ΔO2Hb decreased significantly less

ΔO2Hb decreased significantly less with exercise intensity in T1D-I compared with that in CON-I, whereas no intergroup differences were observed between T1D-A and CON-A (Fig. 1 and Table 3).
ΔHHb increased significantly in T1D-I, T1D-A, CON-I, and CON-A throughout the exercise test (Fig. 1 and Table 3). However, the levels of ΔHHb and the increase in ΔHHb were lower in T1D-I compared with those in CON-I (Table 3), particularly at exercise intensities above 60% of V˙O2max (Fig. 1). In contrast, there were no differences in ΔHHb levels and changes between T1D-A and CON-A (Table 3).
Back to Top | Article Outline
Factors able to shift the O2Hb dissociation curve.
HbA1c concentrations were significantly higher in T1D-I compared with those in both CON-I and T1D-A (Table 1).
There were no differences in erythrocyte 2,3-DPG levels and pH during exercise between patients with type 1 diabetes and their respective control groups (Table 2). PaCO2 was higher in T1D-I compared with that in CON-I (Table 2).
In all the previous results sections, we found the same results when females were excluded from statistical analyses. In addition, the use of absolute work rates instead of relative intensity levels for the exercise effect in the mixed models did not change the results’ sense (Table 3).
Back to Top | Article Outline
DISCUSSION
We found that patients with inadequate glycemic control but without any clinically detectable vascular complications displayed impaired aerobic capacity as well as reduction in blood volume and dramatic impairment in HHb increase in active skeletal muscles during intense exercise. However, regardless of their HbA1c levels, patients with type 1 diabetes had adequate CaO2. These results seem all the more relevant, given that this is the first in vivo study to assess all steps from O2 delivery to release in the skeletal muscle during maximal exercise in patients with type 1 diabetes. In addition, the patients were divided into two groups having distinct levels of HbA1c and all were free from clinical micro- and macroangiopathy. Another noteworthy feature of this study lies in the care taken to closely match each patient with a healthy control, taking into account the usual demographic data as well as the exact levels of physical activity (7-d accelerometry) (34). Regular physical activity is one of the major determinants of V˙O2max (21,22) and thus could explain some discrepancies regarding aerobic fitness and type 1 diabetes reported in previous literature.
Back to Top | Article Outline
Aerobic fitness.
Despite being relatively physically active (average of 41.3 ± 23.4 min of moderate to vigorous activities per day), the poorly controlled patients included in our study displayed a level of aerobic fitness (V˙O2max = 34.6 ± 7.2 mL·kg−1·min−1) corresponding to levels usually observed in sedentary subjects (3), suggesting increased risk for cardiovascular diseases (2). In our study, the lower aerobic fitness in poorly controlled patients with type 1 diabetes compared with healthy controls is consistent with several studies in the literature (5,30), in which some patients undoubtedly suffered from micro- and macrovascular complications (30). Thus, besides the indirect effect of HbA1c on aerobic fitness through the presence of chronic hyperglycemia-induced complications, our results raise the possibility of a direct effect of HbA1c levels on V˙O2max. The mechanisms underlying this direct relation may involve muscle O2 delivery (including arterial O2 transport and muscle blood perfusion) and/or O2 release to muscles, which are two main determinants of V˙O2max (6,37).
Back to Top | Article Outline
Arterial O2 transport.
Arterial O2 transport is dependent on two key factors. The first is the ability of the lungs to oxygenate the blood as it passes through the pulmonary capillary network. In the current study, this was reflected by the O2 content of arterialized blood (27). O2 transport also depends on cardiac output, which is determined by the product of stroke volume (as reflected by O2 pulse) and HR. We observed that arterial O2 transport capacity was comparable in poorly controlled patients with type 1 diabetes and their healthy controls. This finding suggests that, in patients with type 1 diabetes but free from clinically detectable microangiopathy, the increase in pulmonary capillary blood flow and alveolar–capillary diffusion induced by high-intensity exercise does not highlight any limitation in lung function. In agreement with our results, Wanke et al. (38) showed that patients with type 1 diabetes, in the absence of overt pulmonary disease, have a normal alveolar–arterial O2 gradient at comparable power outputs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ΔO2Hb ลดลงอย่างมีนัยสำคัญน้อยกับการเต้นใน T1D-ผมเปรียบเทียบกับในคอน-,ในขณะที่ความแตกต่างไม่ intergroup สุภัคระหว่าง T1D-A และ CON A (Fig. 1 และตารางที่ 3)ΔHHb เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน T1D-ฉัน T1D A แอร์-, และคอนผ่านการทดสอบการออกกำลังกาย (Fig. 1 และตารางที่ 3) อย่างไรก็ตาม ระดับการเพิ่มขึ้นของ ΔHHb และ ΔHHb ได้ต่ำกว่าใน T1D-ผมเทียบกับในคอน-ฉัน (ตาราง 3), โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ปลดปล่อยก๊าซออกกำลังกายข้าง 60% ของ V˙O2max (Fig. 1) ในทางตรงกันข้าม มีไม่มีความแตกต่างในระดับ ΔHHb และการเปลี่ยนแปลงระหว่าง T1D-A และ A คอน (ตาราง 3)กลับสู่ด้านบน | บทความเค้าปัจจัยที่สามารถโยนโค้ง dissociation O2Hbความเข้มข้นของ HbA1c สูงมากใน T1D-ผมเทียบกับในคอนทั้งสอง-ผมและ T1D A (ตาราง 1)มีไม่มีความแตกต่างในระดับของเม็ดเลือดแดง 2,3 DPG และค่า pH ในระหว่างออกกำลังกายระหว่างผู้ป่วยที่ มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 และกลุ่มของพวกเขาเกี่ยวข้องควบคุม (ตารางที่ 2) PaCO2 สูงกว่า T1D-ผมเปรียบเทียบกับในคอน-ฉัน (ตารางที่ 2)ในส่วนทั้งหมดก่อนหน้านี้ผลลัพธ์ เราพบผลลัพธ์เดียวเมื่อฉันถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ทางสถิติ การใช้งานแน่นอนราคาแทนระดับความเข้มสัมพัทธ์สำหรับผลการออกกำลังกายในรูปแบบผสมได้ไม่เปลี่ยนแปลงความรู้สึกของผลลัพธ์ (ตาราง 3)กลับสู่ด้านบน | บทความเค้าสนทนาเราพบว่า ผู้ป่วยควบคุม glycemic ไม่เพียงพอ แต่ไม่ มีการแทรกซ้อนของหลอดเลือดการตรวจทางคลินิกแสดงความบกพร่องทางด้านกำลังเต้นแอโรบิกตลอดจนลดปริมาณเลือดและผลอย่างใน HHb เพิ่มกล้ามเนื้ออีกที่ใช้งานอยู่ในระหว่างการออกกำลังกายที่รุนแรง อย่างไรก็ตาม โดยไม่คำนึงถึงระดับของ HbA1c ผู้ป่วยที่ มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 มี CaO2 เพียงพอ ผลลัพธ์เหล่านี้ดูเหมือนว่า ทั้งหมดเกี่ยวข้อง ให้ที่ นี้เป็นการศึกษาในสัตว์ทดลองครั้งแรกเพื่อประเมินขั้นตอนทั้งหมดจากการจัดส่ง O2 ไปปล่อยในกล้ามเนื้ออีกในระหว่างการออกกำลังกายสูงสุดในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานชนิด 1 นอกจากนี้ ผู้ป่วยถูกแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มมีความแตกต่างระดับของ HbA1c และทั้งหมดได้ฟรีจากคลินิกไมโครและ macroangiopathy อื่นคุณลักษณะสำคัญของการศึกษานี้อยู่ในความดูแลที่ดำเนินไปอย่างใกล้ชิดตรงกับแต่ละผู้ป่วยควบคุมสุขภาพ คำนึงถึงประชากรปกติเป็นระดับแน่นอนของกิจกรรมทางกายภาพ (7 d accelerometry) (34) กิจกรรมทางกายภาพปกติเป็นหนึ่งของดีเทอร์มิแนนต์หลักของ V˙O2max (21,22) จึงไม่สามารถอธิบายความขัดแย้งบางอย่างเกี่ยวกับการออกกำลังกายเต้นแอโรบิก และพิมพ์รายงานในวรรณคดีก่อนหน้านี้โรคเบาหวาน 1กลับสู่ด้านบน | บทความเค้าออกกำลังกายเต้นแอโรบิกแม้มีการใช้งานค่อนข้างจริง (เฉลี่ย 41.3 ± 23.4 หมิปานกลางกิจกรรมคึกคักต่อวัน), ผู้ป่วยไม่ดีควบคุมที่รวมอยู่ในการศึกษาของเราแสดงระดับของการออกกำลังกายแอโรบิก (V˙O2max = mL·kg−1·min−1 ± 7.2 34.6) ที่สอดคล้องกับระดับมักจะพบในเรื่องแย่ ๆ (3), การแนะนำเพิ่มความเสี่ยงสำหรับโรคหัวใจและหลอดเลือด (2) ในการศึกษาของเรา ออกกำลังกายแอโรบิกต่ำในผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เปรียบเทียบกับการควบคุมสุขภาพงานควบคุมได้สอดคล้องกับการศึกษาหลายในวรรณคดี (5,30), ซึ่งผู้ป่วยบางอย่างไม่ต้องสงสัยรับความเดือดร้อนจากไมโครและ macrovascular ภาวะแทรกซ้อน (30) ดังนั้น นอกจากผลทางอ้อมของ HbA1c ในฟิตเนสแอโรบิกผ่านของภาวะแทรกซ้อนเรื้อรังทำให้เกิด hyperglycemia ผลของเราเพิ่มความเป็นไปได้ของผลกระทบโดยตรงของระดับ HbA1c ใน V˙O2max กลไกต้นแบบความสัมพันธ์ตรงนี้อาจเกี่ยวข้องกับ (รวมต้ว O2 ขนและกล้ามเนื้อเลือดการกำซาบ) จัดกล้ามเนื้อ O2 หรือ O2 ปล่อยให้กล้ามเนื้อ ที่สองดีเทอร์มิแนนต์หลักของ V˙O2max (6,37)กลับสู่ด้านบน | บทความเค้าขนส่ง O2 ต้วขนส่ง O2 ต้วจะขึ้นอยู่กับสองปัจจัยสำคัญ แรกคือ ความสามารถของปอด oxygenate เลือดผ่านเครือข่ายเส้นเลือดฝอยที่ระบบทางเดินหายใจ ในการศึกษาปัจจุบัน นี้ถูกสะท้อน โดยเนื้อหา O2 เลือด arterialized (27) ขนส่ง O2 ยังขึ้นอยู่กับผลผลิตที่หัวใจ ซึ่งเป็นไปตามผลิตภัณฑ์ของจังหวะระดับเสียง (เป็นประจำ โดย O2 ชีพจร) และ HR เราสังเกตว่า กำลังขนส่ง O2 ต้วถูกเปรียบเทียบในผู้ป่วยที่ควบคุมไม่ดีกับโรคเบาหวานชนิดที่ 1 และควบคุมสุขภาพของตน ค้นหานี้แนะนำว่า ในผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวาน 1 พิมพ์ แต่ฟรีจากทางคลินิกตรวจ microangiopathy เพิ่มการไหลเวียนของเส้นเลือดฝอยเลือดระบบทางเดินหายใจ และหลอดเลือดฝอย – เสียงแพร่เกิดจากกายความเข้มสูงเน้นมีข้อจำกัดในการทำงานของปอด ยังคงผลของเรา Wanke et al. (38) พบว่า ผู้ป่วยที่ มีโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ของแจ่มแจ้งโรคระบบทางเดินหายใจ มี O2 ไล่เสียง – ต้วปกติแสดงผลพลังงานเทียบเท่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ΔO2Hbลดลงอย่างมีนัยสำคัญที่มีความรุนแรงน้อยกว่าการออกกำลังกายใน T1D-I เมื่อเทียบกับที่ใน CON-I ในขณะที่ไม่มีความแตกต่างระหว่างกลุ่มถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง T1D-CON และ-A (รูปที่. 1 และตารางที่ 3).
ΔHHbเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน T1D-I, T1D-A, CON-I และ CON-ตลอดการทดสอบการออกกำลังกาย (รูป. 1 และตารางที่ 3) อย่างไรก็ตามระดับของΔHHbและเพิ่มขึ้นในΔHHbต่ำใน T1D-I เมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ใน CON-I (ตารางที่ 3) โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ความเข้มของการออกกำลังกายสูงกว่า 60% ของ VO2max (รูปที่ 1). ในทางตรงกันข้ามมีความแตกต่างในระดับΔHHbและการเปลี่ยนแปลงระหว่าง T1D-CON และ-A (ตารางที่ 3).
กลับไปด้านบน | Outline บทความ
. ปัจจัยที่มีความสามารถในการเปลี่ยนเส้นโค้งการแยกตัวออก O2Hb
ความเข้มข้น HbA1c อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นใน T1D-I เทียบ กับผู้ที่อยู่ในทั้งสอง CON-I และ T1D-A (ตารางที่ 1).
มีความแตกต่างกันในเม็ดเลือดแดงระดับ 2,3-DPG และค่า pH ระหว่างการออกกำลังกายระหว่างผู้ป่วยที่มีโรคเบาหวานประเภท 1 และกลุ่มควบคุมตามลำดับ (ตารางที่ 2) PaCO2 สูงใน T1D-I เมื่อเทียบกับที่ใน CON-I (ตารางที่ 2).
ในทุกส่วนผลก่อนหน้านี้เราพบว่าผลเดียวกันเมื่อผู้หญิงได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ทางสถิติ นอกจากนี้การใช้อัตราการทำงานที่แน่นอนแทนระดับความเข้มของญาติสำหรับผลการออกกำลังกายในรูปแบบผสมไม่ได้เปลี่ยนแปลงความรู้สึกผล '(ตารางที่ 3).
กลับไปด้านบน | Outline บทความ
อภิปราย
เราพบว่าผู้ป่วยที่มีการควบคุมระดับน้ำตาลไม่เพียงพอ แต่ ไม่มีภาวะแทรกซ้อนใด ๆ ที่ตรวจพบหลอดเลือดทางคลินิกแสดงความจุแอโรบิกบกพร่องเช่นเดียวกับการลดลงของปริมาณเลือดและการด้อยค่าอย่างมากในการเพิ่ม HHB ในกล้ามเนื้อโครงร่างที่ใช้งานในระหว่างการออกกำลังกายที่รุนแรง แต่ไม่คำนึงถึงระดับ HbA1c ของพวกเขา, ผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 มี CaO2 เพียงพอ ผลเหล่านี้ดูเหมือนทั้งหมดที่เกี่ยวข้องมากขึ้นให้ที่นี่เป็นครั้งแรกในการศึกษาร่างกายเพื่อประเมินทุกขั้นตอนจากการส่งมอบ O2 ที่จะปล่อยในกล้ามเนื้อโครงร่างระหว่างการออกกำลังกายสูงสุดในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 1 นอกจากนี้ผู้ป่วยที่ถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มมีระดับที่แตกต่างของค่า HbA1c และเป็นอิสระจากไมโครคลินิกและ Macroangiopathy อีกคุณสมบัติที่สำคัญของการศึกษาครั้งนี้อยู่ในความดูแลอย่างใกล้ชิดนำไปตรงกับผู้ป่วยแต่ละรายที่มีการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพโดยคำนึงถึงข้อมูลประชากรตามปกติเช่นเดียวกับระดับที่แน่นอนของการออกกำลังกาย (7-D accelerometry) (34) ออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเป็นหนึ่งในปัจจัยที่สำคัญของ VO2max (21,22) และดังนั้นจึงสามารถอธิบายความแตกต่างบางประการเกี่ยวกับการออกกำลังกายแอโรบิกและโรคเบาหวานประเภท 1 รายงานในวรรณคดีที่ก่อนหน้านี้.
กลับไปด้านบน | Outline บทความ
ออกกำลังกายแอโรบิก.
แม้จะเป็นที่ค่อนข้างใช้งานทางร่างกาย (เฉลี่ย 41.3 ± 23.4 นาทีปานกลางถึงกิจกรรมแข็งแรงต่อวัน), ผู้ป่วยที่ควบคุมไม่ดีรวมอยู่ในการศึกษาของเราแสดงระดับของการออกกำลังกายแอโรบิก (VO2max = 34.6 ± 7.2 มิลลิลิตร·กิโลกรัม 1 ·นาที 1) สอดคล้องกับ ระดับมักจะพบในคนอยู่ประจำ (3) ชี้ให้เห็นความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นสำหรับโรคหัวใจและหลอดเลือด (2) ในการศึกษาของเราออกกำลังกายแอโรบิกที่ลดลงในผู้ป่วยที่ควบคุมไม่ดีที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 1 เมื่อเทียบกับการควบคุมที่มีสุขภาพดีมีความสอดคล้องกับการศึกษาหลายในวรรณคดี (5,30) ซึ่งในผู้ป่วยบางอย่างไม่ต้องสงสัยรับความเดือดร้อนจากไมโครและภาวะแทรกซ้อนที่หลอดเลือดใหญ่ (30) ดังนั้นนอกเหนือจากผลกระทบทางอ้อมของ HbA1c ในการออกกำลังกายแอโรบิกผ่านการปรากฏตัวของภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นน้ำตาลในเลือดสูงเรื้อรังผลของเราเพิ่มความเป็นไปได้ของผลกระทบโดยตรงของระดับ HbA1c ใน VO2max กลไกพื้นฐานนี้ความสัมพันธ์โดยตรงอาจเกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อส่ง O2 (รวมทั้งการขนส่งของหลอดเลือด O2 และกล้ามเนื้อปะเลือด) และ / หรือ O2 ปล่อยไปยังกล้ามเนื้อซึ่งเป็นสองปัจจัยหลักของ VO2max (6,37).
กลับไปด้านบน | Outline บทความ
การขนส่ง Arterial O2.
ขนส่ง Arterial O2 จะขึ้นอยู่กับสองปัจจัยสำคัญ ครั้งแรกคือความสามารถของปอดไปยังออกซิเจนในเลือดขณะที่มันผ่านเครือข่ายเส้นเลือดฝอยในปอด ในการศึกษาในปัจจุบันนี้ได้สะท้อนให้เห็นโดยเนื้อหา O2 เลือด arterialized (27) การขนส่ง O2 ยังขึ้นอยู่กับการส่งออกการเต้นของหัวใจซึ่งจะถูกกำหนดโดยผลิตภัณฑ์ของปริมาณจังหวะ (ที่แสดงโดยชีพจร O2) และทรัพยากรบุคคล เราสังเกตเห็นว่าเส้นเลือด O2 กำลังการผลิตการขนส่งเมื่อเปรียบเทียบในผู้ป่วยที่ควบคุมไม่ดีที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 1 และการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพของพวกเขา การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าในผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 1 แต่เป็นอิสระจาก Microangiopathy ตรวจพบทางการแพทย์เพิ่มขึ้นในการไหลเวียนของเลือดฝอยในปอดและการกระจายถุง-เส้นเลือดฝอยที่เกิดจากการออกกำลังกายความเข้มสูงไม่เน้นข้อ จำกัด ใด ๆ ในการทำงานของปอด ในข้อตกลงกับผลของเรา, Wanke และคณะ (38) พบว่าผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 1 ในกรณีที่ไม่มีโรคปอดแจ่มแจ้งมีถุง-เส้นเลือดลาด O2 ปกติที่เอาท์พุทอำนาจเทียบเคียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Δ o2hb ลดลงอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าการออกกำลังกายความเข้มใน t1d-i เทียบกับที่ใน con-i ในขณะที่ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม และระหว่าง t1d-a con-a ( รูปที่ 1 และตารางที่ 3 )
Δ hhb เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน t1d-i t1d-a con-i , , , และ con-a ตลอดการออกกำลังกายทดสอบ ( ภาพที่ 1 และ ตารางที่ 3 ) อย่างไรก็ตามระดับของΔ hhb และเพิ่มΔ hhb ต่ำใน t1d-i เปรียบเทียบกับ con-i ( ตารางที่ 3 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ความเข้มของการออกกำลังกายสูงกว่า 60 % V ˙ o2max ( รูปที่ 1 ) ในทางตรงกันข้าม พบว่า ไม่มีความแตกต่างกัน Δ hhb ระดับและการเปลี่ยนแปลงระหว่าง t1d-a และ con-a ( ตารางที่ 3 ) .
หน้าหลัง | บทความเค้าโครง
ปัจจัยที่สามารถเปลี่ยน o2hb
การเข้าโค้ง1 ) ความเข้มข้นสูงกว่าใน t1d-i เปรียบเทียบกับทั้งในและ con-i t1d-a ( ตารางที่ 1 ) .
ไม่มีความแตกต่างในเม็ดเลือดแดง 2,3-dpg ระดับ pH ระหว่างการออกกำลังกายระหว่างผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 1 และกลุ่มควบคุมของตน ( ตารางที่ 2 ) paco2 สูงกว่า t1d-i เทียบกับที่ใน con-i ( ตารางที่ 2 ) .
ในผลลัพธ์ก่อนหน้าส่วนเราพบผลลัพธ์เดียวกันเมื่อผู้หญิงได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ทางสถิติ นอกจากนี้ การใช้อัตรางานแน่นอนแทนของระดับความเข้มสัมพัทธ์สำหรับการออกกำลังกายผลกระทบในรูปแบบผสมไม่ได้เปลี่ยนผล ' ความรู้สึก ( ตารางที่ 3 ) .
หน้าหลัง | ร่าง

บทความ อภิปรายเราพบว่าผู้ป่วยที่มีการควบคุมระดับน้ำตาลไม่เพียงพอแต่ไม่มีภาวะแทรกซ้อนใด ๆทางการแพทย์ได้แสดงหลอดเลือดระบบหายใจบกพร่อง รวมทั้งลดปริมาณเลือดและน่าทึ่งบกพร่องใน hhb เพิ่มกล้ามเนื้อโครงกระดูกอยู่ในระหว่างการออกกำลังกายที่รุนแรง . อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าระดับ ใช้ยาของผู้ป่วยโรคเบาหวานชนิดที่ 1 มี cao2 อย่างเพียงพอผลลัพธ์เหล่านี้ดูเหมือนทั้งหมดเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้อง ระบุว่า นี่เป็นครั้งแรกที่ฤทธิ์ในการศึกษาเพื่อประเมินทุกขั้นตอนจาก O2 ส่งมอบไปปล่อยในกล้ามเนื้อโครงร่างระหว่างสูงสุดการออกกำลังกายในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 1 . นอกจากนี้ ผู้ป่วยถูกแบ่งออกเป็นสองกลุ่มที่มีระดับผลแตกต่างกันและทั้งหมดได้ฟรีจากคลินิกขนาดเล็กและ macroangiopathy .อีกคุณสมบัติที่สำคัญของการศึกษานี้อยู่ในการดูแลอย่างใกล้ชิดตรงกับผู้ป่วยแต่ละตัวด้วยการควบคุมสุขภาพ ถ่ายลงในบัญชีปกติ ข้อมูลส่วนบุคคล ตลอดจนระดับที่แน่นอนของกิจกรรมทางกาย ( 7-d accelerometry ) ( 34 ) กิจกรรมทางกายที่ปกติเป็นปัจจัยสําคัญของ V ˙ o2max ( 21