We succeeded in taking that picture

We succeeded in taking that picture
and if you look at it,
you see a dot.
That’s here.
That’s home.
That’s us.

On it
everyone you love,
everyone you know,
everyone you ever heard of,
every human being who ever was, lived out their lives.

The aggregate of our joy and suffering,
thousands of confident religions, ideologies, and economic doctrines,
every hunter and forager,
every hero and coward,
every creator and destroyer of civilization,
every king and peasant,
every young couple in love,
every mother and father, hopeful child,
inventor and explorer,
every teacher of morals,
every corrupt politician,
every “superstar,”
every “supreme leader,”
every saint and sinner in the history of our species lived there —
on a mote of dust suspended in a sunbeam.

The Earth is a very small stage in a vast cosmic arena.

Think of the rivers of blood
spilled by all those generals and emperors,
so that, in glory and triumph,
they could become the momentary masters of a fraction of a dot.

Think of the endless cruelties
visited by the inhabitants of one corner of this pixel
on the scarcely distinguishable inhabitants of some other corner,
how frequent their misunderstandings,
how eager they are to kill one another,
how fervent their hatreds.

Our posturings,
our imagined self-importance,
the delusion that we have some privileged position in the Universe,
are challenged by this point of pale light.

Our planet is a lonely speck in the great enveloping cosmic dark.
In our obscurity, in all this vastness,
there is no hint that help will come from elsewhere to save us from ourselves.

The Earth is the only world known so far to harbor life.
There is nowhere else,
at least in the near future,
to which our species could migrate. Visit, yes. Settle, not yet.

Like it or not, for the moment the Earth is where we make our stand.
It has been said that astronomy is a humbling and character building experience.
There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits
than this distant image of our tiny world.

To me,
it underscores our responsibility to deal more kindly with one another,
and to preserve and cherish the pale blue dot, the only home we’ve ever known”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราประสบความสำเร็จในการนำรูปภาพนั้นและ ถ้าคุณได้อ่านคุณเห็นจุดที่อยู่ที่นี่บ้านนั่นคือเราบนทุกคนที่คุณรักทุกคนคุณทราบทุกคนคุณเคยได้ยินมนุษย์ทุกคน อยู่ในเคยออกชีวิตรวมความสุขและทุกข์ศาสนาความเชื่อมั่น เพื่อเผยแพร่อุดมการณ์ และเศรษฐกิจ อยู่ฮันเตอร์และ forager ทุกทุกฮีโร่และขลาดผู้สร้างและพิฆาตของอารยธรรม ทุกทุกกษัตริย์และชาวนาทุกคู่รัก หนุ่มแม่และพ่อ เด็กที่มีความหวัง ทุกนักประดิษฐ์และ explorerทุกอาจารย์ธรรมชวลิตทุกทุก "ดาราทุก "สุดยอดผู้นำทุกนักบุญและคนบาปในประวัติของสายพันธุ์ของเรานั่นคือในมลทินฝุ่นชั่วคราวในซันบีมโลกเป็นเวทีเล็ก ๆ ในเวทีจักรวาลกว้างใหญ่คิดว่า แม่น้ำของเลือดหก โดยนายพลและจักรพรรดิห เหล่านั้นทั้งหมดเพื่อว่า ไทรอัมพ์ และเกียรติพวกเขาอาจกลายเป็นบัณฑิตส่วนของจุดอับคิดถึง cruelties ไม่รู้จบเข้าเยี่ยมชม โดยประชากรของมุมหนึ่งของพิกเซลนี้ในประชากรแทบแตกต่างของบางอื่น ๆ มุมว่าเสียงของพวกเขาเกิดความเข้าใจผิดกระตือรือร้นว่าพวกเขาจะฆ่ากันวิธีร้องความของพวกเขาของเรา posturingsself-importance เรื่องสมมติของเราความเข้าใจผิดว่า เรามีบางตำแหน่งที่มีสิทธิพิเศษในจักรวาลมีท้าทาย ด้วยจุดแสงอ่อนโลกของเราเป็น speck โดดเดี่ยวในจักรวาลเหมือน ๆ ดีมืดใน obscurity ของเรา ในแหล่งนี้ทั้งหมดไม่แนะนำให้ความช่วยเหลือจะมาจากอื่น ๆ บันทึกเราจากตนเองได้โลกนี้โลกเดียวรู้จักท่าชีวิตจนมีไม่มีที่ไหนอื่นน้อยในอนาคตซึ่งชนิดของเราสามารถย้าย เยี่ยมชม ใช่ จับคู่ ยังไม่ชอบ หรือไม่ ในขณะโลกนี้ที่เราทำให้เรายืนได้มีการกล่าวว่า ดาราศาสตร์ humbling และอักขระที่สร้างประสบการณ์บางทีมีสาธิตไม่ดีของความโง่เขลาของมนุษย์ conceitsกว่านี้ภาพไกลของโลกเราเล็กถึงฉันมัน underscores ของเราความรับผิดชอบการจัดการเพิ่มเติมกรุณา ด้วยกันกรักษา และหวงแหนจุดสีฟ้าอ่อน เท่าบ้านเราเคยรู้จัก"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราประสบความสำเร็จในการถ่ายภาพที่
และถ้าคุณมองไปที่มัน
คุณจะเห็นจุด.
นั่นคือที่นี่.
นั่นเป็นบ้าน.
นั่นคือเรา. เมื่อนั้นทุกคนที่คุณรักทุกคนที่คุณรู้ว่าทุกคนที่คุณเคยได้ยินของมนุษย์ทุกคนที่เคยเป็น อาศัยอยู่ออกมาชีวิตของพวกเขา. รวมของความสุขและความทุกข์ทรมานของเราหลายพันของศาสนาความเชื่อมั่นอุดมการณ์และหลักคำสอนทางเศรษฐกิจทุกล่าและเก็บหาอาหารสัตว์, พระเอกทุกคนและเป็นคนขี้ขลาด, ทุกสร้างและเรือพิฆาตของอารยธรรมทุกกษัตริย์และชาวนาทุกคู่หนุ่มสาวใน รักทุกพ่อและแม่ของเด็กความหวังนักประดิษฐ์และนักสำรวจ, ครูสอนศีลธรรมทุกทุกนักการเมืองทุจริตทุก "ซุปเปอร์สตาร์" ทุก "ผู้นำสูงสุด" ทุกนักบุญและคนบาปในประวัติศาสตร์ของสายพันธุ์ของเราอาศัยอยู่ที่นั่น - บนมลทิน ของฝุ่นละอองที่ลอยอยู่ในแสงแดด. โลกเป็นเวทีขนาดเล็กมากในเวทีจักรวาลกว้างใหญ่. คิดว่าแม่น้ำของเลือดที่รั่วไหลโดยนายพลทุกคนและจักรพรรดิเพื่อที่ว่าในเกียรติและชัยชนะที่พวกเขาอาจจะกลายเป็นเจ้านายชั่วขณะ ส่วนของจุด. คิดว่าโหดร้ายไม่มีที่สิ้นสุดแวะมาอาศัยอยู่ในมุมหนึ่งของพิกเซลนี้ที่อยู่อาศัยที่แตกต่างแทบบางมุมอื่น ๆวิธีบ่อยความเข้าใจผิดของพวกเขาว่าพวกเขามีความกระตือรือร้นที่จะฆ่าคนอื่นด้วยความจริงใจว่าความเกลียดชังของพวกเขา. ของเรา posturings, ตัวเองสำคัญคิดของเราเข้าใจผิดว่าเรามีบางตำแหน่งที่ได้รับการยกเว้นในจักรวาลที่ถูกท้าทายโดยจุดของแสงอ่อนนี้. โลกของเราเป็นจุดโดดเดี่ยวในห่อที่ดีมืดของจักรวาล. ในความสับสนของเราในทุกความกว้างใหญ่นี้ , มีคำใบ้ไม่มีความช่วยเหลือที่จะมาจากที่อื่นที่จะช่วยเราจากตัวเราเอง. โลกเป็นโลกที่รู้จักกันเพียงเพื่อให้ห่างไกลไปยังท่าเรือชีวิต. มีไม่มีที่ไหนเลยอื่นอย่างน้อยในอนาคตอันใกล้นี้ซึ่งสายพันธุ์ของเราสามารถโยกย้าย เยี่ยมชมใช่ Settle ยังไม่ได้. ชอบหรือไม่สำหรับช่วงเวลาที่โลกเป็นที่ที่เราให้ยืนของเรา. จะได้รับการกล่าวว่าดาราศาสตร์เป็นประสบการณ์ที่อ่อนน้อมถ่อมตนและการสร้างตัวละคร. นอกจากนี้อาจจะไม่มีการสาธิตที่ดีขึ้นของความโง่เขลาของมนุษย์ conceits กว่านี้ ภาพที่ห่างไกลของโลกเล็ก ๆ ของเรา. สำหรับผมแล้วมันตอกย้ำความรับผิดชอบของเราที่จะจัดการเพิ่มเติมกรุณากับคนอื่นและเพื่อรักษาและหวงแหนจุดสีฟ้าซีดบ้านเดียวที่เราเคยรู้จัก "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราก็เอาภาพนั้น
และถ้าคุณมองมัน ,
คุณเห็นจุด .
แล้ว ที่บ้าน
.
นั่นเรา

แล้ว

ทุกคนรัก ทุกคนที่คุณรู้จัก ทุกคนเคยได้ยิน

, มนุษย์ทุกคนที่เคยมี มีชีวิตอยู่

รวมของความสุขและความทุกข์
พันศาสนา มั่นใจในอุดมการณ์และลัทธิเศรษฐกิจทุกฮันเตอร์และค้นหา

,และทุกวีรบุรุษขี้ขลาด
ทุกผู้สร้างพิฆาตของอารยธรรมและกษัตริย์และชาวนา

ทุก , ทุกคู่หนุ่มสาวในความรัก
ทุกครั้งที่พ่อและแม่เด็ก มีหวัง

นักประดิษฐ์และนักสำรวจ ครูทุกคนของศีลธรรม ,

ทุกนักการเมืองทุจริตทุกคน , " ซูเปอร์สตาร์ "
" สุดยอดผู้นำ " ทุก นักบุญและคนบาป
ทุกครั้งในประวัติศาสตร์ของเราชนิดอาศัยอยู่ที่นั่น -
ในฝุ่นละอองแขวนลอยใน Sunbeam .

โลกเป็นเวทีขนาดเล็กมากในเวทีแห่งเอกภพอันไพศาล .

คิดถึงแม่น้ำเลือดทะลักจากบรรดานายพลและ

ดังนั้นจักรพรรดิในความรุ่งโรจน์และชัยชนะ ,
พวกเขาอาจจะกลายเป็นต้นแบบชั่วขณะของเศษส่วนของจุด

คิดถึงความโหดร้ายไม่มีที่สิ้นสุด
มาเยี่ยมโดย ชาวเมืองที่มุมหนึ่งของพิกเซล
ในประชากรแทบจินตนาการของบางมุม
บ่อย ๆ นะ ,
วิธีสมาสจะฆ่ากันยังไง

posturings แรงกล้าความเกลียดชังของพวกเขา ของเรา

เราคิดว่าตนเองสำคัญ ความหลงว่าเรายังมีสิทธิพิเศษตำแหน่งในจักรวาล
ถูกท้าทายโดยจุดนี้อ่อนแสง

โลกของเราอยู่ในจุดที่โดดเดี่ยว มหาห่อหุ้มจักรวาลมืด ในความต่ำต้อยของเรา

ในไพศาลนี้ไม่มีคำแนะนำที่ช่วยได้จากที่อื่น มาช่วยพวกเราจากตัวเรา

โลกเป็นโลกเดียวที่รู้จักกันจนถึงท่าเรือชีวิต
มีไม่มีที่ไหนเลยอื่น
อย่างน้อยในอนาคต
ที่เผ่าพันธุ์ของเราจะอพยพ เยี่ยม ครับ ตกลงยังไม่ได้

ชอบหรือไม่ ตอนนี้โลกที่เรามีชีวิตอยู่
มีการกล่าวว่า ดาราศาสตร์เป็นอัปยศและประสบการณ์สร้างอักขระ .
บางทีไม่แสดงความโง่ของมนุษย์ conceits
กว่าภาพนี้ไกลจากโลกเล็ก ๆของเรา

ผม
มันถึงความรับผิดชอบของเราที่จะจัดการเพิ่มเติมกรุณาอีกคน
และเพื่ออนุรักษ์และหวงแหนจุดสีฟ้า ซีด แต่ที่บ้านเราเคยรู้จัก "