So i will be 'honest' and say that

So i will be 'honest' and say that I would rather be Dishonest and rich... but that cant happen since im honestly saying that i would want to be dishonest... hmmm bit of a paradox....

but then again, evryone is dishonest! Like i dont think theres anyone in this world (we'll exclude the nuns and preists/monks for now) who has never told a lie... so technically YES they ARE dishonest...and so am I.

and i do lie... (but harmless ones)
EXAMPLE: Teacher: "Did u do your homework?"
Me: "Of course!"

EXAMPLE: Friend: "Do I look weird in this dress?"
Me: "NO! But I think this one looks better."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นฉันจะเป็น 'ความซื่อสัตย์และบอกว่าผมค่อนข้างจะไม่สุจริตและอุดมไปด้วย ... แต่ที่ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ตั้งแต่ im ตรงไปตรงมาบอกว่าฉันจะต้องการที่จะเป็นที่ไม่สุจริต ... อืมมบิตของความขัดแย้ง .... แต่แล้วอีกครั้ง , evryone เป็นทุจริต! เช่นนี้ผมคิดว่าเธอเอาใจใส่ทุกคนในโลกนี้ (เราจะไม่รวมแม่ชีและ preists / พระสงฆ์ตอนนี้) ที่ไม่เคยบอกว่าเป็นเรื่องโกหก ... ดังนั้นในทางเทคนิคใช่พวกเขาจะไม่สุจริต ... และอื่น ๆ พ่ะย่ะค่ะและฉันจะโกหก ... (แต่คนที่ไม่เป็นอันตราย) ตัวอย่าง: ครู: "ไม่นะทำบ้านของคุณ?" ฉัน: "แน่นอน!" ตัวอย่าง: เพื่อน: "ฉันมองแปลก ๆ ในชุดนี้?" ฉัน: "ไม่ แต่ผมคิดว่านี้ หนึ่งดูดีกว่า. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นผมจะ ' ซื่อสัตย์ ' และพูดว่า ผมยอมเป็นคนไม่ซื่อสัตย์ และรวย . . . . . . . แต่นั่นไม่สามารถเกิดขึ้นได้ เพราะฉันบอกตามตรงว่าผมก็อยากจะเป็นคนไม่ซื่อสัตย์ . . . . . . . อืมมมบิตของ Paradox . . . . . . .

แต่ก็นะ Evryone จะไม่ซื่อสัตย์ ! ผมไม่คิดว่ามีใครในโลกนี้ ( เราจะไม่รวมแม่ชีและพระสงฆ์ preists / ตอนนี้ ) ที่ไม่เคยโกหก . . . . . . . ดังนั้นเทคนิคใช่ พวกทุจริต . . . . . . .รวมทั้งฉันด้วย

และผมโกหก . . . . . . . ( แต่ไม่เป็นอันตราย )
ครู : " คุณทำการบ้านของคุณ ? "
ผม : " แน่นอน ! " ตัวอย่าง

: เพื่อน : " ฉันดูแปลก ๆในชุดนี้
ผม : " ไม่ ! แต่ผมว่าตัวนี้ดูดีกว่า "
.