3. Theoretical Framework and Evolut

3. Theoretical Framework and Evolution of Cross-border Economic Zones/
Regions
This section presents a comprehensive overview of the theoretical background and empirical evidences through an analysis of the literature. David Ricardo initially grounds classical international trade theory as so-called comparative advantage in 1817. He states that, other things being equal, a country tends to specialize in and exports those commodities of which it has maximum comparative cost advantage. Similarly the country’s imports will be of goods having relatively less comparative cost advantage (Sumitr and Worabuntoon 2004). Since then the international trade model has been evolving over time influenced by increasing complex factors and technological changes, which have given rise to emergent neo-classical international trade theories. Among others, Ohlin (1933) proposes resources and trade theory, in which trade occurs from the differences of resources between two countries. He states that a country will export goods that use its abundant factors intensively, and import goods that use its scarce factors intensively. In the two-factor case, he states a capital-abundant country will export the capital-intensive goods, while the labor-abundant country will export the labour-intensive goods. Tinbergen (1962) rationalizes the gravity
model that bilateral trade between any two countries is positively related to their economic sizes and negatively related to the relative trade costs between them. Krugman (1980) further conceives a home market effect, which is the tendency for large countries to be net exporters of goods with high transport costs and strong scale of production. Hanson and Xiang (2004) conducted empirical research on the home market effect and bilateral trade patterns. They found that in industries with very high transport costs the national market size determines national exports. For industries with moderately high transport costs, it is neighborhood market size that matters. In this instance, national market size plus market size in nearby countries determine national exports. To deepen insight on trade for development, Krugman, Obstfeld, and Melitz (2010) suggest a trade model on specific factors and income distribution focusing on three factors namely labor, capital, and territory. They state that a country having capital abundance and less land tends to produce more manufactured products, while a country with territory abundance tends to produce more food. Products and services to be traded are obtained from industries, which use different factors and resources in the production enhancing income distribution.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3. กรอบทฤษฎีและวิวัฒนาการของเขตเศรษฐกิจข้ามพรมแดน /ภูมิภาคส่วนนี้แสดงภาพรวมครอบคลุมพื้นหลังทฤษฎีและหลักฐานที่ประจักษ์ผ่านการวิเคราะห์วรรณคดี David Ricardo เริ่มจากทฤษฎีการค้าระหว่างประเทศที่คลาสสิกเป็นประโยชน์เรียกว่าเปรียบเทียบใน 1817 เขา ระบุว่า สิ่งอื่น ๆ กำลังเท่า ประเทศมีแนวโน้มที่ เชี่ยวชาญในการส่งออกสินค้าโภคภัณฑ์เหล่านั้นที่ได้ประโยชน์จากต้นทุนเปรียบเทียบสูงสุด ทำนองเดียวกัน ของประเทศนำเข้าจะเป็นสินค้าที่มีประโยชน์เปรียบเทียบต้นทุนค่อนข้างน้อย (สุมิตรและ Worabuntoon 2004) ตั้งแต่นั้น มีการการพัฒนาแบบจำลองการค้าระหว่างประเทศช่วงเวลาที่ผลมาจากการเพิ่มปัจจัยที่ซับซ้อนและการเปลี่ยนแปลงเทคโนโลยี ซึ่งได้กำหนดให้เพิ่มขึ้นทฤษฎีการค้าระหว่างประเทศนีโอคลาสสิกโผล่ออกมา หมู่คนอื่น ๆ Ohlin (1933) เสนอทรัพยากรและทฤษฎีทางการค้า การค้าเกิดขึ้นจากความแตกต่างของทรัพยากรระหว่างทั้งสองประเทศ เขาระบุว่า ประเทศจะส่งออกสินค้าที่ใช้ปัจจัยที่มีความอุดมสมบูรณ์ intensively และนำเข้าสินค้าที่ใช้ปัจจัยของแคลน intensively ในกรณีปัจจัยที่สอง เขาระบุประเทศทุนมากจะส่งออกสินค้า capital-intensive ขณะย้ายประเทศจะส่งออกสินค้าเร่งรัดแรง แรงโน้มถ่วงที่ rationalizes Tinbergen (1962) แบบว่า การค้าทวิภาคีระหว่างสองประเทศใด ๆ บวกกับขนาดของเศรษฐกิจ และส่งผลเสียที่เกี่ยวข้องกับต้นทุนสัมพันธ์ทางการค้าระหว่าง Krugman (1980) เพิ่มเติม conceives ผลตลาดบ้าน ซึ่งเป็นแนวโน้มสำหรับประเทศใหญ่จะเป็นผู้ส่งออกสุทธิของสินค้าที่มีต้นทุนขนส่งสูงและแข็งแรงขนาดของการผลิต แฮนสันและเซียง (2004) ดำเนินการวิจัยรวมตลาดบ้านผลและรูปแบบการค้าทวิภาคี พวกเขาพบว่า ในอุตสาหกรรมมีต้นทุนขนส่งสูงมาก ขนาดตลาดแห่งชาติกำหนดส่งออกแห่งชาติ สำหรับอุตสาหกรรมที่มีต้นทุนการขนส่งค่อนข้างสูง ได้ขนาดตลาดย่านที่สำคัญ ในกรณีเช่นนี้ ตลาดชาติขนาดบวกขนาดตลาดในประเทศใกล้เคียงกำหนดส่งออกแห่งชาติ อย่างลึกซึ้งเข้าใจในทางการค้าพัฒนา Krugman, Obstfeld และ Melitz (2010) แนะนำแบบค้าปัจจัยเฉพาะและการกระจายรายได้ที่เน้นปัจจัยสามประการได้แก่แรงงาน เงินทุน และเขต พวกเขารัฐที่ประเทศที่มีทุนมากมาย และที่ดินน้อยมีแนวโน้มในการ ผลิตยิ่งผลิตผลิตภัณฑ์ ในขณะที่ประเทศ มีความอุดมสมบูรณ์ของดินแดนมีแนวโน้มในการ ผลิตอาหารมากขึ้น ผลิตภัณฑ์และบริการที่ซื้อขายจะได้รับจากอุตสาหกรรม ซึ่งใช้ปัจจัยและทรัพยากรในการผลิตสร้างรายได้กระจาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3. กรอบทฤษฎีและวิวัฒนาการของเขตเศรษฐกิจข้ามพรมแดน / ภูมิภาคในส่วนนี้จะนำเสนอภาพรวมที่ครอบคลุมของพื้นหลังทางทฤษฎีและหลักฐานเชิงประจักษ์ผ่านการวิเคราะห์ของวรรณกรรมที่ เดวิดริคาร์โด้บริเวณตอนแรกทฤษฎีการค้าระหว่างประเทศเป็นคลาสสิกได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบที่เรียกว่าใน 1,817 เขากล่าวว่าสิ่งอื่น ๆ เหมือนกันประเทศที่มีแนวโน้มที่จะมีความเชี่ยวชาญในการส่งออกสินค้าและผู้ที่มีความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบค่าใช้จ่ายสูงสุด ในทำนองเดียวกันการนำเข้าของประเทศจะเป็นสินค้าที่มีความได้เปรียบด้านต้นทุนการเปรียบเทียบน้อย (สุมิตรและ Worabuntoon 2004) ตั้งแต่นั้นมารูปแบบการค้าระหว่างประเทศได้รับการพัฒนาในช่วงเวลาที่ได้รับอิทธิพลจากปัจจัยการเพิ่มความซับซ้อนและการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีซึ่งได้ก่อให้เกิดการฉุกเฉินนีโอคลาสสิคทฤษฎีการค้าระหว่างประเทศ ท่ามกลางคนอื่น ๆ โอห์ลิน (1933) เสนอทรัพยากรและทฤษฎีการค้าในการค้าที่เกิดขึ้นจากความแตกต่างของทรัพยากรระหว่างสองประเทศ เขากล่าวว่าประเทศที่จะส่งออกสินค้าที่ใช้ปัจจัยที่อุดมสมบูรณ์อย่างหนาแน่นและนำเข้าสินค้าที่ใช้ปัจจัยที่หายากของมันอย่างหนาแน่น ในกรณีที่สองปัจจัยเขากล่าวเป็นประเทศที่อุดมสมบูรณ์ทุนจะส่งออกสินค้าทุนมากในขณะที่ประเทศที่ใช้แรงงานที่อุดมสมบูรณ์จะส่งออกสินค้าที่ใช้แรงงานเข้มข้น เบอร์เกน (1962) rationalizes แรงโน้มถ่วงรูปแบบที่การค้าทวิภาคีระหว่างสองประเทศมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับขนาดเศรษฐกิจของพวกเขาและความสัมพันธ์ทางลบกับค่าใช้จ่ายในการค้าที่สัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ครุกแมน (1980) ตั้งครรภ์ต่อไปผลตลาดบ้านซึ่งเป็นแนวโน้มสำหรับประเทศที่มีขนาดใหญ่จะเป็นผู้ส่งออกสุทธิของสินค้าที่มีต้นทุนการขนส่งสูงและขนาดที่แข็งแกร่งของการผลิต แฮนสันและเซียง (2004) ดำเนินการวิจัยเชิงประจักษ์ในตลาดบ้านผลและรูปแบบการค้าทวิภาคี พวกเขาพบว่าในอุตสาหกรรมที่มีต้นทุนการขนส่งที่สูงมากขนาดของตลาดแห่งชาติกำหนดการส่งออกแห่งชาติ สำหรับอุตสาหกรรมที่มีต้นทุนการขนส่งสูงปานกลางก็คือขนาดของตลาดบ้านใกล้เรือนเคียงที่เรื่อง ในกรณีนี้ขนาดตลาดระดับชาติขนาดบวกการตลาดในประเทศใกล้เคียงตรวจสอบการส่งออกแห่งชาติ ความเข้าใจที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้นเกี่ยวกับการค้าสำหรับการพัฒนาครุกแมน Obstfeld และ Melitz (2010) แสดงให้เห็นรูปแบบการค้ากับปัจจัยที่เฉพาะเจาะจงและการกระจายรายได้มุ่งเน้นไปที่ปัจจัยที่สามคือแรงงานทุนและดินแดน พวกเขากล่าวว่าประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์และที่ดินทุนน้อยมีแนวโน้มที่จะผลิตสินค้าที่ผลิตขึ้นในขณะที่ประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์ในดินแดนมีแนวโน้มที่จะผลิตอาหารมากขึ้น สินค้าและบริการที่จะซื้อขายจะได้รับจากอุตสาหกรรมที่ใช้ปัจจัยที่แตกต่างกันและทรัพยากรในการผลิตการเสริมสร้างการกระจายรายได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 . กรอบทฤษฎีและวิวัฒนาการของข้ามพรมแดนภูมิภาคเขตเศรษฐกิจ /

ส่วนนี้นำเสนอภาพรวมที่ครอบคลุมของพื้นหลังของทฤษฎีและหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ผ่านการวิเคราะห์วรรณคดี เดวิด ริคาร์โด เริ่มแรกสนามทฤษฎีการค้าระหว่างประเทศแบบคลาสสิกเป็นความได้เปรียบที่เรียกว่าใน 1817 . เขาระบุว่า สิ่งอื่น ๆ เท่าเทียมกันประเทศมีแนวโน้มที่จะมีความเชี่ยวชาญในการส่งออกสินค้าของผู้ที่ได้ประโยชน์จากต้นทุนการเปรียบเทียบสูงสุด ในการนำเข้าของประเทศจะเป็นสินค้าที่มีต้นทุนเปรียบเทียบประโยชน์ค่อนข้างน้อย ( sumitr และ worabuntoon 2004 ) ตั้งแต่นั้นมารูปแบบการค้าระหว่างประเทศได้รับการพัฒนาตลอดเวลา โดยได้รับอิทธิพลจากการเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อนและปัจจัยเทคโนโลยีซึ่งได้ให้สูงขึ้นเพื่อฉุกเฉินนีโอคลาสสิกการค้าระหว่างประเทศทฤษฎี ในหมู่ผู้อื่น โอลิน ( 1933 ) ได้เสนอทฤษฎีทรัพยากร และการค้า ซึ่งการค้าเกิดขึ้นจากความแตกต่างของทรัพยากรระหว่างสองประเทศ เขากล่าวว่าประเทศจะส่งออกสินค้าที่ใช้ปัจจัยอย่างมากมาย และสินค้าที่ใช้ปัจจัยนำเข้าของหายากอย่าง ชัดเจน ในปัจจัยที่สองกรณีเขาระบุทุนมากมาย ประเทศจะส่งออกสินค้าทุนและแรงงานมากมาย ประเทศจะส่งออกแรงงาน สินค้า ทินเบอร์เกน ( 1962 ) rationalizes แรงโน้มถ่วง
รุ่นที่การค้าทวิภาคีระหว่างสองประเทศมีความสัมพันธ์กับขนาดเศรษฐกิจของพวกเขาและความสัมพันธ์กับญาติค้าต้นทุนระหว่างพวกเขาครุกแมน ( 1980 ) ต่อไปใจมีบุตรตลาดบ้านผล ซึ่งเป็น 2 ประเทศใหญ่เป็นผู้ส่งออกสุทธิของสินค้าที่มีต้นทุนการขนส่งสูงและระดับที่แข็งแกร่งของการผลิต แฮนสันและเซียง ( 2004 ) และการวิจัยเชิงประจักษ์ในตลาดบ้านผลและรูปแบบการค้าแบบทวิภาคีพวกเขาพบว่า ในอุตสาหกรรมที่มีต้นทุนการขนส่งสูงมาก ตลาดแห่งชาติขนาดกำหนดส่งออกแห่งชาติ สำหรับอุตสาหกรรมที่มีต้นทุนการขนส่งสูง ปานกลาง เป็นชุมชนขนาดของตลาดที่สำคัญ ในตัวอย่างนี้ ชาติ ตลาดขนาดบวกขนาดตลาดในประเทศใกล้เคียงตรวจสอบการส่งออกแห่งชาติ ลึกลึกในการค้าเพื่อการพัฒนา obstfeld ครุกแมน , , ,melitz ( 2010 ) และแนะนำรูปแบบการค้าและการกระจายรายได้ โดยเฉพาะปัจจัย 3 ปัจจัย คือ แรงงาน ทุน และดินแดน ที่ระบุว่าเป็นประเทศที่มีความอุดมสมบูรณ์ ทุนและที่ดินน้อยมีแนวโน้มที่จะผลิตสินค้าที่ผลิต ในขณะที่ประเทศที่มีดินแดนอุดมสมบูรณ์ มีแนวโน้มที่จะผลิตอาหารมากขึ้น ผลิตภัณฑ์และบริการต่างๆที่จะซื้อขายได้จากอุตสาหกรรมปัจจัยต่าง ๆที่ใช้ทรัพยากรในการผลิต และการกระจายรายได้ .