Incidents of contactIn January 1880

Incidents of contact
In January 1880, an armed British expedition to the island led by 20-year-old Maurice Vidal Portman, the local colonial administrator, arrived to conduct a survey of the island, and to take a prisoner, in accordance with British policy to pacify unfriendly tribes at the time, which was to abduct a member of the tribe, treat them well and give them gifts, and release them back to the tribe, hoping to demonstrate friendliness. Portman's expedition of the island is believed to be the first by outsiders. While the Sentinelese tended to disappear into the jungle whenever outsiders were spotted approaching, Portman's expedition found an elderly couple and four children after several days. They were taken prisoner and brought to Port Blair. The elderly couple became ill and died, probably from contracting diseases to which they did not have immunity. The four children were returned to the island, given gifts, and released. The children then disappeared into the jungle. After this incident, the British did not try to contact the Sentinelese again and instead focused on other tribes.[10]
In 1967, the Indian government began a series of "Contact Expeditions" to the island. The programme was managed by the Director of Tribal Welfare andanthropologist T. N. Pandit.[11][12] The first expedition, headed by Pandit, included armed police and naval officers. The Sentinelese retreated into the jungle, and the expedition failed to make contact with any of them. During these expeditions, an Indian Navy vessel would anchor outside the coral reefs and send small boats to approach the beaches, and while keeping a distance, the crew would drop various gifts into the water to wash up on shore. If the Sentinelese fled for the jungle, the parties might land on shore and drop off the gifts before leaving.[10]
On 29 March 1970, a research party of Indian anthropologists, which included Pandit, found themselves cornered on the reef flats between North Sentinel and Constance Island. An eyewitness recorded the following from his vantage point on a boat lying off the beach:
Quite a few discarded their weapons and gestured to us to throw the fish. The women came out of the shade to watch our antics... A few men came and picked up the fish. They appeared to be gratified, but there did not seem to be much softening to their hostile attitude... They all began shouting some incomprehensible words. We shouted back and gestured to indicate that we wanted to be friends. The tension did not ease. At this moment, a strange thing happened — a woman paired off with a warrior and sat on the sand in a passionate embrace. This act was being repeated by other women, each claiming a warrior for herself, a sort of community mating, as it were. Thus did the militant group diminish. This continued for quite some time and when the tempo of this frenzied dance of desire abated, the couples retired into the shade of the jungle. However, some warriors were still on guard. We got close to the shore and threw some more fish which were immediately retrieved by a few youngsters. It was well past noon and we headed back to the ship...
In the spring of 1974, a National Geographic film crew came to the island, in what was one of the most unsuccessful expeditions made on the island. North Sentinel was visited by a team of anthropologists filming a documentary entitled Man in Search of Man. The team was accompanied by armed police officers and a National Geographic photographer. When the motorized boat broke through the barrier reefs, locals emerged from the jungle. The Sentinelese responded with a curtain of arrows. The boat landed at a point on the coast out of range of the arrows and the police (dressed in jackets with padded armour) landed and left gifts in the sand: a miniature plastic car, some coconuts, a live pig tied, a doll, and aluminium cookware.[14] The policemen returned to the boat and waited to see the locals' reaction to the gifts. The reaction was to launch another round of arrows, one of which struck the documentary's director in the left thigh. The man who wounded the director withdrew and laughed proudly, sitting in the shade while others speared, then buried, the pig and the doll. Afterwards, everyone left, taking with them only the coconuts and aluminium cookware.[14]
In the early 1990s, the Sentinelese began allowing the boats to come closer to the shore, and sometimes greeted them unarmed. However, after a few minutes, the Sentinelese would warn them off by making menacing gestures and firing arrows without arrowheads. In 1996, the Indian government ended the "Contact Expeditions" following a series of hostile encounters resulting in several deaths in a similar programme practised with the Jarawa people of South and Middle Andaman Islands and because of the danger of introducing diseases.
The Sentinelese appear to have emerged relatively unscathed from the 2004 Indian Ocean tsunami, apparently managing to reach high ground. Three days following the tsunami, an Indian naval helicopter was sent to check on them and drop food on the beach. It was warned away by a Sentinelese warrior who emerged from the jungle and brandished a bow and arrow.
In 2006, Sentinelese archers killed two fishermen who were fishing illegally for mud crabs within range of the island. Their boat's improvised anchor failed to prevent it from being carried away by currents while they were asleep. The boat drifted into the shallows of the island, where they were killed. The Sentinelese buried them in shallow graves. An Indian Coast Guard helicopter that was sent to retrieve the bodies was driven off by Sentinelese warriors, who fired a volley of arrows.[15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาของผู้ติดต่อในเดือน 1880 มกราคม เร่งการอังกฤษอาวุธเกาะนำ โดย 20 ปีมอริ Vidal พอร์ตแมน ผู้ดูแลท้องถิ่นโคโลเนียล มาทำแบบสำรวจของเกาะ และใช้นักโทษ ตามนโยบายอังกฤษปลอบชาวโรงแรมเวลา ซึ่งจะเป็นสมาชิกของเผ่าการลักพาตัว รักษาดี และให้ของขวัญ และปล่อยให้กลับไปยังเผ่า หวังที่จะแสดงให้เห็นถึงรอย เร่งของพอร์ทแมนเกาะเชื่อว่าเป็นครั้งแรก โดยบุคคลภายนอก ในขณะที่ Sentinelese ที่มีแนวโน้มที่จะ หายไปในป่าเมื่อใดก็ ตามที่บุคคลภายนอกได้ด่างกำลัง เร่งของพอร์ทแมนพบคู่สูงอายุและเด็กทั้งสี่หลังหลายวัน พวกเขาได้นำนักโทษ และนำพอร์ตแบลร์ คู่สูงอายุกลายเป็นป่วย และเสียชีวิต อาจจากการทำสัญญาที่พวกเขาไม่มีภูมิคุ้มกันโรค เด็กทั้งสี่ได้กลับไปเกาะ ให้ของขวัญ และออก เด็กหายไปในป่าแล้ว หลังจากเหตุการณ์นี้ ชาวอังกฤษได้พยายามติดต่อ Sentinelese อีก และแต่เน้นเผ่า [10]ในค.ศ. 1967 รัฐบาลอินเดียเริ่มชุด "เลือกผู้ติดต่อ" ที่เกาะ โปรแกรมบริหารจัดการ โดย andanthropologist กรรมการสวัสดิการชาว Pandit ตอนเหนือต. [11] [12] การเร่งแรก โดย Pandit รวมอาวุธของตำรวจและเจ้าหน้าที่กองทัพเรือ Sentinelese ที่ถอยกรูดอย่างกับ และเร่งที่ล้มเหลวในการทำการติดต่อกับพวกเขา ระหว่างนิเหล่านี้ เป็นเรือกองทัพเรืออินเดียจะยึดนอกปะการัง และส่งเรือเล็กเพื่อเข้าหาชายหาด และในขณะที่เก็บระยะไกล เรือจะปล่อยของขวัญต่าง ๆ ลงไปในน้ำล้างขึ้นบนฝั่ง ถ้า Sentinelese ที่หนีในป่า ฝ่ายอาจที่ดินบนฝั่ง แล้วปล่อยออกของขวัญก่อนออกจาก [10]บน 29 1970 มีนาคม ฝ่ายวิจัยของมานุษยอินเดีย ซึ่งรวม Pandit พบตัวเองจนมุมบนแฟลตฟระหว่าง Sentinel เหนือเกาะคอนสแตนซ์ ผู้เห็นเหตุการณ์บันทึกไว้ต่อไปนี้จากจุดชมวิวของเขาบนเรือนอนออกจากชายหาด:ค่อนข้างน้อยละทิ้งอาวุธของพวกเขา และ gestured เราโยนปลา ผู้หญิงออกมาจากเงาดูใช้ของเรา... กี่คนมา และรับปลา เคยปรากฏเป็นการละเล่นพื้นบ้าน แต่มีไม่ได้ดูเหมือน จะนุ่มนวลมากการเกิดทัศนคติของพวกเขา... พวกเขาเริ่มตะโกนคำบางคำที่ไม่สามารถเข้าใจได้ เราตะโกนไป และ gestured เพื่อบ่งชี้ว่า เราอยากเป็นเพื่อน ไม่ได้บรรเทาความตึงเครียด ตอนนี้ สิ่งแปลกเกิดขึ้น — ผู้หญิงจับปิดกับนักรบ และนั่งรถอ้อมกอดหลงใหล พระราชบัญญัตินี้ได้ถูกซ้ำผู้หญิงอื่น ๆ แต่ละว่า นักรบสำหรับตัวเอง การจัดเรียงของชุมชนผสมพันธุ์ เป็น were มัน ดังนั้น ได้กลุ่มหัวรุนแรงลดน้อยลง นี้อย่างต่อเนื่อง สำหรับค่อนข้างบางเวลา และจังหวะการเต้นนี้ frenzied ของความปรารถนาลด ลง คู่ปลดเกษียณในร่มเงาของป่า อย่างไรก็ตาม นักรบบางที่อยู่ยาม เราได้ใกล้ชายฝั่ง และโยนปลาบางอย่างที่ถูกเรียกใช้ทันที โดยเยาวชนกี่ ก็ดีที่ผ่านมาเที่ยง และเรามุ่งหน้ากลับไปเรือ... ในฤดูใบไม้ผลิ 1974 เป็นชาติทางภูมิศาสตร์ฟิล์มเรือมาเกาะ ในอะไรได้นิไม่สำเร็จมากที่สุดที่ทำได้บนเกาะหนึ่ง Sentinel เหนือถูกเข้าชม โดยทีมงานถ่ายทำสารคดีที่ได้รับในการค้นหาของ Man. มานุษย ทีมที่พร้อม ด้วยเจ้าหน้าที่ตำรวจติดอาวุธและเป็นช่างภาพทางภูมิศาสตร์แห่งชาติ เมื่อเรือยนต์ยากจนผ่านอุปสรรคแนวปะการัง ชาวบ้านเกิดขึ้นจากป่า Sentinelese ที่ตอบสนองกับม่านลูกศร เรือที่ดินจุดฝั่งนอกช่วงของลูกศร และตำรวจ (แต่งตัวในเสื้อกับเสื้อเกราะที่มีเบาะรอง) ที่ดิน และทิ้งของขวัญทราย: รถพลาสติกขนาดเล็ก มะพร้าวขูด หมูสดผูก ตุ๊กตา และหม้ออะลูมิเนียม [14] ตำรวจในพื้นที่ส่งกลับไปยังเรือ และรอดูปฏิกิริยาของชาวบ้านกับของขวัญ ปฏิกิริยาเพื่อ เปิดครั้งหนึ่งลูกศร หนึ่งซึ่งหลงกรรมการของสารคดีในต้นขาซ้าย คนที่ได้รับบาดเจ็บผู้อำนวยการต้องถอน และหัวเราะภูมิใจ นั่งในร่มในขณะที่คนอื่น ๆ speared แล้ว ฝัง หมูและตุ๊กตา ภายหลัง คนซ้าย ใช้ได้เฉพาะมะพร้าวและหม้ออะลูมิเนียม [14]ในช่วงปี 1990, Sentinelese ที่เริ่มอนุญาตให้เรือมาใกล้ชิดกับชายฝั่ง และบางครั้งรับการต้อนรับเหล่าอาวุธ อย่างไรก็ตาม หลังจากไม่กี่นาที Sentinelese ที่จะเตือนปิด โดยการทำ menacing และการยิงลูกศรไม่ มีหัวลูกศร ในปี 1996 รัฐบาลอินเดียสิ้นสุดลง "เลือกผู้ติดต่อ" ต่อไปนี้ปฏิบัติชุดเผชิญศัตรูที่เกิดตายหลายโครงการเหมือนกับจาราวาใต้และหมู่เกาะอันดามันกลาง และเนื่อง จากอันตรายของโรคแนะนำ Sentinelese ที่ปรากฏจะ มีชุมนุมค่อนข้างปราศจากอันตรายจากสึนามิมหาสมุทรอินเดียปี 2004 การจัดการถึงพื้นสูงเห็นได้ชัด สามวันหลังสึนามิ เฮลิคอปเตอร์กองทัพเรืออินเดียถูกส่งไปตรวจสอบได้ และวางอาหารบนชายหาด มันถูกเตือนไป ด้วยนักรบ Sentinelese ที่ปรากฏออกมาจากป่า และ brandished ธนู ในปี 2006, Sentinelese ยิงธนูฆ่าชาวประมงสองที่ได้ตกปลาผิดกฎหมายสำหรับปูโคลนภายในของเกาะ จุดยึดถูกยิงเรือของพวกเขาล้มเหลวในการป้องกันการดำเนินไปตามกระแสในขณะที่พวกเขาหลับ เรือลอยในน้ำตี้นของเกาะ ซึ่งถูกฆ่าตาย Sentinelese ที่ฝังไว้ในหลุมฝังศพตื้น มีเฮลิคอปเตอร์หน่วยยามชายฝั่งของอินเดียที่ถูกส่งไปรับศพได้ขับออก โดย Sentinelese รบ ยิงวอลเล่ของลูกศร [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นของการติดต่อในเดือนมกราคม 1880 การเดินทางติดอาวุธของอังกฤษไปยังเกาะที่นำโดย 20 ปีมอริซวิดัลพอร์ทแมนผู้ดูแลระบบอาณานิคมในท้องถิ่นมาดำเนินการสำรวจของเกาะและที่จะใช้นักโทษให้สอดคล้องกับนโยบายของอังกฤษ เพื่อปลอบชนเผ่าที่ไม่เป็นมิตรในเวลาซึ่งจะลักพาตัวสมาชิกของชนเผ่าที่ปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างดีและให้พวกเขามีของขวัญและปล่อยให้พวกเขากลับไปที่เผ่าหวังที่จะแสดงให้เห็นถึงความเป็นมิตร
การเดินทางของพอร์ทแมนของเกาะที่เชื่อว่าเป็นครั้งแรกโดยบุคคลภายนอก ในขณะที่ Sentinelese มีแนวโน้มที่จะหายเข้าไปในป่าเมื่อใดก็ตามที่บุคคลภายนอกเป็นด่างใกล้เดินทาง Portman พบคู่สามีภรรยาสูงอายุและเด็กทั้งสี่หลังจากที่หลายวัน พวกเขาถูกจับเข้าคุกและนำไปพอร์ตแบลร์ ทั้งคู่กลายเป็นผู้สูงอายุป่วยและเสียชีวิตอาจจะมาจากการทำสัญญาโรคที่พวกเขาไม่ได้มีภูมิคุ้มกัน เด็กทั้งสี่คนถูกส่งกลับไปยังเกาะที่ได้รับของขวัญและปล่อย เด็ก ๆ แล้วก็หายไปเข้าไปในป่า หลังจากเหตุการณ์นี้อังกฤษไม่ได้พยายามที่จะติดต่อ Sentinelese อีกครั้งและแทนที่จะมุ่งเน้นไปที่เผ่าอื่น. [10]
ในปี 1967 รัฐบาลอินเดียเริ่มชุดของ "การเดินทางติดต่อ" ไปที่เกาะ โปรแกรมที่ได้รับการจัดการโดยผู้อำนวยการสวัสดิการเผ่า andanthropologist เทนเนสซีบัณฑิต. [11] [12] การเดินทางครั้งแรกนำโดยบัณฑิตรวมถึงตำรวจติดอาวุธและนายทหารเรือ Sentinelese ถอยเข้าไปในป่าและการเดินทางล้มเหลวที่จะทำให้การติดต่อกับพวกเขา ในระหว่างการเดินทางเหล่านี้เรือกองทัพเรืออินเดียจะทอดสมออยู่นอกแนวปะการังและส่งเรือขนาดเล็กที่จะเข้าใกล้ชายหาดและในขณะที่การรักษาระยะห่างที่ลูกเรือจะลดลงของขวัญต่างๆลงไปในน้ำที่จะล้างขึ้นบนฝั่ง ถ้า Sentinelese หนีป่าฝ่ายอาจที่ดินบนฝั่งและวางปิดของขวัญก่อนที่จะออก. [10]
เมื่อวันที่ 29 มีนาคม 1970 ซึ่งเป็นงานปาร์ตี้งานวิจัยของนักมานุษยวิทยาอินเดียซึ่งรวมถึงบัณฑิต, พบว่าตัวเองมุมบนแฟลตแนวระหว่างภาคเหนือ ยามและเกาะคอนสแตนซ์ เป็นสักขีพยานที่บันทึกไว้ดังต่อไปนี้จากจุดชมวิวของเขาบนเรือนอนจากชายหาด:
ค่อนข้างน้อยทิ้งอาวุธของพวกเขาและชี้ให้เราที่จะโยนปลา ผู้หญิงออกมาจากร่มเงาในการชมการแสดงตลกของเรา ... ไม่กี่คนมาหยิบปลา พวกเขาดูเหมือนจะพอใจ แต่มีไม่ได้ดูเหมือนจะอ่อนมากที่จะมีทัศนคติที่เป็นมิตรของพวกเขา ... พวกเขาทั้งหมดเริ่มตะโกนคำพูดบางคำที่ไม่สามารถเข้าใจ เราตะโกนกลับมาและชี้เพื่อแสดงว่าเราต้องการที่จะเป็นเพื่อน ความตึงเครียดที่ไม่ได้ความสะดวก ขณะนี้เป็นสิ่งที่แปลกเกิดขึ้น - ผู้หญิงคู่ออกไปพร้อมกับนักรบและนั่งอยู่บนหาดทรายในอ้อมกอดของความรัก การกระทำนี้ได้ถูกทำซ้ำโดยผู้หญิงคนอื่น ๆ แต่ละคนที่อ้างว่านักรบของตัวเอง, การเรียงลำดับของการผสมพันธุ์ชุมชนตามที่มันเป็น ดังนั้นจึงได้ลดการแข็งข้อกลุ่ม นี้อย่างต่อเนื่องสำหรับค่อนข้างบางเวลาและเมื่อจังหวะการเต้นบ้าคลั่งของความปรารถนาที่ลดลง, คู่เข้าไปสู่ร่มเงาของป่า แต่นักรบบางคนยังคงอยู่ในยาม เราได้ใกล้กับชายฝั่งและโยนบางปลามากขึ้นซึ่งถูกเรียกคืนทันทีโดยเด็กไม่กี่ มันเป็นอย่างดีที่ผ่านมาตอนเที่ยงและเรามุ่งหน้ากลับไปที่เรือ ...
ในฤดูใบไม้ผลิปี 1974 ซึ่งเป็นทีมงานภาพยนตร์เนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกมาถึงเกาะในสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของการเดินทางที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดที่ทำบนเกาะ นอร์ทยามแวะมาโดยทีมงานของนักมานุษยวิทยาถ่ายทำสารคดีชื่อคนที่อยู่ในการค้นหาของมนุษย์ ทีมงานที่มาพร้อมกับเจ้าหน้าที่ตำรวจติดอาวุธและช่างภาพเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิก เมื่อเรือมอเตอร์ยากจนผ่านแนวกั้นชาวบ้านโผล่ออกมาจากป่า Sentinelese ตอบโต้ด้วยผ้าม่านของลูกศร เรือลงจอดที่จุดบนชายฝั่งออกจากช่วงของลูกศรและตำรวจ (ในชุดแจ็คเก็ตที่มีเกราะเบาะ) ที่ดินและของขวัญที่เหลืออยู่ในทราย: รถพลาสติกขนาดเล็กมะพร้าวบางผูกหมูสดตุ๊กตา และเครื่องครัวอลูมิเนียม. [14] ตำรวจกลับไปที่เรือและรอที่จะดูปฏิกิริยาของชาวบ้าน 'to ของขวัญ ปฏิกิริยาที่จะเปิดตัวอีกรอบของลูกศรหนึ่งซึ่งหลงผู้อำนวยการของสารคดีในต้นขาซ้าย คนที่ได้รับบาดเจ็บผู้อำนวยการถอนตัวออกและหัวเราะภูมิใจนั่งอยู่ในที่ร่มขณะที่คนอื่นแทงฝังแล้วหมูและตุ๊กตา หลังจากนั้นทุกคนที่เหลือเอากับพวกเขาเท่านั้นมะพร้าวและเครื่องครัวอลูมิเนียม. [14]
ในช่วงปี 1990 ที่เริ่ม Sentinelese ช่วยให้เรือที่จะมาใกล้ชิดกับฝั่งและบางครั้งพวกเขาได้รับการต้อนรับอาวุธ อย่างไรก็ตามหลังจากที่ไม่กี่นาทีที่ Sentinelese จะเตือนพวกเขาออกโดยการทำท่าทางน่ากลัวและลูกศรยิงโดยไม่ต้องหัวลูกศร ในปี 1996 รัฐบาลอินเดียสิ้นสุด "ติดต่อเดินทาง" ต่อไปนี้เป็นชุดของการเผชิญหน้าที่ไม่เป็นมิตรทำให้เกิดการตายในหลาย ๆ โปรแกรมที่คล้ายกันมีประสบการณ์กับคน Jarawa ของภาคใต้และกลางหมู่เกาะอันดามันและเพราะอันตรายของการแนะนำโรค.
Sentinelese ปรากฏ จะโผล่ออกมาค่อนข้างได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์สึนามิในมหาสมุทรอินเดียปี 2004 เห็นได้ชัดว่าการจัดการที่จะไปถึงพื้นดินสูง สามวันต่อไปนี้คลื่นสึนามิที่เฮลิคอปเตอร์ของกองทัพเรืออินเดียถูกส่งไปตรวจสอบพวกเขาและวางอาหารบนชายหาด มันได้รับการเตือนออกไปโดยนักรบ Sentinelese ที่โผล่ออกมาจากป่าและกวัดแกว่งคันธนูและลูกศร.
ในปี 2006 พลธนู Sentinelese ฆ่าสองชาวประมงที่ได้รับการตกปลาอย่างผิดกฎหมายสำหรับปูทะเลอยู่ในช่วงของเกาะ สมอเรือของพวกเขาชั่วคราวล้มเหลวที่จะป้องกันไม่ให้มันจากการถูกดำเนินการไปตามกระแสขณะที่พวกเขานอนหลับ เรือลอยลงไปในน้ำตื้นของเกาะที่พวกเขาถูกฆ่าตาย Sentinelese ฝังไว้ในหลุมฝังศพตื้น เฮลิคอปเตอร์ยามฝั่งอินเดียที่ถูกส่งเพื่อดึงร่างที่ถูกขับออกจากนักรบ Sentinelese ที่ยิงวอลเลย์ของลูกศร. [15]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ติดต่อ

เหตุการณ์ในเดือนมกราคม 1880 ติดอาวุธของอังกฤษเดินทางไปเกาะ นำโดย อายุ 20 ปี มอริส วิดาล พอร์ทแมน ผู้ดูแลอาณานิคมท้องถิ่น มาทำการสำรวจเกาะ และนำนักโทษสอดคล้องกับนโยบายของอังกฤษเพื่อให้ชนเผ่าที่ไม่เป็นมิตรในเวลาซึ่งถูกลักพาตัวไปยังสมาชิก ตระกูล รักษาดี และมอบของขวัญและปล่อยพวกเขากลับสู่เผ่า หวังที่จะแสดงให้เห็นถึงความเป็นมิตร . Portman ของการเดินทางของเกาะที่เชื่อว่าเป็นครั้งแรกโดยบุคคลภายนอก ในขณะที่เซนทิเนลมีแนวโน้มที่จะหายไปในป่า เมื่อคนภายนอกถูกพบใกล้ Expedition Portman พบคู่ผู้สูงอายุและเด็กสี่คนหลังจากหลายวัน พวกเขาถูกจับและนำพอร์ตแบลร์คู่ผู้สูงอายุป่วยและตาย อาจจะมาจากสัญญาโรคที่ไม่มีภูมิคุ้มกัน เด็กทั้ง 4 คนกลับมาที่เกาะ มอบของขวัญ และปล่อยตัว เด็กแล้วหายตัวเข้าไปในป่า หลังจากเหตุการณ์นี้ ชาวอังกฤษได้พยายามติดต่อเซนทิเนลอีกครั้งและแทนที่จะมุ่งเน้นเผ่าอื่น [ 10 ]
ใน 1967 ,รัฐบาลอินเดียเริ่มชุดของ " ติดต่อการเดินทางไปยังเกาะ โปรแกรมถูกจัดการโดยผู้อำนวยการ andanthropologist สวัสดิการเผ่า ที. เอ็น. บัณฑิต . [ 11 ] [ 12 ] กลุ่มแรก นำโดย บัณฑิต รวมทั้งตำรวจติดอาวุธและข้าราชการทหารเรือ . มีเซนทิเนลล่าถอยเข้าไปในป่า และเดินทางได้ล้มเหลวที่จะทำให้การติดต่อกับใด ๆของพวกเขา ในระหว่างการเดินทางเหล่านี้เรือกองทัพเรืออินเดียจะยึดนอกแนวปะการัง และส่งเรือเล็กเข้าหาชายหาด และในขณะที่รักษาระยะห่าง ทีมงานจะส่งของขวัญต่าง ๆลงไปในน้ำเพื่อล้างขึ้นบนชายฝั่ง ถ้าเซนทิเนลหนีไปในป่า ฝ่ายอาจที่ดินบนชายฝั่งและส่ง ของขวัญก่อนจาก [ 10 ]
29 มีนาคม 1970 งานวิจัยพรรคของนักมานุษยวิทยาชาวอินเดียซึ่งรวมบัณฑิต พบตัวเองจนมุมในแนวแฟลตระหว่าง Sentinel เหนือและเกาะ คอนสแตนซ์ ผู้เห็นเหตุการณ์บันทึกไว้ต่อไปนี้จากจุดชมวิวของเขาบนเรือ นอนปิดชายหาด :
ค่อนข้างน้อยทิ้งอาวุธของพวกเขาและชี้นิ้วบอกว่าให้เราโยนปลา ผู้หญิงออกมาจากเงาดูตลก . . . . . . . 2-3 คนมาหยิบปลาพวกเขาดูเหมือนจะพอใจ แต่ก็ไม่ได้ดูเหมือนจะอ่อนมาก ทัศนคติที่เป็นมิตร . . . . . . . พวกเขาเริ่มตะโกนบางมหาศาลคำพูด เราตะโกนกลับ และชี้นิ้วบอกว่า เพื่อบ่งบอกว่าเราอยากเป็นเพื่อน ความตึงเครียดไม่ได้ง่าย ขณะนี้มีสิ่งแปลกๆ เกิดขึ้น - หญิงคู่กับนักรบ และนั่งบนหาดทราย ในอ้อมกอดของความกระตือรือร้นพระราชบัญญัตินี้ถูกทำซ้ำโดยผู้หญิงอื่น ๆ แต่ละที่อ้างว่าเป็นนักรบเพื่อตัวเธอเอง , การจัดเรียงของชุมชนมาก เหมือนที่เคยเป็น กลุ่มหัวรุนแรงจึงได้คลายลง นี้อย่างต่อเนื่องสำหรับค่อนข้างบางเวลา และเมื่อจังหวะของการเต้นรำนี้คลั่งของความต้องการลดลง หนุ่มเกษียณเป็นร่มเงาของป่า อย่างไรก็ตาม นักรบยังระวังตัว