There are many limitations to this

There are many limitations to this analysis. All study patients had access to a psychiatrist and were taking medication. Furthermore, the very process of daily recording may improve medication adherence (van Berge Henegouwen et al. 1999). In clinical practice, most patients would not volunteer to keep a long-term daily record. This study may be less generalizable to other patients with bipolar disorder. With a naturalistic design, the patients in this study varied in severity, phase and course of the disease, and years of illness. The study included more females than males and more patients with bipolar I than bipolar II disorder. All data were self-reported and daily access to a computer was required. The strengths of this study include the use of prospective data from a relatively large number of patients and the entry of specific drugs and dose taken daily. However, the prescribed regimens and reasons for addition of new drugs were not known. Some drugs may be misclassified as to prescribing intent. For example, trazodone is considered an antidepressant but is frequently prescribed as a hypnotic agent. The analyses did not include other classes of psychotropic drugs such as stimulants, drugs taken for medical conditions, and over-the-counter preparations. Finally, many diverse factors that may influence medication selection such as physician prescribing habits, drug costs, regulatory influences, insurance plan formularies, pharmaceutical marketing, and patient preferences were not considered (Thistlewaite et al. 2010; Poulsen 1992).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีข้อจำกัดในการวิเคราะห์นี้ ผู้ป่วยที่ศึกษาทั้งหมดมีถึงจิตแพทย์ และได้รับยา นอกจากนี้ การบันทึกรายวันมากอาจปรับปรุงยาต่าง ๆ (Berge van Henegouwen et al. 1999) ในคลินิก ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะอาสาเก็บข้อมูลรายวันระยะยาว การศึกษานี้อาจน้อย generalizable กับอื่น ๆ ผู้ป่วยโรค bipolar มีการออกแบบ naturalistic ผู้ป่วยในการศึกษานี้แตกต่าง ในความรุนแรง ระยะของโรค และปีเจ็บป่วย การศึกษารวมมากกว่าหญิงมากกว่าชายและผู้ป่วยที่เพิ่มมากขึ้นกับไฟที่ไบโพลาร์ฉันกว่าไฟที่ไบโพลาร์โรค II ข้อมูลทั้งหมดได้รายงานด้วยตนเอง และทุกวันเข้าถึงเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ถูกต้อง จุดแข็งของการศึกษานี้มีการใช้ข้อมูลมีแนวโน้มจำนวนผู้ป่วยค่อนข้างมากและรายการเฉพาะยาเสพติดและยาถ่ายทุกวัน อย่างไรก็ตาม regimens กำหนดและเหตุผลเพิ่มยาใหม่ไม่รู้จักกัน ยาบางอย่างอาจจะ misclassified เป็นการกำหนดจุดประสงค์ ตัวอย่าง trazodone ถือเป็น antidepressant แต่มักกำหนดเป็นตัวสะกดแทน การวิเคราะห์ไม่มีชั้นเรียนอื่น ๆ ยา psychotropic เช่นสารกระต้น ยาที่ใช้สำหรับโรค และการเตรียมยา ในที่สุด มากมายหลากหลายปัจจัยที่อาจส่งผลต่อการเลือกใช้ยาเช่นแพทย์กำหนดนิสัย ต้นทุนยาเสพติด ข้อบังคับมีผล ต่อ formularies แผนการประกันภัย การตลาด ยา และลักษณะผู้ป่วยได้พิจารณา (Thistlewaite et al. 2010 Poulsen 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีข้อ จำกัด มากมายในการวิเคราะห์นี้ ผู้ป่วยที่ศึกษาทั้งหมดมีการเข้าถึงจิตแพทย์และได้รับการใช้ยา นอกจากนี้กระบวนการมากของการบันทึกประจำวันอาจเพิ่มรับประทานยาอย่างสม่ำเสมอ (รถตู้แบร์ก Henegouwen et al. 1999) ในทางปฏิบัติทางคลินิกผู้ป่วยส่วนใหญ่จะไม่เป็นอาสาสมัครที่จะเก็บในระยะยาวบันทึกประจำวัน การศึกษาครั้งนี้อาจจะน้อย generalizable ให้กับผู้ป่วยอื่น ๆ ที่มีความผิดปกติของสองขั้ว ด้วยการออกแบบที่ยึดผู้ป่วยในการศึกษาครั้งนี้แตกต่างกันในความรุนแรงเฟสและหลักสูตรของโรคและปีของการเจ็บป่วย การศึกษารวมเพศหญิงมากกว่าเพศชายและผู้ป่วยมากขึ้นกับฉันสองขั้วกว่าสองขั้วความผิดปกติ ข้อมูลทั้งหมดที่ถูกตนเองรายงานประจำวันและการเข้าถึงไปยังเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ถูกต้อง จุดแข็งของการศึกษาครั้งนี้รวมถึงการใช้ข้อมูลที่คาดหวังจากจำนวนที่ค่อนข้างใหญ่ของผู้ป่วยและการเข้ามาของยาเสพติดที่เฉพาะเจาะจงและยาถ่ายทุกวัน แต่สูตรที่กำหนดและเหตุผลสำหรับการเพิ่มขึ้นของยาเสพติดใหม่ไม่เป็นที่รู้จัก ยาเสพติดบางคนอาจจะแบ่งเป็นความตั้งใจที่จะกำหนด ตัวอย่างเช่น trazodone ถือว่าเป็นยากล่อมประสาท แต่บ่อยครั้งที่มีการกำหนดเป็นตัวแทนที่ถูกสะกดจิต การวิเคราะห์ไม่ได้รวมชั้นเรียนอื่น ๆ ของยาเสพติดที่ออกฤทธิ์ต่อจิตเช่นกระตุ้น, ยาเสพติดนำสำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์และการเตรียมการมากกว่าที่เคาน์เตอร์ สุดท้ายปัจจัยที่แตกต่างกันหลายอย่างที่อาจมีผลต่อการเลือกใช้ยาเช่นแพทย์สั่งจ่ายยานิสัยค่าใช้จ่ายยาเสพติดที่มีอิทธิพลต่อการกำกับดูแลตำราแผนประกันการตลาดยาและการตั้งค่าของผู้ป่วยที่ไม่ได้รับการพิจารณา (Thistlewaite et al, 2010;. พูล 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลายข้อ จำกัด ที่จะวิเคราะห์ ผู้ป่วยที่ศึกษาทั้งหมดมีการเข้าถึงเป็นจิตแพทย์ และกินยานะ นอกจากนี้ กระบวนการของการบันทึกทุกวัน อาจจะปรับปรุงการใช้ยาตามเกณฑ์การรักษา ( แวนเบิร์ก henegouwen et al . 1999 ) ในการปฏิบัติทางคลินิก ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะไม่อาสาเก็บระยะยาว รายวัน บันทึกการศึกษานี้อาจจะน้อย generalizable ผู้ป่วยอื่น ๆที่มีโรคสองขั้ว . ด้วยการออกแบบด ผู้ป่วย การศึกษานี้มีความรุนแรง และระยะของโรค และปีของการเจ็บป่วย การวิจัยเพศหญิงมากกว่าเพศชายและผู้ป่วยมากขึ้นกับผมมากกว่าสองขั้วสองขั้วที่ 2 โรค ข้อมูลทั้งหมดมีที่ตนเองรายงานรายวันการเข้าถึงคอมพิวเตอร์ก็ต้องจุดแข็งของการศึกษา รวมถึงการใช้ข้อมูลในอนาคตจากจำนวนที่ค่อนข้างใหญ่ของผู้ป่วยและรายการเฉพาะของยา และ ขนาดถ่ายทุกวัน อย่างไรก็ตาม การกำหนดแบบแผนและเหตุผลสำหรับการเพิ่มยาใหม่ ก็ไม่ได้รู้จัก ยาบางอย่างอาจจะ misclassified ที่จะกำหนดเจตจำนง ตัวอย่างเช่นทราโซโดนถือเป็นข้อมูล แต่บ่อยครั้งที่เป็นตัวแทนที่ถูกสะกดจิต การวิเคราะห์ไม่รวมคนอื่น ๆในชั้นเรียนของยาออกฤทธิ์ เช่น ยากระตุ้น ยา ถ่าย สำหรับเงื่อนไขทางการแพทย์ และเคาน์เตอร์เตรียมการ ในที่สุด มากมายหลากหลายปัจจัยที่อาจมีอิทธิพลต่อการเลือกแพทย์กำหนดยาเช่นยาต้นทุนนิสัย อิทธิพลของข้อบังคับแผนประกัน formularies การตลาดเภสัชกรรม และความต้องการของผู้ป่วยไม่ได้พิจารณา ( thistlewaite et al . 2010 ; โพลเซ่น 1992 )