The second factor in looking at cul

The second factor in looking at cultural variables is what Dorfman et al. (2006)
categorized as the onion assumption, originating from Hofstede's (1991) cultural
metaphor of the onion diagram. As defined by Dorfman et al., an onion assumption "assumes that the linkage between values and specific behaviors of actors can be
generalized to the relationship between values and general behaviors of all members of
the culture" (p. 899). This common practice in cultural research, according to Dorfman et
al., "assumed knowing the values of members of a culture is a sufficient way of knowing
the culture" (p. 899). The GLOBE researchers set out to verify both the ecological values
assumption and onion assumption (Dorfman et al., 2006, p. 899).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยที่สองในการมองหาที่ตัวแปรทางวัฒนธรรมเป็นสิ่งที่ dorfman ตอัล (2006)
หมวดหมู่เป็นสมมติฐานหอม, ต้นกำเนิดมาจากของ Hofstede (1991) วัฒนธรรม
คำอุปมาของแผนภาพหอม ตามที่กำหนดโดย dorfman ตอัล. สมมติฐานหอม "สันนิษฐานว่าการเชื่อมโยงระหว่างค่านิยมและพฤติกรรมที่เฉพาะเจาะจงของนักแสดงสามารถ
ทั่วไปกับความสัมพันธ์ระหว่างค่านิยมและพฤติกรรมทั่วไปของสมาชิกทั้งหมดของวัฒนธรรม
"(พี 899). การปฏิบัติร่วมกันนี้ในการวิจัยทางวัฒนธรรมตาม dorfman เอตอัล
." สันนิษฐานว่าการรู้ค่าของสมาชิกของวัฒนธรรมเป็น วิธีที่เพียงพอของการรู้วัฒนธรรม
"(พี 899). นักวิจัยโลกที่กำหนดไว้ในการตรวจสอบทั้งค่านิเวศวิทยา
สมมติฐานสมมติฐานและหัวหอม (dorfman และคณะ. 2006 พี. 899)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวที่สองเมื่อพิจารณาตัวแปรทางวัฒนธรรมคือ อะไร Dorfman et al. (2006)
แบ่งเป็นสมมติฐานที่หอม เกิดจากของอย่างไร Hofstede (1991) วัฒนธรรม
เทียบของไดอะแกรมหอม ตามที่กำหนดไว้โดย Dorfman et al. อัสสัมชัญมีหอมใหญ่ "สันนิษฐานว่า อาจเป็นการเชื่อมโยงระหว่างค่าและลักษณะเฉพาะของนักแสดง
ตั้งค่าทั่วไปความสัมพันธ์ระหว่างค่าและลักษณะทั่วไปของสมาชิกทั้งหมดของ
วัฒนธรรม " (p. 899) แบบฝึกหัดนี้ทั่วไปในการวิจัยทางวัฒนธรรม ตาม Dorfman ร้อยเอ็ด
al., "สันนิษฐานรู้ค่าของสมาชิกของวัฒนธรรมเป็นวิธีพอรู้
วัฒนธรรม" (p. 899) นักวิจัยทั่วโลกจะออกตรวจสอบทั้งระบบนิเวศค่า
อัสสัมชัญและอัสสัมชัญหัวหอม (Dorfman et al., 2006, p. 899)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยที่สองในการค้นหาที่เป็นตัวแปรสำคัญทางวัฒนธรรมเป็นสิ่งที่ dorfman et al . ( 2006 )
แบ่งออกเป็นข้อสมมติหอมหัวใหญ่ให้การเริ่มต้นจากทิศทางที่คาดคิดไว้ของ( 1991 )ทางวัฒนธรรม
อุปมาอุปมัยของแผนผังหอมหัวใหญ่ให้. ตามที่กำหนดโดย dorfman et al .การหอมหัวใหญ่ที่"จะถือว่าการเชื่อมโยงระหว่างคุณค่าและพฤติกรรมของนักแสดงสามารถ
โดยทั่วไปกับความสัมพันธ์ระหว่างค่าและพฤติกรรมทั่วไปของสมาชิกทั้งหมดของวัฒนธรรม
ซึ่งจะช่วยให้"( p . 899 ) การปฏิบัติทั่วไปในที่นี้ในการวิจัยทางวัฒนธรรมตามการ dorfman et al .
ซึ่งจะช่วย"คาดว่ารู้ว่าคุณค่าของสมาชิกของวัฒนธรรมเป็นทางหนึ่งที่เพียงพอในการรู้
ทางวัฒนธรรม"( p . 899 ) นักวิจัยทั่วโลกให้ตั้งค่าออกมาในการตรวจสอบคุณค่าทางด้านนิเวศวิทยาทั้ง
หัวหอมใหญ่สมมุติฐานและ( dorfman et al . 2006 p . 899 )