The societies of mainland Southeast

The societies of mainland Southeast Asia—Vietnam, Laos,Cambodia, Thailand, and Yunnan province of China share a unique upland ecoregion that is under intense pressure from demographic changes, lowland-driven development priorities,and regional infrastructure schemes. Policies to preserve the rich biodiversity of the uplands, protect remaining forests, and reforest denuded hills have largely failed, depriving the entire region of water and carbon regulation and other services provided by intact ecosystems. Together, these factors havefurther impoverished upland populations.In part, conservation efforts have been insufficient to counter-act the pressures of economic development. But environmental protection policies and rural development policies have also failed to engage the trust and compliance of local people, who have often perceived these top-down directives as against their interests. Recent trends in the political economy of the region include moves toward more decentralized forms of decision-making and management over natural resources. Could these policy shifts promise environmental governance that is more responsive to the needs and concerns of local people?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคมของแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เวียดนาม, ลาว, กัมพูชา, ไทยและยูนนานของจีนร่วมอีโครีเจียนดอนที่ไม่ซ้ำกันที่อยู่ภายใต้ความกดดันจากการเปลี่ยนแปลงประชากรลำดับความสำคัญของการพัฒนาลุ่มขับเคลื่อนและแผนโครงสร้างพื้นฐานในภูมิภาค นโยบายที่จะรักษาความหลากหลายทางชีวภาพที่อุดมไปด้วยโกรกปกป้องป่าที่เหลืออยู่ภูเขาและปลูกป่าโล่งส่วนใหญ่จะยังไม่ได้พรากทั้งภูมิภาคของน้ำและการควบคุมคาร์บอนและบริการอื่น ๆ ที่ได้รับจากระบบนิเวศที่สมบูรณ์ ร่วมกันปัจจัยเหล่านี้ havefurther ดอนยากจน populations.in ส่วนหนึ่งของความพยายามในการอนุรักษ์ที่ได้รับไม่เพียงพอที่จะทำหน้าที่เคาน์เตอร์แรงกดดันของการพัฒนาเศรษฐกิจแต่นโยบายการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและนโยบายการพัฒนาชนบทก็ยังคงล้มเหลวในการมีส่วนร่วมความไว้วางใจและการปฏิบัติตามของผู้คนในท้องถิ่นที่มักจะมีการรับรู้เหล่านี้คำสั่งจากบนลงล่างเมื่อเทียบกับผลประโยชน์ของพวกเขา แนวโน้มล่าสุดในเศรษฐกิจการเมืองของภูมิภาค ได้แก่ ย้ายไปยังรูปแบบการกระจายอำนาจมากขึ้นในการตัดสินใจและการจัดการทรัพยากรทางธรรมชาติสามารถเปลี่ยนแปลงนโยบายเหล่านี้สัญญาบริหารจัดการด้านสิ่งแวดล้อมที่มีมากขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการและความกังวลของคนในประเทศหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังคมของแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้-เวียดนาม ลาว กัมพูชา ไทย และมณฑลยูนนานมณฑลของจีนร่วม ecoregion upland เฉพาะที่อยู่ภายใต้ความกดดันที่รุนแรงจากการเปลี่ยนแปลงประชากร พัฒนาราบสำคัญ และแบบแผนโครงสร้างพื้นฐานของภูมิภาค นโยบายการรักษาความหลากหลายทางชีวภาพที่อุดมไปด้วยของชาย ปกป้องป่าที่เหลืออยู่ และภูเขา reforest denuded ส่วนใหญ่ ล้ม depriving ภูมิภาคทั้งของน้ำและคาร์บอนระเบียบและบริการอื่น ๆ โดยระบบนิเวศเหมือนเดิม ด้วยกัน เหล่านี้ havefurther ปัจจัย impoverished upland ประชากรในส่วน ความพยายามอนุรักษ์ได้พอทำทวนความดันของการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่นโยบายอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและนโยบายการพัฒนาชนบทได้ยังสามารถจ้างเชื่อถือและปฏิบัติตามกฎระเบียบของคนในท้องถิ่น ที่มักจะได้รับรู้คำสั่งเดียวกับผลประโยชน์ของพวกเขาบนลงล่างเหล่านี้ แนวโน้มล่าสุดในเศรษฐกิจการเมืองของภูมิภาครวมย้ายต่อการตัดสินใจและการจัดการแบบกระจายศูนย์เพิ่มเติมแบบเหนือธรรมชาติ สามารถกำกับเหล่านี้นโยบายกะสัญญาด้านสิ่งแวดล้อมดูแลที่มากขึ้นตอบสนองต่อความต้องการและความกังวลของคนในท้องถิ่น หรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังคมของจีนแผ่นดินใหญ่ด้านทิศตะวันออกเฉียงใต้ asia-vietnam ประเทศไทยลาวและกัมพูชาและมณฑลยูนนานของจีนร่วม ecoregion ดอนที่โดดเด่นที่อยู่ ภายใต้ แรงกดดันอย่างหนักจากการเปลี่ยนแปลงทางประชากรลำดับความสำคัญการพัฒนาลุ่ม - ขับรถและโครงสร้างด้านโครงสร้างพื้นฐานใน ภูมิภาค นโยบายการรักษาความหลากหลายทาง ชีวภาพ ที่หลากหลายของ, Uplands ที่ปกป้องป่าที่เหลืออยู่และเนินเขาโกร๋น reforest ไม่ได้ส่วนใหญ่การทำพื้นที่ทั้งหมดของน้ำและบริการอื่นๆและกฎระเบียบคาร์บอนโดยระบบนิเวศตามเดิม ปัจจัยเหล่านี้รวมกันว่าประชากรยากจน havefurther .ในส่วนความพยายามในการสงวนพันธุ์ได้รับไม่เพียงพอที่จะต่อต้านการกระทำต่อแรงกดดันของการพัฒนาทางเศรษฐกิจแต่นโยบายด้านการคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและนโยบายการพัฒนาชนบทไม่ได้ในการประกอบการปฏิบัติตามกฎระเบียบและความน่าเชื่อถือของผู้คนในท้องถิ่นที่มีความคิดความเข้าใจกฎระเบียบของทางด้านชั้นบนสุดลงเหล่านี้เป็นต่อผลประโยชน์ของตนมักจะยัง แนวโน้มที่ผ่านมาไม่นานนี้ในด้านเศรษฐกิจการเมืองใน ภูมิภาค นี้รวมถึงไปสู่รูปแบบมากกว่าระบบกระจายจากศูนย์กลางของการจัดการและการตัดสินใจในทรัพยากรธรรมชาติไม่สามารถได้เปลี่ยนแปลงนโยบายเหล่านี้ให้การกำกับดูแลกิจการด้านสิ่งแวดล้อมที่มีมากขึ้นสามารถตอบสนองต่อความต้องการและความกังวลของผู้คนในท้องถิ่น