Michael Kölling, University of Ken

Michael Kölling, University of Kent, Canterbury
SIGCSE 2005: “Resolved: Objects First has failed”
Position summary, March 2005
At SIGCSE 2005 in St Louis, a debate was held titled Resolved: Objects First has failed.* Stuart Reges (University of Washington) and Elliot Koffman (Temple University) argued the affirmative case. Kim Bruce (Williams College) and I argued the negative case (“Objects First has not failed”). Owen Astrachan (Duke University) oversaw proceedings as moderator.
This is a summary of arguments used during my statement presented at the debate.
• We need a clear line of pedagogic presentation. Recent or current literature suggests approaches such as objects early, inheritance early, GUIs early, concurrency early, etc. These approaches conflict. We cannot do it all at once. I am not claiming that any one of these is necessarily better than any other, but mixing them all up is bound to lead to chaos. Decide what you want to do, and be consistent. As long as we try to do everything, we will succeed in nothing.
• Objects First has not failed. We have failed to do it.
In order to investigate this claim, I have analysed 41 (yes, 41, not 42!) introductory Java textbooks, and categorised their first programming example presented in the book. The books dated from 1998 to 2004. What I really wanted to know is what teachers currently do in their classrooms. This data is hard to come by on a scale larger than single classes. So I took textbooks to be the closest realistic alternative for evaluation, assuming that many teachers reasonably closely follow the style of the textbooks.
In early years (before 2000) very clearly most books started with a Hello, world example (output of a short segment of static text in all its variations). This is not surprising – we knew that. Then an increasing number of books started to claim to follow an Objects Early approach, until by 2002 almost every book claimed to do so. Closer investigation, however, shows that the examples more often than not convey nothing of the spirit of object orientation. While they syntactically use objects, the examples frequently are so contrived, that nobody could possibly learn anything about objects from these early examples (other than syntax).
I presented and discussed one example in my presentation.
• We are stuck in our old ways. (When I say ‘we’, I am talking about us as the programming teaching community in general. I am well aware that there are exceptional individuals out there for whom my statements are not true. I am generalising over the majority of us, as I see it.)
We are claiming, even honestly trying, to teach an Objects First approach, but our thinking is still stuck in the procedural world. We use procedural examples, procedural course structures, procedural priorities in weighing the importance of course content.
We will never be successful in teaching Objects First while we are reusing our old material and our old way of teaching. This is not a failure of Objects First.
We need to move.
• And, finally, a quote:
"A new scientific truth does not triumph by convincing its opponents and making them see the light, but rather because its opponents eventually die, and a new generation grows up that is familiar with it." (Max Planck)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Michael Kölling มหาวิทยาลัย Kent แคนเทอบิวรี่SIGCSE 2005: "ปัญหา: วัตถุครั้งแรกล้มเหลว"ตำแหน่งสรุป 2005 มีนาคมที่ SIGCSE 2005 ในเซนท์ Louis การอภิปรายจัดขึ้นชื่อว่าปัญหา: วัตถุแรกมี failed.* Reges สจวต (มหาวิทยาลัยวอชิงตัน) และเอลเลียต Koffman (วัดมหาวิทยาลัยโต้เถียงกรณียืนยัน คิมบรูซ (วิทยาลัยวิลเลียมส์) และโต้เถียงกรณีลบ ("วัตถุแรกได้ไม่ล้มเหลว") โอเวน Astrachan (มหาวิทยาลัยดุ๊ก) ดูแลตอนเป็นผู้ดูแลนี่คือบทสรุปของอาร์กิวเมนต์ที่ใช้ระหว่างรายงานของฉันแสดงในการอภิปราย•เราต้องนำเสนอ pedagogic บรรทัดชัดเจน วรรณกรรมปัจจุบัน หรือล่าสุดแนะนำวิธีวัตถุต้น สืบทอดต้น GUIs แรก เกิดก่อน ฯลฯ วิธีเหล่านี้ขัดแย้งกัน เราไม่สามารถทำมันทั้งหมดในครั้งเดียว ฉันกำลังอ้างว่า อย่างใดอย่างหนึ่งเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องดีกว่ากัน แต่ผสมจนหมดถูกผูกไว้เพื่อนำไปสู่ความวุ่นวาย ตัดสินใจว่า สิ่งที่คุณต้องการ และให้สอดคล้อง ตราบใดที่เราพยายามทำทุกสิ่ง เราจะประสบความสำเร็จในอะไร•วัตถุต้องไม่ล้มเหลว เรามีไม่สามารถทำเพื่อตรวจสอบข้อเรียกร้องนี้ ฉันมี analysed 41 (ใช่ 41, 42 ไม่!) เกริ่นนำ Java ตำรา และจัดให้การนำเสนอในหนังสือตัวอย่างเขียนโปรแกรมแรก หนังสือลงจากปี 1998 ถึงปี 2004 สิ่งผมอยากจะรู้คือ ครูกำลังทำอะไรในห้องเรียนของพวกเขา ข้อมูลนี้เป็นหนักมาในระดับที่ใหญ่กว่าแบบชั้นเดียว ดังนั้นฉันเอาตำราเพื่อเป็นทางเลือกที่สมจริงสุดประเมินผล สมมติว่าครูให้สมเหตุสมผลอย่างใกล้ชิด ตามลักษณะของหนังสือในปีแรก ๆ (ก่อน 2000) หนังสืออย่างชัดเจนส่วนใหญ่เริ่ม ด้วยสวัสดี โลกอย่าง (ผลของการย่อส่วนของข้อความคงที่ในรูปของ) จึงไม่น่าแปลกใจ--เรารู้ แล้ว เพิ่มจำนวนหนังสือเริ่มเรียกร้องให้ทำตามวิธีการวัตถุต้น จนกว่า โดย 2002 เกือบทุกเล่มที่อ้างว่า ทำ ตรวจสอบใกล้ชิด ไร แสดงว่า อย่างมากมักจะไม่ถ่ายทอดอะไรจิตวิญญาณของการวางวัตถุ ในขณะที่ข้อใช้วัตถุ ตัวอย่างบ่อยได้ contrived เพื่อ ที่ไม่มีใครสามารถจะเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับวัตถุจากตัวอย่างเหล่านี้ก่อน (ไม่ใช่ไวยากรณ์)นำเสนอ และกล่าวถึงตัวอย่างหนึ่งในงานนำเสนอของฉัน•เราจะติดอยู่ในรูปแบบเก่าของเรา (เมื่อฉันบอกว่า 'เรา' ฉันพูดคุยเกี่ยวกับเราเป็นโปรแกรมที่สอนชุมชนทั่วไป ผมทราบดีว่า มีบุคคลพิเศษที่ออกที่งบของฉันมีไม่จริง ฉันเป็น generalising มากกว่าส่วนใหญ่ของเรา ฉันเห็น)เราจะ อ้าง แม้สุจริตอย่างพยายาม สอนวิธีการแรกวัตถุ แต่ความคิดของเรายังติดอยู่ในโลกขั้นตอน เราใช้ตัวอย่างขั้นตอน โครงสร้างหลักสูตรขั้นตอน ขั้นตอนสำคัญในการชั่งน้ำหนักความสำคัญของหลักสูตรเนื้อหาเราจะไม่ประสบความสำเร็จในการสอนครั้งแรกวัตถุในขณะที่เรากำลังใช้ซ้ำวัสดุเก่าของเราและวิธีการสอนของเราเก่า นี่ไม่ใช่ความล้มเหลวของวัตถุแรกเราจำเป็นต้องย้าย• และ สุดท้าย ใบเสนอราคา:"ความจริงทางวิทยาศาสตร์ใหม่ชัยชนะ โดยการหลอกลวงของฝ่ายตรงข้าม และทำให้พวกเขาเห็นแสงไม่ แต่เป็น เพราะฝ่ายตรงข้ามความตายในที่สุด และรุ่นใหม่ที่เติบโตขึ้น ที่จะคุ้นเคยกับมัน" (พลังค์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไมเคิล Kolling มหาวิทยาลัยเคนท์ประเทศอังกฤษ
SIGCSE 2005: "มติวัตถุแรกล้มเหลว"
สรุปตำแหน่งมีนาคม 2005
ที่ SIGCSE ปี 2005 ในเซนต์หลุยส์การอภิปรายที่จัดขึ้นในหัวข้อมติ. วัตถุแรกล้มเหลว * จวร์ต Reges (มหาวิทยาลัยวอชิงตัน ) และเอลเลียต KOFFMAN (Temple University) เป็นที่ถกเถียงกันกรณียืนยัน คิมบรูซ (วิลเลียมส์วิทยาลัย) และฉันที่ถกเถียงกันอยู่กรณีลบ ("วัตถุแรกยังไม่ได้ล้มเหลว") โอเว่น Astrachan (Duke University) คุมการดำเนินการตามกฎหมายในฐานะผู้ดูแล.
นี้เป็นบทสรุปของการขัดแย้งที่ใช้ในระหว่างคำสั่งของฉันที่นำเสนอในการอภิปรายได้.
•เราจำเป็นต้องมีเส้นที่ชัดเจนของงานนำเสนอการสอน วรรณกรรมที่ผ่านมาหรือในปัจจุบันแสดงให้เห็นวิธีการดังกล่าวเป็นวัตถุต้นมรดกต้น GUIs ต้นพร้อมกันในช่วงต้น ฯลฯ เหล่านี้ความขัดแย้งวิธี เราไม่สามารถทำมันได้ทั้งหมดในครั้งเดียว ผมไม่ได้อ้างว่าคนใดคนหนึ่งของเหล่านี้เป็นจำเป็นต้องดีกว่าที่อื่น ๆ แต่การผสมพวกเขาทั้งหมดขึ้นถูกผูกไว้เพื่อนำไปสู่ความสับสนวุ่นวาย ตัดสินใจเลือกสิ่งที่คุณต้องการจะทำและมีความสอดคล้อง ตราบใดที่เราพยายามที่จะทำทุกอย่างที่เราจะประสบความสำเร็จในอะไร.
•วัตถุแรกยังไม่ได้ล้มเหลว เราจะยังไม่ได้ทำมัน.
เพื่อที่จะตรวจสอบการเรียกร้องนี้ผมได้วิเคราะห์ 41 (ใช่, 41, 42 ไม่ได้!) ตำรา Java เบื้องต้นและจัดหมวดหมู่เช่นการเขียนโปรแกรมแรกของพวกเขาที่นำเสนอในหนังสือเล่มนี้ หนังสือลงวันที่จากปี 1998 ถึงปี 2004 สิ่งที่ผมอยากรู้คือสิ่งที่ครูกำลังทำในห้องเรียนของพวกเขา ข้อมูลนี้เป็นเรื่องยากที่จะมาโดยในขนาดใหญ่กว่าชั้นเรียนเดียว ดังนั้นผมจึงเอาหนังสือเรียนที่จะเป็นทางเลือกที่มีเหตุผลที่อยู่ใกล้ที่สุดสำหรับการประเมินผลสมมติว่าครูจำนวนมากพอสมควรอย่างใกล้ชิดตามรูปแบบของตำราที่.
ในช่วงปีแรก (ก่อน 2000) อย่างชัดเจนหนังสือส่วนใหญ่เริ่มต้นด้วยการสวัสดีตัวอย่างโลก (การส่งออกของส่วนสั้น ข้อความคงที่ของในทุกรูปแบบของมัน) นี้ไม่น่าแปลกใจ - เรารู้ว่า จากนั้นการเพิ่มจำนวนของหนังสือเริ่มที่จะเรียกร้องให้ทำตามวิธีการในช่วงต้นวัตถุจนกระทั่ง 2002 เกือบทุกเล่มอ้างว่าจะทำเช่นนั้น การตรวจสอบอย่างใกล้ชิด แต่แสดงให้เห็นว่าตัวอย่างบ่อยกว่าไม่ได้สื่อความหมายอะไรของจิตวิญญาณของการปรับวัตถุ ขณะที่พวกเขา syntactically ใช้วัตถุตัวอย่างบ่อยวางแผนเพื่อที่ไม่มีใครอาจจะเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับวัตถุจากตัวอย่างแรกนี้ (นอกเหนือจากไวยากรณ์).
ผมนำเสนอและพูดคุยกันตัวอย่างหนึ่งในการนำเสนอของฉัน.
•เราจะติดอยู่ในรูปแบบเก่าของเรา (เมื่อฉันพูดว่า 'เรา' ผมพูดเกี่ยวกับเราเป็นชุมชนการเรียนการสอนการเขียนโปรแกรมทั่วไป. ผมตระหนักดีว่ามีบุคคลที่โดดเด่นออกมีสำหรับผู้ที่งบของฉันจะไม่เป็นความจริง. ฉันกำลัง generalising มากกว่าส่วนใหญ่ของเราเป็น ฉันเห็นมัน.)
เราจะอ้างว่าแม้จะตรงไปตรงมาพยายามที่จะสอนวิธีการวัตถุแรก แต่ความคิดของเรายังคงติดอยู่ในโลกขั้นตอน เราใช้ตัวอย่างขั้นตอนโครงสร้างหลักสูตรขั้นตอนในการดำเนินการจัดลำดับความสำคัญในการชั่งน้ำหนักความสำคัญของเนื้อหาการเรียนการสอน.
เราจะไม่ประสบความสำเร็จในการเรียนการสอนวัตถุแรกขณะที่เรากำลังนำวัสดุเก่าของเราและวิธีการแบบเก่าของเราในการเรียนการสอน นี้ไม่ได้เป็นความล้มเหลวของวัตถุที่แรก.
เราจำเป็นต้องย้าย.
•และในที่สุดคำพูด:
"ความจริงทางวิทยาศาสตร์ใหม่ไม่ประสบความสำเร็จโดยการหลอกฝ่ายตรงข้ามและทำให้พวกเขาเห็นแสง แต่เพราะฝ่ายตรงข้ามตายในที่สุดและ คนรุ่นใหม่ที่เติบโตขึ้นจะคุ้นเคยกับมัน. " (มักซ์พลังค์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไมเคิล โค̈ระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยเคนท์ อังกฤษ
sigcse 2005 : " การแก้ไขวัตถุแรกล้มเหลว "
ตำแหน่งสรุป มีนาคม 2005
ที่ sigcse 2005 ในเซนต์ หลุยส์ การอภิปรายที่จัดขึ้นชื่อว่าแก้ไขวัตถุแรกล้มเหลว * สจ๊วต reges ( University of Washington ) และ koffman ( มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ) แย้งกรณียืนยันคิม บรูซ ( วิลเลียมส์วิทยาลัย ) และผมแย้งกรณีลบ ( " วัตถุแรกไม่ล้มเหลว " ) โอเว่น astrachan ( มหาวิทยาลัยดุ๊ก ) เป็นตอน ผู้ดูแล
นี่เป็นบทสรุปของการขัดแย้งระหว่างคำให้การของฉัน นำเสนอในการอภิปราย .
- เราต้องการสายที่ชัดเจนของการนำเสนออาจารย์ . ล่าสุดหรือวรรณกรรมชี้ให้เห็นวิธีเช่นวัตถุก่อน มรดกก่อน guis แต่เช้าการเห็นพ้องด้วยในวัยเด็ก ฯลฯ เหล่านี้วิธีที่ความขัดแย้ง เราไม่สามารถทำมันทั้งหมดในครั้งเดียว ผมไม่ได้อ้างว่าหนึ่งเหล่านี้จะต้องดีกว่าคนอื่น แต่ผสมพวกเขาทั้งหมดถูกผูกไว้เพื่อนำไปสู่ความวุ่นวาย ตัดสินใจเลือกสิ่งที่คุณต้องการจะทำและให้สอดคล้อง ตราบเท่าที่เราพยายามทำทุกอย่างที่เราจะประสบความสำเร็จในสิ่งใด .
- วัตถุแรกไม่ล้มเหลว เราล้มเหลวที่จะทำมัน .
เพื่อที่จะตรวจสอบการเรียกร้องนี้ ผมได้วิเคราะห์ 41 ( ใช่ , 41 , 42 ) เบื้องต้น จาวา หนังสือเรียน และแบ่งตัวอย่างโปรแกรมแรกของพวกเขาที่นำเสนอในหนังสือ หนังสือลงวันที่ตั้งแต่ปี 1998 ถึง 2004 สิ่งที่ผมอยากรู้คือ สิ่งที่ครูในปัจจุบันทำกันในห้องเรียน ข้อมูลนี้จะหายากในระดับขนาดใหญ่กว่าเรียนเดี่ยวดังนั้นผมจึงเอาตำราให้ใกล้เคียงมีเหตุผลทางเลือกสำหรับการประเมิน สมมติว่าครูหลายคนพอสมควรใกล้ชิดตามรูปแบบของตำรา
ในช่วงต้นปี ( ก่อนปี 2000 ) ชัดเจนมากที่สุดหนังสือเริ่มต้นด้วยการสวัสดี เช่น โลก ( ผลผลิตของกลุ่มสั้นของข้อความแบบคงที่ในรูปแบบของมันทั้งหมด ) นี้ไม่น่าแปลกใจ - เรารู้เรื่องนั้นแล้วการเพิ่มจำนวนของหนังสือเริ่มเรียกร้องให้ปฏิบัติตามวิธีการวัตถุก่อน จนกระทั่ง 2545 หนังสือเกือบทุกเล่ม โดยอ้างว่าจะทำเช่นนั้น ใกล้การสอบสวน อย่างไรก็ตาม พบว่า ตัวอย่างเพิ่มเติมมักจะมากกว่าไม่สื่ออะไรของจิตวิญญาณของการวางวัตถุ ในขณะที่มีการใช้วัตถุตัวอย่างบ่อยจึงประดิษฐ์ ,ที่ไม่มีใครอาจจะเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับวัตถุจากตัวอย่างแรกเหล่านี้ ( นอกเหนือจากไวยากรณ์ )
ฉันนำเสนอและกล่าวถึงตัวอย่างหนึ่งในการนำเสนอของฉัน .
- เราอยู่ในทางของเรา เมื่อฉันพูดว่า " เรา " ฉันพูดเกี่ยวกับเราเป็นโปรแกรมการสอนในชุมชนทั่วไป ผมทราบว่ามีบุคคลพิเศษออกมีสำหรับคนที่งบของฉันจะไม่เป็นจริงผม generalising มากกว่าส่วนใหญ่ของเรา เท่าที่ผมเห็น )
เราอ้างว่า แม้สุจริตพยายามที่จะสอนวัตถุวิธีแรก แต่การคิดของเราจะยังคงติดอยู่ใน โลกขั้นตอน . เราใช้ตัวอย่างกระบวนการ โครงสร้างหลักสูตรกระบวนการขั้นตอนต่างๆในการชั่งน้ำหนักความสำคัญของหลักสูตรเนื้อหา
เราจะไม่มีทางประสบความสำเร็จในการสอนวัตถุแรกในขณะที่เราใช้วัสดุเก่าของเราและวิธีการแบบเก่าของการสอน นี่ไม่ใช่ความล้มเหลวของวัตถุก่อน เราต้องย้าย
.
- และในที่สุดราคา :
" ความจริงทางวิทยาศาสตร์ใหม่ไม่ได้ชัยชนะ โดยโน้มน้าวฝ่ายตรงข้ามของมันและทำให้พวกเขาเห็นแสง แต่เนื่องจากฝ่ายตรงข้ามของมันตายในที่สุด ,