The golden wolfIn the dark forest o

The golden wolf
In the dark forest of the kingdom, beyond the safe boundaries of the castle there was as much life and commotion as inside the king’s court. The king and his trusted men were about to go on an expedition in the forest so all the animals were agitated. There was a big fuss and all feared for their lives except for the great golden coated wolf. He was seen as much as the king of the forest by his pack and the rest of the other animals. He always protected the forest and its inhabitants and only hunted to sustain himself. He was a quiet character who lived in solitude. None of the animals knew where he came from, he just shown up one day and imposed himself with his great presence and his deep and powerful look.
The king of the castle was a feared king. He was powerful but just. All his people respected and admired him. He had a young daughter; she was no more than 12 years old, but she was very smart and also very reckless. She always was on the verge of trouble and this time she really, really wanted to go with her father on this exploring adventure. Her father refused, but she somehow, managed to hide between the stable boys, dressed as one of them.
So the expedition began. There were many men and a number of horses and dogs. The deafening sounds of the barking dogs were pretty scary and the little princess started to fill frightened.
As the agitated dogs started barking, the ears of the golden wolf went up and he started howling so the rest of the animals seek protection deeper in the forest. He was curious and stood on a high cliff to see what was happening. As he was watching the men on the horses spread out into the green, thick forest, he saw a little human getting away from the crowd of men and towards the dangerous place where the bear had his den. This bear probably wouldn’t appreciate the little human’s presence. The great golden wolf had a kind heart. He was always weak at heart when it came to cubs, and this was just a human cub.
So he started barking and running towards the little human to scare it and make it run away.
The princess was on an exploring adventure, away from the camp. She was watching the birds fly above the old pines, when she heard a great bark and stopped in place to see what was about.
From the forest appeared, running towards her, the most beautiful and fierce looking animal she’d ever seen. She froze in panic, but was also mesmerized.
The golden wolf came closer to the little human and slowed his pace. The little one however did not run. He stopped and got closer, just about two feet from the child. It was just a little girl, he saw, looking at him with big eyes. He sneered at her, but she made no move. He came closer and closer until their noses touched.
The wolf had wet nose and his whiskers tickled her face. They looked at each other and the girl understood that this was a great animal to be feared of and respected. He sniffed her neck and then she started giggling, her fear slowly fading away. She started to gain courage and dared to touch his beautiful golden coat. It felt soft and the golden fur shined in the light.

As the princess stood in front of this amazing creature a great roar was heard. A huge bear! She then thought she was lost and oh! How upset her father was going to be.
She closed her eyes. And then something unexpected happened. The great wolf turned towards the bear, his long tail almost touching her nose. It looked like the wolf wanted to protect her from the upset animal. She watched the two animals looking at each other and it felt as if they were speaking. After a moment of silence the bear gave up and turned around and walked away muttering.
The wolf turned then and looked again in the little human eyes and there was gratitude.
The princess was amazed by the act of the wolf and wanted to thank him, but didn’t know how so she just stood there looking at him.
Noise from the camp reached their ears and the wolf turned to leave.
- Thank you! She yelled.
The wolf turned his head to see her one more time, as if he understood, and then went on his way, fading into the forest.
The princess ran back to the camp and the next day was on the road, back to the castle as the king’s expedition was over.
She thought of her adventure a number of times and she always had the image of this great wolf clear in her heart. She had learned a valuable lesson that day. She understood that all creatures must be respected for what they are and that there is kindness in even the fiercest animal. She learned to be kind to others even if they were different and since then she started caring for everbody.
Sometimes she saw far in the woods something shining in the sun and happily remembered the great golden wolf.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมาป่าทองคำในป่ามืดราช เกินขอบเขตปลอดภัยของปราสาท มีชีวิตมากที่สุดและหลีกหนีความวุ่นวายเป็นภายในศาลพระ พระมหากษัตริย์และคนเชื่อถือได้จะ ไปในการเดินทางในป่าเพื่อให้สัตว์ทั้งหมดถูก agitated มียุ่งใหญ่และกลัวสำหรับชีวิตของพวกเขายกเว้นหมาป่าเคลือบทองดี เขาได้เห็นมากเท่าพระป่า โดยชุดของเขาและส่วนเหลือของสัตว์อื่น ๆ เขาป่าและคนได้รับ และการล่าสัตว์หรือค้าหนุนตัวเองเท่านั้น เขาเงียบอักขระที่อยู่ในความสันโดษ สัตว์ไม่รู้ว่าที่เขามาจาก เขาแสดงเพียงวันหนึ่ง และกำหนดตนเองกับสถานะของเขาดี และมองเขาลึก และมีประสิทธิภาพ พระปราสาทพระกลัวได้ เขาไม่เพียง แต่มีประสิทธิภาพ ทุกคนเขายอมรับ และชื่นชมเขา เขามีลูกสาว เธออายุไม่เกิน 12 ปี แต่เธอยังเสี่ยงมาก และสมาร์ทมาก เสมอเธอบริหารปัญหา และขณะนี้เธอจริง ๆ อยากไปกับพ่อของเธอนี้เอาใจ พ่อของเธอถูกปฏิเสธ แต่อย่างใด เธอจัดการซ่อนระหว่างเด็กผู้ชายคอก แต่งตัวเป็นหนึ่งของพวกเขาดังนั้น การเดินทางเริ่มต้น มีชายหลายคนและจำนวนม้าและสุนัข เสียงสุนัขเห่า deafening ถูกสวยน่ากลัว และกลัวเจ้าหญิงน้อยที่เริ่มกรอกข้อมูล เป็นสุนัข agitated เริ่มเก้ง หูหมาป่าสีทองขึ้นไป และเขาเริ่มเห่าหอนดังนั้นส่วนเหลือของสัตว์ครองลึกในป่า กำลังอยากรู้อยากเห็น และยืนอยู่บนหน้าผาสูงดูเกิดอะไรขึ้น ขณะที่เขามองดูคนบน ม้าแผ่เข้าป่าเขียว หนา เขาเห็นน้อยมนุษย์ได้รับจากผู้ชาย และ ไปทางสถานที่อันตรายที่หมีมีห้องส่วนตัวของเขา หมีนี้คงจะไม่ซึ้งสถานะของมนุษย์น้อย หมาป่าทองดีมีใจดี เขาได้เสมอที่หัวใจอ่อนแอเมื่อมันมาถึงลูก และนี้เป็นเพียงมนุษย์ cub ดังนั้น เขาเริ่มเก้ง และรันต่อมนุษย์น้อยตกใจมัน และให้มันวิ่งหนี เจ้าหญิงในการผจญภัยสำรวจ จากค่ายได้ เธอมองดูนกบินเหนือไพน์เดิม เมื่อเธอได้ยินเห่ามาก และหยุดเพื่อดูอะไรที่เกี่ยวกับการจากป่าปรากฏ ทำต่อ เธอสวยงามมากที่สุด และรุนแรงมองสัตว์เธอจะเคยเห็น เธอ froze ในตกใจ แต่ยัง mesmerizedหมาป่าทองคำมาใกล้ชิดกับมนุษย์น้อย และชะลอตัวก้าวของเขา น้อยหนึ่งแต่ทำงานไม่ เขาหยุด และใส่ใกล้ เพียงเกี่ยวกับสองฟุตจากเด็ก มันเป็นเพียงสาวน้อย เห็น มองเขา ด้วยสายตาที่ใหญ่ เขา sneered ที่เธอ แต่เธอทำไม่ย้าย เขามาใกล้ชิด และใกล้จนสัมผัส noses ของพวกเขา หมาป่ามีเปียกจมูก และหนวดของเขาโดนจับใบหน้าของเธอ พวกเขามองกัน และหญิงสาวเข้าใจว่า นี้เป็นสัตว์สำหรับจะกลัวของ และยอมรับ เขา sniffed คอของเธอแล้ว เธอเริ่มต้น giggling กลัวเธอช้าเลือนหายไป เธอเริ่มได้รับความกล้าหาญ และกล้าสัมผัสตราทองของเขาสวยงาม รู้สึกนุ่ม และขนทอง shined ในแสงเป็นเจ้าหญิงที่ยืนอยู่ด้านหน้าของสิ่งมีชีวิตนี้ตื่นตาตื่นใจ เสียงคำรามมากได้ยิน หมีใหญ่ เธอแล้วคิดว่า เธอหายไปและ อย่างไรเสียพ่อของเธอกำลังจะ เธอปิดตาของเธอ แล้ว สิ่งไม่คาดคิดเกิดขึ้น หมาป่าดีเปิดต่อหมี เขายาวเกือบสัมผัสจมูกของเธอ มันเหมือนหมาป่าที่ต้องปกป้องเธอจากสัตว์เสีย เธอเฝ้าดูสัตว์สองดูกัน และรู้สึกว่าพวกเขาได้พูด หลังจากช่วงเวลาของความเงียบ หมีได้หันไปรอบ ๆ และเดินไป mutteringหมาป่าที่เปิดแล้ว และมองอีกในสายตามนุษย์เล็กน้อย และมีความกตัญญูเจ้าหญิงประหลาดใจ ด้วยการกระทำของหมาป่า และอยากขอบคุณเขา แต่ไม่รู้ว่าเพื่อ เธอเพียงยืนมีเขา เปิดเสียงจากค่ายไปถึงหูของพวกเขาและหมาป่าไป -ขอขอบคุณ นาง yelled หมาป่าหันศีรษะไปดูเธออีกครั้ง เป็น ถ้าเขาเข้าใจ เขา เฟดเข้าป่าแล้ว ไปเจ้าหญิงวิ่งกลับไปค่าย และในวันถัดไปอยู่บนถนน กลับไปยังปราสาทเป็นพระเดินทางผ่าน เธอคิดว่า ของการผจญภัยของเธอหลายครั้ง และเธอมักจะมีรูปของหมาป่านี้ดีชัดเจนในใจของเธอ เธอได้เรียนรู้บทเรียนอันมีค่าวันที่ เธอเข้าใจว่า จะต้องได้รับสิ่งมีชีวิตสำหรับพวกเขาคืออะไร และมีเมตตาในแม้แต่สัตว์ร้ายมากที่สุด เธอได้เรียนรู้จะเมตตาต่อผู้อื่นแม้ว่าพวกเขาแตกต่างกัน และตั้งแต่นั้น เธอเริ่มดูแล everbody บางครั้งเธอเห็นไกลในป่าสิ่งที่ส่องแสงแดด และหมาป่าทองดีที่จดจำอย่างมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมาป่าสีทอง
ในป่ามืดของอาณาจักรที่เกินขอบเขตความปลอดภัยของปราสาทมีชีวิตมากที่สุดเท่าที่เป็นและความวุ่นวายภายในศาลของกษัตริย์ พระมหากษัตริย์และคนของเขาเป็นที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับการที่จะไปในการเดินทางในป่าเพื่อให้ทุกสัตว์ที่ถูกตื่นเต้น มีเอะอะใหญ่เป็นและกลัวว่าชีวิตของพวกเขายกเว้นหมาป่าเคลือบทองดี เขาได้รับการเห็นมากที่สุดเท่าที่กษัตริย์ของป่าโดยแพ็คของเขาและส่วนที่เหลือของสัตว์อื่น ๆ เขามักจะได้รับการคุ้มครองป่าไม้และผู้อยู่อาศัยและล่าเท่านั้นที่จะรักษาตัวเอง เขาเป็นตัวละครที่เงียบสงบที่อาศัยอยู่ในความสันโดษ ไม่มีใครรู้ว่าสัตว์ที่เขามาจากเขาก็แสดงให้เห็นถึงในวันหนึ่งและกำหนดตัวเองด้วยการแสดงที่ยอดเยี่ยมของเขาและมองลึกและทรงพลังของเขา.
กษัตริย์ของปราสาทเป็นกษัตริย์กลัว เขาเป็นคนที่มีประสิทธิภาพ แต่เพียง ทุกคนเขาเคารพและชื่นชมเขา เขามีลูกสาว; เธอเป็นไม่เกิน 12 ปี แต่เธอก็ฉลาดมากและยังเสี่ยงมาก เธอมักจะอยู่บนปากเหวของปัญหาและเวลานี้เธอจริงๆที่อยากจะไปกับพ่อของเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้การผจญภัยสำรวจ พ่อของเธอปฏิเสธ แต่เธออย่างใดมีการจัดการที่จะซ่อนระหว่างชายมั่นคงแต่งตัวเป็นหนึ่งของพวกเขา.
ดังนั้นการเดินทางเริ่ม มีคนจำนวนมากและจำนวนของม้าและสุนัข เสียงอึกทึกของสุนัขเห่าได้สวยน่ากลัวและเจ้าหญิงเริ่มต้นเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อเติมเต็มความกลัว.
ในฐานะที่เป็นสุนัขตื่นเต้นเริ่มเห่าหูของหมาป่าสีทองขึ้นไปและเขาก็เริ่มยิ่งใหญ่เพื่อให้ส่วนที่เหลือของสัตว์ขอความคุ้มครองในป่าลึก . เขาเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นและยืนอยู่บนหน้าผาสูงที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ในขณะที่เขากำลังเฝ้าดูคนม้าแพร่กระจายออกไปในสีเขียวป่าหนาเขาเห็นมนุษย์เล็ก ๆ น้อย ๆ การออกไปจากฝูงชนของผู้ชายและต่อสถานที่อันตรายที่มีหมีถ้ำของ หมีนี้อาจจะไม่ชื่นชมการปรากฏตัวของมนุษย์น้อย หมาป่าสีทองที่ดีมีหัวใจชนิด เขาเป็นคนที่อ่อนแอเสมอที่หัวใจเมื่อมันมาถึงลูกและนี่เป็นเพียงลูกของมนุษย์.
ดังนั้นเขาจึงเริ่มเห่าและทำงานต่อมนุษย์เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะทำให้ตกใจมันและทำให้มันวิ่งหนีไป.
เจ้าหญิงอยู่ในการผจญภัยสำรวจห่างจาก ค่าย เธอได้รับการดูนกบินเหนือต้นสนเก่าเมื่อเธอได้ยินเสียงเห่าดีและหยุดในสถานที่ที่จะเห็นสิ่งที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับ.
จากป่าปรากฏทำงานต่อเธอที่สวยที่สุดและรุนแรงสัตว์มองเธอเคยเห็น เธอแช่แข็งในความหวาดกลัว แต่ยังเพลิดเพลิน.
หมาป่าสีทองเข้ามาใกล้ชิดกับมนุษย์น้อยและชะลอฝีเท้า หนึ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ไม่ได้วิ่ง เขาหยุดและได้ใกล้ชิดเพียงประมาณสองฟุตจากเด็ก มันเป็นเพียงสาวน้อยที่เขาเห็นมองเขาด้วยสายตาใหญ่ เขายิ้มเยาะที่เธอ แต่เธอไม่ได้ย้าย เขาเดินเข้ามาใกล้ชิดและใกล้จนจมูกของพวกเขาสัมผัส.
หมาป่ามีจมูกเปียกและเคราของเขา tickled ใบหน้าของเธอ พวกเขามองหน้ากันและหญิงสาวที่เข้าใจว่านี่คือสัตว์ที่ดีที่จะกลัวและเป็นที่เคารพ เขาดมคอของเธอและแล้วเธอก็เริ่มหัวเราะคิกคักความกลัวของเธอค่อย ๆ จางหายไป เธอเริ่มที่จะได้รับความกล้าหาญและกล้าที่จะสัมผัสเสื้อสีทองของเขาที่สวยงาม มันให้ความรู้สึกนุ่มและขนสีทองส่องแสง. ในฐานะที่เป็นเจ้าหญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าของสิ่งมีชีวิตที่น่าตื่นตาตื่นใจนี้เสียงคำรามที่ดีได้รับการได้ยิน หมีใหญ่! จากนั้นเธอก็คิดว่าเธอก็หายไปและโอ้! วิธีอารมณ์เสียพ่อของเธอเป็นไปได้. เธอปิดตาของเธอ และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น หมาป่าที่ดีหันไปทางหมีหางยาวของเขาเกือบจะสัมผัสจมูกของเธอ มันดูเหมือนหมาป่าอยากจะปกป้องเธอจากสัตว์ที่ไม่พอใจ เธอเฝ้าดูสัตว์ทั้งสองมองหน้ากันและมันรู้สึกราวกับว่าพวกเขาพูด หลังจากช่วงเวลาของความเงียบหมีให้ขึ้นและหันไปรอบ ๆ และเดินออกไปพูดพึมพำ. หมาป่าหันแล้วมองอีกครั้งในสายตาของมนุษย์เล็ก ๆ น้อย ๆ และมีความกตัญญู. เจ้าหญิงประหลาดใจโดยการกระทำของหมาป่าและอยากจะขอบคุณเขา แต่ไม่ทราบว่าเพื่อให้เธอมีเพียงแค่ยืนมองเขา. เสียงรบกวนจากค่ายถึงหูของพวกเขาและหมาป่าหันไปออก. - ขอขอบคุณ! เธอตะโกน. หมาป่าหันหัวของเขาที่จะเห็นเธออีกครั้งหนึ่งเช่นถ้าเขาเข้าใจแล้วเดินตามทางของเขาจางหายเข้าไปในป่า. เจ้าหญิงวิ่งกลับไปที่ค่ายและในวันรุ่งขึ้นคือบนถนนกลับไป ปราสาทเป็นของกษัตริย์เดินทางได้มากกว่า. เธอคิดของการผจญภัยของเธอหลายครั้งและเธอมักจะมีภาพของหมาป่าที่ยิ่งใหญ่นี้ชัดเจนในหัวใจของเธอ เธอได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่าในวันนั้น เธอเข้าใจว่าสิ่งมีชีวิตที่ทุกคนจะต้องได้รับการเคารพสำหรับสิ่งที่พวกเขาและนั่นก็คือความมีน้ำใจแม้ในสัตว์อย่างดุเดือด เธอเรียนรู้ที่จะเป็นชนิดกับคนอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาจะมีความแตกต่างและตั้งแต่นั้นมาเธอเริ่มดูแล everbody. บางครั้งที่เธอเห็นไกลในป่าบางสิ่งบางอย่างที่ส่องแสงในดวงอาทิตย์และจำได้อย่างมีความสุขที่ยิ่งใหญ่หมาป่าสีทอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมาป่าสีทอง
ในป่ามืดของราชอาณาจักรเกินขอบเขตที่ปลอดภัยของปราสาทมีมากและเป็นชีวิตวุ่นวายภายในศาลของกษัตริย์ . กษัตริย์และคนชายของเขาไปในการเดินทางในป่าเพื่อให้สัตว์ทั้งหมดถูกปั่นป่วนได้ มันเป็นเรื่องใหญ่และน่ากลัวสำหรับชีวิตของพวกเขา นอกจากมหาทองเคลือบ หมาป่าเห็นเขาเป็นราชาแห่งป่าแพ็คของเขาและส่วนที่เหลือของสัตว์อื่น ๆ เขามักจะปกป้องป่าและประชาชนเท่านั้น และล่าเพื่อพยุงตัวเอง เขาเป็นคนเงียบๆ อักขระที่อาศัยอยู่ในความสันโดษ ไม่มีสัตว์รู้ว่าเขามาจากไหน เขาแสดงเพียงหนึ่งวัน และบังคับตัวเองด้วยการแสดงที่ยอดเยี่ยมของเขา และมองให้ลึกและทรงพลังของเขา
กษัตริย์ของปราสาทเป็นกลัว คิง เขามีอำนาจแต่เพียง ทุกคนเขาเคารพและชื่นชมเขา เขาเป็นลูกสาว เธอไม่เกิน 12 ขวบ แต่เธอฉลาดมาก และยังมากเสี่ยง เธอกำลังมีปัญหา และครั้งนี้เธออยากจะไปจริงๆนะกับพ่อของเธอในการผจญภัย พ่อของเธอปฏิเสธ แต่อย่างใดการจัดการเพื่อซ่อนระหว่างเด็กชายเสถียร แต่งตัวเป็นหนึ่งในพวกเขา .
แล้วการเดินทางก็เริ่มขึ้น มีผู้ชายจำนวนมากและจำนวนของม้าและสุนัข ที่อึกทึกเสียงของสุนัขเห่ายังน่ากลัวสวยและเจ้าหญิงตัวน้อยเริ่มเติมตกใจ
เป็นปั่นป่วนสุนัขเริ่มเห่าหูของหมาป่าสีทองขึ้นและเขาเริ่มหอนแล้วส่วนที่เหลือของสัตว์แสวงหาความคุ้มครองลึกในป่า เขาอยากรู้ และยืนอยู่บนหน้าผาสูง เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น เขาเห็นผู้ชายบนม้าที่แผ่ออกมาเป็นสีเขียว , ป่าไม้หนา เขาเห็นมนุษย์ตัวน้อยหนีจากฝูงชนของคนและต่ออันตรายที่หมีมีถ้ำของเขาหมีตัวนี้อาจจะไม่ชื่นชมการแสดงเล็ก ๆน้อย ๆของมนุษย์ หมาป่าทองที่ดีมีจิตใจที่เมตตา เขาเป็นคนอ่อนแอจิตใจเมื่อมันมาถึงคับ และนี่แค่เป็นมนุษย์ครับ
ดังนั้นเขาเริ่มเห่าและวิ่งไปสู่มนุษย์น้อยที่จะทำให้มันและทำให้มันวิ่งหนี
เจ้าหญิงเป็นสำรวจการผจญภัย ห่างจากค่ายเธอมองดูนกบินอยู่เหนือต้นสนเก่า เมื่อเธอได้ยินเสียงเห่าใหญ่ และหยุดในสถานที่เพื่อดูสิ่งที่เกี่ยวกับ .
จากป่าปรากฏ วิ่งไปหาเธอ ที่สวยงามมากที่สุดและดุร้ายมองสัตว์ที่เธอเคยเห็น เธอชะงักกระทันหัน แต่ก็ยังสะกด .
หมาป่าสีทองมาใกล้ชิดกับมนุษย์น้อย และชะลอฝีเท้า ตัวเล็กแต่ไม่ยอมวิ่งเขาหยุด และได้ใกล้ชิด แค่ประมาณ 2 ฟุต จากเด็ก มันเป็นแค่เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ เขาเห็น มองเขาด้วยดวงตาที่ใหญ่ เขาหัวเราะเยาะเธอ แต่เธอไม่ไป เขามาใกล้ และใกล้จนจมูกของเขาสัมผัส
หมาป่าจมูกเปียกและหนวดของเขา รู้สึกใบหน้าของเธอ พวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆและสาวเข้าใจว่านี้คือสัตว์ใหญ่จะกลัวและเคารพเขานัดคอของเธอแล้ว เธอเริ่มหัวเราะเธอ ความกลัวค่อยๆจางหายไป เธอเริ่มที่จะได้รับความกล้าหาญและกล้าที่จะสัมผัสเสื้อสีทองของเขาที่สวยงาม มันรู้สึกนุ่มและมีขนสีทองสาด ส่องแสง

ในฐานะเจ้าหญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ที่น่าตื่นตาตื่นใจสัตว์คำราม ดี คือ ได้ยิน หมีใหญ่ ! เธอจึงคิดว่าเธอหลงทาง โอ้ ! แล้วอารมณ์เสีย พ่อของเธอจะเป็น
เธอปิดตาของเธอและแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น หมาป่าดีหันไปมองหมี หางยาวของเขาเกือบจะสัมผัสจมูกได้ มันดูเหมือนหมาป่าต้องการปกป้องเธอจากสัตว์โกรธ เธอมองดูสัตว์สองมองที่แต่ละอื่น ๆและมันก็รู้สึกเหมือนพวกเขากำลังพูด หลังจากช่วงเวลาแห่งความเงียบของหมีให้ขึ้นและหันไปรอบ ๆและเดินจากไป
พูดพึมพำหมาป่าเปิดแล้วและดูอีกครั้งในสายตามนุษย์ตัวเล็ก และมีความกตัญญู
เจ้าหญิงประหลาดใจโดยการกระทำของหมาป่า และอยากจะขอบคุณเขา แต่ไม่รู้ว่าเธอยืนอยู่ตรงนั้น มองเขา
เสียงจากค่าย ถึงหู และหมาป่าที่เปลี่ยนไป
ขอบคุณค่ะ เธอตะโกน
หมาป่าหันศีรษะของเขาที่จะเห็นเธออีกครั้ง เหมือนเขาจะเข้าใจจากนั้นก็ไปตามทางของเขา หายไปในป่า
เจ้าหญิงวิ่งกลับไปที่ค่ายและวันต่อไปบนถนนกลับไปที่ปราสาทพระราชาจะเดินทางผ่าน
เธอนึกถึงการผจญภัยของเธอหลายครั้ง และเธอมักจะมีภาพของหมาป่าที่ยอดเยี่ยมนี้ชัดเจนอยู่ในหัวใจเธอ เธอได้เรียนรู้บทเรียนที่มีค่าในวันนั้นเธอเข้าใจที่สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องได้รับการเคารพสำหรับสิ่งที่พวกเขาและมีความเมตตาในสัตว์อย่างเอาเป็นเอาตาย เธอเรียนรู้ที่จะใจดีกับคนอื่น แม้ว่าจะแตกต่างกัน จากนั้นเธอเริ่มเป็นห่วงทุกคน .
บางครั้งเธอเห็นไกลในป่าบางอย่างส่องแสงในดวงอาทิตย์และมีความสุขนึกถึงหมาป่าสีทองดี
.