Two hundred years ago, passenger pi

Two hundred years ago, passenger pigeons were the most numerous birds in the world. A flock of passenger pigeons might include over two million birds. When they flew overhead, they darkened the sky for hundreds of miles. Today, not a singles one of these birds exists. Incredible as it may seem, all those millions of birds were hunted down for food, feathers and sport.

The story of the passenger pigeon is just one of the many sad stories about animals that have disappeared. At least 461 species of birds and mammals have become extinct in the past 400 years. Many more species- about 555 mammals and 1,073 birds- are now at risk of extinction. Among reptiles, fish and invertebrates, at least 2,961 are at risk. And among plant species the number at risk reaches 25,000.

The cause of this terrible destruction is always the same: humankind. Sometimes people have killed off species directly by hunting them, as with the passenger pigeon. In other cases, people have caused extinction indirectly, as with the dodo bird of Mauritius (a far away island in the Indian Ocean). Though brutally hunted by the first European settlers, some dodos managed to survive in the interior forests. However, these were soon eliminated by the cats, dogs, pigs and rats the Europeans brought with them.

The most frequent cause of extinction, however, is the human destruction of the environment. On the Hawaiian Islands, for instance, European and American settlers cut down the forest for farmland. This killed off many of Hawaii's unique species of birds and plants. Even more dramatic, today, is the situation in the Amazon rain forest. Here, each square mile of the forest contains thousands of plant and animal species. These species depend on each other and on their special environment. When the trees are cut down, the environment changes or is destroyed altogether. And many species disappear forever.

Scientists are very concerned about the many species that are disappearing around the world. Animals are humankind's most precious resource and we should, in theory, get along like a house on fire with our fellow creatures, or at any rate manage to co-habit the earth peacefully. Sadly this is not the case, and the loss of our fellow creatures is a loss for us as well. Not only do we lose the chance to learn more about ourselves and our environment. We also lose valuable economic or scientific resources. Moreover, many wild plants, such as the wild tomato and the wild sunflower, are useful in medical research. In this way, medicines have been found to help fight leukaemia, cancer, and many other diseases.

Aside from the uses that research has already discovered, there may be countless more. Who knows what we are losing in the forests that are being cut down? Every year, as more plants and animals disappear, we lose opportunities for science and medicine. That means opportunities to improve our lives. The loss of species also means a narrower range of genetic possibilities in the world. Scientists do not know what that will mean, but they are worried.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองร้อยปีที่ผ่านมา ผู้โดยสารนกมีนกจำนวนมากที่สุดในโลก ฝูงนกพิราบผู้โดยสารอาจประกอบด้วยนกกว่า 2 ล้าน เมื่อพวกเขาบินค่าใช้จ่าย พวกเขามืดมัวไปท้องฟ้าหลายร้อยไมล์ วันนี้ ไม่โสดหนึ่งของนกเหล่านี้มีอยู่ เหลือเชื่อเพราะอาจดูเหมือน ทั้งหมดล้านของนกถูกล่าสัตว์หรือค้าลงอาหาร ขน และกีฬา เรื่องราวของนกพิราบผู้โดยสารเป็นหนึ่งเรื่องราวเศร้ามากมายเกี่ยวกับสัตว์ที่หาย พันธุ์นกและการเลี้ยงลูกด้วยนมน้อย 461 ได้กลายเป็นสูญใน 400 ปี หลายหลายสายพันธุ์-555 เลี้ยงลูกด้วยนมและนก 1,073 - ก็เสี่ยงสูญพันธุ์ สัตว์เลื้อยคลาน ปลา และ invertebrates, 2,961 น้อยจะเสี่ยง และระหว่างพืช พันธุ์หมายเลขเสี่ยงถึง 25000 สาเหตุของการทำลายนี้น่ากลัวจะเหมือน: มวลมนุษย์ บางคนมีฆ่าปิดสปีชีส์โดยตรง โดยการล่าสัตว์เหล่านั้น เช่นเดียวกับนกพิราบผู้โดยสาร ในบางกรณี คนมีเกิดดับโดยอ้อม เช่นเดียวกับนกเซลของมอริเชียส (พักเกาะในมหาสมุทรอินเดีย) แม้ว่าการล่าสัตว์หรือค้า โดยตั้งถิ่นฐานยุโรปแรกหฤโหด dodos บางจัดการเพื่อความอยู่รอดในป่าภายใน อย่างไรก็ตาม นี้ได้เร็ว ๆ นี้ตัดแมว สุนัข สุกร และหนูชาวยุโรปที่มากับพวกเขา The most frequent cause of extinction, however, is the human destruction of the environment. On the Hawaiian Islands, for instance, European and American settlers cut down the forest for farmland. This killed off many of Hawaii's unique species of birds and plants. Even more dramatic, today, is the situation in the Amazon rain forest. Here, each square mile of the forest contains thousands of plant and animal species. These species depend on each other and on their special environment. When the trees are cut down, the environment changes or is destroyed altogether. And many species disappear forever. Scientists are very concerned about the many species that are disappearing around the world. Animals are humankind's most precious resource and we should, in theory, get along like a house on fire with our fellow creatures, or at any rate manage to co-habit the earth peacefully. Sadly this is not the case, and the loss of our fellow creatures is a loss for us as well. Not only do we lose the chance to learn more about ourselves and our environment. We also lose valuable economic or scientific resources. Moreover, many wild plants, such as the wild tomato and the wild sunflower, are useful in medical research. In this way, medicines have been found to help fight leukaemia, cancer, and many other diseases. Aside from the uses that research has already discovered, there may be countless more. Who knows what we are losing in the forests that are being cut down? Every year, as more plants and animals disappear, we lose opportunities for science and medicine. That means opportunities to improve our lives. The loss of species also means a narrower range of genetic possibilities in the world. Scientists do not know what that will mean, but they are worried.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สองร้อยปีที่ผ่านมานกพิราบผู้โดยสารนกจำนวนมากที่สุดในโลก ฝูงนกพิราบผู้โดยสารอาจจะรวมถึงกว่าสองล้านนก เมื่อพวกเขาบินค่าใช้จ่ายพวกเขามืดท้องฟ้าหลายร้อยไมล์ วันนี้ไม่ได้เป็นซิงเกิ้ลหนึ่งของนกเหล่านี้มีอยู่ อย่างไม่น่าเชื่อในขณะที่มันอาจจะดูเหมือนทุกผู้คนนับล้านของนกที่ถูกตามล่าหาอาหารขนและการกีฬา. เรื่องราวของนกพิราบผู้โดยสารเป็นเพียงหนึ่งในเรื่องราวที่น่าเศร้ามากมายเกี่ยวกับสัตว์ที่ได้หายไป อย่างน้อย 461 ชนิดของนกและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยได้กลายเป็นสูญพันธุ์ในรอบ 400 ปี อื่น ๆ อีกมากมาย species- เกี่ยวกับการเลี้ยงลูกด้วยนม 555 และ 1,073 Birds- อยู่ในขณะนี้ที่มีความเสี่ยงต่อการสูญพันธุ์ ในบรรดาสัตว์เลื้อยคลานปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังอย่างน้อย 2,961 ที่มีความเสี่ยง และในหมู่พันธุ์พืชที่มีความเสี่ยงจำนวนถึง 25,000. สาเหตุของการทำลายล้างที่น่ากลัวนี้คือเสมอกัน: มนุษย์ บางครั้งคนที่ได้ฆ่าสายพันธุ์โดยตรงจากการล่าสัตว์พวกเขาเช่นเดียวกับนกพิราบผู้โดยสาร ในกรณีอื่น ๆ คนได้ก่อให้เกิดการสูญเสียทางอ้อมเช่นเดียวกับนกโดโดมอริเชียส (เกาะห่างไกลในมหาสมุทรอินเดีย) แม้ว่าตามล่าอย่างไร้ความปราณีโดยตั้งถิ่นฐานชาวยุโรปครั้งแรก Dodos บางส่วนที่มีการจัดการเพื่อความอยู่รอดในป่าภายใน แต่เหล่านี้ถูกตัดออกในเร็ว ๆ นี้โดยแมว, สุนัข, หมูและหนูยุโรปมากับพวกเขา. สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของการสูญเสีย แต่เป็นมนุษย์ทำลายสิ่งแวดล้อม ในหมู่เกาะฮาวายเช่นการตั้งถิ่นฐานในยุโรปและอเมริกาลดลงป่าเกษตร นี้ฆ่าหลายสายพันธุ์ที่ไม่ซ้ำกันของฮาวายของนกและพืช อย่างมากแม้ในวันนี้เป็นสถานการณ์ในป่าฝนอเมซอน ที่นี่แต่ละตารางไมล์ของป่ามีหลายพันคนของสายพันธุ์พืชและสัตว์ สายพันธุ์เหล่านี้ขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆ และในสภาพแวดล้อมที่พิเศษของพวกเขา เมื่อต้นไม้ที่ถูกตัดลงการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อมหรือถูกทำลายโดยสิ้นเชิง และหลายชนิดหายไปตลอดกาล. นักวิทยาศาสตร์มีความกังวลมากเกี่ยวกับสายพันธุ์จำนวนมากที่จะหายไปทั่วโลก สัตว์เป็นทรัพยากรที่มีค่าที่สุดของมนุษยชาติและเราควรในทางทฤษฎีจะได้รับพร้อมเช่นไฟไหม้บ้านกับสิ่งมีชีวิตเพื่อนของเราหรือในอัตราใด ๆ ในการจัดการที่จะร่วมนิสัยโลกอย่างสงบ น่าเศร้าที่กรณีนี้ไม่ได้และการสูญเสียของสิ่งมีชีวิตเพื่อนของเราเป็นความสูญเสียให้กับเราได้เป็นอย่างดี ไม่เพียง แต่เราจะสูญเสียโอกาสที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเองและสภาพแวดล้อมของเรา นอกจากนี้เรายังสูญเสียทรัพยากรทางเศรษฐกิจหรือทางวิทยาศาสตร์ที่มีคุณค่า นอกจากนี้พืชป่าเป็นจำนวนมากเช่นมะเขือเทศป่าและดอกทานตะวันป่าจะมีประโยชน์ในการวิจัยทางการแพทย์ ด้วยวิธีนี้ยาได้พบว่าช่วยต่อสู้กับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวมะเร็งและโรคอื่น ๆ อีกมากมาย. นอกเหนือจากการใช้งานที่วิจัยได้ค้นพบแล้วอาจจะมีอีกนับไม่ถ้วน ใครจะรู้ว่าสิ่งที่เรากำลังสูญเสียในป่าที่ถูกตัดลง? ทุกปีเป็นพืชมากขึ้นและสัตว์หายไปเราสูญเสียโอกาสในการวิทยาศาสตร์และการแพทย์ นั่นหมายถึงโอกาสในการปรับปรุงชีวิตของเรา การสูญเสียของสายพันธุ์นี้ยังหมายถึงช่วงแคบเป็นไปได้ทางพันธุกรรมในโลก นักวิทยาศาสตร์ไม่ทราบว่าจะหมายถึง แต่พวกเขามีความกังวลใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สองร้อยปีที่ผ่านมา นกพิราบผู้โดยสารเป็นนกมากที่สุดในโลก ฝูงนกพิราบผู้โดยสารอาจรวมกว่าสองล้านนก เมื่อพวกเขาบินเหนือท้องฟ้าก็มืดไปหลายร้อยไมล์ วันนี้ ไม่ใช่เดี่ยวหนึ่งของนกเหล่านี้มีอยู่ เหลือเชื่อ ในขณะที่มันอาจดูเหมือน ที่ล้านของนกถูกตามล่าอาหาร

ขนและกีฬาเรื่องราวของผู้โดยสารนกพิราบเป็นเพียงหนึ่งในหลายเศร้าเรื่องราวเกี่ยวกับสัตว์ที่หายตัวไป อย่างน้อยก็มีชนิดของนก และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมได้กลายเป็นสูญพันธุ์ในรอบ 400 ปี อีกหลายชนิด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และนก - 555 - 1018 กำลังเสี่ยงสูญพันธุ์ ในบรรดาสัตว์เลื้อยคลานปลาและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังอย่างน้อย จับอยู่ในความเสี่ยง และระหว่างสายพันธุ์พืชจำนวนความเสี่ยงถึง 25000

สาเหตุของการทำลายที่น่ากลัวนี้คือเสมอกัน : มนุษย์ บางครั้งมีคนฆ่าปิดชนิดโดยตรง โดยล่าพวกเขา กับผู้โดยสารนกพิราบ ในกรณีอื่น ๆที่ผู้คนมีสาเหตุการสูญเสียทางอ้อมเช่นเดียวกับ Dodo นกมอริเชียส ( ห่างเกาะในมหาสมุทรอินเดีย ) แม้ว่า โหดเหี้ยม ถูกตามล่าโดยตั้งถิ่นฐานในยุโรปก่อนบางโดโด้จะเอาตัวรอดในป่าด้านใน อย่างไรก็ตาม , เหล่านี้แล้วตัดออกโดย แมว สุนัข หมู หนู ชาวยุโรปมา

สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของการสูญพันธุ์ แต่คือการทำลายของมนุษย์ สิ่งแวดล้อม บนเกาะฮาวาย , สำหรับอินสแตนซ์ ตั้งถิ่นฐานในยุโรปและอเมริกา ตัดป่าเพื่อการเกษตร .นี้ฆ่าปิดหลายแห่งในฮาวายเฉพาะชนิดของนก และพืช ยิ่งเร้าใจ วันนี้ สถานการณ์ใน Amazon ป่าฝน ที่นี่แต่ละตารางไมล์ของป่า มีหลายพันของพืชและสัตว์ชนิด สายพันธุ์เหล่านี้ขึ้นอยู่กับแต่ละอื่น ๆและในสภาพแวดล้อมที่พิเศษของพวกเขา เมื่อ ต้นไม้ถูกตัดลง สิ่งแวดล้อมเปลี่ยนแปลงหรือถูกทำลายทั้งหมดและหลายสปีชีส์หายไปตลอดกาล นักวิทยาศาสตร์

มีความกังวลมากเกี่ยวกับหลายสปีชีส์ที่หายตัวไปทั่วโลก สัตว์เป็นมนุษย์ที่มีค่าที่สุดของทรัพยากร และเราควรจะ ในทางทฤษฎี เข้ากันได้ดีเหมือนไฟไหม้บ้านกับสัตว์เพื่อนของเรา หรือในอัตราใดจัดการ Co นิสัยโลกอย่างสงบสุข แต่นี่ไม่ใช่กรณีและการสูญเสียของสิ่งมีชีวิตเพื่อนของเราเสียเราเช่นกัน ไม่เพียง แต่ทำให้เราเสียโอกาสที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเองและสภาพแวดล้อมของเรา เราสูญเสียทรัพยากรทางเศรษฐกิจหรือทางวิทยาศาสตร์ที่มีคุณค่า นอกจากนี้พืชป่ามากมาย เช่น มะเขือเทศป่าและเมล็ดทานตะวัน เป็นประโยชน์ในการวิจัยทางการแพทย์ ในวิธีนี้ , ยาได้พบเพื่อช่วย Leukaemia มะเร็งต่อสู้และโรคอื่น ๆอีกมากมาย

นอกจากใช้ในการวิจัยที่ได้ค้นพบแล้ว อาจจะมีมากมายกว่า ใครจะรู้ว่าเราเสียในป่าที่ถูกตัดลง ทุกๆ ปี เป็นพืชและสัตว์หายไป เราสูญเสียโอกาสด้านวิทยาศาสตร์และการแพทย์ นั่นหมายความว่า โอกาสที่จะปรับปรุงชีวิตของเรา