Collection management in libraries

Collection management in libraries should be conducted on the basis of analyses of circulation data. In addition to the number
of times a book is loaned out, the change in the number of loans over time can be a useful measure for managing books. In this
study, we investigate the relationship between diachronous obsolescence (that is, the change in use over time) and synchronous
obsolescence (that is, the distribution of use over the elapsed time from accession, for a relatively short period). We evaluate
three algorithms based on the two types of obsolescence, in order to predict future book use from past use information. We apply
these algorithms to actual circulation data from a university library and investigate prediction accuracy. The results show that the
synchronous obsolescence-based algorithm can predict future book use more accurately than the diachronous obsolescence-based
algorithms, especially for information recorded over a relatively short period.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควรจะดำเนินการจัดการเก็บรวบรวมในไลบรารีบนพื้นฐานของการวิเคราะห์ข้อมูลไหลเวียน นอกจากหมายเลขเวลาหนังสือถูกยืมออก การเปลี่ยนแปลงของจำนวนเงินกู้ยืมตลอดเวลาได้เป็นวัดที่มีประโยชน์สำหรับการจัดการหนังสือ ในการนี้ศึกษา เราตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างสภาพ diachronous (นั่นคือ การเปลี่ยนแปลงใช้เวลา) และแบบซิงโครนัสเสื่อมสภาพ (นั่นคือ การกระจายการใช้ช่วงเวลาที่ผ่านไปจากทะเบียน เป็นระยะเวลาค่อนข้างสั้น) เราประเมินอัลกอริทึมสามตามอยู่สองชนิดของสินค้า เพื่อทำนายใช้สมุดในอนาคตจากการใช้ข้อมูลที่ผ่านมา เราใช้อัลกอริทึมเหล่านี้ไหลเวียนจริงข้อมูลจากห้องสมุดมหาวิทยาลัย และตรวจสอบความถูกต้องของการคาดเดา ผลลัพธ์แสดงว่าการอัลกอริทึมการเสื่อมสภาพแบบซิงโครนัสสามารถทำนายการใช้หนังสือในอนาคตแม่นยำกว่าการ diachronous ตามสภาพอัลกอริทึม โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับข้อมูลบันทึกระยะเวลาค่อนข้างสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการการเก็บในห้องสมุดควรจะดำเนินการบนพื้นฐานของการวิเคราะห์ข้อมูลการไหลเวียน นอกเหนือไปจากจำนวน
ครั้งที่หนังสือเป็นยืมออก, การเปลี่ยนแปลงในจำนวนของเงินให้สินเชื่อในช่วงเวลาที่สามารถจะเป็นมาตรการที่มีประโยชน์สำหรับการจัดการหนังสือ ในการนี้
การศึกษาเราจะตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างล้าสมัย diachronous (นั่นคือการเปลี่ยนแปลงในการใช้งานอยู่ตลอดเวลา) และซิงโคร
ล้าสมัย (นั่นคือการกระจายตัวของการใช้งานในช่วงเวลาที่ผ่านมาจากการเข้ามาเป็นระยะเวลาอันสั้น) เราจะประเมิน
สามขั้นตอนวิธีการขึ้นอยู่กับทั้งสองประเภทของการเสื่อมสภาพในการสั่งซื้อที่จะคาดการณ์การใช้หนังสือในอนาคตจากการใช้ข้อมูลที่ผ่านมา เราใช้
ขั้นตอนวิธีการเหล่านี้เพื่อให้การไหลเวียนของข้อมูลที่เกิดขึ้นจริงจากห้องสมุดมหาวิทยาลัยและตรวจสอบความถูกต้องของการทำนาย ผลการศึกษาพบว่า
อัลกอริทึมการเสื่อมสภาพตามซิงโครสามารถทำนายอนาคตหนังสือใช้ถูกต้องมากขึ้นกว่าการเสื่อมสภาพตาม diachronous
อัลกอริทึมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับข้อมูลที่บันทึกไว้ในช่วงระยะเวลาอันสั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการคอลเลกชันในห้องสมุดควรดำเนินการบนพื้นฐานของการวิเคราะห์ข้อมูลการไหลเวียน นอกจากหมายเลขครั้งหนังสือยืมตัวไปเสีย การเปลี่ยนแปลงของจำนวนเงินกู้เกินเวลาสามารถเป็นวัดที่มีประโยชน์สำหรับการจัดการหนังสือ ในนี้ศึกษา เราศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง diachronous ล้าสมัย ( นั่นคือ การเปลี่ยนแปลงการใช้ตลอดเวลา ) และในเวลาเดียวกันล้าสมัย ( นั่นคือ การใช้มากกว่าเวลาที่ผ่านไป จากหนังสือ สำหรับระยะเวลาอันสั้น ) เราประเมินสามขั้นตอนวิธีขึ้นอยู่กับสองประเภทของล้าสมัย เพื่อทำนายอนาคตจากข้อมูลการใช้หนังสือที่ใช้ในอดีต เราใช้ขั้นตอนวิธีการเหล่านี้เป็นจริงข้อมูลจาก ห้องสมุดมหาวิทยาลัย และตรวจสอบความถูกต้องพยากรณ์ ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าขั้นตอนวิธีพื้นฐานแบบล้าสมัย สามารถทำนายอนาคตได้แม่นยำกว่าใช้เพิ่มเติมหนังสือ diachronous ล้าสมัยตามอัลกอริทึม โดยข้อมูลที่บันทึกในช่วงระยะเวลาอันสั้น