In the second part of the questionn

In the second part of the questionnaire, the respondents were asked about
their personal values and a number of sociodemographic characteristics
including gender, age, and education. The Rokeach (1973) value scale
was used to measure personal values. This scale contains a set of 18 terminal
values that relate to end states of existence (such as the importance of
material wealth for the respondent) and another set composed of 18 values
that relate to modes of behavior or instrumental values (such as the importance
of ambition in the life of the respondent). Originally, these values
were expected to be rank ordered. In our study, the respondents were asked
to rate all items separately on a 9-point Likert-type scale. In this way, nonparametric
restrictions could be overcome. Literature has shown that similar
results follow from the two methods (see Finegan 1994; Munson and
McIntyre 1979). Munson and Posner (1980) asserted that the information
about the intensity of guidance in an individual’s life was more precise
using a Likert-type rating scale. In addition, the rating process is quicker
and is therefore more convenient for the respondent (Fritzsche 1995). We
used an unbalanced scale (from irrelevant, 21, to very important, 7) in
order to cope with the leniency effect (Antonides and van Raaij 1998).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในส่วนที่สองของแบบสอบถามผู้ตอบแบบสอบถามถูกถามเกี่ยวกับค่าส่วนบุคคลและจำนวนของลักษณะที่ยาวนานของพวกเขารวมถึงเพศอายุและการศึกษา คีช (1973) ขนาดค่าถูกนำมาใช้ในการวัดค่าส่วนบุคคล ขนาดนี้มีชุดของ 18 มินัลค่าที่เกี่ยวข้องกับการยุติการรัฐของการดำรงอยู่(เช่นความสำคัญของความมั่งคั่งทางวัตถุสำหรับผู้ถูกกล่าวหา) และอีกชุดหนึ่งประกอบด้วย 18 ค่าที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบของพฤติกรรมหรือค่าเครื่องมือ(เช่นความสำคัญของ ความใฝ่ฝันในชีวิตของผู้ตอบแบบสอบถามที่) แต่เดิมค่าเหล่านี้คาดว่าจะมีคำสั่งให้ยศ ในการศึกษาของเราตอบแบบสอบถามถูกถามให้คะแนนทุกรายการแยกต่างหากใน 9 จุดขนาด Likert ชนิด ด้วยวิธีนี้ไม่อิงพารามิเตอร์ข้อ จำกัด สามารถเอาชนะ วรรณคดีได้แสดงให้เห็นว่าคล้ายผลตามมาจากทั้งสองวิธี (ดู Finegan 1994; สันและแมคอินไทร์1979) สันและ Posner (1980) ยืนยันว่าข้อมูลที่เกี่ยวกับความรุนแรงของการให้คำแนะนำในการใช้ชีวิตของแต่ละบุคคลได้แม่นยำมากขึ้นโดยใช้มาตราส่วนLikert ชนิด นอกจากนี้ขั้นตอนการให้คะแนนเป็นเร็วและดังนั้นจึงเป็นความสะดวกสบายสำหรับผู้ถูกกล่าวหา (Fritzsche 1995) เราใช้ขนาดไม่สมดุล (จากที่ไม่เกี่ยวข้อง, 21, จะสำคัญมาก 7) ในเพื่อที่จะรับมือกับผลกระทบความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่(Antonides และรถตู้ Raaij 1998)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในส่วนที่สองของแบบสอบถาม ผู้ตอบแบบสอบถามถามเกี่ยวกับ
ค่าส่วนบุคคลของพวกเขาและจำนวนของลักษณะ
อุตสาหกรรม ได้แก่ เพศ อายุ และการศึกษา โดยโรคีช ( 1973 )
) ค่าจะทำการวัดค่าส่วนบุคคล ขนาดนี้มี 18 ชุดของค่าที่เกี่ยวข้องกับเทอร์มินัล
จบรัฐของตัวตน ( เช่น ความสําคัญของ
วัสดุความมั่งคั่งสำหรับผู้ถูกกล่าวหา ) และอีกชุดหนึ่ง ประกอบด้วย 18 ค่า
ที่เกี่ยวข้องกับโหมดของพฤติกรรม หรือบรรเลงค่า ( เช่น ความสำคัญ
ความใฝ่ฝันในชีวิตของผู้ตอบ ) เดิมค่า
เหล่านี้คาดว่าจะได้รับการจัดอันดับที่สั่ง ในการศึกษาของเรา ผู้ตอบแบบสอบถามถาม
ให้คะแนนรายการทั้งหมดในลิแยกชนิดมาตราส่วน ในวิธีนี้ , 3
ข้อ จำกัด สามารถเอาชนะ วรรณกรรมแสดงให้เห็นว่าผลที่คล้ายกัน
ติดตามจาก 2 วิธี ( ดูฟินิแกน 1994 ; Munson และ
แมคอินไตย์ 1979 ) มันสัน และ พอสเนอร์ ( 1980 ) อ้างว่าข้อมูล
เกี่ยวกับความเข้มของคำแนะนำในชีวิตของแต่ละคนได้แม่นยำมากขึ้น
ใช้คนประเภทมาตราส่วนประมาณค่า นอกจากนี้ กระบวนการประเมินจะเร็ว
และดังนั้นจึงสะดวกต่อผู้ถูกกล่าวหา ( ฟริตเซช 1995 ) เราใช้ขนาดไม่สมดุลย์
( จากที่ไม่เกี่ยวข้อง , 21 , และให้ความสำคัญมากใน
7 ) เพื่อที่จะรับมือกับผลกระทบ ( antonides ผ่อนผัน และรถตู้ raaij 1998 )