Quantitative easing (QE) is a type

Quantitative easing (QE) is a type of monetary policy used by central banks to stimulate the economy when standard monetary policy has become ineffective.A central bank implements quantitative easing by buying specified amounts of financial assets from commercial banks and other private institutions, thus raising the prices of those financial assets and lowering their yield, while simultaneously increasing the monetary base.This differs from the more usual policy of buying or selling short-term government bonds in order to keep interbank interest rates at a specified target value.

Expansionary monetary policy to stimulate the economy typically involves the central bank buying short-term government bonds in order to lower short-term market interest rates. However, when short-term interest rates reach or approach zero, this method can no longer work.[14] In such circumstances monetary authorities may then use quantitative easing to further stimulate the economy by buying assets of longer maturity than short-term government bonds, thereby lowering longer-term interest rates further out on the yield curve.

Quantitative easing can help ensure that inflation does not fall below a target. Risks include the policy being more effective than intended in acting against deflation (leading to higher inflation in the longer term, due to increased money supply),or not being effective enough if banks do not lend out the additional reserves.According to the International Monetary Fund and various economists, quantitative easing undertaken since the global financial crisis of 2007–08 has mitigated some of the adverse effects of the crisis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชิงปริมาณทำให้สบาย (QE) เป็นชนิดของนโยบายการเงินใช้ โดยธนาคารกลางเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจเมื่อนโยบายการเงินมาตรฐานกลายเป็นผลธนาคารกลางใช้การผ่อนคลายเชิงปริมาณ โดยซื้อระบุจำนวนเงินของสินทรัพย์ทางการเงินจากธนาคารพาณิชย์และสถาบันอื่น ๆ ส่วนตัว ราคาของสินทรัพย์ทางการเงินที่เพิ่ม และลดผลตอบแทนของพวกเขา ในขณะที่เวลาเดียวกันเพิ่มฐานเงินซึ่งแตกต่างจากนโยบายมากกว่าปกติการซื้อ หรือขายพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อให้อัตราดอกเบี้ยระหว่างธนาคารที่ค่าเป้าหมายที่ระบุนโยบายการคลังขยายตัวเงินเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับธนาคารกลางซื้อพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อลดอัตราดอกเบี้ยตลาดระยะสั้น อย่างไรก็ตาม เมื่ออัตราดอกเบี้ยระยะสั้นเข้าถึง หรือเข้าศูนย์ วิธีนี้สามารถทำงานไม่[14] ในกรณีดังกล่าวหน่วยเงินอาจใช้ผ่อนคลายเชิงปริมาณเพิ่มเติม กระตุ้นเศรษฐกิจ โดยการซื้อสินทรัพย์ของครบกำหนดนานกว่าพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้น จึงลดเยือนอัตราดอกเบี้ยเพิ่มเติมออกโค้งผลตอบแทนการผ่อนคลายเชิงปริมาณสามารถช่วยให้มั่นใจว่า อัตราเงินเฟ้อลดลงไม่ต่ำกว่าเป้าหมาย ความเสี่ยงรวมถึงนโยบายการเพิ่มประสิทธิภาพมากกว่าตั้งใจทำหน้าที่ต่อต้านภาวะเงินฝืด (ชั้นจะสูงกว่าอัตราเงินเฟ้อในระยะยาว เนื่องจากอุปทานของเงินเพิ่มขึ้น), หรือไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอถ้าธนาคารไม่กู้เงินสำรองเพิ่มเติมตามกองทุนการเงินระหว่างประเทศและนักเศรษฐศาสตร์ต่าง ๆ ทำให้สบายที่เชิงปริมาณทำตั้งแต่วิกฤตการเงินโลกของ 2007-08 ได้บรรเทาบางกระทบของวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) เป็นประเภทของนโยบายการเงินที่ใช้โดยธนาคารกลางในการกระตุ้นเศรษฐกิจเมื่อมาตรฐานการดำเนินนโยบายการเงินได้กลายเป็น ineffective.A ธนาคารกลางดำเนินมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณโดยการซื้อในปริมาณที่ระบุไว้ของสินทรัพย์ทางการเงินจากธนาคารพาณิชย์และสถาบันเอกชนอื่น ๆ จึงยก ราคาของสินทรัพย์ทางการเงินที่ออกและลดอัตราผลตอบแทนของพวกเขาในขณะที่เพิ่มขึ้นพร้อม ๆ กันเริ่มต้นที่ทางการเงินที่แตกต่างจากนโยบายปกติมากขึ้นในการซื้อหรือขายพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อให้อัตราดอกเบี้ยระหว่างธนาคารที่ค่าเป้าหมายที่กำหนด. Expansionary นโยบายการเงิน เพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจมักจะเกี่ยวข้องกับการที่ธนาคารกลางซื้อพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อที่จะลดการตลาดระยะสั้นอัตราดอกเบี้ย อย่างไรก็ตามเมื่ออัตราดอกเบี้ยระยะสั้นถึงวิธีการหรือศูนย์วิธีนี้ไม่สามารถทำงานได้. [14] ในกรณีดังกล่าวเจ้าหน้าที่การเงินนั้นอาจจะใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจโดยการซื้อสินทรัพย์ของการกำหนดความยาวมากกว่าระยะสั้นพันธบัตรรัฐบาล จะลดอัตราดอกเบี้ยในระยะยาวไกลออกไปบนเส้นอัตราผลตอบแทน. ผ่อนคลายเชิงปริมาณสามารถช่วยให้อัตราเงินเฟ้อที่ไม่ได้ลดลงต่ำกว่าเป้าหมาย ความเสี่ยงรวมถึงนโยบายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่ตั้งใจในการทำหน้าที่ต่อสู้กับภาวะเงินฝืด (ที่นำไปสู่ภาวะเงินเฟ้อที่สูงขึ้นในระยะยาวเนื่องจากปริมาณเงินที่เพิ่มขึ้น) หรือไม่เป็นที่มีประสิทธิภาพเพียงพอหากธนาคารไม่ให้ยืมออก reserves.According เพิ่มเติมเพื่อการเงินระหว่างประเทศ กองทุนและนักเศรษฐศาสตร์ต่าง ๆ ดำเนินมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณตั้งแต่วิกฤตการเงินทั่วโลกของ 2007-08 ได้ลดลงบางส่วนของผลกระทบของวิกฤต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ ( QE ) เป็นชนิดของนโยบายการเงินที่ใช้โดยธนาคารกลางเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ เมื่อนโยบายการเงินมาตรฐานได้กลายเป็นโมฆะ ธนาคารกลางประกาศใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ โดยการระบุจำนวนของสินทรัพย์ทางการเงินจากธนาคารพาณิชย์ และสถาบันเอกชนอื่น ๆจึงเพิ่มราคาของสินทรัพย์ทางการเงินและลดผลผลิตของตนขณะเดียวกันการเพิ่มฐานเงิน นี้แตกต่างจากนโยบายปกติของการซื้อหรือขายพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อให้อัตราดอกเบี้ยระหว่างธนาคารที่เป็นเป้าหมายที่ระบุไว้ค่า

ผ่อนคลายนโยบายการเงินเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ โดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับธนาคารกลางซื้อพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อลดอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นในตลาด . อย่างไรก็ตามเมื่ออัตราดอกเบี้ยระยะสั้นถึงหรือเข้าใกล้ศูนย์ วิธีการนี้จะไม่ทำงาน . [ 14 ] ในสถานการณ์เช่นเจ้าหน้าที่การเงินก็อาจจะใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณเพิ่มเติม กระตุ้นเศรษฐกิจโดยการซื้อสินทรัพย์ของวุฒิภาวะกว่าพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นอีกต่อไป จึงช่วยลดอัตราดอกเบี้ยระยะยาวไกลออกไปบนเส้นอัตราผลตอบแทน .

ผ่อนคลายเชิงปริมาณสามารถช่วยให้มั่นใจว่า เงินเฟ้อไม่ต่ำกว่าเป้าหมาย ความเสี่ยง รวมถึงนโยบายการมีประสิทธิภาพมากกว่าวัตถุประสงค์ในการแสดงกับภาวะเงินฝืด ( นำไปสู่ภาวะเงินเฟ้อที่สูงขึ้นในระยะยาว เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณเงิน ) หรือ ไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ หากธนาคารไม่ได้ให้ยืมสำรองเพิ่มเติม ตามที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศและนักเศรษฐศาสตร์ต่าง ๆมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ ( ตั้งแต่วิกฤตการณ์ทางการเงินทั่วโลก 2007 – 08 ได้ลดลงบางส่วนของผลกระทบของวิกฤต