4. DiscussionThere have been severa

4. Discussion
There have been several reports on distinct potyvirus species
infecting passion fruit and natural passiflora plants in many parts of
the world (Taylor and Greber, 1973). In addition, there were some
legume-infecting viruses such as BCMV, CABMV and Soybean
mosaic virus, SMV, which infected or showed relationships to
potyviruses in passion fruit, for instances, orchids and other weed
plants (Gibbs et al., 2000; Parry et al., 2004; Wylie and Jones, 2011).
TeMV-Pangda15 produced distinct red local lesions on
C. amaranticolor which different from chlorotic lesion developed by
CABMV and PWV. On the contrary, Phaseolus vulgaris showed
necrotic local lesions followed by systemic infection and vein necrosis
which were common for many potyviruses species. Basic
characteristics of TeMV-Pangda15 resembled genus Potyvirus,
except for the DTG motif on CP. In addition, another clone of CP
gene from isolate Pangda12 (GenBank Acc. no. AM409187) showed
98% identity to TeMV-Pangda15 CP amino acid sequence, and
contained DTG motif. There were experiments on verifying DAG
motif to DTG in ZYMV that revealed non-aphid transmission ability
of the variants (Raccah et al., 2001), so it needs to test for aphid
transmissibility of TeMV-Pangda15. Coat protein amino acid
sequence of TeMV-Pangda15 showed 84% highest identity to TeMVHanoi
reported in Vietnam (Ha et al., 2008), but distinct to all of the
previously reported potyviruses infecting Passiflora spp. by the low
identity percentages of about 71e74%. Those compared species
included legumes and weeds-infecting potyviruses found in Japan
(Iwai et al., 2005), Brazil (Nascimento et al., 2006), Australia (Wylie
and Jones, 2011), Uganda (Ochwo-Ssemakula et al., 2012), China
(Chiang et al., 2012), USA (Jordan et al., 2010). By using CP sequence,
the demarcation criterion for individual potyvirus species were

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4. สนทนามีรายงานหลายฉบับในสปีชีส์ potyvirus แตกต่างกันติดผลไม้และพืชธรรมชาติ passiflora ในหลายส่วนของโลก (เทย์เลอร์และ Greber, 1973) นอกจากนี้ มีบางlegume ติดไวรัสเช่น BCMV, CABMV และถั่วเหลืองไวรัสโมเสก SMV ติดเชื้อ หรือแสดงความสัมพันธ์potyviruses ในผลไม้ กรณี กล้วยไม้ และวัชพืชอื่น ๆพืช (Gibbs และ al., 2000 หลบหลีกและ al., 2004 Wylie กโจนส์ 2011)TeMV-Pangda15 ผลิตได้ภายในสีแดงแตกต่างกันC. amaranticolor ซึ่งแตกต่างจากปากแผลที่พัฒนาโดยCABMV และ PWV ดอก vulgaris เขียวแสดงให้เห็นว่าnecrotic ได้ท้องถิ่นตามระบบการตายเชื้อและหลอดเลือดดำเฉพาะส่วนซึ่งมีหลายชนิด potyviruses ทั่วไป พื้นฐานลักษณะของพืชสกุลคล้ายกับ TeMV-Pangda15 Potyvirusยกเว้นแปลนดีใน CP นอกจากนี้ โคลนอื่นของ CPยีนจากแยก Pangda12 (GenBank บัญชีไม่ แสดงให้เห็นว่า AM409187)ตัว 98% CP TeMV Pangda15 กรดอะมิโนลำดับ และประกอบด้วยแปลนดี มีการทดลองในการตรวจสอบพื้นที่แปลนให้ดีใน ZYMV ที่สามารถส่ง aphid ไม่เปิดเผยของตัวแปร (Raccah และ al., 2001), ดังนั้นจึงต้องทดสอบ aphidส่งผ่านของ TeMV-Pangda15 กรดอะมิโนโปรตีนตราลำดับของ TeMV-Pangda15 แสดงให้เห็นตัวตนสูงสุด 84% กับ TeMVHanoiรายงานในเวียดนาม (Ha et al., 2008), แต่ทั้งหมดทั้งหมดของการรายงาน potyviruses ที่ติดโอ Passiflora โดยต่ำสุดก่อนหน้านี้identity percentages of about 71e74%. Those compared speciesincluded legumes and weeds-infecting potyviruses found in Japan(Iwai et al., 2005), Brazil (Nascimento et al., 2006), Australia (Wylieand Jones, 2011), Uganda (Ochwo-Ssemakula et al., 2012), China(Chiang et al., 2012), USA (Jordan et al., 2010). By using CP sequence,the demarcation criterion for individual potyvirus species were<76% nt identity and <80% amino acid identity as defined in theNinth ICTV report (Adams et al., 2011), and our result on phylogeneticanalysis defined Pangda15 isolate as TeMV. Recently, Noverizaet al. (2012) has reported that the potyvirus species associated withmosaic disease on Patchouli plants in Indonesia was closely relatedto TeMV-Hanoi and Pangda15 isolates at 89e92% and 88e91%identity, respectively.The TeMV-PAb produced in this study showed its efficiency andaccuracy to distinguish healthy and virus-infected plants either byELISA or by strip test kit, although the latter was relatively sensitivelower. There were reports on rapid diagnosis of some plant virusesfrom crude sap by using lateral flow immunostrips, e.g. Pepinomosaic virus (Salomone and Roggero, 2002), Citrus tristeza virus(Salomone et al., 2004), Satsuma dwarf virus (Nario et al., 2007).Those used devices remained sensitivities up to 1: 640, 1: 320, and1:2048 dilutions, respectively. In all cases, the positive results ofstrip test were in good correlation with ELISA tests, same as ourผลลัพธ์ที่ จุดสิ้นสุดอื่นของ sap dilutions อาจเนื่องสัมพันธ์กับความเข้มข้นของไวรัสในพืช หรือได้รับผลกระทบจากการคัฟบัฟเฟอร์ ในรายงานของเรา เราพบว่าบัฟเฟอร์ฟอสเฟตเป็นรวมทั้งทริสเรทติ้ง borate saline บัฟเฟอร์ถูกพอเป็นบัฟเฟอร์สำหรับบด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.
การอภิปรายมีการรายงานหลายสายพันธุ์ที่แตกต่างกันpotyvirus
ติดไวรัสเสาวรสและพืช Passiflora
ธรรมชาติในหลายส่วนของโลก(เทย์เลอร์และ Greber, 1973) นอกจากนี้ยังมีบางไวรัสตระกูลถั่วติดเชื้อเช่น BCMV, CABMV และถั่วเหลืองไวรัส, SMV ซึ่งติดเชื้อหรือแสดงให้เห็นความสัมพันธ์ที่จะpotyviruses ในเสาวรสสำหรับกรณีกล้วยไม้และวัชพืชอื่น ๆพืช (กิ๊บส์ et al, 2000;. ปัดป้อง et al, 2004;.. ไวลีโจนส์ 2011) TeMV-Pangda15 ผลิตแผลท้องถิ่นที่แตกต่างกันสีแดงบนซี amaranticolor ซึ่งแตกต่างจากแผลจางพัฒนาโดยCABMV และ PWV ในทางตรงกันข้ามถั่วแขกแสดงให้เห็นแผลฉีกท้องถิ่นตามด้วยการติดเชื้อระบบและเนื้อร้ายหลอดเลือดดำซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับหลายชนิดpotyviruses พื้นฐานลักษณะของ TeMV-Pangda15 คล้ายสกุล Potyvirus, ยกเว้นบรรทัดฐาน DTG ใน CP นอกจากนี้โคลนอีก CP ยีนจากแยก Pangda12 (GenBank Acc. ไม่มี. AM409187) แสดงให้เห็นตัวตนที่98% ถึง TeMV-CP Pangda15 อะมิโนลำดับกรดและมีบรรทัดฐานDTG มีการทดลองในการตรวจสอบ DAG เป็นบรรทัดฐานที่จะDTG ใน ZYMV ที่เผยให้เห็นความสามารถในการส่งผ่านที่ไม่เพลี้ยพันธุ์(Raccah et al., 2001) ดังนั้นจึงต้องการที่จะทดสอบสำหรับเพลี้ยtransmissibility ของ TeMV-Pangda15 เสื้อโปรตีนกรดอะมิโนลำดับของ TeMV-Pangda15 แสดงให้เห็นตัวตนที่ 84% สูงสุด TeMVHanoi รายงานในเวียดนาม (ฮา et al., 2008) แต่ที่แตกต่างกันทั้งหมดของรายงานก่อนหน้านี้potyviruses ติดไวรัสเอสพีพี Passiflora โดยต่ำร้อยละเกี่ยวกับตัวตนของ 71e74% ผู้ที่เมื่อเทียบกับสายพันธุ์รวมพืชตระกูลถั่วและ potyviruses วัชพืชติดเชื้อที่พบในประเทศญี่ปุ่น (ไอวา et al., 2005), บราซิล (Nascimento et al., 2006), ออสเตรเลีย (ไวลีโจนส์และ2011), ยูกันดา (Ochwo-Ssemakula et al., 2012), จีน(จังหวัด et al., 2012), สหรัฐอเมริกา (จอร์แดน et al., 2010) โดยใช้ลำดับซีพีเกณฑ์แบ่งสายพันธุ์ potyvirus ของแต่ละบุคคลเป็น <เอกลักษณ์ของเอ็นที 76% และ <80% ตัวตนของกรดอะมิโนที่กำหนดไว้ในรายงานเก้าICTV (อดัมส์ et al., 2011) และผลของเราในสายวิวัฒนาการการวิเคราะห์กำหนดPangda15 แยก เป็น TeMV เมื่อเร็ว ๆ นี้ Noveriza et al, (2012) มีรายงานว่าสายพันธุ์ potyvirus ที่เกี่ยวข้องกับการเกิดโรคกระเบื้องโมเสคในพืชPatchouli ในอินโดนีเซียมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดเพื่อTeMV-กรุงฮานอยและ Pangda15 แยกที่ 89e92% และ 88e91% ตัวตนตามลำดับ. TeMV-PAB ผลิตในการศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพในการใช้และความถูกต้องที่จะแยกแยะพืชเพื่อสุขภาพและการติดเชื้อไวรัสทั้งโดยวิธี ELISA หรือแถบชุดทดสอบแม้ว่าหลังค่อนข้างมีความสำคัญลดลง มีรายงานการวินิจฉัยอย่างรวดเร็วของไวรัสพืชบางชนิดจากน้ำนมดิบโดยใช้ immunostrips ไหลด้านข้างเช่น Pepino ไวรัส (Salomone และ Roggero, 2002), ส้มไวรัส tristeza (Salomone et al., 2004), Satsuma ไวรัสแคระ (Nario et al, .., 2007) อุปกรณ์ที่ใช้ในผู้ที่ยังคงเปราะบางถึง 1: 640, 1: 320 และ1: 2,048 เจือจางตามลำดับ ในทุกกรณีผลในเชิงบวกของการทดสอบแถบที่อยู่ในความสัมพันธ์ที่ดีกับการทดสอบ ELISA เช่นเดียวกับของเราผล จุดที่แตกต่างกันของปลายเจือจางนมอาจจะเป็นเพราะความเข้มข้นของญาติของไวรัสในพืชหรืออาจจะได้รับผลกระทบจากบัฟเฟอร์บด ในรายงานของเราเราพบว่าฟอสเฟตบัฟเฟอร์เป็นเดียวกับทริสบอเรตบัฟเฟอร์น้ำเกลือมีความพึงพอใจเป็นบัฟเฟอร์สำหรับบด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4 . การอภิปราย
มีรายงานหลายแตกต่างกันโพตีไวรัสสายพันธุ์
ติดเสาวรสและเพดานพัดพืชธรรมชาติในหลายส่วนของ
โลก ( เทย์เลอร์ และ greber , 1973 ) นอกจากนี้ มีการติดเชื้อไวรัส เช่น bcmv
ถั่ว , ถั่วเหลืองและ cabmv
mosaic virus , smv ซึ่งติดเชื้อหรือมีความสัมพันธ์กับ
potyviruses ในเสาวรส , สำหรับอินสแตนซ์ กล้วยไม้และ
วัชพืชอื่น ๆพืช ( กิ๊ป et al . , 2000 ; ปัดป้อง et al . , 2004 ; ไวลีและโจนส์ , 2011 ) .
temv-pangda15 ผลิตท้องถิ่นแตกต่างกันสีแดงแผล
C amaranticolor ซึ่งแตกต่างจากแผล chlorotic พัฒนาโดย
cabmv และ pwv . ในทางตรงกันข้าม phaseolus vulgaris พบ
ที่ท้องถิ่นแผลตามมาด้วยการติดเชื้อทั่วร่างกาย และเส้นเลือดที่ขาด
ทั่วไปหลาย potyviruses ชนิด พื้นฐาน
ลักษณะของ temv-pangda15 คล้ายกับสกุลโพตีไวรัส
, ยกเว้นบริษัทบรรทัดฐานในซีพี นอกจากนี้ pangda12 แยกอีกโคลนยีน CP
( ขนาดบัญชีไม่ am409187 ) พบ
98% ตัวตนเพื่อ temv-pangda15 CP ลำดับกรดอะมิโนและ
ที่อยู่บริษัทโมทีฟ . มีการทดลองในการตรวจสอบกับบริษัทใน zymv day
แม่ลายที่พบไม่ใช่เพลี้ยความสามารถ
ส่งของตัวแปร ( raccah et al . , 2544 ) ดังนั้นจึงต้องทดสอบสำหรับการส่งผ่านของเพลี้ยอ่อน
temv-pangda15 . ลำดับกรดอะมิโนของโปรตีนเสื้อ
temv-pangda15 พบตัวตนสูงสุด 84% เพื่อ temvhanoi
รายงานในเวียดนาม ( ฮา et al . , 2008 ) แต่ที่แตกต่างกันทั้งหมดของ
รายงานว่า ก่อนหน้านี้ potyviruses ติดเพดานพัด spp . โดยต่ำร้อยละ
เอกลักษณ์ของเกี่ยวกับ 71e74 % ผู้ที่เปรียบเทียบสายพันธุ์
รวมพืชและวัชพืชติด potyviruses ค้นพบในญี่ปุ่น
( Iwai et al . , 2005 ) , บราซิล ( nascimento et al . , 2006 ) , ออสเตรเลีย ( ไวลี
และโจนส์ , 2011 ) ยูกันดา ( ochwo ssemakula et al . , 2012 ) , จีน
( เชียงใหม่ ) et al . , 2012 ) , สหรัฐอเมริกา ( จอร์แดน et al . , 2010 ) โดยใช้ลำดับ CP
เกณฑ์การสำหรับโพตีไวรัสชนิดของแต่ละบุคคลมี
< 76 % ใช้เอกลักษณ์และ < 80% ตัวกรดอะมิโนตามที่กําหนดใน
ไอซีทีวี 9 รายงาน ( Adams et al . , 2011 ) , และ ผลจากการวิเคราะห์ phylogenetic
นิยาม pangda15 แยกเป็น temv . เมื่อเร็วๆ นี้ noveriza
et al . ( 2555 ) มีรายงานว่าโพตีไวรัสชนิดที่เกี่ยวข้องกับโรคใน Patchouli พืช
โมเสกในอินโดนีเซียมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิด
เพื่อ temv ฮานอยและ pangda15 ไอโซเลตที่ 89e92 % และ 88e91 %
.
)การ temv PAB ผลิตในการศึกษาประสิทธิภาพและ
ความถูกต้องแยกแยะสุขภาพพืช และการติดเชื้อไวรัสโดย
ELISA หรือชุดทดสอบแถบ แม้ช่วงหลังจะค่อนข้างอ่อนไหว
ต่ำกว่า มีรายงานเกี่ยวกับการวินิจฉัยอย่างรวดเร็วของไวรัสบางชนิดจากพืช
immunostrips ดิบ SAP โดยใช้การไหลด้านข้างเช่น pepino
mosaic virus ( salomone และ roggero , 2002 ) , ไวรัส
เศร้าส้ม( salomone et al . , 2004 ) , สัทสุมะคนแคระไวรัส ( nario et al . , 2007 ) .
ที่ใช้อุปกรณ์ยังคงความไวถึง 1 : 640 , 1 : 320 และ
1:2048 เจือจาง ตามลำดับ ในทุกกรณี , ผลลัพธ์ที่เป็นบวกของ
แถบทดสอบในการทดสอบความสัมพันธ์ด้วยวิธีเดียวกัน โดยผลของเรา

ความแตกต่างจุดสิ้นสุดของ SAP เจือจาง อาจเป็นเพราะความเข้มข้นของไวรัสในพืช
ญาติ ,หรืออาจจะได้รับผลกระทบโดย
เจียรกันชน ในรายงานของเราเราพบว่าฟอสเฟตบัฟเฟอร์เป็นอย่างดี นอกจากนี้เกลือบอเรตบัฟเฟอร์
พอใจเป็นบัฟเฟอร์สำหรับบด