The use of written scenarios to evo

The use of written scenarios to evoke different contexts affected consumers' rejection of products with different storage time and intensity of a sensory defect. These results support the findings reported by several authors when evaluating the influence of evoked context on consumers' overall liking scores (Hein et al., 2010, Hein et al., 2012, Hersleth et al., 2015 and Lusk et al., 2015). This suggests that evoked contexts seem an interesting approach for considering contextual factors in consumer studies performed under laboratory settings.

Shelf lives estimated based on consumers' rejection to purchase were shorter than those estimated considering consumers' rejection to consume (Table 2). This result suggests that when consumers imagined consuming the product after they had already bought it, they were more tolerant to defects than when they thought of buying the product. This result can be related to the fact that when consumers have already bought the product they do not want to discard it. This result is similar to that reported by Ares, Giménez, and Gámbaro (2008). According to these authors consumers were less tolerant to the defects in minimally processed lettuce when thinking of a purchase situation compared to a consumption occasion.

Results from the second study showed that consumers' rejection under the consumption at home context was similar to rejection to repeat purchase of a usual brand (Fig. 2). However, a large difference existed between the evoked contexts that involved a usual and a new brand. Consumers were harsher when thinking of repeating purchase of a new brand compared to their usual brand. This could be explained considering that when consumers thought of the context of buying their usual brand, they imagined a product they regularly consume. Consumers' past satisfactory experiences with the product might lead them to expect the next time they buy it the sensory defect would not be present. On the contrary, when consumers thought of a new brand, they thought of a situation in which they did not know the product and therefore they would not repeat purchase unless they really liked it. Since consumers have not had any previous experience with the new brand, they were less tolerant when considering buying the product again.

Survival analysis has been traditionally applied to consumers' rejection data, when asked if they would consume the product (Hough, 2010). Results from the present work suggest that evoked contexts can contribute to increase the accuracy of the estimations of sensory shelf life and acceptance limits of sensory defects.

One of the main questions that arise when estimating sensory shelf life and acceptance limits of sensory defects is how to select a failure criterion, i.e. the point at which the product becomes unacceptable. In survival analysis 10%, 25%, and 50% consumers' rejection to consume have been considered as failure criteria (Giménez et al., 2012 and Hough, 2010). However, it is not clear what the economic implications of using these percentages for food companies are, both in terms of loosing consumers or withdrawing fresh products from the marketplace. Consumers seem to be less sensitive to sensory defects when consuming a product that has been stored at their homes than when have already bought the product. Informed business decisions could be taken by estimating shelf life and acceptance limits of sensory defects considering the number of potential consumers that could be lost. In this sense, evoked contexts seem a promising methodological approach. Food companies could base their decisions on specific consumption/purchase situations and consider specific information about their brand or products. Results from the present work suggest that the consideration of consumers' willingness to repeat purchase could provide valuable information for estimating shelf life and product specifications in quality control programs. An interesting follow up to the research presented in the present work would be exploring consumers' willingness to repeat purchase after different time periods have elapsed.

In closing this section it is important to highlight that further research on the influence of evoked contexts on sensory shelf life and acceptance limits of sensory defects is necessary to overcome the limitations of the present work. Firstly, in the two studies consumers considered different evoked contexts, which could have affected their responses. It would be interesting to compare responses from different evoked contexts by different consumer groups. Besides, further research aimed at studying the influence of different evoked contexts on consumers' rejection towards other products and defects, as well as to evaluate if consumers in different countries or with different socio-economic characteristics react similarly is needed. This type of research would contribute to improve existing consumer testing procedures further and make recommendations on how to conduct survival analysis studies for acceptance limits for defects or sensory shelf life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้สถานการณ์เขียนถึงบริบทต่าง ๆ ที่เรามอบให้ได้รับผลกระทบการปฏิเสธของผู้บริโภคของผลิตภัณฑ์ด้วยการเก็บแตกต่างกันและความรุนแรงของความบกพร่องทางประสาทสัมผัส ผลลัพธ์เหล่านี้สนับสนุนผลการวิจัยที่รายงาน โดยผู้เขียนหลายเมื่อประเมินอิทธิพลของบริบท evoked ในผู้บริโภคโดยรวม โดนใจคะแนน (Hein al. et, 2010, al. et Hein, 2012, Hersleth et al., 2015 และ Lusk et al., 2015) แนะนำว่า บริบท evoked ดูเหมือน วิธีการที่น่าสนใจสำหรับการพิจารณาปัจจัยบริบทในการศึกษาผู้บริโภคดำเนินการภายใต้การตั้งค่าปฏิบัติการชีวิตชั้นที่ประเมินตามการปฏิเสธของผู้บริโภคในการซื้อสั้นกว่าผู้ประเมินพิจารณาการปฏิเสธของผู้บริโภค (ตารางที่ 2) ผลนี้แสดงให้เห็นว่า เมื่อผู้บริโภคจินตนาการใช้ผลิตภัณฑ์หลังจากที่พวกเขาได้ซื้อแล้วมัน พวกเขามีความอดทนบกพร่องกว่าเมื่อพวกเขาคิดว่า การซื้อผลิตภัณฑ์ ผลนี้สามารถเกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า เมื่อผู้บริโภคได้ซื้อผลิตภัณฑ์แล้ว พวกเขาไม่ต้องการละทิ้งมัน ผลลัพธ์นี้จะคล้ายกับรายงาน โดย Ares, Giménez และ Gámbaro (2008) ตามผู้เขียนเหล่านี้ ผู้บริโภคได้ความอดทนน้อยข้อบกพร่องในผักกาดหอมดำเนินสะดวกเมื่อคิดสถานการณ์ซื้อเปรียบเทียบกับโอกาสการใช้ผลจากการศึกษาที่สองแสดงให้เห็นว่า การปฏิเสธของผู้บริโภคภายใต้ปริมาณการใช้ในบริบทที่บ้านปฏิเสธการซื้อของแบรนด์ปกติ (Fig. 2) อย่างไรก็ตาม ความแตกต่างขนาดใหญ่อยู่ระหว่างบริบท evoked ซึ่งเป็นปกติและแบรนด์ใหม่ ผู้บริโภคมี harsher เมื่อคิดซ้ำซื้อของแบรนด์ใหม่เปรียบเทียบกับแบรนด์ของตนปกติ นี้อาจจะอธิบายพิจารณาว่า เมื่อผู้บริโภคคิดว่า บริบทของการซื้อแบรนด์ปกติของพวกเขา พวกเขาจินตนาการผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาใช้เป็นประจำ ประสบการณ์พออดีตผู้บริโภคกับผลิตภัณฑ์อาจทำให้คาดว่า ในครั้งต่อไปที่พวกเขาซื้อมันบกพร่องทางประสาทสัมผัสจะไม่ปรากฏ ดอก เมื่อผู้บริโภคคิดว่า เป็นแบรนด์ใหม่ พวกเขาคิดว่า สถานการณ์ที่พวกเขาไม่รู้ผลิตภัณฑ์ และดังนั้น พวกเขาจะไม่ทำซ้ำซื้อยกเว้นว่าพวกเขาชอบมัน เนื่องจากผู้บริโภคไม่มีประสบการณ์กับแบรนด์ใหม่ก่อนหน้านี้ พวกเขาได้ป้องกันความผิดพลาดน้อยเมื่อซื้อผลิตภัณฑ์อีกวิเคราะห์การอยู่รอดซึ่งใช้กับผู้บริโภคการปฏิเสธข้อมูล เมื่อถามว่า ถ้า พวกเขาจะบริโภคผลิตภัณฑ์ (Hough, 2010) ผลจากการทำงานอยู่แนะนำว่า บริบท evoked สามารถนำไปสู่เพิ่มความแม่นยำของการประเมินอายุการเก็บรักษาทางประสาทสัมผัสและการยอมรับขีดจำกัดของข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสคำถามหลักที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณอายุทางประสาทสัมผัสและการยอมรับขีดจำกัดของข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัส อย่างใดอย่างหนึ่งเป็นวิธีการเลือกเงื่อนไขล้มเหลว เช่นจุดที่ผลิตภัณฑ์จะไม่สามารถยอมรับ ในการปฏิเสธรอดวิเคราะห์ 10%, 25% และ 50% ของผู้บริโภคไปใช้ได้ถูกถือว่าเป็นเงื่อนไขล้มเหลว (Giménez et al., 2012 และ Hough, 2010) อย่างไรก็ตาม มันจะไม่ล้างผลกระทบเศรษฐกิจการใช้เปอร์เซ็นต์นี้กับบริษัทอาหารคืออะไร ทั้งปรึกษาผู้บริโภค หรือถอนผลิตภัณฑ์สดใหม่จากตลาด ผู้บริโภคที่ดูเหมือนจะน้อยความไวต่อการรับความรู้สึกบกพร่องเมื่อบริโภคผลิตภัณฑ์ที่จัดเก็บที่บ้านของพวกเขากว่าเมื่อได้ซื้อผลิตภัณฑ์แล้ว ทราบธุรกิจที่สามารถดำเนินการตัดสิน โดยการประเมินอายุการเก็บรักษาและการยอมรับขีดจำกัดของข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสที่พิจารณาจำนวนผู้บริโภคที่มีศักยภาพที่อาจจะหายไป ในนี้รู้สึก บริบท evoked ดูเหมือน วิธีการแบบ methodological สัญญา อาหารบริษัทสามารถตัดสินใจในสถานการณ์ปริมาณซื้อเฉพาะฐาน และพิจารณาข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์หรือแบรนด์ของพวกเขา ผลจากการทำงานอยู่แนะนำว่า การพิจารณาของผู้บริโภคยินดีซื้อซ้ำไม่สามารถให้ข้อมูลสำหรับการประเมินอายุการเก็บรักษาและข้อมูลจำเพาะของผลิตภัณฑ์ในโปรแกรมการควบคุมคุณภาพ ตามความสนใจถึงการวิจัยที่นำเสนอในงานนำเสนอจะสำรวจความตั้งใจของผู้บริโภคการซื้อหลังจากรอบระยะเวลาต่าง ๆ ผ่านไปในการปิดส่วนนี้ จึงควรเน้นที่การวิจัยอิทธิพลของบริบท evoked ชีวิตชั้นทางประสาทสัมผัสและการยอมรับขีดจำกัดของข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเอาชนะข้อจำกัดของการทำงานปัจจุบัน ประการแรก ในการศึกษาสอง ผู้บริโภคพิจารณาต่าง ๆ evoked บริบท ซึ่งสามารถมีผลการตอบรับ มันจะน่าสนใจเพื่อเปรียบเทียบการตอบสนองจากบริบท evoked ต่าง ๆ โดยกลุ่มผู้บริโภคที่แตกต่างกัน สำรอง เพิ่มเติมงานวิจัยที่มุ่งศึกษาอิทธิพลของบริบทต่าง ๆ evoked ในการปฏิเสธของผู้บริโภคต่อผลิตภัณฑ์อื่น ๆ และข้อบกพร่อง เช่นเป็นประเมินถ้าตอบสนองผู้บริโภค ในต่างประเทศ หรือ มีลักษณะแตกต่างกันทางเศรษฐกิจสังคมในทำนองเดียวกันต้อง งานวิจัยประเภทนี้จะนำไปสู่การปรับปรุงทดสอบขั้นตอนเพิ่มเติมสำหรับผู้บริโภคที่มีอยู่ และให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการดำเนินการศึกษาวิเคราะห์การอยู่รอดสำหรับขีดจำกัดการยอมรับข้อบกพร่องหรืออายุทางประสาทสัมผัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้สถานการณ์ที่เขียนจะทำให้เกิดผลกระทบบริบทที่แตกต่างปฏิเสธของผู้บริโภคของผลิตภัณฑ์ที่มีระยะเวลาการเก็บที่แตกต่างกันและความรุนแรงของข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัส ผลการศึกษานี้สนับสนุนผลการวิจัยที่รายงานโดยนักเขียนหลายคนเมื่อมีการประเมินอิทธิพลของบริบทปรากฏต่อผู้บริโภคคะแนนความชอบโดยรวม (Hein et al., 2010 Hein et al., 2012, Hersleth et al., 2015 และรูสก์ et al., 2015 ) นี้แสดงให้เห็นว่าปรากฏบริบทที่ดูเหมือนเป็นวิธีการที่น่าสนใจสำหรับการพิจารณาปัจจัยบริบทในการศึกษาของผู้บริโภคดำเนินการภายใต้การตั้งค่าห้องปฏิบัติการ. ชั้นวางชีวิตประมาณขึ้นอยู่กับผู้บริโภคปฏิเสธที่จะซื้อได้น้อยกว่าผู้ที่คาดพิจารณาของผู้บริโภคปฏิเสธที่จะบริโภค (ตารางที่ 2) ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อผู้บริโภคคิดว่าการบริโภคสินค้าหลังจากที่พวกเขาได้ซื้อแล้วเช่นนั้นเขาก็ใจกว้างมากขึ้นในข้อบกพร่องกว่าเมื่อพวกเขาคิดว่าการซื้อสินค้า ผลที่ได้นี้สามารถที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่าเมื่อผู้บริโภคได้ซื้อแล้วผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาไม่ต้องการที่จะทิ้งมัน ผลที่ได้นี้จะคล้ายกับที่รายงานโดยอาเรสGiménezและ Gambaro (2008) ตามที่ผู้เขียนเหล่านี้ผู้บริโภคใจกว้างน้อยที่จะข้อบกพร่องในการประมวลผลน้อยที่สุดผักกาดหอมเมื่อคิดจากสถานการณ์ซื้อเมื่อเทียบกับโอกาสการบริโภค. ผลจากการศึกษาที่สองแสดงให้เห็นว่าการปฏิเสธว่าผู้บริโภคภายใต้การบริโภคในบริบทที่บ้านก็คล้ายคลึงกับการปฏิเสธที่จะทำซ้ำซื้อ ของแบรนด์ปกติ (รูปที่. 2) แต่ความแตกต่างที่มีขนาดใหญ่อยู่ระหว่างบริบทปรากฏที่เกี่ยวข้องตามปกติและแบรนด์ใหม่ ผู้บริโภคมีความรุนแรงขึ้นเมื่อคิดของการทำซ้ำการซื้อแบรนด์ใหม่เมื่อเทียบกับแบรนด์ปกติของพวกเขา นี้อาจจะอธิบายการพิจารณาว่าเมื่อผู้บริโภคคิดว่าบริบทของการซื้อแบรนด์ปกติของพวกเขาที่พวกเขาคิดว่าผลิตภัณฑ์ที่พวกเขากินเป็นประจำ ของผู้บริโภคที่มีประสบการณ์ที่น่าพอใจที่ผ่านมากับสินค้าที่อาจจะนำพวกเขาจะคาดหวังว่าครั้งต่อไปที่พวกเขาซื้อมันข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสจะไม่เป็นปัจจุบัน ในทางตรงกันข้ามเมื่อผู้บริโภคคิดว่าเป็นแบรนด์ใหม่ที่พวกเขาคิดว่าเป็นสถานการณ์ที่พวกเขาไม่ได้รู้ว่าสินค้าและดังนั้นพวกเขาจะไม่ทำซ้ำซื้อจนกว่าพวกเขาจะชอบมัน เนื่องจากผู้บริโภคไม่ได้มีประสบการณ์ใด ๆ ที่ก่อนหน้านี้มีแบรนด์ใหม่ที่พวกเขาใจกว้างน้อยลงเมื่อพิจารณาซื้อสินค้าอีกครั้ง. การวิเคราะห์การอยู่รอดได้ถูกนำมาใช้แบบดั้งเดิมให้กับผู้บริโภค 'ข้อมูลการปฏิเสธเมื่อถูกถามว่าพวกเขาจะใช้ผลิตภัณฑ์ (Hough, 2010) ผลลัพธ์ที่ได้จากงานวิจัยแสดงให้เห็นว่าบริบท Evoked สามารถนำไปสู่การเพิ่มความถูกต้องของการประมาณการของอายุการเก็บรักษาทางประสาทสัมผัสและข้อ จำกัด การยอมรับข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสที่. หนึ่งในคำถามสำคัญที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณอายุการเก็บรักษาทางประสาทสัมผัสและข้อ จำกัด การยอมรับข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสเป็นวิธีการที่จะ เลือกเกณฑ์ความล้มเหลวคือจุดที่สินค้าที่จะกลายเป็นที่ยอมรับไม่ได้ ในการวิเคราะห์การอยู่รอด 10%, 25% และ 50% ปฏิเสธของผู้บริโภคที่จะบริโภคได้รับการพิจารณาเป็นเกณฑ์ความล้มเหลว (Giménez et al., 2012 และ Hough, 2010) แต่ก็ไม่ชัดเจนว่าผลกระทบทางเศรษฐกิจของการใช้เปอร์เซ็นต์เหล่านี้สำหรับ บริษัท อาหารที่มีทั้งในแง่ของการสูญเสียผู้บริโภคหรือถอนผลิตภัณฑ์สดใหม่จากตลาด ผู้บริโภคดูเหมือนจะน้อยไวต่อความบกพร่องทางประสาทสัมผัสเมื่อบริโภคผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการเก็บไว้ที่บ้านของพวกเขากว่าเมื่อได้ซื้อแล้วผลิตภัณฑ์ แจ้งการตัดสินใจทางธุรกิจจะต้องดำเนินการโดยการประเมินข้อ จำกัด อายุการเก็บรักษาและการยอมรับของข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสพิจารณาจำนวนของผู้บริโภคที่มีศักยภาพที่อาจจะหายไป ในแง่นี้ปรากฏบริบทดูเหมือนวิธีการวิธีการที่มีแนวโน้ม บริษัท อาหารสามารถการตัดสินใจของพวกเขาในการบริโภคที่เฉพาะเจาะจง / ซื้อสถานการณ์และพิจารณาข้อมูลเฉพาะเกี่ยวกับตราสินค้าหรือผลิตภัณฑ์ของตน ผลลัพธ์ที่ได้จากงานวิจัยแสดงให้เห็นว่าการพิจารณาของความตั้งใจของผู้บริโภคที่จะซื้อซ้ำสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์สำหรับการประเมินอายุการเก็บรักษาและข้อกำหนดของผลิตภัณฑ์ในโปรแกรมการควบคุมคุณภาพ ที่น่าสนใจติดตามการวิจัยที่นำเสนอในการทำงานในปัจจุบันจะได้รับความเต็มใจที่การสำรวจของผู้บริโภคในการซื้อซ้ำหลังจากช่วงเวลาที่แตกต่างกันผ่านไป. ในการปิดส่วนนี้เป็นสิ่งสำคัญที่จะเน้นว่าการวิจัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับอิทธิพลของบริบทที่ปรากฏในอายุการเก็บรักษาประสาทสัมผัส และข้อ จำกัด การยอมรับข้อบกพร่องทางประสาทสัมผัสเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะเอาชนะข้อ จำกัด ของการทำงานในปัจจุบัน ประการแรกในสองของผู้บริโภคการศึกษาพิจารณาบริบท Evoked ที่แตกต่างกันซึ่งอาจมีผลกระทบต่อการตอบสนองของพวกเขา มันจะน่าสนใจเพื่อเปรียบเทียบการตอบสนองจากบริบทที่แตกต่างกันโดยการปรากฏตัวของผู้บริโภคที่แตกต่างกันกลุ่ม นอกจากนี้การวิจัยต่อไปวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลของบริบทที่ปรากฏแตกต่างกันในการปฏิเสธของผู้บริโภคที่มีต่อผลิตภัณฑ์อื่น ๆ และข้อบกพร่องเช่นเดียวกับการประเมินหากผู้บริโภคในประเทศที่แตกต่างกันหรือมีลักษณะทางเศรษฐกิจและสังคมที่แตกต่างกันตอบสนองในทำนองเดียวกันเป็นสิ่งจำเป็น ประเภทของการวิจัยนี้จะนำไปสู่การปรับปรุงขั้นตอนการทดสอบของผู้บริโภคที่มีอยู่ต่อไปและให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการดำเนินการศึกษาวิเคราะห์การอยู่รอดสำหรับข้อ จำกัด การยอมรับสำหรับข้อบกพร่องหรืออายุการเก็บรักษาประสาทสัมผัส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้เขียนสถานการณ์เพื่อทำให้เกิดบริบทที่แตกต่างกันมีผลต่อการปฏิเสธของผู้บริโภคผลิตภัณฑ์การเก็บต่าง ๆและความรุนแรงของความบกพร่องทางประสาทสัมผัส ผลเหล่านี้สนับสนุนผลการวิจัยที่รายงานโดยผู้เขียนหลายเมื่อประเมินอิทธิพลของบริบทที่ปรากฏความชอบของผู้บริโภคคะแนน ( เห้ et al . , 2010 , ไฮน์ et al . , 2012 , hersleth et al . , 2015 และ Lusk et al . , 2015 )นี้แสดงให้เห็นว่าบริบทเป็นวิธีที่น่าสนใจเพื่อดูหลอดเลือดพิจารณาปัจจัยบริบทในผู้บริโภคศึกษาที่ดําเนินการภายใต้การตั้งค่าห้องปฏิบัติการ ชั้น

อยู่ประมาณบนพื้นฐานของการปฏิเสธของผู้บริโภคซื้อสั้นกว่าที่คาดพิจารณาผู้บริโภคปฏิเสธที่จะบริโภค ( ตารางที่ 2 )ผลที่ได้นี้แสดงให้เห็นว่าเมื่อผู้บริโภคคิดบริโภคผลิตภัณฑ์หลังจากที่พวกเขาได้ซื้อ มัน พวกเขาเป็นมากกว่าใจกว้างกับข้อบกพร่องกว่าเมื่อพวกเขาคิดว่าการซื้อผลิตภัณฑ์ ผลที่ได้นี้สามารถที่เกี่ยวข้องกับความจริงที่ว่า เมื่อผู้บริโภคได้ซื้อสินค้าที่พวกเขาไม่ต้องการที่จะทิ้งมัน ผลที่ได้นี้จะคล้ายกับที่รายงานโดย Ares คิมé nez และ G . kgm mbaro ( 2008 )ตามเหล่านี้ผู้เขียนซื้อใจกว้างน้อยข้อบกพร่องในการประมวลผล Minimally กาดเมื่อคิดถึงสถานการณ์เมื่อเทียบกับการซื้อโอกาส

ผลจากการศึกษาที่ 2 พบว่าผู้บริโภคภายใต้บริบทการใช้ที่บ้าน คล้ายๆ กับการทำซ้ำการซื้อแบรนด์ปกติ ( รูปที่ 2 ) อย่างไรก็ตาม