They all got back onto their horses

They all got back onto their horses and ran deeper into the forest.



Xuanyuan understood why he urged them to run away. The beasts were not initially heading that way to attack them. Someone had provoked them to head towards their group.



The people who wanted to kill him finally acted and now that they knew where he was, their team would only become in danger more and more.



Yan Liang realized it was a deliberate attack instigated by other people. If they stayed where they were to harvest the beasts' furs, they would eventually be surrounded by more beasts. He might be able to escape unharmed, but the disciples wouldn't come out unscathed. He couldn't afford to lose any of the disciples before they reached the nest of Mo.



"Someone did this to us." Xuanyuan said.



"I know. Those people wouldn't reveal themselves, but they wanted to kill us using the beasts." Yan Ziyun concluded. She was being trained as the next Head of the School of Yuehua, she was skilled at analysis. Also, she was ruthless when it came to her enemies.



"We don't know who's behind this. The only way out was to go to the nest as soon as possible and join the other brothers and sisters. Then they can’t attack us with so many people around." A bright light exploded from Yan Liang's sword, along with fierce fighting Qi, shredding every beast in front of them.



After four hours of running, the forest became more and more desolate and the earth hardened. Not even poisonous plants could survive here, let alone ordinary trees.



However, there were noises and Qi was gathered in front of them. They could smell blood.



They rushed even faster forward. The environment brightened with less and less trees. The sounds grew louder and noisier. There were people screaming, beasts howling. When they finally arrived at the source of the noise, they saw that the disciples were all fighting with numerous beasts. And there was even a beast that reached the king realm.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาทั้งหมดได้กลับไปยังม้าของพวกเขา และวิ่งลึกเข้าไปในป่า Xuanyuan เข้าใจว่าทำไมเขาเรียกร้องให้พวกเขาวิ่งหนี สัตว์มีหัวทางที่โจมตีพวกเขาครั้งแรก คนได้กระตุ้นให้การมุ่งที่กลุ่มของตน คนที่อยากจะฆ่าเขาในที่สุดดำเนินการ และขณะที่พวกเขารู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ทีมของพวกเขาจะกลายเป็นอันตรายมากขึ้น งันเหลียงตระหนักว่า มันเป็นการเจตนาโจมตีจากคนอื่น ถ้าพวกเขาอยู่ที่พวกเขามีการเก็บเกี่ยวขนของสัตว์ พวกเขาจะในที่สุดก็ถูกล้อมรอบ ด้วยสัตว์เพิ่มเติม เขาอาจหนีไม่เป็นอันตราย แต่สาวกจะไม่ออกมาปราศจากอันตราย เขาไม่สามารถจะสูญเสียใด ๆ ของสาวกก่อนที่จะถึงรังของเดือน "คนทำอย่างนี้กับเรา" Xuanyuan กล่าวว่า "ฉันรู้ว่า คนเหล่านั้นจะไม่เปิดเผยตัวเอง แต่พวกเขาต้องการฆ่าเราใช้สัตว์" สรุปยัน Ziyun เธอถูกฝึกอบรมเป็นโรงเรียน Yuehua หัวถัดไป เธอก็มีทักษะในการวิเคราะห์ นอกจากนี้ เธอเป็นหินเมื่อมันมาถึงศัตรูของเธอ "เราไม่รู้ว่าผู้อยู่เบื้องหลังนี้ เป็นทางออกที่ถูกไปรังให้เร็วที่สุด และเข้าร่วมกับพี่น้องและพี่น้องอื่น ๆ แล้ว พวกเขาไม่สามารถโจมตีเรากับผู้คนมากมายทั่วกัน" แสงสว่างกระจายจากดาบงันเหลียง พร้อมกับชิต่อสู้รุนแรง เครื่องหั่นย่อยสัตว์ทุกหน้าของพวกเขา หลังจาก 4 ชั่วโมงของการวิ่ง ป่ากลายเป็นอ้างว้างมาก และดินแข็ง พืชพิษแม้ไม่อาจอยู่รอดที่นี่ ให้ต้นไม้สามัญเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม มีเสียง และฉีถูกรวบรวมไว้ด้านหน้า พวกเขาจะได้กลิ่นเลือด พวกเขาวิ่งไปข้างหน้าได้เร็วขึ้น สภาพแวดล้อมให้สว่างน้อยลง และน้อย กว่าต้นไม้ เสียงเติบโตเท่าใด และ noisier มีคนกรีดร้อง สัตว์ที่ยิ่งใหญ่ เมื่อพวกเขามาแล้วที่แหล่งของเสียง พวกเขาเห็นว่า สาวกกำลังทั้งหมดต่อสู้กับสัตว์ป่ามากมาย แล้วสัตว์ที่ถึงกษัตริย์ดินแดน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาทั้งหมดได้กลับขึ้นไปบนม้าของพวกเขาและวิ่งลึกเข้าไปในป่า.



Xuanyuan เข้าใจว่าทำไมเขากระตุ้นให้พวกเขาจะวิ่งหนีไป สัตว์ที่ไม่ได้ในตอนแรกจะมุ่งหน้าไปทางที่จะทำร้ายพวกเขา มีคนยั่วยุให้พวกเขาที่จะมุ่งหน้าไปทางกลุ่มของพวกเขา.



คนที่อยากจะฆ่าเขาในที่สุดก็ทำหน้าที่และตอนนี้ที่พวกเขารู้ว่าที่เขาเป็นทีมของพวกเขาจะกลายเป็นเพียงตกอยู่ในอันตรายมากขึ้น.



เหลียงยันรู้ว่ามันเป็นโจมตีโดยเจตนาบ้าจี้ตามอื่น ๆ คน. ถ้าพวกเขาอยู่ที่พวกเขาจะเก็บเกี่ยวขนสัตว์ 'ในที่สุดพวกเขาก็จะถูกล้อมรอบด้วยสัตว์ป่ามากขึ้น เขาอาจจะสามารถที่จะหลบหนีอันตราย แต่เหล่าสาวกก็จะไม่ออกมาได้รับบาดเจ็บ เขาไม่สามารถที่จะสูญเสียใด ๆ ของสาวกก่อนที่พวกเขามาถึงรังของโม



"ใครบางคนทำอย่างนี้กับเรา." Xuanyuan กล่าวว่า.



"ฉันรู้ว่า. คนเหล่านั้นจะไม่เปิดเผยตัวเอง แต่พวกเขาต้องการที่จะฆ่าเราโดยใช้สัตว์." ยัน Ziyun สรุป เธอเป็นคนที่ได้รับการฝึกเป็นหัวหน้าต่อไปของโรงเรียน Yuehua เธอก็มีฝีมือในการวิเคราะห์ นอกจากนี้เธอยังเป็นคนไร้ความปรานีเมื่อมันมาถึงศัตรูของเธอ.



"เราไม่ทราบว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังนี้. วิธีเดียวที่ออกคือการไปที่รังเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และเข้าร่วมพี่น้องคนอื่น ๆ . แล้วพวกเขาก็จะไม่สามารถโจมตี เรามีผู้คนจำนวนมากรอบ ๆ . " ไฟสว่างระเบิดจากดาบเหลียงยันพร้อมกับการต่อสู้ที่รุนแรงฉี shredding สัตว์ในด้านหน้าของพวกเขาทุก.



หลังจากสี่ชั่วโมงของการทำงานป่าไม้กลายเป็นมากขึ้นและที่รกร้างและแผ่นดินแข็ง ไม่ได้พืชที่เป็นพิษสามารถอยู่รอดนี่ให้ต้นไม้สามัญเพียงอย่างเดียว.



แต่มีเสียงและฉีถูกรวบรวมในด้านหน้าของพวกเขา พวกเขาได้กลิ่นเลือด.



พวกเขารีบวิ่งไปข้างหน้าแม้จะได้เร็วขึ้น สภาพแวดล้อมที่สดใสด้วยต้นไม้น้อยลงและน้อย เสียงที่ดังขึ้นและน่าดู มีคนกรีดร้องเป็นสัตว์ที่ยิ่งใหญ่ ในที่สุดเมื่อพวกเขามาถึงแหล่งที่มาของเสียงที่พวกเขาเห็นว่าเหล่าสาวกทุกคนต่อสู้กับสัตว์ป่านานาชนิด และมีแม้กระทั่งสัตว์ที่มาถึงดินแดนกษัตริย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาทั้งหมดกลับลงบนม้าของเขาและวิ่งลึกเข้าไปในป่าxuanyuan เข้าใจว่าทำไมเขา ถึงได้กระตุ้นให้พวกเขาหนีไป สัตว์ที่ไม่ได้เริ่มมุ่งหน้าไปทางที่จะโจมตีพวกเขา มีคนยั่วยุให้ตรงไปที่กลุ่มของพวกเขาคนที่อยากจะฆ่าเขาก็ทำ และตอนนี้พวกเขารู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ทีมของพวกเขาจะกลายเป็นอันตรายมากขึ้นและมากขึ้นงันเหลียง รู้ว่า มันจงใจโจมตีบงการโดยคนอื่น ๆ ถ้าพวกเขาอยู่ในที่ที่พวกเขาจะเก็บเกี่ยวสัตว์ " ขนสัตว์ พวกเขาในที่สุดก็จะถูกห้อมล้อมด้วยสัตว์มากขึ้น เขาอาจจะหนีอันตราย , แต่สาวกก็ไม่ได้ออกมาอย่างปลอดภัย เขาไม่สามารถสูญเสียใด ๆของสาวกก่อนที่พวกเขามาถึงรังของโม" ใครทำแบบนี้กับเรา " xuanyuan กล่าว" ผมรู้ คนเหล่านั้นจะไม่เปิดเผยตัวเอง แต่พวกเขาต้องการฆ่าเราใช้สัตว์ " ยัน ziyun ทิ้งท้าย เธอถูกฝึกให้เป็นหัวหน้าของโรงเรียนของกระดูก เธอมีทักษะในการวิเคราะห์ และเธอยังเป็นหินเมื่อมันมาถึงศัตรูของเธอ" เราไม่รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ วิธีเดียวที่ออกคือการเข้ารังโดยเร็วที่สุด และเข้าร่วมกับพี่น้องคนอื่น ๆ แล้วพวกเขาก็ไม่สามารถโจมตีเรากับคนมากมายรอบตัว " แสงสว่างระเบิดจากงันเหลียงดาบพร้อมกับการต่อสู้ที่รุนแรงฉี , shredding สัตว์ทุกตัวในด้านหน้าของพวกเขาหลังจากสี่ชั่วโมงของวิ่งป่าก็ยิ่งโดดเดี่ยวมากขึ้นและดินแข็งกระด้าง แม้แต่พืชมีพิษสามารถอยู่รอดที่นี่ได้ อย่าว่าแต่ต้นไม้ธรรมดาอย่างไรก็ตาม ยังมีเสียงและฉีรวบรวมในด้านหน้าของพวกเขา พวกเขาได้กลิ่นเลือดพวกเขาวิ่งเร็วไปข้างหน้า สิ่งแวดล้อมสดใสกับน้อยลง ต้นไม้ เสียงที่เริ่มดังขึ้นและเสียงดัง . มีคนตะโกนว่า สัตว์ร้ายเห่าหอน เมื่อพวกเขามาถึงแหล่งที่มาของเสียง เห็นสาวกทุกคนต่อสู้กับสัตว์ป่ามากมาย และไม่มีแม้แต่สัตว์ที่ถึงกษัตริย์อาณาจักร