In the instant she closed her eyes,

In the instant she closed her eyes, the heavy, sinister and icy-cold aura that was emanating from her vanished without a trace, as the oppressive feeling that weighed on Yun Che’s body and mind vanished as well… The young girl quietly stood in the heart of the lake, her expression serene, while her black hair lightly danced in the wind. It painted a picture of ethereal beauty that no one would want to disturb… Yun Che just stared at her in a daze, to the point where he even suspected that his previous perception of her was all a misperception.

Slowly the girl spread out both her arms, and a pair of small white hands that were as tender and translucent as jade porcelain peeked out from under her broad sleeves. Following that, her body continued to descend, until her calves submerged in the lake… At this time, a cluster of scorching flames sprang forth from her body.

The flames were dull, but they spread rapidly, and soon, they engulfed her entire body. In the midst of the flames, her black hair began to dance wildly… But, it was not the wildly dancing hair which grabbed Yun Che’s attention. Because as the fire began to burn on her body, her grey robe quickly turned into grey ashes… Once the fire died out, a snow-white, delicate, fine jade body which would move the heart of anyone revealed itself proudly as the night wind blew… and it also appeared directly before Yun Che’s eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในทันที ที่เธอปิดดวงตาของเธอ กลิ่นอายหนัก อุบาทว์ และ เย็นเป็นน้ำแข็งที่มีเล็ดลอดออกมาจากเธอไหลรอย เป็นความรู้สึกการกดขี่ที่ชั่งน้ำหนักในร่างกายและจิตใจยุน Che ลือเช่นกัน... เด็กสาวยืนอยู่ในใจกลางของทะเลสาบ เงียบสงบ แสดงเงียบ ๆ ในขณะที่ผมของเธอสีดำเต้นเบา ๆ กับสายลม มันวาดภาพของความงามที่ไม่มีตัวตนที่ไม่มีใครต้องการรบกวน... Che ยืนจ้องไปที่เธอเพียงดึก ไปยังจุดที่เขายังสงสัยว่า เขารับรู้ก่อนหน้านี้ของเธอคือ misperception เป็นค่อย ๆ สาวกระจายออกทั้งแขน และคู่ของมือเล็ก ๆ สีขาวที่นุ่ม และโปร่งแสงที่เป็นพอร์ซเลนหยก peeked ออกจากใต้แขนของเธอกว้าง ที่ ร่างกายของเธอยังคงล่อง จนน่องของเธอจมอยู่ใต้น้ำในทะเลสาบ... ตอนนี้ ตบเปลวไฟผุดออกมาจากร่างกายของเธอเปลวไฟได้น่าเบื่อ แต่มีแพร่กระจายอย่างรวดเร็ว และเร็ว ๆ นี้ พวกเขากลืนเธอทั้งร่างกาย ในท่ามกลางเปลวไฟ ผมสีดำของเธอเริ่มที่จะเต้นอย่างดุเดือด... แต่ มันไม่ผมเต้นอย่างดุเดือดซึ่งคว้าความสนใจ Yun Che เนื่องจากขณะที่ไฟเริ่มการเขียนบนร่างกายของเธอ เสื้อคลุมสีเทาของเธออย่างรวดเร็วกลายเป็นขี้เถ้าสีเทา... เมื่อไฟที่ตายออก ในหิมะ ละเอียดอ่อน เนื้อหยกละเอียดซึ่งจะย้ายหัวใจของทุกคนที่เปิดเผยตัวเองภูมิใจเป็นลมกลางคืน พัด... และยังปรากฏตรงหน้ายุน Che

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในทันทีที่เธอปิดตาของเธอหนักน่ากลัวและน้ำแข็งเย็นกลิ่นอายที่เล็ดลอดออกมาจากเธอหายไปอย่างไร้ร่องรอยเป็นความรู้สึกอึดอัดใจที่ส่งผลกระทบต่อร่างกายและจิตใจ Yun เจ๊หายไปเช่นกัน ... เด็กสาวอย่างเงียบ ๆ ยืนอยู่ใน หัวใจของทะเลสาบอันเงียบสงบการแสดงออกของเธอในขณะที่ผมสีดำของเธอเต้นเบา ๆ ในสายลม มันวาดภาพของความงามที่ไม่มีตัวตนที่ไม่มีใครอยากจะรบกวน ... ยุนเจ๊เพียงแค่จ้องมองมาที่เธออยู่ในอาการงุนงงไปยังจุดที่เขายังสงสัยว่าการรับรู้ของเขาก่อนหน้านี้ของเธอคือทั้งหมดที่เข้าใจผิดได้.

ช้าหญิงสาวที่แผ่ออกมาจากทั้งสองของเธอ แขนและคู่ของมือสีขาวขนาดเล็กที่มีความอ่อนโยนและโปร่งแสงเป็นพอร์ซเลนหยกแอบโผล่ออกมาจากใต้แขนของเธอในวงกว้าง ต่อไปนี้ที่ร่างกายของเธอยังคงลงมาจนน่องของเธอจมอยู่ใต้น้ำในทะเลสาบ ... ในเวลานี้กลุ่มของเปลวไฟแผดจ้าผุดออกมาจากร่างกายของเธอ.

เปลวไฟน่าเบื่อ แต่พวกเขาแพร่กระจายอย่างรวดเร็วและเร็ว ๆ นี้พวกเขาลุกท่วมทั้งร่างกายของเธอ . ในท่ามกลางเปลวไฟ, ผมสีดำของเธอเริ่มที่จะเต้นเหยง ... แต่มันก็ไม่ได้ผมเต้นเหยงที่จับความสนใจ Yun เจ๊ เพราะเป็นไฟที่จะเริ่มต้นในการเผาผลาญในร่างกายของเธอ, เสื้อคลุมสีเทาของเธอได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นเถ้าถ่านสีเทา ... เมื่อเกิดไฟไหม้เสียชีวิตออกเป็นหิมะสีขาวละเอียดอ่อน, ร่างกายของหยกที่ดีที่จะย้ายหัวใจของทุกคนเปิดเผยตัวเองภาคภูมิใจเป็นลมกลางคืน พัด ... และมันก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าต่อตาโดยตรง Yun เจ๊