Scientists were interested in how p

Scientists were interested in how plants respond to light; if plants don’t have eyes, how do they sense where light is and which way they should grow? It is a common observation that plants grow toward light, but for a long time no one knew why.

One of the first people to experiment with this concept was Charles Darwin, who along with his son, Francis, was interested in figuring out how plants respond to stimuli (in this case, light). They noticed that coleoptiles, which are sheaths that protect grass stems as they germinate, bend toward light. They tried covering the coleoptile with foil and found that when covered, the coleoptile didn’t bend. When uncovered, it bent again! From this the Darwins concluded that the tip of the grass coleoptile senses light.

Even though it doesn’t seem very exciting now, in the 1800s this was just as scandalous as Lady Gaga’s meat dress. The idea that plants could do something as brilliant as respond to their environment was shocking in an age when Man was exerting control on all things wild.

Later work by another scientist, Frits Went, determined that the signal responsible for bending toward light was a mobile chemical, and Went went ahead and gave it the name auxin. These days, auxin is sometimes referred to by its chemical name, indoleacetic acid (IAA).

Auxin does a couple different things in a plant, but its main role is to work with another type of hormone (cytokinins) to stimulate elongation of stems. If auxin is helping cells elongate, it is likely found in a place where a lot of new cells are forming. Where would that be? The shoot apical meristem, of course! The shoot apical meristem is a major source of auxin, but not the only one. Developing seeds also produce auxin, which leads to fruit development. When fruits such as tomatoes are grown inside greenhouses where there are no insect pollinators, synthetic auxins are used to help fruits develop normally.

Another commercial use of auxin is in the vegetative propagation of plants from cuttings. Instead of planting seeds, people can grow some plants by just cutting a leaf or stem; spraying the detached leaf or stem with auxin induces root production, and a whole new plant is formed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักวิทยาศาสตร์ที่สนใจในวิธีการตอบสนองของพืชแสง ถ้าพืชไม่มีตา วิธีทำพวกเขารู้สึกแสงอยู่และวิธีที่พวกเขาควรเติบโต สังเกตทั่วไปที่ให้พืชเติบโตแสง แต่เป็นเวลานานไม่มีใครรู้ว่าทำไมได้ ท่านแรกทดลองใช้แนวคิดนี้คือชาร์ลส์ดาร์วิน ผู้พร้อม ด้วยบุตรชาย Francis สนใจในการหาวิธีพืชตอบสนองต่อสิ่งเร้า (ในกรณีนี้ แสง) พวกเขาสังเกตเห็นว่า coleoptiles ซึ่งมี sheaths ที่ป้องกันลำต้นหญ้าจะงอก โค้งแสง พวกเขาพยายามครอบคลุม coleoptile ฟอยล์ และพบว่า เมื่อครอบคลุม ที่ coleoptile ไม่โค้งงอ เมื่อค้นพบ มันงออีกครั้ง จากนี้ Darwins ที่สรุปว่า ปลาย coleoptile หญ้ารู้สึกแสง แม้ว่าเหมือนไม่น่าตื่นเต้นมากในขณะนี้ ในศตวรรษที่ 19 นี้เป็นน่าอับอายเป็นเลดี้กาก้าแต่งกายเนื้อ ความคิดที่พืชสามารถทำบางสิ่งบางอย่างที่ยอดเยี่ยมขณะที่ตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมที่น่าตกใจในยุคเมื่อคนถูกพยายามควบคุมทุกสิ่งที่ป่า งานในภายหลัง โดยนักวิทยาศาสตร์อื่น Frits ไป กำหนดว่า สัญญาณรับผิดชอบการดัดแสงเคมีมือถือ และ Went ไปข้างหน้า และให้ออกซิชื่อ วันนี้ ออกซิบางครั้งอ้างถึง โดยมีชื่อทางเคมี กรด indoleacetic (IAA) ออกซิไม่คู่แตกต่างกันในพืช แต่บทบาทหลักคือการ ทำงานกับชนิดของฮอร์โมน (คลอโรฟิลล์) เพื่อกระตุ้นการยืดตัวของลำต้นอื่น ถ้าออกซิ ช่วยเซลล์ระยับ อาจมีพบในสถานที่การขึ้นรูปมากเซลล์ใหม่ ที่ที่จะเป็นอย่างไร การถ่ายภาพเนื้อเยื่อปลาย หลักสูตร ยิงเนื้อเยื่อปลายเป็นแหล่งสำคัญของออกซิน แต่ไม่เดียว เมล็ดที่กำลังพัฒนายังผลิตออกซิ ซึ่งนำไปสู่การพัฒนาผลไม้ เมื่อผลไม้เช่นมะเขือเทศที่ปลูกในโรงเรือนมีการถ่ายละอองเรณูไม่มีแมลง auxins สังเคราะห์จะใช้เพื่อช่วยพัฒนาโดยปกติผลไม้ ใช้ในเชิงพาณิชย์อีกออกซิอยู่ในการขยายพันธุ์ของพืชของพืชจากการตัด แทนการปลูกเมล็ดพันธุ์ คนสามารถปลูกพืชบางอย่าง โดยเพียงแค่ตัดใบหรือก้าน ฉีดพ่นใบเดี่ยวก้านกับออกซินก่อให้เกิดการผลิตราก และโรงงานใหม่ทั้งหมดจะเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักวิทยาศาสตร์มีความสนใจในวิธีการที่พืชตอบสนองต่อแสง ถ้าพืชไม่ได้มีตาวิธีที่พวกเขารู้สึกที่เบาและวิธีที่พวกเขาควรจะเติบโต? มันเป็นข้อสังเกตทั่วไปที่พืชเจริญเติบโตต่อแสง แต่เป็นเวลานานไม่มีใครรู้ว่าทำไม. หนึ่งในคนกลุ่มแรกที่จะทดสอบกับแนวคิดนี้ชาร์ลส์ดาร์วินที่พร้อมกับลูกชายของเขาฟรานซิสมีความสนใจในการหาวิธีพืช ตอบสนองต่อสิ่งเร้า (ในกรณีนี้แสง) พวกเขาสังเกตเห็นว่า coleoptiles ซึ่งเป็นเปลือกที่ปกป้องลำต้นหญ้าที่พวกเขางอกโค้งงอไปทางแสง พวกเขาพยายามที่ครอบคลุม coleoptile ด้วยกระดาษฟอยล์และพบว่าเมื่อได้รับการคุ้มครองที่ coleoptile ไม่โค้งงอ เมื่อเปิดมันงออีกครั้ง! จากนี้ดาร์วินได้ข้อสรุปว่าเคล็ดลับของหญ้า coleoptile รู้สึกแสง. แม้ว่ามันจะไม่ได้ดูน่าตื่นเต้นมากตอนนี้ในปี 1800 นี้เป็นเพียงเป็นอื้อฉาวเป็นชุดเนื้อของเลดี้กาก้า ความคิดที่ว่าพืชสามารถทำสิ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่ตอบสนองต่อสภาพแวดล้อมของพวกเขาเป็นที่น่าตกใจในยุคเมื่อผู้ชายก็พยายามควบคุมทุกสิ่งป่า. ทำงานต่อโดยนักวิทยาศาสตร์อื่น Frits ไประบุว่าสัญญาณที่รับผิดชอบในการดัดต่อแสงมือถือ สารเคมีและเดินไปข้างหน้าและให้ชื่อออกซิน วันนี้ออกซินบางครั้งจะเรียกตามชื่อทางเคมีกรด indoleacetic (IAA). ออกซินที่แตกต่างกันสิ่งที่ไม่กี่ในโรงงาน แต่บทบาทหลักของมันคือการทำงานร่วมกับชนิดของฮอร์โมนอื่น (cytokinins) เพื่อกระตุ้นให้เกิดการยืดตัวของลำต้น ถ้าออกซินจะช่วยให้เซลล์ยาวก็มีแนวโน้มที่จะพบในสถานที่ที่มีจำนวนมากของเซลล์ใหม่จะกลายเป็น ที่ไหนที่จะเป็น? การถ่ายเนื้อเยื่อปลายแน่นอน! การถ่ายเนื้อเยื่อปลายเป็นแหล่งสำคัญของออกซิน แต่ไม่ได้เพียงคนเดียว การพัฒนาเมล็ดยังผลิตออกซินซึ่งนำไปสู่การพัฒนาของผล เมื่อผลไม้เช่นมะเขือเทศที่ปลูกภายในโรงเรือนที่ไม่มีแมลงผสมเกสร, auxins สังเคราะห์ที่ใช้ในการช่วยให้ผลไม้ที่พัฒนาตามปกติ. ควบคุมการใช้งานในเชิงพาณิชย์ของออกซินในการขยายพันธุ์พืชของพืชจากการตัด แทนการปลูกเมล็ดคนสามารถปลูกพืชบางโดยเพียงแค่การตัดใบหรือลำต้น; การฉีดพ่นใบเดี่ยวหรือลำต้นที่มีออกซินก่อให้เกิดการผลิตรากและโรงงานใหม่จะเกิดขึ้น