Once upon a time as a merchant set

Once upon a time as a merchant set off for market, he asked each of his three daughters what she would like as a present on his return. The first daughter wanted a brocade dress, the second a pearl necklace, but the third, whose name was Beauty, the youngest, prettiest and sweetest of them all, said to her father:

"All I'd like is a rose you've picked specially for me!"

When the merchant had finished his business, he set off for home. However, a sudden storm blew up, and his horse could hardly make headway in the howling gale. Cold and weary, the merchant had lost all hope of reaching an inn when he suddenly noticed a bright light shining in the middle of a wood. As he drew near, he saw that it was a castle, bathed in light.

"I hope I'll find shelter there for the night," he said to himself. When he reached the door, he saw it was open, but though he shouted, nobody came to greet him. Plucking up courage, he went inside, still calling out to attract attention. On a table in the main hall, a splendid dinner lay already served. The merchant lingered, still shouting for the owner of the castle. But no one
came, and so the starving merchant sat down to a hearty meal.

Overcome by curiosity, he ventured upstairs, where the corridor led into magnificent rooms and halls. A fire crackled in the first room and a soft bed looked very inviting. It was now late, and the merchant could not resist. He lay down on the bed and fell fast asleep. When he woke next morning, an unknown hand had placed a mug of steaming coffee and some fruit by his bedside.

The merchant had breakfast and after tidying himself up, went downstairs to thank his generous host. But, as on the evening before, there was nobody in sight. Shaking his head in wonder at the strangeness of it all, he went towards the garden where he had left his horse, tethered to a tree. Suddenly, a large rose bush caught his eye.

Remembering his promise to Beauty, he bent down to pick a rose. Instantly, out of the rose garden, sprang a horrible beast, wearing splendid clothes. Two bloodshot eyes, gleaming angrily, glared at him and a deep, terrifying voice growled: "Ungrateful man! I gave you shelter, you ate at my table and slept in my own bed, but now all the thanks I get is the theft of my favorite flowers! I shall put you to death for this slight!" Trembling with fear, the merchant fell on his knees before the Beast.

"Forgive me! Forgive me! Don't kill me! I'll do anything you say! The rose wasn't for me, it was for my daughter Beauty. I promised to bring her back a rose from my journey!" The Beast dropped the paw it had clamped on the unhappy merchant.

"I shall spare your life, but on one condition, that you bring me your daughter!" The terror-stricken merchant, faced with certain death if he did not obey, promised that he would do so. When he reached home in tears, his three daughters ran to greet him. After he had told them of his dreadful adventure, Beauty put his mind at rest immediately.

"Dear father, I'd do anything for you! Don't worry, you'll be able to keep your promise and save your life! Take me to the castle. I'll stay there in your place!" The merchant hugged his daughter.

"I never did doubt your love for me. For the moment I can only thank you for saving my life." So Beauty was led to the castle. The Beast, however, had quite an unexpected greeting for the girl. Instead of menacing doom as it had done with her father, it was surprisingly pleasant.

In the beginning, Beauty was frightened of the Beast, and shuddered at the sight of it. Then she found that, in spite of the monster's awful head, her horror of it was gradually fading as time went by. She had one of the finest rooms in the Castle, and sat for hours, embroidering in front of the fire. And the Beast would sit, for hours on end, only a short distance away, silently gazing at her. Then it started to say a few kind words, till in the end, Beauty was amazed to discover that she was actually enjoying its conversation. The days passed, and Beauty and the Beast became good friends. Then one day, the Beast asked the girl to be his wife.

Taken by surprise, Beauty did not know what to say. Marry such an ugly monster? She would rather die! But she did not want to hurt the feelings of one who, after all, had been kind to her. And she remembered too that she owed it her own life as well as her father's.

"I really can't say yes," she began shakily. "I'd so much like to..." The Beast interrupted her with an abrupt gesture.

"I quite understand! And I'm not offended by your refusal!" Life went on as usual, and nothing further was said. One day, the Beast presented Beauty with a magnificent magic mirror. When Beauty peeped into it, she could see her family, far away.

"You won't feel so lonely now," were the words that accompanied the gift. Beauty stared for hours at her distant family. Then she began to feel worried. One day, the Beast found her weeping beside the magic mirror.

"What's wrong?" he asked, kindly as always.

"My father is gravely ill and close to dying! Oh, how I wish I could see him again, before it's too late!" But the Beast only shook its head.

"No! You will never leave this castle!" And off it stalked in a rage. However, a little later, it returned and spoke solemnly to the girl.

"If you swear that you will return here in seven days time, I'll let you go and visit your father!" Beauty threw herself at the Beast's feet in delight.

"I swear! I swear I will! How kind you are! You've made a loving daughter so happy!" In reality, the merchant had fallen ill from a broken heart at knowing his daughter was being kept prisoner. When he embraced her again, he was soon on the road to recovery. Beauty stayed beside him for hours on end, describing her life at the Castle, and explaining that the Beast was really
good and kind. The days flashed past, and at last the merchant was able to leave his bed. He was completely well again. Beauty was happy at last. However, she had failed to notice that seven days had gone by.

Then one night she woke from a terrible nightmare. She had dreamt that the Beast was dying and calling for her, twisting in agony.

"Come back! Come back to me!" it was pleading. The solemn promise she had made drove her to leave home immediately.

"Hurry! Hurry, good horse!" she said, whipping her steed onwards towards the castle, afraid that she might arrive too late. She rushed up the stairs, calling, but there was no reply. Her heart in her mouth, Beauty ran into the garden and there crouched the Beast, its eyes shut, as though dead. Beauty threw herself at it and hugged it tightly.

"Don't die! Don't die! I'll marry you . . ." At these words, a miracle took place. The Beast's ugly snout turned magically into the face of a handsome young man.

"How I've been longing for this moment!" he said. "I was suffering in silence, and couldn't tell my frightful secret. An evil witch turned me into a monster and only the love of a maiden willing to accept me as I was, could transform me back into my real self. My dearest! I'll be so happy if you'll marry me."

The wedding took place shortly after and, from that day on, the young Prince would have nothing but roses in his gardens. And that's why, to this day, the castle is known as the Castle of the Rose.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งเป็นร้านค้าที่ตั้งค่าสำหรับตลาด เขาขอของลูกสาวสามสิ่งเธออยากเป็นปัจจุบันพระองค์ ลูกแรกต้องยกชุด ที่สอง สร้อยคอมุกแต่สาม ชื่อมีความสวยงาม อายุน้อยที่สุด สวยที่สุด และหวานของพวกเขาทั้งหมด กล่าวว่า พ่อของเธอ: "ทั้งหมดที่อยากเป็นดอกกุหลาบที่คุณได้รับเป็นพิเศษฉัน" เมื่อผู้ขายได้เสร็จสิ้นแล้วธุรกิจของเขา เขาได้ปิดสำหรับบ้าน อย่างไรก็ตาม พายุฉับพลัน blew ขึ้น และม้าของเขาไม่ให้เจริญในเกลซัล howling เย็น และเหนื่อย ผู้ขายได้สูญเสียความหวังทั้งหมดของถึงอินน์เมื่อเขาก็สังเกตเห็นแสงสว่างที่ส่องแสงอยู่ตรงกลางไม้ ตามที่เขาวาดใกล้ เขาเห็นว่า เป็นปราสาท อาบน้ำในแสง "ฉันหวังว่า ฉันจะค้นหากำบังมีคืน เขากล่าวว่า ตนเอง เมื่อเขามาถึงประตู เขาเห็นมันเปิด แต่ว่าเขาตะโกน ไม่มีใครมาทักเขา ถอนขนค่าความกล้าหาญ เขาไปภายใน ยัง เรียกออกมาเพื่อดึงดูดความสนใจ บนโต๊ะในห้องโถงหลัก อาหารสวยงามวางแล้วบริการ ร้านค้าอวลอยู่ ยังคง ตะโกนเจ้าของปราสาท แต่ไม่มีใคร มา และเพื่อ ให้พ่อค้า starving นั่งลงกับอาหารแสนอร่อย เขาเอาชนะ ด้วยความอยากรู้ ventured ชั้นบน ที่ทางเดินนำเข้าไปในห้องโถงและห้องสวยงาม ไฟไรในห้องและเตียงอ่อนนุ่มดูเกือบ มันเป็นตอนนี้สาย และผู้ขายไม่สามารถต้านทาน เขานอนลงบนเตียงนอน และหลับได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเขาตื่นเช้าวันถัดไป เป็นมือไม่ทราบมีวาง mug ของนึ่งกาแฟและผลไม้บางอย่าง โดยข้างเตียงของเขา ผู้ขายมีอาหารเช้า และหลัง tidying เองค่า ไปด้านล่างขอบคุณโฮสต์ใจดีของเขา แต่ เป็นเย็นก่อน มีไม่มีใครเห็น เขาสั่นศีรษะของเขาในใจที่ strangeness ของทั้งหมด ไปสู่สวนที่เขาได้ทิ้งม้าของเขา คุณให้ต้นไม้ ทันใดนั้น บุชกุหลาบขนาดใหญ่ที่ติดตาของเขา จดจำคำสัญญาของเขาเพื่อความงาม เขางอลงหยิบดอกกุหลาบ ทันที ออกจากสวนกุหลาบ sprang สัตว์น่ากลัว สวมใส่เสื้อผ้าสวยงาม สองตา bloodshot ล้า angrily, glared ที่เขามี สยองเสียง growled: "Ungrateful แมน ฉันให้คุณพักพิง คุณกินที่ตาราง และนอนในเตียงของฉันเอง แต่ตอนนี้ขอบคุณทั้งหมดได้รับ การขโมยดอกไม้โปรดของฉัน ฉันจะทำให้คุณตายเล็กน้อยนี้" สะทกสะท้าน ผู้ขายตกบนหัวเข่าของเขาก่อนสัตว์ "ยกโทษให้ฉัน ยกโทษให้ฉันนะ! ไม่ฆ่าฉัน ฉันจะทำอะไรคุณพูด กุหลาบไม่ได้สำหรับฉัน แนะนำลูกสาวของฉันสวยงาม ฉันสัญญาว่า จะนำดอกกุหลาบเธอกลับจากการเดินทางของฉัน" สัตว์ร้ายหล่นตีนมันมี clamped บนผู้ขายไม่มีความสุข "ฉันจะอะไหล่ชีวิตของคุณ แต่ ใน เงื่อนไขหนึ่ง การที่คุณให้ฉันลูกสาวของคุณ! " ร้านค้า terror-stricken ประสบกับบางชีวิตถ้าเขาไม่เชื่อฟัง สัญญาว่า เขาจะทำเช่นนั้น เมื่อเขามาถึงบ้านในน้ำตา ลูกสาวสามวิ่งไปทักทายเขา หลังจากที่เขาได้บอกว่า พวกเขาผจญภัย dreadful งามใส่จิตใจของเขาที่เหลือทันที "พ่อที่รัก ฉันจะทำอะไรคุณ ไม่ต้องกังวล คุณจะสามารถรักษาสัญญาของคุณ และบันทึกชีวิตของคุณ พาฉันไปยังปราสาท ห้องมีของ" ผู้ขาย hugged ลูกสาวของเขา "ฉันไม่ได้สงสัยความรักของฉัน ตอนนี้ ได้เท่านั้นขอบคุณสำหรับบันทึกชีวิตของฉัน" เพื่อความสวยงามถูกนำไปยังปราสาท สัตว์ ไร มีคำทักทายที่ไม่คาดคิดเป็นสาว แทน ของการลงโทษ menacing มันทำกับพ่อของเธอ ได้น่าแปลกใจดี ในการเริ่มต้น ความงามกลัวของสัตว์ร้าย และ shuddered ในสายตาของมัน จากนั้น เธอพบว่า แม้ว่าหัวของสัตว์ประหลาดน่ากลัว สยองขวัญของเธอนั้นถูกค่อย ๆ เฟดเป็นเวลาไปโดย เธอมีห้องดีที่สุดในปราสาท และนั่งชั่วโมง ถักหน้าไฟ และสัตว์จะ นั่ง ชั่วโมง เดินไป เงียบ ๆ พร้อมที่เธอ แล้วเริ่มพูดกี่ถ้อยคำ จนในสุด ความงามประหลาดได้ว่า เธอมีจริงเพลิดเพลินกับการสนทนา วันที่ผ่าน และความสวยงามและสัตว์เป็น เพื่อนที่ดี แล้ว วันหนึ่ง สัตว์ที่ขอสาวให้เป็นภรรยาของเขา มา ด้วยความประหลาดใจ ความสวยงามไม่รู้พูด แต่งงานเช่นเป็นสัตว์ประหลาดน่าเกลียด เธอจะค่อนข้างตาย แต่เธอไม่ต้องการทำร้ายความรู้สึกของคน หลังจากที่ทุก ได้ชนิดที่เธอ และเธอจำเกินไปที่ เธอค้างชำระมันชีวิตของตนเองรวมทั้งพ่อของเธอ "ฉันจริง ๆ ไม่บอกว่า ใช่ เธอเริ่ม shakily "มากอยากจะ..." สัตว์ร้ายจังหวะเธอมีท่าทางอย่างทันทีทันใด "ผมค่อนข้างเข้าใจ และฉันก็ไม่ถือคุณปฏิเสธ" ชีวิตไปตามปกติ และอะไรอีกก็บอก วันหนึ่ง สัตว์ที่แสดงความงามกับกระจกวิเศษสวยงาม เมื่อความงาม peeped มา เธอได้เห็นครอบครัวของเธอ ห่าง "คุณจะไม่รู้สึกโดดเดี่ยวดังนั้นตอนนี้ มีคำที่มาพร้อมกับของขวัญ ความงามเริ่มชั่วโมงที่ครอบครัวของเธอห่างไกล จากนั้น เธอเริ่มรู้สึกกังวล วันหนึ่ง สัตว์ที่พบเธอร้องไห้ข้างกระจกวิเศษ คืออะไรผิด "เขาถาม กรุณาเสมอ "พ่อจะใกล้ไม่ดี และตาย โอ้ ว่าฉันต้องได้เห็นเขาอีกครั้ง ก่อนที่จะสายเกินไป" แต่สัตว์จับหัวของมันเท่านั้น "ไม่ คุณจะไม่เคยทำให้ปราสาทนี้" และปิดมันไล่เลือดเข้าตา อย่างไรก็ตาม เล็กน้อยในภายหลัง มันกลับ และเคร่งขรึมพูดกับเด็กผู้หญิง "ถ้าคุณสาบานว่า คุณจะกลับมาในเวลาเจ็ดวัน ฉันจะให้คุณไป เยี่ยมชมของคุณพ่อ" ความงามโยนตัวที่เท้าของสัตว์ในความสุข "ฉันสาบาน ผมขอสาบานฉันจะ อย่างไรดีคุณอยู่ คุณได้ทำลูกสาวที่รักมีความสุข" ในความเป็นจริง ผู้ขายได้ตกลงป่วยจากไข้ใจที่รู้ว่าลูกสาวของเขาได้ถูกเก็บนักโทษ เมื่อเขากอดเธออีกครั้ง เขาได้เร็ว ๆ นี้ทางการกู้คืน ความงามอยู่ข้างเขาชั่วโมง อธิบายชีวิตของเธอที่ปราสาท และอธิบายว่า สัตว์ที่ถูกจริง ๆ ดี และดี ถ่ายวันที่ผ่านมา และในที่สุด ผู้ขายก็สามารถออกจากเตียงของเขา เขามีดีอย่างสมบูรณ์อีกครั้ง ความงามมีความสุขที่สุด อย่างไรก็ตาม เธอมีไม่สามารถสังเกตได้ว่า เจ็ดวันก็หายไปด้วย แล้ว คืนหนึ่งเธอตื่นจากฝันร้ายที่น่ากลัว เธอได้ฝันว่า สัตว์ตาย และเรียกเธอ บิดใน "มานี้ มาให้ฉันกลับ "ที่จะถูกขอ เธอได้ทำสัญญาปฏิญาณตนขับรถเธอออกจากบ้านทันที "รีบ รีบ ม้าดี "เธอกล่าว whipping steed ของเธอไปสู่ปราสาท กลัวว่า เธออาจมาสายเกินไป เธอวิ่งขึ้นบันได เรียก แต่มีไม่ตอบ หัวใจของเธอในปากของเธอ ความงามวิ่งเข้าไปในสวน และ crouched สัตว์มี ของตา ประหนึ่งปิดตาย ความงามโยนตัวเองได้ และ hugged แน่น "ไม่ตาย ไม่ตาย ฉันจะแต่งงานกับคุณ.. " ที่คำ โรงแรมมิราเคิลเอาสถานที่ สัตว์น่าเกลียด snout เปิดอัศจรรย์ทำเป็นใบหน้าของชายหนุ่มหล่อ "ว่าฉันได้ถูกลิ้นในขณะนี้" เขากล่าวว่า "ฉันมีความทุกข์ในความเงียบ และไม่สามารถบอกความลับของฉัน frightful หนอที่เปลี่ยนฉันเป็นสัตว์ประหลาดและความรักของหญิงสาวที่เต็มใจที่จะยอมรับฉันเป็นผม สามารถแปลงฉันกลับเป็นตัวเองจริง ฉันรักยิ่ง จะมีความสุขถ้าคุณจะแต่งงานกับฉัน" งานแต่งงานเกิดขึ้นหลังจาก และ จากวันที่ใน เจ้าชายน้อยจะมีแต่ดอกกุหลาบในสวนของเขา และที่ว่าทำไม จนถึงทุกวันนี้ ปราสาทเรียกว่าปราสาทของกุหลาบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งในฐานะผู้ประกอบการค้ากำหนดปิดตลาดเขาถามแต่ละสามลูกสาวของเขาสิ่งที่เธออยากจะเป็นของขวัญเมื่อเขากลับมา ลูกสาวคนแรกอยากแต่งกายผ้าที่สองสร้อยคอมุก แต่ที่สามซึ่งเป็นชื่อความงาม, น้องคนสุดท้องที่สวยที่สุดและหอมหวานของพวกเขาทั้งหมดกล่าวว่าพ่อของเธอ: "ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือดอกกุหลาบคุณได้ หยิบมาเป็นพิเศษสำหรับฉัน! " เมื่อผู้ประกอบการค้าได้เสร็จสิ้นการทำธุรกิจของเขาเขาตั้งปิดสำหรับบ้าน อย่างไรก็ตามพายุพัดขึ้นและม้าของเขาแทบจะไม่สามารถทำให้ความคืบหน้าในพายุยิ่งใหญ่ เย็นและเบื่อการค้าได้สูญเสียความหวังในการเข้าถึงโรงแรมทั้งหมดเมื่อจู่ ๆ เขาก็สังเกตเห็นแสงไฟสว่างจ้าที่ส่องแสงในช่วงกลางของไม้ ในขณะที่เขาเข้ามาใกล้เขาเห็นว่ามันเป็นปราสาท, อาบน้ำในที่มีแสง. "ผมหวังว่าผมจะหาที่กำบังมีคืน" เขากล่าวกับตัวเอง เมื่อเขาไปถึงประตูที่เขาเห็นมันก็เปิด แต่แม้ว่าเขาจะตะโกนไม่มีใครที่เข้ามาทักทายเขา ถอนขนได้ถึงความกล้าหาญของเขาเข้าไปข้างในยังคงโทรออกเพื่อดึงดูดความสนใจ บนโต๊ะในห้องโถงใหญ่, อาหารเย็นที่สวยงามวางทำหน้าที่อยู่แล้ว ผู้ประกอบการค้าอ้อยอิ่งยังคงตะโกนสำหรับเจ้าของของปราสาท แต่ไม่มีใครมาและเพื่อให้ผู้ประกอบการค้าที่หิวโหยนั่งลงเพื่ออาหารมากมาย. เอาชนะโดยอยากรู้อยากเห็นเขากล้าชั้นบนทางเดินที่นำเข้ามาในห้องพักที่สวยงามและห้องโถง ไฟ crackled ในห้องแรกและเตียงนุ่มมองมากเชิญ ตอนนี้มันเป็นช่วงปลายและผู้ประกอบการค้าไม่สามารถต้านทาน เขาล้มตัวลงนอนบนเตียงและลดลงหลับไปอย่างรวดเร็ว เมื่อเขาตื่นเช้าวันรุ่งขึ้นมือที่ไม่รู้จักได้วางแก้วกาแฟของนึ่งและผลไม้บางอย่างข้างเตียงของเขา. มีผู้ประกอบการค้าอาหารเช้าและหลังการจัดเก็บของตัวเองขึ้นมาชั้นล่างเพื่อขอบคุณเจ้าภาพใจดีของเขา แต่เป็นในตอนเย็นก่อนที่จะมีใครอยู่ในสายตา สั่นศีรษะของเขาในสงสัยในความไม่ชอบมาพากลของมันทั้งหมดเขาไปสู่สวนที่เขาทิ้งม้าของเขาที่ผูกติดอยู่กับต้นไม้ ทันใดนั้นพุ่มกุหลาบขนาดใหญ่ที่จับตามองของเขา. ความทรงจำที่เขาสัญญาว่าจะความงาม, เขาก้มลงไปรับดอกกุหลาบ ทันทีที่ออกจากสวนกุหลาบ, ผุดสัตว์ร้ายที่น่ากลัวสวมใส่เสื้อผ้าที่สวยงาม ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำ, แพรวโกรธจ้องที่เขาและลึกเสียงคำรามน่ากลัว! "คนเนรคุณฉันให้คุณปกป้องคุณกินที่โต๊ะของเราและนอนอยู่บนเตียงของตัวเอง แต่ตอนนี้ขอบคุณทุกที่ฉันได้รับคือการขโมยของ ดอกไม้ที่ชื่นชอบ! ฉันจะนำคุณไปสู่ความตายสำหรับเล็กน้อยนี้! " สั่นด้วยความกลัว, ผู้ประกอบการค้าลดลงบนหัวเข่าของเขาก่อนที่สัตว์. "ยกโทษให้ฉัน! ยกโทษให้ฉัน! อย่าฆ่าฉันฉันจะทำอะไรที่คุณพูด! กุหลาบไม่ได้สำหรับผมแล้วมันเป็นสำหรับลูกสาวของฉันความงาม ฉันสัญญาว่าจะพาเธอกลับเพิ่มขึ้นจากการเดินทางของฉัน! " สัตว์ลดลงตีนมันได้ยึดอยู่กับผู้ประกอบการค้าที่ไม่มีความสุข. "ฉันจะไว้ชีวิตของคุณ แต่ในเงื่อนไขหนึ่งที่คุณนำมาให้ฉันลูกสาวของคุณ!" ผู้ประกอบการค้าหวาดกลัวกลัวต้องเผชิญกับความตายบางถ้าเขาไม่ได้ปฏิบัติตามสัญญาว่าเขาจะทำเช่นนั้น เมื่อเขาไปถึงบ้านในน้ำตาลูกสาวสามคนของเขาวิ่งไปทักทายเขา หลังจากที่เขาได้บอกพวกเขาของการผจญภัยที่น่ากลัวของเขาความงามใส่ความคิดของเขาที่เหลือทันที. "พ่อที่รักฉันทำอะไรให้คุณอย่ากังวลคุณจะสามารถรักษาสัญญาและบันทึกชีวิตของคุณ! ใช้ ฉันไปที่ปราสาท. ฉันจะอยู่ที่นั่นในสถานที่ของคุณ! " ผู้ประกอบการค้ากอดลูกสาวของเขา. "ผมไม่เคยมีข้อสงสัยความรักของคุณสำหรับฉัน. สำหรับช่วงเวลาที่ฉันสามารถขอขอบคุณสำหรับการช่วยชีวิตของฉัน." ดังนั้นความงามถูกนำตัวไปที่ปราสาท สัตว์ แต่ก็ค่อนข้างอวยพรสำหรับเด็กผู้หญิงที่ไม่คาดคิด แทนการข่มขู่การลงโทษเหมือนที่มันเคยทำกับพ่อของเธอก็เป็นที่น่าพอใจอย่างแปลกใจ. ในการเริ่มต้นความงามก็กลัวของสัตว์และสั่นที่สายตาของมัน จากนั้นเธอก็พบว่าแม้ในหัวของมอนสเตอร์ที่น่ากลัวสยองขวัญของเธอมันก็ค่อย ๆ จางหายไปเมื่อเวลาผ่านไป เธอมีหนึ่งในห้องพักที่ดีที่สุดในปราสาทและนั่งสำหรับชั่วโมง, ถักในด้านหน้าของการเกิดไฟไหม้ และสัตว์เดรัจฉานจะนั่งสำหรับชั่วโมงที่สิ้นสุดเพียงระยะสั้นออกไปเงียบจ้องมองเธอ จากนั้นก็จะเริ่มที่จะพูดคำไม่กี่ชนิดจนในที่สุดความงามประหลาดใจที่พบว่าเธอกำลังเพลิดเพลินกับการสนทนาจริงของมัน วันที่ผ่านไปและสวยงามและสัตว์เดรัจฉานก็กลายเป็นเพื่อนที่ดี แล้ววันหนึ่งสัตว์ถามหญิงสาวที่จะเป็นภรรยาของเขา. นำมาด้วยความประหลาดใจความงามไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด Marry เช่นมอนสเตอร์ที่น่าเกลียด? เธอค่อนข้างจะตาย! แต่เธอไม่ต้องการที่จะทำร้ายความรู้สึกของคนที่หลังจากทั้งหมดได้รับชนิดกับเธอ และเธอจำได้ว่าเธอเกินไปมันเป็นหนี้ชีวิตของเธอเองเช่นเดียวกับพ่อของเธอ. "ผมไม่สามารถบอกว่าใช่" เธอเริ่มตัวสั่น "ผมชอบมากที่จะ ... " สัตว์ขัดจังหวะเธอด้วยท่าทางอย่างกระทันหัน. "ผมค่อนข้างเข้าใจ! และฉันไม่ได้โกรธเคืองโดยปฏิเสธคุณ!" ชีวิตไปตามปกติและไม่มีอะไรเพิ่มเติมก็บอกว่า วันหนึ่งสัตว์ที่นำเสนอความงามที่มีกระจกวิเศษสวยงาม เมื่อความงาม peeped ในนั้นเธอจะได้เห็นครอบครัวของเธออยู่ห่างไกล. "คุณจะไม่รู้สึกโดดเดี่ยวดังนั้นตอนนี้" เป็นคำพูดที่มาพร้อมกับของที่ระลึก ความงามจ้องชั่วโมงในครอบครัวของเธอที่ห่างไกล จากนั้นเธอก็เริ่มรู้สึกกังวล วันหนึ่งสัตว์ที่พบเธอร้องไห้ข้างกระจกวิเศษ. "มีอะไรผิดหรือเปล่า?" เขาถามกรุณาเช่นเคย. "พ่อของฉันป่วยหนักและอยู่ใกล้กับที่กำลังจะตาย! โอ้วิธีการที่ฉันหวังว่าฉันจะได้เห็นเขาอีกครั้งก่อนที่จะสายเกินไป!" แต่สัตว์เพียงส่ายหัวของมัน. "ไม่! คุณจะไม่เคยออกจากปราสาทแห่งนี้!" และปิดมันเดินด้วยความโกรธ แต่เล็ก ๆ น้อย ๆ ต่อมาก็กลับมาและพูดกับผู้หญิงเคร่งขรึม. "ถ้าคุณสาบานว่าคุณจะกลับมาที่นี่ในเวลาเจ็ดวันที่ฉันจะให้คุณไปเยี่ยมคุณพ่อของคุณ!" ความงามโยนตัวเองที่เท้าของสัตว์ในความสุข. "ฉันสาบานฉันสาบานฉันจะวิธีชนิดที่คุณเป็นคุณได้ทำลูกสาวที่รักมีความสุขมาก!" ในความเป็นจริงผู้ประกอบการค้าได้ลดลงไม่ดีจากหัวใจที่แตกสลายที่รู้ว่าลูกสาวของเขาถูกขัง เมื่อเขากอดเธออีกครั้งเขาได้เร็ว ๆ นี้บนท้องถนนเพื่อการกู้คืน ความงามอยู่ข้างเขาสำหรับชั่วโมงที่สิ้นสุดอธิบายชีวิตของเธอที่ปราสาทและอธิบายว่าสัตว์ที่เป็นจริงที่ดีและชนิด วันประกายที่ผ่านมาและที่ผ่านมาผู้ประกอบการค้าก็สามารถที่จะออกจากเตียงของเขา เขาเป็นคนที่สมบูรณ์ได้ดีอีกครั้ง ความงามมีความสุขที่ผ่านมา แต่เธอไม่เคยสังเกตเห็นว่าเจ็ดวันได้ไปโดย. แล้วคืนหนึ่งเธอตื่นจากฝันร้ายที่น่ากลัว เธอเคยฝันว่าสัตว์ตายและเรียกร้องให้เธอบิดในความทุกข์ทรมาน. "กลับมามากลับมาให้ฉัน!" มันได้รับการขอร้อง สัญญาขึงขังเธอทำเธอขับรถออกจากบ้านทันที. "รีบรีบม้าที่ดี!" เธอกล่าวว่าวิปปิ้งม้าของเธอเป็นต้นไปทางปราสาทกลัวว่าเธออาจจะสายเกินไปที่จะมาถึง เธอรีบวิ่งขึ้นบันไดไปเรียก แต่ไม่มีการตอบกลับไม่มี หัวใจของเธอในปากของเธอความงามวิ่งเข้าไปในสวนและมีหมอบสัตว์, ปิดตาราวกับว่าตาย ความงามโยนตัวเองที่มันและกอดมันแน่น. "ไม่ตาย! ไม่ตาย! ฉันจะแต่งงานกับคุณ..." ที่คำเหล่านี้มหัศจรรย์ที่เกิดขึ้น จมูกของสัตว์ที่น่าเกลียดน่าอัศจรรย์หันไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มรูปหล่อ. "ฉันได้รับความปรารถนาในขณะนี้!" เขากล่าวว่า "ผมกำลังทุกข์ทรมานอยู่ในความเงียบและไม่สามารถบอกความลับที่น่าตกใจของฉัน. แม่มดชั่วเปิดให้ฉันเป็นสัตว์ประหลาดและมีเพียงความรักของหญิงสาวเต็มใจที่จะยอมรับฉันเป็นฉันเป็นฉันสามารถแปลงกลับเข้ามาในตัวตนที่แท้จริงของฉัน. สุดที่รักของฉัน ผมจะมีความสุขดังนั้นถ้าคุณจะแต่งงานกับฉัน. " จัดงานแต่งงานที่เกิดขึ้นไม่นานหลังจากที่และจากวันนั้นหนุ่มเจ้าชายจะมีอะไร แต่ดอกกุหลาบในสวนของเขา และนั่นเป็นเหตุผลที่ไปในวันนี้ปราสาทเป็นที่รู้จักกันเป็นปราสาทโรส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งเป็นพ่อค้าเดินทางไปที่ตลาด เขาถามแต่ละของเขาสามคน สิ่งที่เธออยากจะเป็นขวัญในการกลับมาของเขา ลูกสาวคนแรกอยากจัดชุดสองสร้อยคอมุก แต่ที่สาม ที่มีชื่อ งาม น้องเล็ก ที่สวยและน่ารักของพวกเขาทั้งหมดพูดกับพ่อของเธอ :

" ทั้งหมดที่ฉันต้องการคือ โรส คุณก็เลือกเป็นพิเศษสำหรับฉัน

เมื่อร้านค้ามีการเสร็จสิ้นการธุรกิจของเขา เขาถอดชุดบ้าน อย่างไรก็ตาม พายุก็พัดขึ้นและม้าของเขาแทบจะทำให้ความคืบหน้าในหอน เกล หนาวและเหนื่อย พ่อค้าได้สูญเสียความหวังทั้งหมดไปถึงโรงแรม เมื่อจู่ๆ เขาก็สังเกตเห็นแสงไฟส่องอยู่ตรงกลางของไม้ เมื่อเขาเข้ามาใกล้ เขาเห็นว่ามันเป็นปราสาท , อาบน้ำในแสง

" ผมหวังว่า ผมจะหาที่พักที่นั่นสักคืน " เขากล่าวกับตัวเอง เมื่อเขาไปถึงประตู เขาเห็นมันเปิดอยู่ แต่ถึงแม้ว่าเขาจะตะโกน ไม่มีใครมาทักทาย ดึงความกล้า เขาเดินเข้าไป ยังเรียกออกมาเพื่อดึงดูดความสนใจ บนโต๊ะในห้องโถงหลัก เย็นวิจิตรวางแล้วเสิร์ฟ พ่อค้าอยู่ ยังตะโกนให้เจ้าของปราสาท แต่ไม่มีใคร
มาและเพื่อให้หิวพ่อค้านั่งชื่นมื่น

เอาชนะด้วยความอยากรู้อยากเห็น เขาลองขึ้นไปที่เดินนำเข้าไปในห้องที่งดงามและหอพัก ไฟปะทุในห้องแรกและเตียงนุ่มมองมากเชิญ มันดึกแล้ว และพ่อค้าที่ไม่อาจต้านทาน เขานอนลงบนเตียงและล้มลงหลับเร็ว เมื่อเขาตื่นเช้าวันถัดไปมือนิรนามได้วางแก้วนึ่งกาแฟกับผลไม้บางข้างเตียงของเขา

พ่อค้ามีอาหารเช้า และหลังจากจัดการตัวเองขึ้นลงไปขอบคุณเจ้าบ้านใจดีของเขา แต่เมื่อตอนเย็นก่อน ไม่มีใครในสายตา สั่นศีรษะของเขาในสงสัยที่เปลี่ยนแปลงทุกอย่าง เขาเดินไปที่สวนที่เขาทิ้งม้าของเขา ล่ามไว้กับต้นไม้ ทันใดนั้นกุหลาบพุ่มใหญ่เตะตาเขา

จำสัญญาที่เขาให้ไว้เพื่อความสวยงาม เขาก้มลงเด็ดดอกกุหลาบ ทันที ที่ออกจากสวน ดอกกุหลาบ ผุดสัตว์น่ากลัว , สวมเสื้อผ้าสวยงาม สองดวงตาแดงก่ำ , แพรวอย่างเกรี้ยวกราด จ้องมองเขา และลึก น่ากลัว เสียงคำราม " เนรคุณคน ฉันให้นายพัก กินข้าวที่โต๊ะของฉันและนอนบนเตียงของฉันแต่ตอนนี้ ขอบคุณที่ฉันได้รับคือการขโมยของดอกไม้โปรดของฉัน ผมจะพาคุณไปสู่ความตายสำหรับนี้เล็กน้อย ! ตัวสั่นด้วยความกลัว พ่อค้าคุกเข่าลงต่อหน้าสัตว์ร้าย

" ยกโทษให้ผมด้วย ! ยกโทษให้ผมด้วย ! อย่าฆ่าฉัน ฉันจะทำตามที่คุณพูดทุกอย่าง กุหลาบไม่ได้ สำหรับผม มันคือลูกสาวคนสวย ฉันสัญญาว่าจะพาเธอกลับเพิ่มขึ้นจากการเดินทางของฉัน !" สัตว์ร้ายหล่นตีนมันบีบพ่อค้าที่ไม่มีความสุข

" ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า แต่อีกเรื่องหนึ่ง ที่เอาลูกสาวของคุณ ! ความหวาดกลัวกลัวพ่อค้า ต้องเผชิญกับความตาย ถ้าเขาไม่ทำตาม สัญญาที่เขาจะทำ เมื่อเขาไปถึงบ้านน้ำตา ลูกสาวสามคนของเขาวิ่งไปทักทายเขา หลังจากที่เขาได้บอกของการผจญภัยของเขาแย่มากความงามใส่จิตใจของเขาที่พักทันที

" รักพ่อ ผมทำได้ทุกอย่างเพื่อคุณ ไม่ต้องกังวล , คุณจะสามารถที่จะรักษาสัญญาของคุณและบันทึกชีวิตของคุณ พาข้าไปที่ปราสาท ผมจะอยู่ตรงนั้นในสถานที่ของคุณ ! พ่อค้ากอดลูกสาวของเขา

" ผมไม่เคยสงสัยในความรักของคุณสำหรับฉัน ตอนนี้ผมได้แต่ขอบคุณ ที่คุณช่วยชีวิตฉัน ดังนั้น ความงามให้กับปราสาท สัตว์ , อย่างไรก็ตามได้แบบไม่คาดคิด มาทักทายหญิงสาว แทนที่จะคุกคามลงโทษที่ได้ทำกับพ่อของเธอ มันน่าแปลกใจที่น่ารื่นรมย์

ตอนแรก สวยก็กลัวสัตว์ร้าย และตัวสั่นเมื่อเห็นมัน แล้วเธอก็พบว่า แม้ในหัวของมอนสเตอร์ที่น่ากลัว , สยองขวัญของเธอก็ค่อยๆจางหายไปเมื่อเวลาผ่านไป เธอมีหนึ่งของห้องพักที่ดีที่สุดในปราสาทและนั่งสำหรับชั่วโมง , ถักในด้านหน้าของไฟ และสัตว์ป่าจะนั่งสำหรับชั่วโมงที่สิ้นสุดเพียงระยะสั้นออกไปอย่างเงียบ ๆมองเธอ จากนั้นก็เริ่มที่จะพูดคำพูดที่น้อย จนในที่สุด ความงาม ประหลาดใจที่พบว่าเธอกำลังเพลิดเพลินกับการสนทนา วันคืนผ่านไป และความงามและสัตว์เป็นเพื่อนที่ดี แล้ววันนึงสัตว์ถามผู้หญิงมาเป็นภรรยาของเขา

แปลกใจงาม ไม่รู้จะพูดยังไง แต่งงานกับน่าเกลียดมอนสเตอร์ ? เธอจะตายมากกว่า แต่เธอไม่ได้ต้องการที่จะทำร้ายความรู้สึกของคนที่ หลังจากทั้งหมด มีอะไรกับเธอ และเธอก็จำได้เหมือนกันว่าเธอติดหนี้ชีวิตของเธอเอง เช่นเดียวกับพ่อของเธอน่ะ

" ฉันบอกไม่ได้จริงๆครับมัน " เธอเริ่มสั่น . ฉันมาก . . . . . . ." มันรบกวนเธอด้วยท่าทางที่หยาบคาย

" ผมค่อนข้างเข้าใจ และผมก็ไม่ได้ถูกรุกรานโดยการปฏิเสธ ! ใช้ชีวิตตามปกติ และไม่มีอะไรเพิ่มเติม ก็กล่าวว่า วันหนึ่ง เจ้าสัตว์ร้ายที่นำเสนอความงามอันงดงาม กระจกวิเศษ . เมื่อความงามควรเข้าไปอยู่ในนั้น เธอเห็นครอบครัวของเธอ , ไกล

" คุณจะไม่รู้สึกเหงา ตอนนี้ " เป็นคำที่มาพร้อมกับของขวัญความงามจ้องเป็นชั่วโมงในครอบครัวห่างไกล จากนั้นเธอเริ่มรู้สึกกังวล วันหนึ่ง สัตว์ที่พบเธอร้องไห้ข้างๆ กระจกวิเศษ

" มีอะไร ? " เขาถาม กรุณาเสมอ

" พ่อป่วยหนัก ใกล้จะตาย โอ้ ฉันหวังว่าจะได้เจอเขาอีกครั้ง ก่อนที่จะสายเกินไป ! แต่สัตว์เพียงส่ายศีรษะ

" ไม่ ! คุณจะไม่ออกจากปราสาทนี้" และปิดมันเดินทอดน่องในความโกรธ อย่างไรก็ตาม หลังจากนี้ มันก็พูดดีๆ กับผู้หญิง

" ถ้าคุณสัญญาว่าคุณจะได้กลับมาที่นี่ในเวลา 7 วัน ผมจะปล่อยคุณไปเยี่ยมพ่อ ! " ความงามโยนตัวเองที่เท้าของสัตว์ในความสุข

" ฉันสาบาน ! ฉันสาบาน ! ขอบใจมาก ! เธอทำให้ลูกสาวที่น่ารักมีความสุข ! " ในความเป็นจริงร้านค้ามีการป่วยจากอาการอกหักที่ลูกสาวของเขาถูกขังไว้ เมื่อเขาโอบกอดเธออีกครั้ง เขาเร็วบนถนนเพื่อการกู้คืน ความงามอยู่ข้างเขาสำหรับชั่วโมงบนจุดสิ้นสุด อธิบายชีวิตของเธอที่ปราสาท และอธิบายว่า สัตว์ที่ถูกจริงๆ
ดีและใจดี วันเห็นอดีต และในที่สุดพ่อค้าได้ออกจากเตียงเขาสมบูรณ์ดีอีกครั้ง สวยก็มีความสุข อย่างไรก็ตาม เธอได้ล้มเหลวที่จะแจ้งให้ทราบว่าเจ็ดวันก็ผ่านพ้นไป

แล้วคืนนึงเธอตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายที่น่ากลัว เธอฝันว่าสัตว์ตาย และเรียกหาเธอ บิดไปบิดมาอย่างแสนสาหัส

" กลับมา กลับมาที่ฉัน มันก็แค่ขอร้อง ความจริงจังสัญญาว่าเธอได้ทำให้เธอต้องออกจากบ้านทันที

" เร็วเข้า ! เร็วเข้า" ม้าดี เธอกล่าวว่า , เฆี่ยนม้าของเธอไปทางปราสาท กลัวว่าเธออาจจะมาถึงช้า เธอวิ่งขึ้นบันได จะเรียก แต่ก็ไม่มีการตอบกลับ จิตใจของเธอในปากของเธอ , ความงามวิ่งเข้าสวนมีหมอบอสูร ดวงตาปิด เหมือนคนตาย ความงามโยนตัวเองที่มันและกอดมันไว้แน่น

" อย่าตาย ! อย่าตาย ! ผมจะแต่งงานกับคุณ . . . . . . . " คำพูดเหล่านี้ปาฏิหาริย์เกิดขึ้น ของสัตว์น่าเกลียด จมูกเปลี่ยน magically เข้าใบหน้าของหนุ่มน้อยรูปหล่อ

" ฉันได้รับการโหยหาในขณะนี้ ! เขากล่าวว่า " . ฉันกำลังทุกข์ทรมานอยู่ในความเงียบและไม่บอกความลับที่น่ากลัวของฉัน แม่มดชั่วร้ายเปลี่ยนฉันเป็นสัตว์ประหลาด และความรักของหญิงสาวที่เต็มใจที่จะยอมรับฉันเป็นฉันได้เปลี่ยนฉันกลับคืนสู่ตัวตนที่แท้จริงของฉัน ที่รัก !ฉันจะมีความสุขมากถ้าคุณจะแต่งงานกับผมนะ "

แต่งงานเอาสถานที่และไม่นานหลังจากที่ จากวันนั้น เจ้าชายหนุ่มก็ไม่มีอะไร แต่กุหลาบในสวนของเขา และนั่นคือทำไม วันนี้ ปราสาทเป็นปราสาทของโรส