In "Narrative Analysis: Oral Versio

In "Narrative Analysis: Oral Versions of Personal Experience",[8] Labov, with Joshua Waletzky, takes a sociolinguistic approach to examining how language works between people. This is significant because it contextualizes the study of structure and form, connecting purpose to method. His stated purpose is to "isolate the elements of narrative".[9] This work focuses exclusively on oral narratives.

Labov describes narrative as having two functions: referential and evaluative, with its referential functions orienting and grounding a story in its contextual world by referencing events in sequential order as they originally occurred,[10] and its evaluative functions describing the storyteller’s purpose in telling the story.[11] Formally analyzing data from orally-generated texts obtained via observed group interaction and interview (600 interviews were taken from several studies whose participants included ethnically diverse groups of children and adults from various backgrounds[12]), Labov divides narrative into five or six sections

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน "เล่าเรื่องวิเคราะห์:ปากรุ่นของประสบการณ์ส่วนตัว", [8] Labov กับ Joshua Waletzky ใช้วิธี sociolinguistic เพื่อตรวจสอบวิธีการทำงานของภาษาระหว่างบุคคล นี้มีความสำคัญ เพราะมัน contextualizes การศึกษาโครงสร้างและรูปแบบ การเชื่อมต่อวัตถุประสงค์วิธีการ วัตถุประสงค์ที่ระบุไว้ของเขาคือการ "แยกองค์ประกอบของการเล่าเรื่อง" [9] นี้เน้นเฉพาะในเรื่องเล่าปากLabov อธิบายเล่าเรื่องมีสองฟังก์ชัน: อ้างอิง และประเมินทั้ง ภาพ ฟังก์ชั่นอ้างอิง orienting และดินเรื่องราวในบริบทโลก โดยอ้างอิงเหตุการณ์ในลำดับพวกเขาครั้งแรกเกิด, [10] และมีฟังก์ชั่นเชิงประเมินที่อธิบายวัตถุประสงค์ของ storyteller ในบอกเรื่องนี้ [11] อย่างเป็นทางการวิเคราะห์ข้อมูลจากข้อความที่สร้างเนื้อหาที่ได้รับผ่านการโต้ตอบของกลุ่มจากการสังเกตและสัมภาษณ์ (สัมภาษณ์ 600 ถูกนำมาจากหลายการศึกษาซึ่งผู้เข้าร่วมรวมกลุ่มชนชาติต่าง ๆ ของเด็กและผู้ใหญ่จาก backgrounds[12]) ต่าง ๆ Labov เล่าเรื่องแบ่งส่วนห้า หรือหก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน "เรื่องเล่าวิเคราะห์: รุ่นในช่องปากของประสบการณ์ส่วนบุคคล" [8] Labov กับโจชัว Waletzky, ใช้วิธีการ sociolinguistic เพื่อตรวจสอบว่าภาษาทำงานร่วมกันระหว่างผู้คน นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะมัน contextualizes การศึกษาโครงสร้างและรูปแบบการเชื่อมต่อเพื่อให้มีวิธีการ ระบุวัตถุประสงค์ของเขาคือการ "แยกองค์ประกอบของการเล่าเรื่อง" [9] งานนี้มุ่งเน้นเฉพาะในเรื่องเล่าในช่องปาก.. Labov อธิบายเล่าเรื่องว่ามีสองหน้าที่: อ้างอิงและประเมินด้วยฟังก์ชั่นอ้างอิงของทิศทางและดินเรื่องราวในโลกตามบริบทของตนโดย อ้างอิงถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามลำดับขณะที่พวกเขาเดิมเกิดขึ้น [10] และฟังก์ชั่นการประเมินของอธิบายวัตถุประสงค์เล่าเรื่องในการบอกเล่าเรื่องราวได้. [11] อย่างเป็นทางการวิเคราะห์ข้อมูลจากตำราปากเปล่าสร้างได้รับผ่านทางปฏิสัมพันธ์กลุ่มสังเกตและการสัมภาษณ์ (600 สัมภาษณ์ถูกนำมาจาก การศึกษาหลายแห่งที่มีผู้เข้าร่วมประชุมรวมกลุ่มที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติของเด็กและผู้ใหญ่จากภูมิหลังที่ต่าง ๆ [12]) Labov แบ่งการเล่าเรื่องเป็นห้าหรือหกส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" การวิเคราะห์การเล่าเรื่อง : ปากเปล่ารุ่นของประสบการณ์ส่วนบุคคล " , [ 8 ] ลาบอฟ กับ โจชัว waletzky , ใช้วิธีการเปรียบเทียบเพื่อตรวจสอบว่าภาษาทำงานระหว่างคน นี้เป็นสิ่งสำคัญเพราะมัน contextualizes การศึกษาโครงสร้างและรูปแบบการเชื่อมต่อเพื่อวิธี เขาระบุไว้ คือ " แยกองค์ประกอบของเรื่องเล่า " [ 9 ] งานนี้เน้นเฉพาะเล่าปากเปล่า .ลาบอฟอธิบายเรื่องเล่ามีสองหน้าที่ : ไปด้วย 1 และมีการพูดและฟังก์ชั่น orienting กราวด์เรื่องราวในโลกของบริบทโดยอ้างอิงถึงเหตุการณ์ในลําดับเช่นเดิมเกิดขึ้น [ 10 ] และประเมินผลการทำงานอธิบายวัตถุประสงค์ของนักเล่านิทานในการบอกเรื่องราว . [ 11 ] อย่างเป็นทางการที่สร้างขึ้นโดยวิเคราะห์ข้อมูลจากข้อความที่ได้รับ ผ่านสังเกตปฏิสัมพันธ์กลุ่ม และการสัมภาษณ์ ( 600 การสัมภาษณ์ นำมาจากหลายการศึกษาที่ผู้เข้าร่วมรวมความหลากหลายเชื้อชาติกลุ่มเด็กและผู้ใหญ่จากพื้นหลัง [ 12 ] ต่างๆ ) , ลาบอฟแบ่งออกเป็นห้าหรือหกส่วนการเล่าเรื่อง