MemorySimilarly, the basic neural m

Memory
Similarly, the basic neural mechanisms of memory are increasingly being worked out. When you have
an interesting experience such as attending a concert, your neurons fire in patterns that together
capture your experience of the concert. Forming a memory of the concert requires changes in your
neural connections that will enable you to retrieve a memory of the concert in the future. To
understand memory, we need neural theories of both storage and retrieval.
Storing memories in the brain is not like saving a computer file, which can immediately produce a
record that can be fully re-created in its original form. The perceptions that form your experience of
the concert are first captured by neural populations in your hippocampus, a brain area so crucial that
people with damage to it sometimes become incapable of forming any new memories at all. But
permanent storage of your concert memory requires interactions between the hippocampus and
regions of the cortex, the outer layer of the brain. Storage in both areas is another case of learning, as
described in the next section, produced by changes in the synaptic connections between neurons.
Retrieval of a memory works by reactivating a pattern of firing in a population of neurons. Suppose
someone starts telling you about another concert that is similar to the one you went to, perhaps
because the bands played the same kind of music. Hearing about the new concert may produce a
pattern of firing in roughly the same populations of neurons that encoded the various aspects of the old
concert. The newly generated pattern of firing will then generate additional neural activity by virtue
of synaptic connections, possibly producing a pattern of firing that is roughly similar to your original
experience. That activation of a firing pattern of neurons constitutes your recalling the memory.
Many different kinds of experiments support the hypothesis that memory is a brain process. I have
already mentioned the sad case of people with damage to the hippocampus who are unable to form
memories. When people with Alzheimer's disease lose their memories, autopsies show buildup of
plaques that have destroyed neural connections. Brain scans measuring the flow of blood to regions
as small as a few millimeters show what anatomical areas become active when people are presented
with stimuli of different kinds similar to ones they remember. Together, such experiments provide
strong evidence that when you remember something, it is because your brain has revived patterns of
neural activation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน่วยความจำในทำนองเดียวกัน ประสาทกลไกพื้นฐานของหน่วยความจำมีมากขึ้นกำลังทำออก เมื่อคุณมีเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจเช่นการเข้าร่วมคอนเสิร์ต ไฟ neurons ของคุณในรูปแบบที่ร่วมกันรวบรวมประสบการณ์ของคอนเสิร์ต เป็นหน่วยความจำของคอนเสิร์ตต้องการเปลี่ยนแปลงของคุณเชื่อมต่อประสาทที่จะช่วยให้คุณดึงความทรงจำของคอนเสิร์ตในอนาคต ถึงหน่วยความจำ เข้าใจเราจำเป็นต้องจัดเก็บและเรียกทฤษฎีประสาทเก็บความทรงจำในสมองไม่เหมือนบันทึกแฟ้มคอมพิวเตอร์ ซึ่งสามารถผลิตได้ทันทีระเบียนที่สามารถทั้งหมดสร้างขึ้นใหม่ในรูปแบบเดิม ภาพลักษณ์ที่เป็นประสบการณ์ของคุณคอนเสิร์ตถูกจับ โดยประชากรประสาทในการฮิพโพแคมปัส พื้นที่สมองสำคัญดังนั้นก่อนที่คนที่ มีความเสียหายบางครั้งกลายเป็นหมันเป็นความทรงจำใหม่ใด ๆ เลย แต่เก็บความจำคอนเสิร์ตของคุณต้องการโต้ตอบระหว่างฮิพโพแคมปัส และภูมิภาคของคอร์เทกซ์ ชั้นนอกของสมอง จัดเก็บข้อมูลในพื้นที่ทั้งสองเป็นกรณีอื่นการเรียนรู้อธิบายในส่วนถัดไป ผลิตตามการเปลี่ยนแปลงการเชื่อมต่อระหว่าง neurons synapticเรียกหน่วยความจำทำงาน โดยการเปิดรูปแบบการยิงในประชากรของ neurons สมมติว่าบางคนเริ่มบอกคุณเกี่ยวกับคอนเสิร์ตอื่นที่คล้ายกับคุณไป ทีเนื่องจากวงดนตรีเล่นดนตรีชนิดเดียวกัน ได้ยินเกี่ยวกับคอนเสิร์ตใหม่อาจผลิตเป็นรูปแบบการยิงในการประมาณประชากรเดียวของ neurons ที่เข้าลักษณะต่าง ๆ ของเก่าคอนเสิร์ต รูปแบบการสร้างใหม่ของยิงแล้วจะสร้างกิจกรรมประสาทเพิ่มเติม โดยคุณธรรมsynaptic เชื่อม ผลิตรูปแบบยิงที่อาจจะหยาบ ๆ เหมือนกับต้นฉบับประสบการณ์ ที่เปิดใช้งานของรูปแบบการยิงของ neurons ถือการเรียกหน่วยความจำชนิดการทดลองสนับสนุนสมมติฐานหน่วยความจำที่เป็นกระบวนการที่สมอง มีกล่าวกรณีเศร้าของคนที่มีความเสียหายฮิพโพแคมปัสเข้าฟอร์มแล้วความทรงจำ เมื่อคนที่ มีโรคอัลไซเมอร์สูญเสียความทรงจำของพวกเขา autopsies แสดงความรู้ของplaques ที่ได้ทำลายประสาทเชื่อม สแกนสมองที่วัดการไหลของเลือดไปยังภูมิภาคขนาดเล็กเป็นกี่มิลลิเมตรแสดงพื้นที่ใดกายวิภาคใช้งานเมื่อมีแสดงคนกับสิ่งเร้าประเภทอื่นที่คล้ายคลึงกับ พวกเขาจำ ร่วมกัน การทดลองดังกล่าวให้หลักฐานที่แข็งแกร่งเมื่อคุณจดจำบางสิ่งบางอย่าง อาจเป็น เพราะสมองของคุณได้ฟื้นฟูรูปแบบของการเรียกใช้ประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หน่วยความจำในทำนองเดียวกันกลไกประสาทพื้นฐานของหน่วยความจำเพิ่มขึ้นจะถูกทำงานออก
เมื่อคุณมีประสบการณ์ที่น่าสนใจเช่นการเข้าร่วมคอนเสิร์ตเซลล์ประสาทของคุณยิงในรูปแบบที่ร่วมกันจับประสบการณ์ของคุณของคอนเสิร์ต กลายเป็นความทรงจำของคอนเสิร์ตต้องมีการเปลี่ยนแปลงของคุณในการเชื่อมต่อระบบประสาทที่จะช่วยให้คุณสามารถเรียกความทรงจำของคอนเสิร์ตในอนาคต เพื่อทำความเข้าใจกับหน่วยความจำที่เราต้องทฤษฎีประสาททั้งการจัดเก็บและการดึง. การจัดเก็บความทรงจำในสมองจะไม่ชอบบันทึกไฟล์คอมพิวเตอร์ซึ่งทันทีสามารถผลิตบันทึกที่สามารถอย่างเต็มที่สร้างขึ้นใหม่ในรูปแบบเดิม การรับรู้ที่เป็นประสบการณ์ของคุณของคอนเสิร์ตจะถูกจับเป็นครั้งแรกโดยประชากรประสาทในสมองส่วนฮิปโปแคมปัสของพื้นที่สมองดังนั้นสิ่งสำคัญที่คนที่มีความเสียหายให้กับบางครั้งมันก็กลายเป็นความสามารถในการสร้างความทรงจำใหม่ๆ ที่ทุกคน แต่การจัดเก็บข้อมูลถาวรของหน่วยความจำคอนเสิร์ตของคุณต้องมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างฮิบโปและภูมิภาคของเยื่อหุ้มสมองชั้นนอกของสมอง การจัดเก็บข้อมูลในพื้นที่ทั้งสองเป็นกรณีของการเรียนรู้อีกเช่นที่อธิบายไว้ในส่วนถัดไปที่ผลิตโดยการเปลี่ยนแปลงในการเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาท synaptic. ดึงหน่วยความจำทำงานโดยการเปิดใช้รูปแบบของการยิงในประชากรของเซลล์ประสาท สมมติว่ามีคนเริ่มบอกคุณเกี่ยวกับคอนเสิร์ตที่คล้ายกับคนที่คุณไปอีกอาจจะเป็นเพราะวงดนตรีที่เล่นชนิดเดียวกันของเพลง ได้ยินเกี่ยวกับคอนเสิร์ตใหม่อาจก่อให้เกิดรูปแบบของการยิงในประชากรประมาณเดียวกันของเซลล์ประสาทที่เข้ารหัสแง่มุมต่าง ๆ ของเก่าคอนเสิร์ต รูปแบบที่สร้างขึ้นใหม่ของการยิงแล้วจะสร้างกิจกรรมประสาทเพิ่มเติมโดยอาศัยอำนาจของการเชื่อมต่อ synaptic อาจจะเป็นรูปแบบของการผลิตการยิงที่ประมาณคล้ายกับต้นฉบับของคุณประสบการณ์ การเปิดใช้งานรูปแบบการยิงของเซลล์ประสาทที่ถือว่านึกถึงความทรงจำของคุณ. ชนิดที่แตกต่างของการทดลองสนับสนุนสมมติฐานที่ว่าหน่วยความจำเป็นกระบวนการในสมอง ผมได้กล่าวมาแล้วกรณีที่น่าเศร้าของคนที่มีความเสียหายให้กับฮิบโปที่มีความสามารถที่จะสร้างความทรงจำ เมื่อคนที่เป็นโรคอัลไซเมสูญเสียความทรงจำของพวกเขาแสดงให้เห็นการชันสูตรศพสะสมของเนื้อเยื่อที่มีการเชื่อมต่อระบบประสาทถูกทำลาย สแกนสมองการวัดการไหลเวียนของเลือดไปยังภูมิภาคขนาดเล็กเป็นไม่กี่มิลลิเมตรแสดงให้เห็นว่าพื้นที่ทางกายวิภาคกลายเป็นใช้งานเมื่อคนนั้นจะมีสิ่งเร้าที่แตกต่างกันคล้ายกับคนที่พวกเขาจำได้ ร่วมกันทดลองดังกล่าวให้หลักฐานที่ว่าเมื่อคุณจำบางสิ่งบางอย่างอาจเป็นเพราะสมองของคุณได้ฟื้นขึ้นมาในรูปแบบของการกระตุ้นประสาท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทรงจำ

ส่วนระบบประสาทกลไกพื้นฐานของหน่วยความจำมีมากขึ้นจะถูกทำงานออก เมื่อคุณได้รับประสบการณ์ที่น่าสนใจเช่น
เข้าร่วมคอนเสิร์ตไฟเซลล์ประสาทของคุณในรูปแบบที่ด้วยกัน
จับภาพประสบการณ์ของคุณของคอนเสิร์ต สร้างความทรงจำคอนเสิร์ตต้องมีการเปลี่ยนแปลงการเชื่อมต่อระบบประสาทของคุณ
ที่จะช่วยให้คุณสามารถดึงความทรงจำในคอนเสิร์ต ใน อนาคต

เข้าใจทฤษฎีของหน่วยความจำ เราต้องการทั้งกระเป๋าและการดึงประสาท .
จัดเก็บความทรงจำในสมองไม่เหมือนการบันทึกไฟล์ในคอมพิวเตอร์ด้วย ซึ่งสามารถผลิตได้เต็มที่อีกครั้ง
บันทึกที่สร้างขึ้นในแบบเดิม การรับรู้จากประสบการณ์ของคุณ
คอนเสิร์ตแรกจับโดยประชากรประสาทในฮิปโปแคมปัสของคุณ พื้นที่สมอง ดังนั้นสิ่งสำคัญที่
ผู้ที่มีความเสียหายบางครั้งมันกลายเป็นไม่สามารถสร้างความทรงจำใหม่ใด ๆที่ทั้งหมด แต่
กระเป๋าถาวรแห่งความทรงจำคอนเสิร์ตต้องมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างส่วน
ภูมิภาคของเยื่อหุ้มสมองชั้นนอก , สมอง กระเป๋าในพื้นที่ทั้งสองเป็นคดีอื่นของการเรียนรู้ เช่น
อธิบายในส่วนถัดไป , ผลิตโดยการเปลี่ยนแปลงใน synaptic
การเชื่อมต่อระหว่างเซลล์ประสาทเรียกความทรงจำผลงานใหม่ในรูปแบบของการเป็นประชากรของเซลล์ประสาท สมมติว่ามีคนเริ่มพูดเรื่องอื่น
คอนเสิร์ตที่คล้ายกับหนึ่งที่คุณไป บางที
เพราะวงดนตรีที่เล่นชนิดเดียวกันของเพลง ข่าวคอนเสิร์ตใหม่อาจผลิต
รูปแบบยิง ๆประชากรเดียวกันประสาทที่เข้ารหัสในแง่มุมต่าง ๆ ของเก่า
คอนเสิร์ต สร้างรูปแบบใหม่ของการยิงจะสร้างกิจกรรมประสาทเพิ่มเติม โดยอาศัยการเชื่อมต่อ synaptic
อาจจะผลิตรูปแบบการยิงที่เป็นประมาณคล้ายกับประสบการณ์เดิม
. ที่ใช้ยิงลายประสาท ถือเป็นระลึกถึงความทรงจำ
หลายชนิดของการทดลองสนับสนุนสมมติฐานที่ว่า ความทรงจำ คือ กระบวนการทางสมองฉันได้กล่าวถึงกรณีเศร้า
คน ความเสียหายต่อสมองส่วนฮิปโปแคมปัสที่ไม่สามารถที่จะฟอร์ม
ความทรงจำ เมื่อคนที่มีสมองเสื่อม สูญเสียความทรงจําของการชันสูตรแสดง buildup ของ
โล่ที่ได้ทำลายการเชื่อมต่อประสาท สแกนสมองวัดการไหลของเลือดไปยังภูมิภาค
เป็นขนาดเล็กไม่กี่มิลลิเมตร แสดงสิ่งที่พื้นที่ที่จะใช้งานเมื่อมีคนเสนอ
กับสิ่งเร้าประเภทต่างๆคล้ายกับที่พวกเขาจำได้ ด้วยกัน การทดลองดังกล่าวให้
หลักฐานที่ว่าเมื่อคุณจำอะไรได้ เพราะสมองได้ฟื้นฟูรูปแบบ

ประสาทกระตุ้น