Numerous studies and a major review

Numerous studies and a major review have tied heightened probability of involvement in antisocial behavior, including violence, to the adolescent years (Moffitt, 1993; Tolan & GormanSmith, 1997). Integral to these studies has been the consideration that adolescence is a time when behavioral patterns related to violence first emerge and then reach their peak prevalence, with violent crimes being rare prior to adolescence and then diminishing substantially after this age period (Elliott & Tolan, 1998). In addition, there is a need to consider not just the average level or the greatest level of violence but the growth in involvement in violence over that time. Furthermore, even among those exhibiting
extreme levels of and chronicity in antisocial behavior during adolescence, violent behaviors are rare. Thus, an understanding of developmental risk is enhanced by examining not just the level of violence but its growth pattern over the time when increases in violent behavior are most likely (late adolescence). Therefore, in this study we used longitudinal data to examine growth patterns in violence, both among peers and in individual youths, and the relation between these growth patterns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาจำนวนมากและตรวจทานหลักเชื่อมโยงสูงน่ามีส่วนร่วมในลักษณะ antisocial รวมทั้งความรุนแรง ปีวัยรุ่น (Moffitt, 1993 Tolan & GormanSmith, 1997) ไปศึกษาเหล่านี้ได้รับการพิจารณาว่า วัยรุ่นเป็นช่วงเวลาเมื่อรูปแบบพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงแรก เกิดแล้ว ถึงความชุกสูงสุด มีอาชญากรรมรุนแรงหายากก่อนวัยรุ่น และจากนั้น ลดลงมากหลังจากช่วงอายุนี้ (ต & Tolan, 1998) นอกจากนี้ มีต้องพิจารณาไม่เพียงระดับเฉลี่ยหรือระดับสูงสุดของความรุนแรงแต่การเติบโตในการมีส่วนร่วมในความรุนแรงช่วงเวลานั้น นอกจากนี้ แม้แต่ในหมู่ผู้ที่อย่างมีระดับระดับมากและ chronicity ในลักษณะ antisocial ระหว่างวัยรุ่น พฤติกรรมรุนแรงไม่ค่อยพบ ดังนั้น ความเข้าใจเกี่ยวกับความเสี่ยงที่พัฒนาปรับปรุง โดยตรวจสอบระดับของความรุนแรงแต่รูปแบบการเจริญเติบโตไม่เพียงช่วงเวลาที่เมื่อเพิ่มพฤติกรรมรุนแรงมัก (ช่วงปลายวัยรุ่น) ดังนั้น ในการศึกษานี้ เราใช้ข้อมูลระยะยาวการตรวจสอบรูปแบบการเจริญเติบโตในความรุนแรง ใน หมู่เพื่อน และเยาวชนแต่ละ และความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบเหล่านี้เจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาจำนวนมากและการตรวจสอบที่สำคัญได้ผูกติดอยู่กับความน่าจะเป็นความคิดริเริ่มของการมีส่วนร่วมในพฤติกรรมต่อต้านสังคมรวมถึงความรุนแรงที่จะปีวัยรุ่น (Moffitt 1993; & Tolan GormanSmith, 1997) ส่วนประกอบที่สำคัญในการศึกษาเหล่านี้ได้รับการพิจารณาว่าวัยรุ่นเป็นเวลาที่รูปแบบพฤติกรรมที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรงครั้งแรกที่โผล่ออกมาแล้วถึงความชุกสูงสุดของพวกเขาที่มีอาชญากรรมรุนแรงเป็นที่หายากก่อนที่จะมีวัยรุ่นและจากนั้นลดลงอย่างมีนัยสำคัญหลังจากช่วงวัยนี้ (เอลเลียตและ Tolan 1998 ) นอกจากนี้ยังมีความจำเป็นที่จะต้องพิจารณาไม่เพียงระดับปานกลางหรือระดับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของความรุนแรง แต่การเจริญเติบโตในการมีส่วนร่วมในการใช้ความรุนแรงในช่วงเวลาที่ นอกจากนี้แม้ในหมู่ผู้แสดงระดับมากและ chronicity ในพฤติกรรมต่อต้านสังคมในช่วงวัยรุ่นพฤติกรรมความรุนแรงเป็นของหายาก
ดังนั้นความเข้าใจในการพัฒนาความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้นโดยการตรวจสอบไม่ได้เป็นเพียงระดับของความรุนแรง แต่รูปแบบการเติบโตในช่วงเวลาที่การเพิ่มขึ้นของพฤติกรรมความรุนแรงมากที่สุดน่าจะเป็น (วัยรุ่นตอนปลาย) ดังนั้นในการศึกษาครั้งนี้เราใช้ข้อมูลระยะยาวในการตรวจสอบรูปแบบการเจริญเติบโตในการใช้ความรุนแรงทั้งในหมู่เพื่อนและเยาวชนในแต่ละบุคคลและความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการเจริญเติบโตเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษามากมายและทบทวนสาขาเชื่อมโยงเพิ่มความน่าจะเป็นของการมีส่วนร่วมในพฤติกรรมต่อต้านสังคม รวมทั้งความรุนแรง เพื่อปีวัยรุ่น ( มอฟฟิต , 1993 ; โทแลน& gormansmith , 1997 ) บูรณาการกับการศึกษาเหล่านี้ได้รับการพิจารณาที่สำคัญเมื่อเวลารูปแบบพฤติกรรมที่เกี่ยวกับความรุนแรงที่เกิดขึ้นก่อนแล้วถึงความชุกสูงสุดของพวกเขากับอาชญากรรมรุนแรงได้ยากก่อนวัยรุ่นและจากนั้นลดลงอย่างมากหลังจากช่วงเวลาวัยนี้ ( Elliott & โทแลน , 1998 ) นอกจากนี้ ต้องมีการพิจารณาไม่เพียง แต่ระดับเฉลี่ยหรือที่ระดับของความรุนแรง แต่การเติบโตในการมีส่วนร่วมในความรุนแรงในช่วงนั้น นอกจากนี้ แม้ในหมู่ผู้จัดแสดง
รุนแรงและพฤติกรรมต่อต้านสังคมในระดับของขั้นตอนในช่วงวัยรุ่น , พฤติกรรมรุนแรงของจะหายาก ดังนั้น ความเข้าใจของความเสี่ยงที่มีเพิ่มขึ้นโดยการตรวจสอบไม่เพียง แต่ระดับของความรุนแรง แต่รูปแบบของการเจริญเติบโตกว่าเวลาที่เพิ่มขึ้นในพฤติกรรมที่รุนแรงมีมากที่สุด ( ช่วงวัยรุ่นตอนปลาย ) ดังนั้นในการศึกษาได้ใช้ข้อมูลระยะยาว เพื่อศึกษารูปแบบการใช้ความรุนแรง ทั้งในหมู่เพื่อนและเยาวชน บุคคล และความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการ