The plasma membrane (PM) constitute

The plasma membrane (PM) constitutes the primary interface
between a cell and its environment. It not only acts as a selective barrier
for ions, nutrients and a multitude of other soluble factors but also provides
an integrative hub for cellular signaling and organization. Reflecting
its many biological functions, the PM is built from hundreds of different
lipid and protein species. These components are generally believed to
be segregated in the plane of the membrane to allow efficient regulation
in space and time. Over the last decadesmany types of lateralmembrane
domains have been described that range fromfew nanometers to several
microns in size, and which exhibit patchy, filamentous or network-like
morphology [71]. Some of the identified domains only persist for milliseconds,
whereas others remain stable for up to several hours. Consistent
with this diversity of spatial and temporal characteristics, a multitude of
biochemical and biophysical mechanisms have been found to contribute
to the formation of membrane domains (Fig. 1). We have certainly come
a longway from the earlymodels of a relatively homogenous fluidmosaic
membrane. However, many studies on lateral domain formation have
traditionally extrapolated findings and concepts from work in model
membranes and have followed the distribution of only one or few
components. A deeper understanding of pattern formation in biological
membranes will require a systems biology approach that integrates all
mechanisms for domain formation acting within a particular system.
This would allow the study of parameters such as hierarchy, feedback
or competition between the different components and their interactions.
Budding yeast with its powerful molecular biology and genetic tools
presents a perfect system for such an approach.
Recently we conducted a systematic study on a large number of PM
proteins in Saccharomyces cerevisiae and found that all integral membrane
proteins localized in small patches or cell-spanning network-like
patterns (Fig. 1) of varying density [92]. These patterns were comparably
large (N100 nm) and could be clearly distinguished by a combination of
total internal reflection fluorescence microscopy and 2D deconvolution
[91]. Importantly, transmembrane proteins [81,92,100], lipid-modified
proteins [62] and lipids [34] in the yeast PM exhibit very slow lateral
diffusion, providing a possible basis for the large size of the observed
domains.
In addition, we found thatmost of the identified protein-domains
were clearly separated and only randomly overlapped with each
other [92]. Our systematic study of PM protein distribution in yeast
therefore clearly demonstrated the co-existence of a multitude of
overlapping but distinct membrane micro-domains. Such a patchwork
membrane likely arises from a combination of weak and strong
interactions between the lipid and protein constituents of biological
membranes as well as membrane-associated macromolecular scaffolds.
We expect that the segregation of proteins and lipids into

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อินเทอร์เฟซหลักถือการพลาสมาเมมเบรน (PM)ระหว่างเซลล์และสภาพแวดล้อม มันไม่เพียงแต่ทำหน้าที่เป็นอุปสรรคการเลือกประจุ สารอาหาร และความหลากหลายของปัจจัยอื่น ๆ ละลาย แต่ยัง มีฮับเป็นแบบบูรณาการสำหรับสัญญาณโทรศัพท์มือถือและองค์กร สะท้อนให้เห็นถึงงานชีวภาพมาก PM ถูกสร้างขึ้นจากแตกต่างกันชนิดไขมันและโปรตีน ส่วนประกอบเหล่านี้โดยทั่วไปเชื่อว่าสามารถแยกในระนาบของเมมเบรนให้กฎระเบียบที่มีประสิทธิภาพในพื้นที่และเวลา กว่าชนิด decadesmany ล่าสุดของ lateralmembraneโดเมนได้ถูกอธิบายไว้ที่ช่วง nanometers fromfew หลายmicrons ขนาด และการแสดงรำลึก filamentous หรือเครือข่ายเช่นสัณฐานวิทยา [71] ของโดเมนที่ระบุเท่านั้นคงอยู่ในหน่วยมิลลิวินาทีในขณะที่คนอื่นยังคงมีเสถียรภาพสำหรับถึงหลายชั่วโมง สอดคล้องกันด้วยความหลากหลายนี้ลักษณะพื้นที่ และขมับ หลากหลายกลไกชีวเคมี และ biophysical พบมีส่วนร่วมการก่อตัวของโดเมมเบรน (Fig. 1) เรามีมาแน่นอนlongway จาก earlymodels ของ fluidmosaic ค่อนข้างให้เมมเบรน อย่างไรก็ตาม มีหลายการศึกษาผู้แต่งโดเมนด้านข้างค้นพบ extrapolated ประเพณีและแนวคิดจากการทำงานในรูปแบบเยื่อหุ้มและมีชั้นเดียวหรือไม่กี่คอมโพเนนต์ ความเข้าใจลึกของรูปแบบการก่อตัวในทางชีวภาพเยื่อหุ้มจะต้องใช้วิธีชีววิทยาระบบที่รวมทั้งหมดกลไกสำหรับทำหน้าที่ภายในระบบโดยเฉพาะการก่อตัวโดเมนนี้จะช่วยให้การศึกษาของพารามิเตอร์เช่นลำดับชั้น ผลป้อนกลับหรือระหว่างส่วนประกอบต่าง ๆ และการโต้ตอบยีสต์โตชีววิทยาโมเลกุลที่มีประสิทธิภาพและเครื่องมือทางพันธุกรรมนำเสนอระบบที่เหมาะสำหรับวิธีการดังกล่าวเมื่อเร็ว ๆ นี้ เราดำเนินการศึกษาระบบในจำนวน PMโปรตีนใน Saccharomyces cerevisiae พบว่าทั้งหมดเป็นเมมเบรนภาษาท้องถิ่นในซอฟต์แวร์ขนาดเล็กซึ่งประกอบไปด้วยเซลล์โปรตีนเช่นเครือข่ายรูปแบบที่ (Fig. 1) ของความหนาแน่นแตกต่างกัน [92] รูปแบบเหล่านี้มีปานขนาดใหญ่ (N100 nm) และอาจจะแตกต่างอย่างชัดเจน โดยการสะท้อนกลับทั้งหมด fluorescence microscopy และ 2D deconvolution[91] การสำคัญ โปรตีน transmembrane [81,92,100], ไขมันแก้ไขโปรตีน [62] และโครงการ [34] ในยีสต์ PM แสดงด้านข้างช้ามากแพร่ ให้ได้พื้นฐานขนาดใหญ่ของการสังเกตโดเมนนอกจากนี้ เราพบ thatmost ของโปรตีนที่ระบุโดเมนถูกแยกออกจากกันอย่างชัดเจน และเพียงสุ่มซ้อนกันด้วยอื่น ๆ [92] เราศึกษาระบบของ PM โปรตีนกระจายในยีสต์ดัง แสดงอยู่ร่วมของหลากหลายชัดเจนซ้อนแต่ไมโครเมมเบรนทั้งโดเมน ดังกล่าวมาปะติดปะต่อเมมเบรนที่มีแนวโน้มที่เกิดขึ้นจากทั้งอ่อน และแข็งแรงระหว่าง constituents ไขมันและโปรตีนของชีวภาพสารตลอดจนเยื่อเกี่ยวข้อง scaffolds macromolecularเราคาดว่าการแบ่งแยกโปรตีนและโครงการลงใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Die plasmamembraan (PM) vorm die primêre koppelvlak
tussen 'n sel en sy omgewing. Dit dien nie net as 'n selektiewe versperring
vir ione, voedingstowwe en 'n menigte ander oplosbare faktore, maar bied ook
'n geïntegreerde middelpunt vir sellulêre sein en organisasie. Weerspieël
sy baie biologiese funksies, is die PM gebou uit honderde verskillende
lipied Hierdie komponente is oor die algemeen geglo
word geskei in die vlak van die membraan doeltreffende regulering toelaat
in ruimte en tyd. Oor die afgelope decadesmany tipes lateralmembrane
domeine is beskryf daardie reeks fromfew nanometer verskeie
mikron in grootte, en wat humeurig, filamentagtige of netwerk-agtige uitstal
morfologie [71]. Sommige van die geïdentifiseerde gebiede net voortduur millisekondes,
terwyl ander stabiel bly vir tot 'n paar uur. Konsekwent
met hierdie diversiteit van ruimtelike en temporale eienskappe, 'n menigte van
het biochemiese en biofisiese meganismes gevind is om by te dra
tot die vorming van 'n membraan domeine (Fig 1).. Ons het sekerlik kom
'n Longway uit die earlymodels van 'n relatief homogene fluidmosaic
membraan. Tog het baie studies op laterale domein vorming
tradisioneel geëkstrapoleer bevindings en ​​konsepte van die werk in model
membrane en die verspreiding van slegs een of enkele gevolg
komponente. 'N dieper begrip van die vorming patroon in biologiese
membrane sal sisteembiologie benadering dat alle integreer vereis
meganismes vir domein vorming wat binne 'n bepaalde stelsel.
Dit sal die studie van parameters soos hiërargie, terugvoer toelaat
of kompetisie tussen die verskillende komponente en hul interaksies.
ontluikende gis met sy kragtige molekulêre biologie en genetiese gereedskap
bied 'n perfekte stelsel vir so 'n benadering.
Onlangs is 'n sistematiese studie ons op 'n groot aantal van die PM
proteïene in Saccharomyces cerevisiae en gevind dat al integrale membraan
proteïene gelokaliseer in klein kolle of sel
patrone (Fig 1). van verskillende digtheid [92]. Hierdie patrone was vergelykbaar
groot (N100 nm) en kon duidelik onderskei word deur 'n kombinasie van
totale interne weerkaatsing fluoressensie mikroskopie en 2D Deconvolutie
[91]. Wat belangrik is, transmembraan proteïen [81,92,100], lipied verander
proteïene [62] en lipiede [34] in die gis PM uitstalling baie stadige laterale
diffusie, die verskaffing van 'n moontlike grondslag vir die groot omvang van die waargeneem
domeine.
Daarbenewens het ons gevind thatmost van die geïdentifiseerde proteïen
is duidelik geskei en slegs lukraak oorvleuel met mekaar
ander [92]. Ons sistematiese studie van PM proteïen verspreiding in gis
dus duidelik gedemonstreer die mede
oorvleuelende maar duidelike membraan mikro-domeine. So 'n lappieskombers
membraan waarskynlik spruit uit 'n kombinasie van sterk en swak
interaksies tussen die lipied en proteïen bestanddele van biologiese
membrane asook membraan
Ons verwag dat die skeiding van proteïene en lipiede in

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พลาสมา เมมเบรน ( PM ) ถือเป็นการอินเตอร์เฟซ
ระหว่างเซลล์และสภาพแวดล้อม มันไม่เพียง แต่ทำหน้าที่เป็น
อุปสรรคเลือกไอออน , สารอาหารและความหลากหลายของปัจจัยอื่น ๆที่ละลายน้ำได้ แต่ยังมี
ศูนย์กลางบูรณาการสำหรับมือถือส่งสัญญาณ และองค์กร สะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพ
หน้าที่ นายกฯ ถูกสร้างขึ้นจากหลายร้อยชนิดแตกต่างกัน
ไขมันและโปรตีนส่วนประกอบเหล่านี้โดยทั่วไปเชื่อว่า
จะแยกอยู่ในระนาบของแผ่นเพื่อให้
กฎระเบียบมีประสิทธิภาพในพื้นที่และเวลา กว่าชนิด decadesmany ของ lateralmembrane
โดเมนได้ถูกอธิบายไว้ว่า ช่วง fromfew นาโนเมตรหลาย
ไมครอนขนาด ซึ่งจัดแสดงเป็นหย่อม , เส้นใยหรือเครือข่ายเช่น
สัณฐาน [ 71 ]บางส่วนของการระบุโดเมนเพียงคงอยู่ได้เท่า ,
ในขณะที่คนอื่นยังคงมีเสถียรภาพถึงหลายชั่วโมง ที่สอดคล้องกับความหลากหลายของ
ลักษณะพื้นที่และเวลา , ความหลากหลายของกลไกทางชีวเคมีและชีวกายภาพ

จะได้พบเพื่อส่งเสริมการเมมเบรนโดเมน ( รูปที่ 1 ) เรามีแน่นอน
เป็นลองเวย์จาก earlymodels ของค่อนข้าง homogenous ฟลู โมเซอิก
เมมเบรน อย่างไรก็ตาม การศึกษาจำนวนมากในการ โดเมน ด้านข้างมีผ้าคาด
ค้นพบแนวคิดจากการทำงานในรูปแบบ
membranes และตามการกระจายของเพียงหนึ่งหรือสอง
ส่วนประกอบ ความเข้าใจที่ลึกซึ้งของการสร้างรูปแบบในทางชีวภาพ
แผ่นจะต้องใช้ระบบชีววิทยาแบบบูรณาการกลไกทั้งหมดสำหรับการทำภายในโดเมน

ระบบเฉพาะ นี้จะช่วยให้ศึกษาพารามิเตอร์เช่นลำดับชั้น ติชม
หรือการแข่งขันระหว่างชิ้นส่วนที่แตกต่างกันและการปฏิสัมพันธ์ .
รุ่นยีสต์กับชีววิทยาระดับโมเลกุลที่มีประสิทธิภาพและเครื่องมือ
พันธุกรรมนำเสนอระบบที่สมบูรณ์แบบเช่น
วิธีการเมื่อเร็วๆ นี้ เราได้ทำการศึกษาระบบจํานวน PM
โปรตีนใน Saccharomyces cerevisiae และพบว่าเมมเบรนโปรตีนเป็นส่วนประกอบ
ในแพทช์ขนาดเล็กหรือเซลล์ครอบคลุมเครือข่ายเช่น
รูปแบบ ( รูปที่ 1 ) ค่าความหนาแน่น [ 92 ] รูปแบบเหล่านี้เป็นปานกัน
ขนาดใหญ่ ( 100 nm ) และอาจจะแตกต่างอย่างชัดเจนโดยการรวมกันของ
ทั้งหมดภายในสะท้อนกล้องจุลทรรศน์และ 2D ธีค โวลูชั่น
[ 91 ] คือ โปรตีน 81,92100 ยาว [ ] ,
[ 62 ] ดัดแปลงไขมันโปรตีนและไขมัน [ 34 ] ในยีสต์น. จัดแสดงที่ช้ามาก ด้านข้าง
แพร่ให้พื้นฐานที่สุดสำหรับขนาดใหญ่ของโดเมน )
.
นอกจากนี้เราส่วนใหญ่ระบุโปรตีนโดเมน
ก็เป็นกัน และกับแต่ละอื่น ๆเพื่อกัน
[ 92 ] การศึกษาระบบของ PM โปรตีนกระจายในยีสต์
จึงแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในการอยู่ร่วมกันของความหลากหลายของ
ซ้อนกันแต่แตกต่างกันเมมเบรนไมโครโดเมน เช่นการเย็บปะติดปะต่อกัน
เยื่อที่อาจเกิดขึ้นจากการรวมกันของอ่อนแอ และปฏิสัมพันธ์ระหว่างโปรตีนและไขมันมาก

ทางชีวภาพเช่นเดียวกับเยื่อเมมเบรน macromolecular นั่งร้านที่เกี่ยวข้อง .
เราคาดว่าการแยกโปรตีนและไขมันเข้าไปใน