูเหมือนจะหมดอย่างสมบูรณ์บริเวณโดยรอบได้กลายเป็นเงียบ มีเพียงเสียงเบา ๆ ของลม อาจจะได้ยินเฉพาะ roars ของมังกรและนกหวีดของเสือที่ไพเราะจากระยะไกลLiu Ruohua เกือบได้เคี้ยวริมฝีปากของเธอจะเป็นเยื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่ยุติธรรม?" Nangong Liuyun ของริมฝีปากสีแดงเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ nefariously คู่ของเขาตารูปดาวมีเจตนาฆ่ารุนแรงในขณะที่เขาจ้องมองมาที่เธอดูถูกด้วยสายตาเย็นชา Icey "ยุติธรรม? สิ่งที่ชนิดของสิ่งที่ว่าคืออะไร? " เขาเข้าขั้นเล็ก ๆ น้อย ๆ Luo Luo เพราะเธอจะเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวของเขา ที่จำเป็นต้องให้คนอื่นให้ข้อสังเกตความคิด? มันเป็นเพราะคนเหล่านี้เขาเหนื่อยของชีวิต? หลิว Weiming โยนหลิว Ruohua แสงจ้าที่รุนแรงและพูดด้วยเสียงสเติร์น "สิ่งที่ไร้สาระที่คุณพูด? ถ้ามันไม่ได้สำหรับเสด็จยืมมือเจ้าชายจินเราจะได้รับแล้วเช็ดออก คุณยังคิดว่าคุณสามารถใช้ริบของสงครามฟรี " ซู Luo แอบครุ่นคิด: นี่หลิว Weiming เป็นจริงไม่ได้โง่ เขาก็สามารถที่จะตัดสิน * ชั่วโมงและขนาดขึ้นสถานการณ์ * นอกจากนี้ยังมีคำพูดของเขาที่เหลือที่คั่งค้างบาง. ถ้าเขาไม่ได้คิดว่าการได้ฟรีแล้วเขาจะใช้วิธีการบางอย่างเพื่อแลกกับมันได้หรือไม่ซู Luo ก็สั่นแกนภายในกล่องหยกด้วยรอยยิ้มยังไม่ได้เป็น ยิ้มแสดงออกที่มีความหมายบางอย่างชัดเจนในตัวเอง. หลิว Weiming ด้วยรอยยิ้มโน้มน้าวถาม "มิสซูแกนชั้นนี้คือสิ่งที่เรามีเหตุผลที่จะได้รับและจะต้องยืนยันในการได้รับมัน ผมไม่ทราบว่าถ้าคุณจะยินดีที่จะถูกแยกจากมันได้หรือไม่ " แต่ก่อนที่จะได้รอซู Luo ตอบกลับ Nangong Liuyun ยึดโดยตรงกล่องหยก จากนั้นเขาก็หยิบขึ้นมาแกนประกายและโปร่งแสงที่สามารถส่องผ่านเนื้อหรือกระดูกและวางมันลงไปในปากของเขา. "อืมมม ... ." ในขณะที่ทุกคนไม่สามารถที่จะทำให้ความรู้สึกของสิ่งที่พวกเขาได้เห็นและยังสิ่งที่เป็น เจตนาที่อยู่เบื้องหลังการกระทำเสด็จเจ้าชายจิน. อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาถัดไปปาล์มที่มีประสิทธิภาพที่ไม่ยอมอ่อนข้อ Nangong Liuyun เอาไว้ด้านหลังของศีรษะของซู Luo มืออื่น ๆ ของเขาถูกห่อรอบเอวเรียวของเธอ เงาหนาแน่นและหนักเริ่มต้นในการทอผ้าเคยใกล้ชิดกับซู Luo. "Oh--" ในทันทีต่อไปซู Luo ถูกจูบชนิดที่เป็นเหมือนไฟฟ้าช็อตกลายเป็นว่าเธอปวกเปียกและชาแขนขาของเธอเมื่อมันพัดผ่านเธอ ทั้งร่างกาย. จูบได้มาอย่างกระทันหันเกินไปก็ยังดูเหมือนจะได้รับหมดเวลาที่ดี. บริเวณโดยรอบได้กลายเป็นเงียบมีเพียงเสียงอ่อนโยนของลม เพียงเสียงคำรามของมังกรและนกหวีดของเสือที่ฟังจากระยะไกลอาจจะได้ยิน. หลิว Ruohua เกือบจะเคี้ยวริมฝีปากของเธอกับเยื่อกระดาษ