For me "globalization" always evoke

For me "globalization" always evoked the image of borderless flows—money, goods, and people moving unobstructed around the globe, forming a global society complete with a universal culture (based, I assumed, on largely American norms) and a universal business language (English, of course!). It was a utopian vision in which demographics, politics, and economics didn't figure, but it felt compelling—particularly the year I finished business school (1986) when the term "globalization" was as hot as, well, Chernobyl. My friends and I, replete with our shiny new MBAs, set off to our manufacturing, consulting, and banking jobs, dedicated to building the new global world of business.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับฉัน "โลกาภิวัตน์" เสมอ evoked ภาพไร้ขอบขนาดกระแส — เงิน สินค้า และคนที่ย้ายเน้นโลก เป็นสังคมโลกที่สมบูรณ์แบบ ด้วยวัฒนธรรมสากล (ตาม ฉันคาด ใหญ่อเมริกันบรรทัดฐาน) และภาษาธุรกิจสากล (ภาษาอังกฤษ หลักสูตร) มันเป็นวิสัยทัศน์กล่าวซึ่งประชากร การเมือง และเศรษฐศาสตร์ไม่ได้รูป แต่รู้สึกน่า — โดยเฉพาะอย่างยิ่งปีฉันเสร็จโรงเรียน (1986) เมื่อคำว่า "โลกาภิวัตน์" เป็นร้อน ดี โรง เพื่อนของฉันและฉัน ด้วย MBAs ใหม่ของเงา การปิดการผลิตของเรา ให้คำปรึกษา และธนาคารงาน การสร้างธุรกิจสากลโลกใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับผม "โลกาภิวัตน์" ปรากฏเสมอภาพของกระแสเงินที่ไร้พรมแดนสินค้าและคนที่ไม่มีอะไรขัดขวางการเคลื่อนย้ายทั่วโลกกลายเป็นสังคมโลกที่สมบูรณ์แบบด้วยวัฒนธรรมสากล (ตามผมถือว่าในบรรทัดฐานอเมริกันส่วนใหญ่) และ Business ภาษาสากล (อังกฤษ, แน่นอน!) มันเป็นวิสัยทัศน์ยูโทเปียที่ประชากรการเมืองและเศรษฐกิจไม่ได้คิด แต่มันให้ความรู้สึกที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปีที่ผมเรียนจบทางธุรกิจ (1986) เมื่อคำว่า "โลกาภิวัตน์" เป็นร้อนที่สุดเท่าที่จะดีเชอร์โนบิล เพื่อนของฉันและฉัน, ประกอบไปด้วย MBAs ใหม่ของเราเงาตั้งค่าออกไปการผลิตของเราให้คำปรึกษาและงานธนาคารมุ่งมั่นที่จะสร้างโลกใหม่ทั่วโลกของธุรกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับผม " โลกาภิวัตน์ " มักจะปรากฏภาพขอบไหลเงินสินค้า และผู้คนย้ายกว้างไกลทั่วโลก สร้างสังคมโลกที่สมบูรณ์กับวัฒนธรรมสากล ( ตาม ผมถือว่าในเกณฑ์ส่วนใหญ่ชาวอเมริกัน ) และภาษาธุรกิจสากล ( ภาษาอังกฤษ แน่นอน ! ) มันเป็นวิสัยทัศน์สังคมอุดมคติที่ประชากร การเมือง และเศรษฐกิจ ไม่ได้รูปแต่มันน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งปีผมจบโรงเรียนธุรกิจ ( 1986 ) เมื่อคำว่า " โลกาภิวัตน์ " เป็นร้อนเช่นกัน เชอร์โนบิล ผมและเพื่อนๆ เต็มไปด้วย MBAs ของเราเงาใหม่ ตั้งปิดการผลิต ของเราให้คำปรึกษาและงานธนาคาร , ทุ่มเทเพื่อการสร้างโลกใหม่ของธุรกิจ