Ideas and Information Although not

Ideas and Information
Although not necessary new, an instrument of statecraft that has received increasing discussion since the end of the Cold War is “public diplomacy”—using ideas and information to influence policy in the world. And the U.S. government is not the only entity involved in such diplomacy. Nye (2002) has talked about this kind of diplomacy as a third dimension of power—as epitomized by transnational relations and involving essentially non-state actors. Consider, For example, the role that the Cuban Miami exile community has played in shaping U.S. policy toward Cuba and the so-called Jewish lobby has played with regard to U.S.-Israel and U.S.- Arab relations. What about the outsourcing of American jobs by U.S.-based companies to countries like china to lower costs? How about the ideas and information that are exchanged in the person-to-person diplomacy that occurs as international students seek an education at U.S. universities? And what about the notions of civil society and democracy that are brought by U.S.-based nongovernmental organizations to countries in the Global South as they deliver humanitarian relief services and engage in development project? Finally, consider the importance of remittances to immigration to the United States. Given that remittances can account for 25 to 75 percent of the budgets of some countries, risking being an illegal in the United States may be a small price to pay for improving the quality of life of a family “back home.”
Brown (2010) has called these activities transnational transfers and views them as a new type of instrument of statecraft affecting how the United State is both viewed and can act abroad. Note that the actors described above are not part of the American government; yet their behavior shapes both the problems and the options that U.S. policy makers face in developing foreign policy. Like terrorist groups and criminal organizations, these non-state actors give governments pause because they are not states. Governments are used to interacting with other countries but these types of actors have no borders, no sovereignty, and are not necessarily tethered by international law. In many respects, these transnational transfers are emblematic of what has been called the “vanishing borders” phenomenon that is increasingly causing problems for policy makers, government, and scholars of foreign and international politics because what it represents does not fit easily into the Westphalian map of the world nor with views concerning how this system functions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความคิดและข้อมูล ถึงแม้ว่าไม่จำเป็นใหม่ เครื่องดนตรีของ statecraft ที่ได้รับเพิ่มขึ้น สนทนาตั้งแต่สิ้นสุดสงครามเย็นคือ "การทูตสาธารณะ" ซึ่งใช้ความคิดและข้อมูลเพื่อมีอิทธิพลต่อนโยบายในโลก และรัฐบาลสหรัฐฯ ไม่เพียงเอนทิตีเกี่ยวข้องกับการทูตดังกล่าว Nye (2002) ได้พูดคุยเกี่ยวกับชนิดของการทูตนี้เป็นมิติที่สามของพลังงาน — เป็น epitomized ความสัมพันธ์ข้ามชาติและนักแสดงหลักไม่ใช่สถานะที่เกี่ยวข้องกับการ พิจารณา เช่น บทบาทที่ชุมชนพลัดถิ่นคิวบาไมได้เล่นในการสร้างรูปร่างนโยบายสหรัฐอเมริกาต่อคิวบา และล็อบบี้ชาวยิวเรียกว่าได้เล่นกับความสัมพันธ์สหรัฐอิสราเอลและสหรัฐฯ อาหรับ จีนเพื่อลดต้นทุนเช่นจ้างงานสหรัฐอเมริกาโดยบริษัทสหรัฐอเมริกาไปประเทศอะไร วิธีการเกี่ยวกับการคิดและข้อมูลที่มีการแลกเปลี่ยนในการทูตแบบตัวต่อตัวที่เกิดขึ้นเป็นนักเรียนต่างชาติแสวงหาการศึกษาที่มหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา และสิ่งที่เกี่ยวกับความเข้าใจของภาคประชาสังคมและประชาธิปไตยที่นำ โดยสหรัฐอเมริกาองค์กรเอกชนไปยังประเทศในโลกมอบการบรรเทาทุกข์ด้านมนุษยธรรม บริการ และมีส่วนร่วมในการพัฒนาโครงการหรือไม่ ในที่สุด พิจารณาความสำคัญของการชำระเงินผ่านการอพยพสู่สหรัฐอเมริกา ที่สามารถลงบัญชีชำระเงินผ่านธนาคาร 25-75 เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณของบางประเทศซึ่งเป็นการไม่ถูกต้องในสหรัฐอเมริกาอาจจะราคาขนาดเล็กจ่ายสำหรับปรับปรุงคุณภาพชีวิตของครอบครัว "กลับบ้าน" สีน้ำตาล (2010) ได้เรียกกิจกรรมเหล่านี้ได้โอนย้ายข้ามชาติ และมองพวกเขาเป็นชนิดใหม่ของวัด statecraft กระทบวิธีรัฐสหรัฐทั้งดู และสามารถทำงานต่างประเทศ หมายเหตุที่แสดงที่อธิบายข้างต้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลอเมริกัน ยัง ลักษณะการทำงานรูปร่างปัญหาและตัวเลือกที่หน้าผลิตนโยบายสหรัฐในการพัฒนานโยบายต่างประเทศ เช่นผู้ก่อการร้ายและองค์กรอาชญากรรม นักแสดงเหล่านี้รัฐไม่ให้รัฐบาลหยุด เพราะพวกเขาไม่มีอเมริกา รัฐบาลจะใช้ในการติดต่อกับประเทศอื่น ๆ แต่เหล่านี้นักแสดงมีขอบไม่มี ไม่มีอำนาจอธิปไตย และจะไม่จำเป็นต้องคุณตามกฎหมายนานาชาติ หลายประการ การโอนย้ายข้ามชาติเหล่านี้มี emblematic ของอะไรมีการเรียก "เส้นขอบหายสาบสูญ" ปรากฏการณ์ที่มากขึ้นก่อให้เกิดปัญหาสำหรับผู้กำหนดนโยบาย รัฐบาล และนักปราชญ์การเมืองต่างประเทศ และต่างประเทศเนื่องจากมันแสดงไม่เหมาะเดิน Westphalian แผนที่โลก หรือวิว เกี่ยวกับวิธีระบบฟังก์ชันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความคิดและข้อมูล
แม้ว่าจะไม่ได้จำเป็นใหม่เครื่องมือของรัฐนาวาที่ได้รับการอภิปรายที่เพิ่มขึ้นตั้งแต่ปลายสงครามเย็นคือ "การทูตสาธารณะ" ขนานแท้ใช้ความคิดและข้อมูลที่จะมีอิทธิพลต่อนโยบายในโลก และรัฐบาลสหรัฐไม่ได้เป็นนิติบุคคลเท่านั้นส่วนร่วมในการเจรจาต่อรองดังกล่าว ใหม่ (2002) ได้พูดคุยเกี่ยวกับชนิดของการเจรจาต่อรองเป็นมิติที่สามของพลังงานเป็นดียิ่งโดยความสัมพันธ์ข้ามชาติเป็นหลักและที่เกี่ยวข้องกับนักแสดงที่ไม่ใช่รัฐนี้ พิจารณาตัวอย่างเช่นบทบาทที่ชุมชนพลัดถิ่นไมอามี่คิวบาได้เล่นในการสร้างนโยบายของสหรัฐที่มีต่อคิวบาและล็อบบี้ของชาวยิวที่เรียกว่ามีการเล่นเกี่ยวกับ US-อิสราเอลและสหรัฐอาหรับ สิ่งที่เกี่ยวกับการจ้างงานของชาวอเมริกันโดย บริษัท US-based ไปยังประเทศเช่นประเทศจีนที่จะลดค่าใช้จ่าย? วิธีการเกี่ยวกับความคิดและข้อมูลที่มีการแลกเปลี่ยนในการเจรจาต่อรองระหว่างบุคคลต่อบุคคลที่เกิดขึ้นเป็นนักเรียนต่างชาติแสวงหาการศึกษาในมหาวิทยาลัยของสหรัฐ? และสิ่งที่เกี่ยวกับความคิดของภาคประชาสังคมและการปกครองระบอบประชาธิปไตยที่จะถูกนำโดยสหรัฐตามองค์กรพัฒนาเอกชนไปยังประเทศในซีกโลกใต้ที่พวกเขาส่งมอบบริการช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมและการมีส่วนร่วมในโครงการพัฒนา? สุดท้ายพิจารณาความสำคัญของการกลับไปให้กับตรวจคนเข้าเมืองไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ที่ได้รับการโอนเงินที่สามารถบัญชีสำหรับ 25-75 เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณของบางประเทศที่เสี่ยงต่อการเป็นสิ่งผิดกฎหมายในประเทศสหรัฐอเมริกาอาจจะเป็นราคาขนาดเล็กจ่ายสำหรับการปรับปรุงคุณภาพชีวิตของครอบครัว "กลับบ้าน."
บราวน์ (2010) ได้เรียกว่ากิจกรรมเหล่านี้โอนข้ามชาติและมุมมองพวกเขาเป็นรูปแบบใหม่ของเครื่องมือของรัฐนาวาที่มีผลต่อวิธีการที่ประเทศสหรัฐอเมริกาเป็นทั้งดูและสามารถทำหน้าที่ในต่างประเทศ โปรดสังเกตว่านักแสดงที่อธิบายข้างต้นไม่เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลอเมริกัน แต่พฤติกรรมของพวกเขารูปร่างปัญหาทั้งสองและตัวเลือกที่ผู้กำหนดนโยบายของสหรัฐต้องเผชิญในการพัฒนานโยบายต่างประเทศ เช่นเดียวกับกลุ่มก่อการร้ายและองค์กรอาชญากรรมเหล่านี้นักแสดงที่ไม่ใช่รัฐให้รัฐบาลหยุดเพราะพวกเขาไม่ได้รัฐ รัฐบาลจะใช้ในการมีปฏิสัมพันธ์กับประเทศอื่น ๆ แต่ประเภทนี้ของนักแสดงมีพรมแดนไม่มีอำนาจอธิปไตยไม่ได้และจะไม่จำเป็นต้องผูกติดอยู่ตามกฎหมายต่างประเทศ ในหลายประการเหล่านี้โอนข้ามชาติเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่เรียกว่า "หายไปชายแดน" ปรากฏการณ์ที่จะเพิ่มขึ้นก่อให้เกิดปัญหาสำหรับผู้กำหนดนโยบายของรัฐบาลและนักวิชาการของการเมืองต่างประเทศและต่างประเทศเพราะสิ่งที่มันหมายถึงไม่พอดีได้อย่างง่ายดายในแผนที่ Westphalian ของโลกหรือมีมุมมองที่เกี่ยวกับวิธีการทำงานของระบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความคิดและข้อมูล
ถึงแม้ว่าไม่จำเป็นใหม่เครื่องมือคัตยูชาที่ได้รับการอภิปรายตั้งแต่การสิ้นสุดของสงครามเย็นเป็นสาธารณะ " การทูต " - ใช้ความคิดและข้อมูลที่มีอิทธิพลต่อนโยบายโลก และรัฐบาลสหรัฐไม่ได้เป็นเพียงองค์กรที่เกี่ยวข้องในการเจรจาดังกล่าวไน ( 2545 ) ได้พูดคุยเกี่ยวกับชนิดนี้ของทูตเป็นสามมิติของพลังงานที่ epitomized โดยความสัมพันธ์ข้ามชาติและเกี่ยวข้องกับนักแสดงหลักของรัฐ- ไม่ใช่ . พิจารณา เช่น บทบาทที่ชุมชนไมอามี่คิวบาเนรเทศได้เล่นในการกำหนดนโยบายต่อสหรัฐฯและคิวบาล็อบบี้ชาวยิวที่เรียกว่ามีการเล่นเกี่ยวกับสหรัฐ - อิสราเอลความสัมพันธ์สหรัฐ - อาหรับสิ่งที่เกี่ยวกับการเอาท์ซอร์สของงานอเมริกันโดย US - based บริษัท ประเทศ เช่น จีน เพื่อลดต้นทุน ? วิธีการเกี่ยวกับความคิดและข้อมูลที่มีการแลกเปลี่ยนในคนการทูตที่เกิดขึ้นเป็นนักเรียนต่างชาติแสวงหาการศึกษาที่มหาวิทยาลัยในสหรัฐอเมริกา และสิ่งที่เกี่ยวกับความคิดของประชาสังคมและประชาธิปไตยที่นำโดยสหรัฐ- จากเหตุการณ์องค์กรประเทศโลกใต้ที่พวกเขาส่งมอบบริการบรรเทาทุกข์ และมีส่วนร่วมในโครงการพัฒนา สุดท้ายพิจารณาความสำคัญของตัวแปรที่จะอพยพไปยังสหรัฐอเมริกา ระบุว่า ? ได้ 25 ถึง 75 เปอร์เซ็นต์ของงบประมาณของบางประเทศเสี่ยงกับการผิดกฎหมายในสหรัฐอเมริกาอาจจะราคาขนาดเล็กจ่ายสำหรับการปรับปรุงคุณภาพของชีวิตของบ้านกลับครอบครัว " "
สีน้ำตาล ( 2010 ) ได้เรียกกิจกรรมเหล่านี้โอนเงินข้ามชาติและมองพวกเขาเป็นชนิดใหม่ของเครื่องมือของคัตยูชามีผลต่อว่าสหรัฐอเมริกาเป็นทั้ง ดู และสามารถทำในต่างประเทศทราบว่านักแสดงที่อธิบายข้างต้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลอเมริกัน แต่พฤติกรรมของพวกเขารูปร่าง ทั้งปัญหาและตัวเลือกที่ใบหน้าผู้กำหนดนโยบายสหรัฐในการพัฒนานโยบายต่างประเทศ เหมือนกลุ่มก่อการร้ายและองค์กรอาชญากรรม ตัวแสดงที่ไม่ใช่รัฐเหล่านี้ให้รัฐบาลหยุดเพราะพวกเขาจะไม่สหรัฐอเมริการัฐบาลจะใช้ในการติดต่อกับประเทศอื่น ๆ แต่ชนิดเหล่านี้ของนักแสดง ไม่มีพรมแดน ไม่มีอธิปไตย และเป็นล่าม ตามกฎหมายระหว่างประเทศ ในหลายประการ โอนเงินข้ามชาติเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่ได้รับการเรียกว่า " ยาขอบ " ปรากฏการณ์ที่มีมากขึ้นก่อให้เกิดปัญหาในนโยบายรัฐบาลและนักวิชาการของต่างประเทศ และการเมืองระหว่างประเทศ เพราะมันเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะกับได้อย่างง่ายดายใน westphalian แผนที่โลก หรือมีมุมมองเกี่ยวกับวิธีการนี้ระบบการทำงาน