Irrigation system water allocations

Irrigation system water allocations are, most often, based on assumptions about the
irrigated area, crop types, and the near-surface meteorological conditions that determine
crop water requirements. Hydraulic designs for canals are based on the peak flow rate
required to meet some minimum fraction of the crop water requirement. Remote sensing
enables regular updating of irrigated areas that tend to deviate substantially from the
original estimates of irrigation command areas. Cropping patterns may have changed due
to influences of market mechanisms, water logging, or scarcity due to restricted or
unreliable canal water supply. Even in demand-based systems, knowledge from field conditions, including crop stress, can help managers forecast how much water should be
released from the reservoir

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปันส่วนน้ำระบบชลประทาน มัก ขึ้นอยู่กับสมมติฐานเกี่ยวกับการยามที่ตั้ง ชนิดของพืช และสภาพอุตุนิยมวิทยาใกล้ผิวที่กำหนดตัดความต้องการน้ำ ออกแบบไฮโดรลิคสำหรับคลองขึ้นอยู่กับอัตราการไหลสูงสุดต้องตอบสนองบางเศษส่วนต่ำสุดของความต้องการน้ำพืช แชมพูช่วยให้การปรับปรุงพื้นที่ยามที่มักจะแตกต่างมากจากปกติการประเมินพื้นที่ชลประทานคำสั่งเดิม การครอบตัดรูปแบบอาจเปลี่ยนแปลงเนื่องการมีอิทธิพลต่อกลไกตลาด น้ำบันทึก หรือขาดแคลนเนื่องจากถูกจำกัด หรือน้ำคลองที่ไม่น่าเชื่อถือ แม้ในระบบตามความต้องการ ความรู้จากฟิลด์เงื่อนไข รวมทั้งความเครียดของพืช สามารถช่วยผู้จัดการคาดการณ์ปริมาณน้ำควรออกจากอ่างเก็บน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบชลประทานการจัดสรรน้ำส่วนใหญ่มักจะอยู่บนพื้นฐานของสมมติฐานเกี่ยวกับ
พื้นที่ชลประทานประเภทพืชและพื้นผิวใกล้อุตุนิยมวิทยาเงื่อนไขที่กำหนด
ความต้องการน้ำของพืช การออกแบบไฮดรอลิสำหรับคลองจะขึ้นอยู่กับอัตราการไหลสูงสุด
จำเป็นเพื่อตอบสนองบางส่วนต่ำสุดของความต้องการน้ำของพืช การสำรวจระยะไกล
ช่วยให้การปรับปรุงปกติของพื้นที่ชลประทานที่มีแนวโน้มที่จะเบี่ยงเบนอย่างมากจาก
ประมาณการเดิมของพื้นที่สั่งการชลประทาน รูปแบบการปลูกพืชอาจมีการเปลี่ยนแปลงเนื่องจาก
อิทธิพลของกลไกตลาดไม้น้ำหรือขาดแคลนเนื่องจากการ จำกัด หรือ
แหล่งน้ำคลองที่ไม่น่าเชื่อถือ แม้จะอยู่ในความต้องการของระบบที่ใช้ความรู้จากสภาพสนามรวมถึงความเครียดพืชสามารถช่วยให้ผู้จัดการการคาดการณ์น้ำเท่าใดควรได้รับการ
ปล่อยตัวออกมาจากอ่างเก็บน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบการจัดสรรน้ำชลประทานเป็นบ่อยที่สุด ขึ้นอยู่กับสมมติฐานเกี่ยวกับ
เขตชลประทานประเภทของพืช และใกล้พื้นผิวอุตุนิยมวิทยาเงื่อนไขที่กำหนด
ความต้องการน้ำของพืช การออกแบบชลศาสตร์สำหรับคลองจะขึ้นอยู่กับอัตราการไหลสูงสุด
ต้องพบกันอย่างน้อยส่วนของพืชน้ำ . ระยะไกล
ช่วยให้ปกติ การปรับปรุงพื้นที่เขตชลประทานที่มักจะเพี้ยนมากจากประมาณการเดิมของพื้นที่
สั่งชลประทาน รูปแบบการปลูกพืชที่อาจมีการเปลี่ยนแปลง เนื่องจาก
กระทบกลไกตลาด น้ำเข้า หรือ ขาดแคลน เนื่องจาก จำกัด หรือ
ประปาคลองที่ไม่น่าเชื่อถือ แม้อุปสงค์ในระบบที่ใช้ความรู้จากสภาพสนาม รวมทั้งพืชที่ความเครียด