Share Experience!!!Last semester, I

Share Experience!!!
Last semester, I took care of stray dog, which patients with measles, it name is “Kao Poad”. Kao Poad is a lovely dog. It lived near my dormitory. During a measles is epidemic. , which is unfortunate because it was ill with measles. It can not walk and can not help itself. I saw kao poad I feel sad. It would be painful. After that, I decided to consult Arjan. Patcharee
Fortunately, that Arjan. Patcharee take care case of khao poad. I had volunteered to take care of the kao poad. Every day I have to take care of kao phod I’m happy every time. I hope it will come back to walk again, but it was too late because kao poad has died from me.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบ่งปันประสบการณ์!!!ภาคสุดท้าย ฉันเอาดูแลสุนัขจรจัด ผู้ป่วยที่ มีโรคหัด ชื่อเป็น "ร้านพจน์รสข้าว" ร้านพจน์รสเขาเป็นสุนัขที่น่ารัก มันอาศัยอยู่ใกล้กับหอพักของฉัน ในระหว่างการหัดเป็นเรื้อรัง ซึ่งเป็นโชคร้าย เพราะไม่มีการป่วย ด้วยโรคหัด มันไม่สามารถเดินได้ และสามารถช่วยเหลือตัวเอง ผมเห็นร้านพจน์รสเขารันทดใจ มันจะเจ็บปวด หลังจากนั้น ฉันตัดสินใจไปปรึกษาอาจารย์เทพ พัชรีโชคดี ที่อาจารย์เทพ พัชรีดูแลกรณีของร้านพจน์รสของเขา ผมมี volunteered ดูแลร้านพจน์รสเก่า ทุกวันต้องดูแลเขา phod ดีใจทุกครั้ง ฉันหวังว่า มันจะกลับมาเดินอีกครั้ง แต่ก็สายเกินไปเนื่องจากร้านพจน์รสเก่าเสียชีวิตจาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบ่งปันประสบการณ์ !!!
ภาคการศึกษาที่ผ่านมาผมเอาดูแลสุนัขจรจัดซึ่งผู้ป่วยที่มีโรคหัดชื่อคือ "เขา Poad" เขา Poad เป็นสุนัขที่น่ารัก มันอาศัยอยู่ใกล้กับหอพักของฉัน ในช่วงหัดเป็นโรคระบาด ซึ่งเป็นโชคร้ายเพราะมันเป็นป่วยด้วยโรคหัด มันไม่สามารถเดินและไม่สามารถช่วยตัวเอง ผมเห็น poad kao ผมรู้สึกเศร้า มันจะเจ็บปวด หลังจากนั้นฉันตัดสินใจที่จะให้คำปรึกษา Arjan พัชรีโชคดีที่ Arjan
พัชดูแลกรณีของเขา poad ฉันได้อาสาที่จะดูแล kao poad ทุกวันฉันต้องดูแล kao Phod ฉันมีความสุขทุกครั้ง ผมหวังว่ามันจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง แต่มันก็สายเกินไปเพราะ kao poad ได้ตายไปจากฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประสบการณ์ร่วม ! ! ! ! ! ! !
เมื่อเทอมที่แล้ว ผมดูแลสุนัขจรจัดที่ป่วยด้วยโรคหัด ชื่อของมันคือ " เขา poad " เขา poad เป็นสุนัขที่น่ารัก มันอยู่ใกล้หอพักของฉัน ในระหว่างเป็นโรคหัดระบาด ซึ่งเป็นโชคร้าย เพราะป่วยด้วยโรคหัด มันไม่สามารถเดินได้ และไม่สามารถช่วยเหลือตัวเอง ผมเห็นเขา poad ฉันรู้สึกเศร้า มันคงจะเจ็บปวดมาก หลังจากนั้น ผมจึงตัดสินใจไปปรึกษาอาจารย์ . พัชรี
โชคดีที่อาจารย์ . พัชรี ดูแลคดีของเขา poad . ผมอาสาที่จะดูแลเขา poad . ทุกๆวัน ฉันต้องดูแลเขา phod ฉันมีความสุขทุกครั้ง ผมหวังว่าจะได้กลับมาเดินได้อีกครั้ง แต่มันก็สายไปแล้ว เพราะเขาได้ตายจากฉัน poad
.