“Human beings,” Agamben remarks, “s

“Human beings,” Agamben remarks, “see shadows, they can experience darkness, they have the potential not to see, the possibility of privation” (181). But why darkness? Agamben plays with the motif of darkness because it evokes the idea of a potentiality that is outside the domain of actuality-as-light: when we are in the dark, external, phenomenal objects cannot take (actual) form, everything therefore remains in the domain of the potential. The link between darkness and potentiality is crucial for Agamben’s argument because it points to the fact that if potentiality existed merely for the purpose of actualizing light, then we would never be able to experience darkness as such, we could not have potentiality in-itself, only potentiality for the sake of actuality. Without this potentiality in-itself, without this ability to see darkness, sensation in general would be impossible, because sensation in-itself, sensation without an external object, is potential.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"มนุษย์ หมายเหตุ Agamben, " ดูเงา พวกเขาสามารถพบความมืด มีศักยภาพเพื่อดู ความเป็นไปได้ของ privation " (181) แต่ทำไมความมืด Agamben เล่นลายความมืดเนื่องจากมันกระตุ้นความคิดของศักยภาพที่อยู่ภายนอกโดเมนของ actuality เป็นแสง: เมื่อเราอยู่ในมืด ภายนอก ปรากฎการณ์วัตถุไม่สามารถใช้แบบฟอร์ม (ตามจริง) ทุกอย่างจึงยังคงอยู่ในโดเมนของศักยภาพ การเชื่อมโยงระหว่างความมืดและศักยภาพเป็นสิ่งสำคัญสำหรับอาร์กิวเมนต์ของ Agamben เนื่องจากชี้ว่า ถ้าศักยภาพมีอยู่เพียงเพื่อวัตถุประสงค์ในการ actualizing ไฟ แล้วเราจะไม่สามารถพบความมืดเช่นนี้ เราไม่สามารถมีศักยภาพใน-ตัวเอง ศักยภาพเฉพาะเพื่อประโยชน์ใน actuality นี้ โดยศักยภาพนี้ใน-ตัวเอง ไม่ มีความสามารถในการดูความมืด ความรู้สึกโดยทั่วไปจะไม่ เพราะร้อนใน-ตัวเอง ความรู้สึก โดยไม่มีวัตถุภายนอก มีศักยภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"มนุษย์" หมายเหตุกัมเบน "เห็นเงาที่พวกเขาจะได้พบกับความมืดพวกเขามีศักยภาพที่จะไม่เห็นความเป็นไปได้ของการขาดแคลนว่า" (181) แต่ทำไมความมืด? กัมเบนเล่นกับบรรทัดฐานของความมืดเพราะมันกระตุ้นความคิดของศักยภาพที่อยู่นอกขอบเขตของการเป็นจริงตามที่แสง: เมื่อเราอยู่ในที่มืดภายนอกวัตถ​​ุปรากฎการณ์ที่ไม่สามารถใช้ (จริง) รูปแบบทุกอย่างจึงยังคงอยู่ใน โดเมนที่มีศักยภาพ การเชื่อมโยงระหว่างความมืดและความศักยภาพเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการโต้แย้งกัมเบนเพราะมันชี้ไปที่ความเป็นจริงที่ว่าถ้าศักยภาพที่มีอยู่เพียงเพื่อวัตถุประสงค์ในการ actualizing แสงแล้วเราจะไม่สามารถที่จะได้สัมผัสกับความมืดเป็นเช่นนี้เราไม่สามารถมีศักยภาพในตัวเอง ศักยภาพเพียงเพื่อประโยชน์ของจริง โดยไม่ต้องศักยภาพนี้ในตัวเองโดยไม่ต้องมีความสามารถในการมองเห็นความมืดความรู้สึกโดยทั่วไปจะเป็นไปไม่ได้เพราะความรู้สึกในตัวเองความรู้สึกโดยไม่ต้องมีวัตถุภายนอกที่มีศักยภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" มนุษย์ " agamben กล่าว " เห็นเงา พวกเขาสามารถสัมผัสกับความมืด พวกเขามีศักยภาพที่จะมองเห็นความเป็นไปได้ของการถูกถอดถอน " ( 181 ) แต่ทำไมถึงมืด agamben เล่นกับรูปแบบของความมืด เพราะมันกระตุ้นความคิดของศักยภาพที่เป็นนอกโดเมนของความเป็นจริงเป็นแสง เมื่อเราอยู่ในที่มืดภายนอก วัตถุ ปรากฏการณ์ที่ไม่สามารถเอา ( จริง ) แบบ ทุกอย่างจึงยังคงในโดเมนของศักยภาพ การเชื่อมโยงระหว่างความมืดและศักยภาพเป็นสิ่งสำคัญสำหรับ agamben อาร์กิวเมนต์เพราะจุดที่ว่า ถ้าศักยภาพที่มีอยู่เพียงเพื่อวัตถุประสงค์ของ actualizing เบา แล้วเราก็ไม่เคยได้สัมผัสความมืด เช่น เราอาจจะไม่ได้มีศักยภาพในตัวเอง ศักยภาพ เพียงเพราะจริง ไม่มีศักยภาพในตัวเองโดยไม่มีความสามารถในการมองเห็นความมืด ความรู้สึกโดยทั่วไปเป็นไปไม่ได้ เพราะความรู้สึกในตัวเอง ความรู้สึก โดยไม่มีวัตถุภายนอกที่อาจเกิดขึ้น